Iudex, vide verbo iudicium. -  Iudicem esse iustitiam animatam qualiter sit intelligendum. pag. 84. col. 2. C. -  Non licet illis accipere munera. pag. 496. col. 1. C. -  Quare animum iudicis comparauerit Aristot. aræ Deorum. pag. 85. col. 1. A. -  Deus in sacris literis appellatur iudex, & iudices Dij. ibid. B. -  Error est asserere iudicem ob peccatum mor tale ipso facto amittere iurisdictionem. pag. 85. col. 1. D. -  Iudex in peccato mortali proferens sententiam quando peccet, vel nō . p. 85. col. 1. D. -  Iudex tenetur sequi opinionem probabilissimam in ferenda sententia. p. 311. col. 2. C. Imo non potest eligere æquè probabilem in gratiam amici. ibid. D. -  Iudex extrahens reum ab Ecclesia vsurpat iudicium. pag. 415. col. 2. B. similiter si excō municatus iudicet, quanuis si sit toleratus sententia sit valida. pag. 416. col. 1. B. -  Iudex tenetur iudicare iuxta allegata & probata. pag. 419. col. 2. A. Quid autem facere debet quando innocens iuridicè probatur nocens explicatur. p. 421. col. 1. C. & seq. -  Quam pœnam iuris possint relaxare iudices. pag. 425. col. 2. D. quando etiā teneātur ad restitutionẽ ex relaxatione indeuita. pag. 426. col. 1. B. -  An iudex per iniuriam cognoscẽs crimẽ possit procedere vsque ad condemnationem. pag. 467. col. 2. C.