AD tertium dicendum, quod obiectum temperantiae non est aliquid exterius constitutum, sicut obiectum iustitiae. Sed obiectum temperantiae, id est, temperatum, accipitur solum in comparatione ad ipsum hominem. Et ideo quod est per accidens & praeter intentionem, non potest dici temperatum nec materialiter nec formaliter, & similiter neque intemperatum. Et quantum ad hoc est dissimile in iustitia & in alijs virtutibus moralibus. Sed quantum ad comparationem operationis ad habitum , in omnibus similiter se habet.