*LO nono, que assi la suspensiō , que pone el, el hombre, como la que el derecho, hasta tal tiempo, o hasta hazer, o dexar de hazer tal cosa, por si se quita (cumplido el tiẽpo , o el hecho) sin otra absolucion c { Glo. Cle. 1. verb. Donec. đ decim. recepta cōiter , & putata singu. à Pan. in c. 1. de iudi. quæ tamẽ alias habet similes. }. ¶ Lo segundo, que dela que se pone por contumacia (y no en pena de delicto) por derecho absolutamente sin termino y reseruacion (hora se ponga por derecho comun, hora por cō stitucion synodal, confirmada, o no confirmada por el Papa) puede absoluer el Obispo, o quien su poder tuuiere d { Arg. ca. Nuper. de senten. excō . & meliꝰ . c. Ex literis. de constitu. tradit Inno. ln c. 2. de solutio. cōiter quo ad hoc receptus. }. ¶ Lo tercero, que de la que se pone en pena de algun delicto (aunque se ponga por derecho) no puede absoluer el Obispo: hora se ponga por pena temporal, hora por perpetua, que quier que digan dos glossas e { Clemẽ . 1. de here. §. penul. verb. Excōicationis . &c. Cupientes. §. Cæ terum. verb. suspensos. de electio. lib. 6. } comunmente recebidas en sus lugares, como lo prueua efficazmẽ te Panormitano f { In c. 2. de solut. & in ca. Tā literis. de testi. vbi eũ sequitur Areti. & Felin. qui ibi altius rem perpendit quam in d. c. Nuper. & in c. Pastoralis. §. Præterea. de offi. ord. vbi aliud dixit, eo quod Panormi. non satis perpenderat. } recebido porlos que lo han bien pesado, lo que no han hecho algunos g { Syluest. verbo. Suspensio. q. 8. & quidā alij, qui sibi contradicunt, dũ sequunt̃ Pan. tenentẽ cōtrariũ eius, quod ipsi. }. Puede empero dispensar, si se puso por adulterio, o otros menores delictos, segũ el mesmo Panormitano h { In d. c. Tā literis. & c. 2. de solutio. iuxta notata in ca. Atsi. §. De adulterijs de iudi. }. ¶ Lo quarto, que de la suspension absolutamente puesta por hombre, y no por derecho, regularmente no puede absoluer, sino el que la puso, o su superior, o su sucessor i { Argu. ca. Pastoralis. §. Præterea. de offic. ordi. vbi Felin. }. ¶ Lo quinto, que mal sacaron algunos de la regla, que contiene, que los suspensos por derecho pueden ser absueltos del Obispo, a los clerigos y religiosos que administran los sacramentos, o sepultura a los hereticos, o reciben limosna dellos. Porque el testo k { Cap. Excommunicamus. 2. §. fina. de hæret. } en que se funda, no habla de suspẽ sos de officio, sino de priuados. Y porque habla de suspension puesta en pena, y no por contumacia, y de pena reseruada. Mal sacan tambien al degradado: pues ni el, ni aun el depuesto son suspensos l { Per dicta supra eod. c. nu. 152. }. Mal sacan tambien al suspenso, por conferir beneficios a in dignos, a { Iuxta. c. Graue. de præb. } porque se pone en pena, y no por contumacia.*