INDEX RERVM OMNIVM, QVAE IN hoc opere continentur, summa diligentia ordine Alphabetico ita distinctus, vt nec superfluus nec diminutus videatur. -  -  Acceptio personarum. -  PERSONARVM acceptio sescundum fidem est peccatum . pag. 281. col. 1. D. mortale ex genere. ibid. col. 2. 1. Iustinae distributiuae oppositum. pag. 282. col. 1. B. & solum contingit in bonis communibus. pag. 282. col. 1. D. -  Huius peccati definitio traditur. pagina. 281. col. 2. D. -  Huius vitij quatuor proprietates recensentur . pag. 282. col. 1. B. -  Quare in Deo non possit esse acceptio personarum. pag. 283. col. 1. D. & sequent. -  Materia huius vitij sunt & honores & onera. pag. 286. col. 1. D. -  Vt non committatur hoc vitium tria sunt spectanda circa eos quibus bona spiritualia distribuuntur, vitae probitas, scientia aut doctrina, industria in peragendis negotijs ad quae eligitur. pag. 286. col. 2. D. & sequent. Circa primum explicatur an possit eligi quem eligens scit esse in peccato mortali. pag. 287. col. 1. D. Quae ex his conditionibus praeferenda sit explicatur. pagina. 288. col. 1. D. -  Electores & omnes distributores peccant hoc peccato aliquando venialiter non eligendo eum qui parum excedit alium in meritis. pag. 292. col. 2. B. Nisi iuramentum praestiterint de eligendo dignissimo. ibid. D. Imo etiam si alius sit alio multo dignior, poterit minus dignus eligi sine peccato. pag. 293. col. 2. B. Et quanuis eligere minus dignum sit peccatum mortale ex genere. ibid. col. 1. A. Non tamen est intrinsece malum. ibid. col. 2. D. nisi fiat propter indebitam causam. pag. 295. colum. 1. C. Debita tamen causa recensentur. pag. 293. col. 2. C. & sequent. -  Qualiter circa honoris exhibitionem possit esse acceptio personarum. vide verbo honor. §. honoris distributio. &. §. honor si est. & §. Resalutare. -  In ijs quae a iure relinquuntur arbitrio iudicis in fauorem alicuius quidquid faciat non peccat hoc peccato, pag. 311. col. 1. D. in ijs tamen quae relinquuntur arbitrio illius in fauorem causae litigantium potest. ibid. col. 7. A. Imo si non sequatur opinionem probabilissimam in ferenda sententia peccat hoc peccato. ibid. C. -  Acceptio rei. -  Qui propriam rem non potest recuperare secundum ordinem iuris potest illam accipere. pag. 400. col. 1. A. -  Qui accipit rem propriam a depositario, & a latrone secreto ad quid teneatur. pag. 399. col. 2. C. -  Accusatus, vide verbo Reus. Accusatio. -  Quomodo & quando accusatio sit licita, vel etiam in praecepto. pag. 431. col. 1. C. Quando etiam accusationem debeat praecedere correctio. pag. 429. col. 2. B. -  Actus idem potest pertinere ad diuersas species propter diuersos fines. p. 592. col. 1. B. -  Adulteri. -  Adultera non tenetur cum discrimine vite vel famae manifestare crimen . pag. 264. col. 1. B. & pag. 265. col. 2. C. Tenebitur tamen quantum poterit filij adulteri haereditatem minuere. ibidem. -  Adulter etiam tenebitur ad restitutionem totius damni. pag. 266. col. 1. A. -  Lex permittens marito occisionem adulterorum in fragranti non excusat illum a peccato. pag. 327. col. 1. C. -  Post latam sententiam maritus licite occidit adulteros. ibid. D. -  Aduocatus. -  Quibus casibus teneatur aduocatus ferre patrocinium pauperi citra extremam necessitatem. pag. 488. col. 1. B. -  Aduocatus qui ex ignorantia perdit causam clientis tenetur restituere. p. 489. col. 2. C. -  Aduocatus suscipiens causam iniustam quid & quibus teneatur restituere. p. 490. col. 1. A. -  Aduocatus in progressu litis cognoscens iniustitiam causae quid debeat facere. ibid. columna. 2. A. -  An in causa euidenter iusta vtens fallacijs teneatur restituere. ibid. D. -  An in casu dubio possit patrocinari vtramlibet partem. pag. 491. col. 2. B. -  Quantum pretij possint accipere pro petitionibus ordinarijs. pagina. 492. columna. 2. D. -  Quando pretia non sunt taxata a lege possunt pacisci cum cliente, sex moderationibus obseruatis. pag. 493. col. 1. B. -  Aduocatus an pro lite iniquo possit accipere pretium? pag. 495. col. 1. B. -  An liceat illis accipere dona? pag. 496. colum. 1. C. -  Agibile & factibile. -  Inter agere & facere, agibile & factibile quid differat. pag. 37. col. 1. D. -  Aggressor & inuasor, vide verbo Homicidium . §. Ille qui & sequenti. -  Amicitia. -  An amicitia possit esse inter patrem & filium , inter dominum & seruum, inter virum & vxorem, & qualis. pagina. 26. columna. 2. C. -  Appellare vide verbo Religiosus. §. Religiosis & verbo Reus. §. Quando liceat. -  Assecurationis contractus. -  Quid sit & quotuplex. pagina. 634. columna. 1. D. -  Si contractus sit verus & realis ex vtraque parte validus est. pag. 634. columna. 2. B. Si autem assecurator fingat ad assecurationem bona quae non habet, inualidus est. ibid. D. Si autem sit fictus ex altera parte, quid faciendum sit explicatur. pag. 635. columna. 1. D. -  B -  Belli insidiae. -  NON erit licitum quod princeps per legatum paret insidias alteri in bello. pag. 328. col. 1. B. -  Quando liceat per insidias occidere aduersarium ducem. ibid. D. -  Insidiosa occisio principis de Orange approbatur & iustificatur. ibidem columna secunda. C. -  Bulla Cruciatae. vide verbo irregularitas. §. irregularitas tantum. -  An per bullam Cruciatae habeat confessarius electus tantam potestatem quantam episcopus. pag. 379. col. 2. C. -  C -  Cambium. -  QVID sit & quotuplex. 640. columna secunda. C. & pagina. 643. columna secunda. C. -  Quamuis sit de genere male sonantium, potest honestari. pag. 641. col. 1. C. -  Quando liceat pecuniam pro pecunia vel pro rebus venalibus pluris cambiare quam lege taxetur. pagina. 342. colum. 1. A. & sequent. -  Cambiatio pecuniae pro pecunia quando sit venditio. pag. 643. col. 1. C. -  Cambium ratione temporis, vel cambium fictitium vsuraria sunt, cambium autem manuale, & ratione loci & officij sunt licita. pagina 644. columna prima. C. & sequentibus. -  Cambium ratione monetae examinatur an sit licitum. pagina. 645. columna. 1. A. Ratione copiae vel inopiae. pagina. 649. columna. 1. C. -  Vtrum licitum sit mensario exigere pretium a mercatore quando ex eius missione numerat pecuniam alicui. pag. 647. columna. 2. D. -  Censura, vide verbo Irregularitas. §. irregularitas tantum. -  Census. -  Quid sit. pagina. 628. columna secunda. C. & quotuplex. pagina. 629. columna secunda. C. -  Super nudam personam secundum ius naturae potest constitui census, pag. 629. columna . 1. A. -  Licitum est vendere censum cum pacto retrouendendi. pagina. 630. columna. 2. B. vsura tamen erit emere cum pacto retroemendi. ibid. D. -  Vnde sit sumendum iustum pretium in venditione censuum. pagina. 631. columna. 1. D. -  Licitum est emere censum temporalem minori pretio quam sit tota summa annualium pensionum. pag. 632. columna prima. B. -  Nouem conditiones necessariae vt census sint validi. pag. 632. col. 2. B. -  Emptor census non tenetur ex iustitia admittere redemptionem census per partes, nisi ita antea conuenerit inter illos per scripturam . pag. 633. col. 2. B. -  Christus. -  Christus Dominus non fuit rex temporalis, specialiter regni Israelitici. pagina. 138. columna. 1. A. -  Quod Christus inquantum homo sit rex & dominus vniuersi vel quod non sit: sine periculo erroris potest saluari, quanuis pars negatiua sit probabilior. ibid. C. -  Christus secundum quod homo habuit instrumentalem potestatem dominij vniuersalis. ibid. col. 2. B. -  Christi monarchia qualiter possit dici temporalis. pag. 140. col. 1. B. -  Christus qualiter fuerit voluntarius & inuoluntarius in sua passione. pag. 413. col. 2 C. -  Clericus. -  Clericis quo iure sit interdicta causa sanguinis pag. 330. col. 1. C. Sub ista lege comprehenduntur acolythi. pag. 331. col. 1 C. Imo & prima tonsura initiati. ibid. Quanuis hi non peccent mortaliter. ibid. D. -  Aliquae venationes sunt permissae clericis, & aliae interdictae vt agitationes taurorum. pag. 317. col. 1. D. -  Clerici in ciuilibus iure tantum positiuo sunt exempti a potestate seculari pag. 412. col. 1. B. & sequent. -  In quibus casibus poterit potestas secularis comprehendere clericos. pag. 413. col. 1. A. Quid autem ex peculiari priuilegio possit rex Hispaniae erga causas clericoru. ibid. D. -  Vide verbo venatio. -  Compositio. -  Quilibet princeps secundum ius naturae potest facere compositionem . pag. 245. col 1. B. De facto tamen in republica Christiana solus Pontifex potest illam facere. ibid. D. Causae iustificantes eam quae recte fit assignantur. ibid. D. -  Compositio quae fit cum ecclesiasticis, de bonis beneficiorum male perceptis si Pontifex sit omnino voluntarius valida est. pag. 246. col. 2. D. -  Confirmator. -  Debet confirmare quamlibet electionem factam de digno. p. 298. col. 1. A. -  Consiliarius iniquitatis. -  Consiliarius vel laudator maleficij si influant in animum inique agentis tenentur ad restitutionem. pag. 270. col. 1. A. Si iniquitas fuerit occisio clerici etiam si ante effectum subsecutum vituperet factum incurret obligationem ad restituendum & irregularitatem , quanuis non excommunicationem . ibid. D. -  Contractus quid sit & quotuplex. pag. 534. col. 1. C. -  Cont. actus assecurationis & societatis & alij huiusmodi ad reliquos contractus reducuntur . -  Contumelia & conuitium. -  Quid differat inter vtrumque . p. 499. col. 2. A. -  Vtrumque excedit detractionem & exceditur ab illa. pag. 500. col. 1. C. -  An de ratione eorum sit quod fiat in praesentia. pag. 501. col. 1. D. -  Peccata sunt mortalia ex genere. pag. 503. col. 2. C. -  An liceat, contumeliam pro contumelia obijcere. pag. 50. col. 1. D. -  Obijcere falsum crimen ad infirmandam fidem contumeliantis, an sit peccatum mortale. ibid. col. 2. D. -  D -  Dare seu datio. -  DATIO alia licita alia illicita: illicita autem multipli. iter talis. p. 236. col. 1. B. -  Debitum. -  Debitum duplex & morale & legale. pag. 46. col. 2. C. -  Definitio. -  Qualitas multoties definitur conuenientissime per genus mediatum. pag. 31. col. 2. D. -  Denuncians. Vide verbo irregul. §. denuncians. -  Clericus denuncians in causa sanguinis sine protestatione quam postulat ius, peccat mortaliter & manet irregularis p. 364. col. 2. C. -  Detractio. -  Qualiter sit perpendendum an detractio & murmuratio sint peccata mortalia. pag. 95. col. 1. C. -  Detrahere alicui per reuelationem occulti criminis otiam viro graui, peccatum est mort. ex genere. p. 510. col. 1. D. aliquando tamen licebit reuelare tale crimen. ibid. col. 2. A. -  Referre crimina secreta ex auditu quando sit peccatum detractionis. pag. 511. col. 1. B. -  Detractio grauius peccatum est quam furtum , leuius autem quam homicidium & adulterium. pag. 516. col. 1. D. -  Qui est con causa vt alius detrahat peccat contra iustitiam. pag. 518. col. 1. A. -  Diuisio rerum. -  Rerum diuisio non fuisset si status innocentiae perseuerasset. pag. 129. col. 1. D. -  Iurisdictiones omnes de facto appropriatae sunt earum dominis. ibid. col. 2. B. -  Licita est rerum appropriatio pro personis cuiusque status, seruata tamen proprij status conditione. ibid. D. -  Quo iure fuerit introducta rerum diuisio. pag. 130. col. 2 A. -  Dominium. -  Hoc nomen dominium multipliciter accipitur. pag. 115. col. 2. A. -  Definitiones dominij. p. 115. col. 2. D. & seq. -  An dominium rei distinguatur ab vsu illius. pag. 118. per totam & seq. -  Dominium aliud est actuale, aliud habituale. ibid. col. 2. A. -  Fratres minoritae in communi non habent dominium etiam earum rerum quae vsu consumuntur. pag. 118. col. 2. D. -  Dominium importat tria. pag. 120. col. 1. B. -  In Deo est perfectissimum dominium. In Angelis etiam & hominibus reperitur. p. 120. col. 1. C. -  Quod sit subiectum inhaesionis dominij & quod denominationis. pag. 121. col. 1. B. -  Dominium est perfectio absoluta, non relatiua. pag. 122. col. 1. D. -  Error est ponere charitatem vel fidem conferre dominium ciuile rerum externarum. pag. 123. col. 1. A. -  Dominij omnes diuisiones traduntur. p. 123. col. 2. B. & sequent. -  Tam res naturales quam supernaturales sunt materia dominij nostri. pag. 125. col. 2. B. -  Solus Deus est Dominus vitae hominis respublica autem & ipse homo sunt custodes illius. pag. 127. col. 1. B. -  Homo est dominus propriae famae & honoris. ibid. col. 2. D. Nec peccat contra iustitiam se infamando. pag. 512. col. 2. D. -  Homo est dominus bonorum spiritualium. pag. 128. col. 1. C. -  Nullus princeps est dominus bonorum quae applicata sunt ciuibus. pag. 131. col. 2. B. -  Titulus conferens ius ad acquirendum dominium rei possessae triplex est. p. 169. col. 1. B. -  Deus non potest abdicare a se dominium alicuius rei. pag. 283. col. 2. D. -  Dominij translatio. -  Dominij translatio quid sit. p. 150. col. 2. B. -  Per contractus iure irritos quando transferatur dominium. pag. 164. col. 1. A. -  Promissio quando transferat dominium, vide verbo promissio. -  Dos vide verbo vsura. §. Fructus pignoris. -  Dispensatio vide verbo irregularitas. §. solus Pontifex. -  Distinctio specifica. -  Perfectum & imperfectum quando distinctionem specificam causent. pag. 51. col. 1. C. -  Distributor. -  Quid differat inter dispensatorem & distributorem. pag. 300. col. 1. C. -  Distributor distribuens indignis tenetur ad reparationem omnium damnorum. p. 313. colum. 1. B. Imo aliquando non distribuens dignioribus. ibid. col. 2. B. -  Vide verbo acceptio personarum, & verbo episcopus. §. episcopi. verbo Patronus laicus, & verbo Religiosus. §. inter religiosos. -  Dubium. -  Dubia esse in meliorem partem interpretanda quotupliciter possit intelligi. pag. 94. columna. 1. B. -  Per se loquendo in casu dubio nemo tenetur dubium in meliorem partem positiue interpretari. ibid. D. -  Dubium de bonitate proximi quando sit peccatum mortale. pag. 94. col. 2. B. & pag. 95. col. 1. A. -  Suspendens actum in dubio quandoque peccat mortaliter. pag. 94. col. 2. C. & pag. 95. col. 2. C. -  Dubium aliud iuris aliud facti. p. 356. col. 1. A. -  Duellum. -  Duellum siue solenne sit siue singulare nullo modo acceptare licet. pag. 349. col. 1. B. -  E -  Ecclesia. -  COMMVNIS status Ecclesiae iure diuino exemptus est a potestate seculari. pag. 411. col. 2. C. -  Electio elector & electus. -  Vide verbo acceptio personarum. §. electores & verbo lex. §. Rationes propter quas. & verbo Religiosus. §. inter religiosos. -  Emptio & venditio. -  Emptio & venditio quid sint. p. 535. col. 2. B. -  Regulae ad dignoscendum iustum pretium in rebus quae venduntur. ibid. C. & pag. 538. col. 2. D. -  Quando modus vendendi rem augeat vel minuat pretium eius. pag. 537. col. 1. A. -  Ex quibus causis possit res carius vendi quam valeat. pag. 538. col. 1. C. -  Quid sit deceptio vltra medietatem iusti pretij in vendente & emente. p. 541. col. 2. A. Et an talis deceptio vel quaelibet alia sit licita illis. pag. 542. col. 1. C. -  Quando deceptio in emptione & venditione facta ex bona fide vel mala inualidet contractum. pag. 543. col. 2. B. -  Vitium rei quando irritet contractum emptionis. pag. 549. col. 1. C. -  Venditore dissimulante occultum vitium rei venditae, vel emptore non aduertente, an irritetur contractus. pag. 551. col. 1. C. -  AEqualis debet esse conditio ementis & vendentis. pag. 553. col. 2. A. -  Si res venalis habeat aliquam secretam virtutem , emptor non tenetur illam reuelare. ibid. C. -  Emptor & venditor non peccant contra charitatem si non manifestent copiam vel inopiam mercium futura. pag. 554. col. 2. B. Peccabunt tamen aliquando contra charitatem. pag. 555. col. 2. B. -  Emptionis & venditionis negotiatio relata ad lucrum qualiter sit bona vel mala. pag. 557. col. 2. D. -  Quando venditio rei qua male vsurus est emens sit illicita. pag. 559. col. 1. A. -  Non licet carius vendere propter expectationem solutionis. pag. 562. col. 2. C. Quando autem est periculum acerbae solutionis, quid possit exigere venditor declaratur. p. 567. col. 1. A. Quando etiam fuisset merces seruaturus in posterum quando darius venderentur explicatur quid possit. ibid. col. 2. C. Quid etiam si non fuisset seruaturus. pag. 568. col. 1. C. Quando autem propter modum vendendi in magna vel parua quantitate expectata solutione possit carius vendere. pag. 569. col. 2. B. Vtrum etiam anticipata solutione possit aliquid vilius emi. pag. 572. col. 1. C. -  Pagas acerbas aut non acerbas an liceat minori pretio emere. pag. 564. col. 1. A. -  Epicheia. -  Epicheiae & iustitiae legalis stricte dictae ad Synesim & Gnomin comparatio. pag. 53. col. 1. D. -  Epicheia est pars subiectiua iustitiae legalis generaliter dictae. pag. 52. col. 2. D. -  Epicheia dicitur aequitas per antonomasiam. pag. 54. col. 1. B. -  Ad Epicheiam quid spectet. pag. 53. col. 1. A. & col. 2. B. -  Episcopus. -  Praecipuum munus episcopi est docere & pre dicare. pag. 289. col. 1. D. -  Ad episcopale munus, Theologiae peritos pre ferendos esse Iurisperitis. ibid. licet aliquando praeferendi sint Iurisperiti. pagina. 290. col. 1. B. -  Promotiones episcoporum ab vno in alium episcopatum vt in plurimum damnandae sunt. pag. 298. col. 1. D. -  Episcopos in distributione etiam beneficiorum simplicium teneri eligere digniores, probabilius est. pag. 301. col. 1. C. -  Quid possint episcopi in dispensando super irregularitatem . pag. 377. col. 1. C. & pag. 378. col. 1. D. -  Esus carnium. -  Esus carnium licitus fuit ante diluuium. pag. 318. col. 1. B. Et de facto fuit. ibid. D. In statu autem innocentiae satis probabile est vtrumque. ibid. columna. 2. C. & pag. 319. col. 1. B. -  F -  Filius adulterinus. -  FILIVS adulterinus non tenebitur vt in plurimum credere matri dicenti sibi se esse talem . pag. 265. col. 2. D. Qui credit tenebitur relinquere haereditatem. ibid. & pagina. 275. col. 2. D. -  Filij spurij. -  Filios spurios tenentur parentes ex iure naturali diuino alere. pag. 156. col. 1. C. -  Filij spurij an omnino sint inhabiles ad suscipiendum aliquid a parentibus titulo aliquo. ibid. col. 2. C. & sequent. -  Filijs spurijs si aliquid relinquant parentes peccant mortaliter, & ipse filius ante iudicis sententiam tenetur restituere. pag. 157. col. 2. B. & D. -  Filij spurij possunt legitimari a principe. pag. 158. col. 1. B. -  Hi qui constituuntur haeredes a parentibus filiorum spuriorum ad quid teneantur respectu illorum. pag. 158. col. 2. A. -  Furtum & rapina. -  Quid sit furtum. pag. 391. col. 1. B. Definitio examinatur. pag. 392. col. 1. B. -  Leges praecipientes fures interfici iustae sunt. pag. 402. col. 2. A. -  Documenta ad diiudicandum materiam grauem in furto. pag. 403. col. 1. B. Qualis etiam materia requiratur in furto vt concedatur excommunicatio pro illo. 404. col. 2. B. -  In extrema necessitate licitum est accipere rem alienam. pag. 406. col. 2. A. -  G -  Gratitudo. -  GRATITVDO non potest accedere ad rationem iustitiae commutatiuae. pag. 114. col. 2. C. -  H -  Haeres. -  H AERES institutus a parentibus filiorum spuriorum praestita fide de donanda illis haereditate peccat mortaliter. pag. 158. col. 2. A. Est tamen verus hae res & dominus illorum bonorum . pag. 159. col. 2. B. -  Haeres sic institutus non praestita fide, non tenetur talia bona donare filio spurio. p. 159. col. 1. B. Tenetur tamen ex iustitia alere illos, & ex gratitudine alia multa obsequia illis praestare. ibid. D. -  Haeres institutus per testamentum minus solemne iuste possidet, nec tenetur indicare vitium testamenti . pag. 163. col. 2. A. -  Qui ab intestato succederet defuncto potest iuste agere contra eum qui testamento mi nus solenni institutus est haeres. pag. 162. col. 2. D. -  Haeres latronis bona fide succedens in bona defuncti, an praescribat rem . vel fructus eius. pag. 169. col. 2. C. -  Haeres vsurarij. vide verbo vsura. eodem. §. -  Homicidium, & occisio hominis, tyrannus insidiae belli, adulteri. -  Qui seipsum interficit contra quod praeceptum peccet. pag. 74. col. 2. C. -  Homicidium & occisio hominis in quo differant. pag. 322. col. 1. D. -  Quando hominibus praecipitur, non occides quomodo sit intelligendum praeceptum . ibid. -  Error est non licere potestati superiori occidere nisi tantum illos quos Deus speciali reuelatione vel lege iusserit interfici. p. 321. col. 2. C. -  Per se loquendo erit iniusta lex permittens priuatis personis vt occidant malefactorem ante latam sententiam a iudice circa factum . p. 326. col. 1. B. & pag. 422. col. 1. D. Si tamen malefactor iuste sit damnatus, aliquando poterit cuilibet priuatae personae permittere illum occidendum. ibid. col. 2. B. -  Clericis non est prohibita occisio malefactorum ex iure naturae. pag. 330. col. 1. C. Nec iure diuino positiuo. ibid. D. Sed iure ecclesiastico. pag. 331. col. 1. B. -  Praelatis ecclesiae habentibus dominium temporale non est prohibitum concedere autoritatem in causa sanguinis iudici delegato. pag. 331. col. 2. D. Opposita sententia scrupulosissima probatur. pagina. 332. columna. 1. C. -  Nulli licet occidere se directe, nec indirecte. pag. 336. col. 1. C. Quando autem sit ei licitum permittere se occidi, quando etiam teneatur vel etiam quando sit consilium. explicatur. ibid. col. 2. C. -  Ab homicidio excusantur Samson Eleazarus & Razias, & alij. pag. 337. col. 1. D. -  Qui se occidit, contra se peccat peccato opposito propriae charitati. pag. 338. col. 2. C. In ordine ad rempub. contra iustitiam commutatiuam , pag. 339. col. 1. A. Similiter per comparationem ad Deum. ibid. col. 2. B. -  Innocentem aliquando per accidens occidere licet. pag. 342. col. 1. D. non tamen ex imperio tyranni. ibid. col. 2. A. nec illum tyranno occidendum tradere. pag. 343. col. 1. A. Nisi vltro exire iussus obedire nolit. ibid. -  Qui sine occisione inuasoris propriam vitam, honorem, siue bona temporalia tueri non potest, non tenetur illum occidere. p. 345. col. 2. D. & pag. 347. col. 2. A. Imo consilium erit non occidere. pag. 345. col. 2. D. aliquando etiam praeceptum. pagina. 346. columna. 1. B. -  Quando possit aliquis praeuenire inuasorem, vel etiam falsum accusatorem eum occidendo. pag. 349. col. 2. C. & seq. -  Non licet intendere occisionem inuasoris in propria defensione. p. 357. col. 1. B. -  Honor & fama. -  Quid intersit inter honorem & famam. pag. 201. col. 2. C. -  Honor quid sit & quotuplex. p. 308. col. 2. B. -  Honoris distributio per se pertinet ad rempublicam, sed commissa ciuibus. ibid. D. -  Honor si est mere gratuitus in illius exhibitione non potest esse personarum acceptio. pag. 309. col. 2. A. -  Resalutare salutantem & iuxta morem patriae vnumquemque honorare ex iustitia debemus. ibid. -  Principibus & dominis deberi honorem certum est secundum fidem. ibid. B. -  An honorandi sint diuites propter diuitias? ibid. D. -  Honor annexus beneficio ecclesiastico etiam respicit bonum personae. pag. 295. col. 1. A. -  Honoris & famae restitutio qualiter sit facienda. vide verbo restitutio. §. Qui infamat, & §. Honoris. -  Infamare in vno loco infamem in alio, quando obliget restituere & quod sit peccatum. pag. 513. col. 1. A. -  I -  Imperator. -  IMPERATOR non habet dominium temporale supra totum orbem. pag. 148. col. 1. C. -  Imperator quantum ad aliquid est superior omnibus principibus Christianis. ibid. columna. 2. D. -  Incarcerare & detinere. -  Quando liceat alicui alium detinere ad horam ne perpetret malum. pag. 385. col. 2. B. -  Quando liceat alicui detinere eum qui se afficit iniuria quoad comprehendatur a iudice. pag. 386. col. 1. A. -  Incarceratus potest fugere sine impugnatione custodum. pag. 454. col. 2. B. Religiosis exceptis. pag. 456. col. 1. C. Quod etiam iuuamen possit illi praestari ad fugam. ibid. D. -  Iuste condemnatus ad poenam carceris, non potest fugere ab illo. pagina. 456. columna. 1. A. -  Inclinatio naturalis. -  In homine est triplex inclinatio naturalis. pag. 17. col. 1. B. -  I -  Iniustitia. -  INIVSTITIA specificatur ab iniusto. pag. 501. col. 1. B. Distincti habitus sunt iniustitia legalis & iniustitia particularis. pag. 66. col. 2. D. -  Sola iniustitia quae est ex intentione & electione facit hominem iniustum. pag. 68. col. 2. D. -  Per se nullus patitur iniustum volens, neque facit nolens, bene autem per accidens. pag. 71. col. 2. B. -  Volitio tamen seu nolitio ex ignorantia aut violentia non tollit rationem iniusti. ibid. C. -  Consensus damni circa bona quorum custodia non dependet ex hominis voluntate non tollit rationem iniusti. p. 72. col. 2. B. & sequentibus. -  Liber consensus patientis non tollit rationem iniusti si non sit respectu eius qui illud infert. pag. 74. col. 2. A. -  Iniustitiae culpa quatenus contra legem est, reparatur per poenam a iudice infligendam . pag. 212. col. 1. B. C. -  Iniustitia quam committit se occidens est contra iustitiam commutatiuam in ordine ad rempublicam. pag. 339. col. 1. C. Et etiam in ordine ad Deum. ibid. B. -  De iniustitia accusati vide verbo Reus. -  Inquisitores. -  Inquisitores relaxantes haereticos non incurrunt irregularitatem. pag. 365. col. 2. B. -  Inuentio rei. -  Res inuentas quae non fuerunt alicuius, esse inuentoris quomodo sit intelligendum. pag. 394. col. 2. B. -  Inueniens thesaurum improprie dictum tenetur restituere. ibid. D. Si tamen thesaurus sit proprie dictus cuius sit secundum ius naturae, explicatur. pag. 395. col. 1. D. Qualiter tamen sit distribuendus secundum iura ciuilia declaratur. ibid. col. 2. A. & seq. -  Princeps per legem potest applicare sibi thesauros inuentos. pag. 396. col. 2. C. -  Qui inuenit res quas verosimile est habere dominos, tenetur illos quaerere. pag. 398. col. 1. C. Si illi non compareant secundum ius naturae potest illas retinere. ibid. col. 2. D. Secundum ius positiuum quid faciendum sit, explicatur. pag. 399. col. 1. A -  Irregularitas. -  Quid sit. pag. 355. col. 1. C. -  Omnis irregularitas est ex iure positiuo. ibid. D. Nec potest incurri propter actum pure internum. pag. 356. col. 1. C. -  Bigamiae irregularitas contrahitur ante ba ptismum, nec per illum tollitur. pag. 357. col. 1. A. -  Ex homicidio ante baptismum non contrahitur. ibid. D. & pag. 358. col. 1. A. -  Quod homicidium dicatur voluntarium aut casuale in ordine ad irregularitatem . p. 358. col. 1. D. & seq. &. p. 367. col. 1. D. -  Quanuis incurratur irregularitas ex homicidio in defensionem honoris & bonorum temporalium . pag. 361. col. 2. D. Et etiam in defensionem vitae proximi, aut pro conseruanda republica. pag. 363. col. 1. A. Non tamen propter homicidium in propriae vitae defensionem. pag. 360. col. 2. B. -  Denuncians in causa sanguinis quando contra hac irregularitatem. pag. 363. col. 1. D. -  Qui docent, consulunt aut praecipiunt vt malefactores occidantur quando maneant irregulares. pag. 365. col. 1. C. -  Monachi & clerici exhortantes bellatores non manent irregulares. pag. 366. col. 2. D. -  Qui impedit ne innocens defendatur, manet irregularis, pag. 368. col. 2. D. Imo etiam multoties qui non impedit ne occidatur. pag. 367. col. 2. D. & pag. 369. col. 1. B. -  Quando irregularitas sequitur culpam an sufficiat venialis? pag. 370. col. 1. A. -  An ille qui dat operam rei illicitae, ex qua sequitur occisio hominis, semper incurrat irregularitatem? pag. 3. 73. col. 1. A. -  Quarum partium corporis humani mutilatio causet irregularitatem. pag. 3. 74. col. 1. C. -  Irregularitas tamen quae est poena alicuius culpae, intelligitur nomine censurae in bullis cruciatae. pag. 376. col. 1. A. -  Sohis Pontifex potest dispensare in irregularitate ex homicidio voluntario. pag. 377. col. 2. C. Etiam occulto. pag. 378. col. 1. B. Quid autem possit episcopus circa homicidas occultos ante & post Concilium Tridentinum explicatur. ibid. D. & seq. -  Irrisio. -  Irrisio grauius peccatum est quam contumelia, leuius tamen quam detractio & susurratio. pag. 526. col. 1. D. -  Irrisio virtutis pestilentissimum vitium . ibid. B. -  Iudex, vide verbo iudicium. -  Iudicem esse iustitiam animatam qualiter sit intelligendum. pag. 84. col. 2. C. -  Non licet illis accipere munera. pag. 496. col. 1. C. -  Quare animum iudicis comparauerit Aristot. arae Deorum. pag. 85. col. 1. A. -  Deus in sacris literis appellatur iudex, & iudices Dij. ibid. B. -  Error est asserere iudicem ob peccatum mor tale ipso facto amittere iurisdictionem. pag. 85. col. 1. D. -  Iudex in peccato mortali proferens sententiam quando peccet, vel non . p. 85. col. 1. D. -  Iudex tenetur sequi opinionem probabilissimam in ferenda sententia. p. 311. col. 2. C. Imo non potest eligere aeque probabilem in gratiam amici. ibid. D. -  Iudex extrahens reum ab Ecclesia vsurpat iudicium. pag. 415. col. 2. B. similiter si excommunicatus iudicet, quanuis si sit toleratus sententia sit valida. pag. 416. col. 1. B. -  Iudex tenetur iudicare iuxta allegata & probata. pag. 419. col. 2. A. Quid autem facere debet quando innocens iuridice probatur nocens explicatur. p. 421. col. 1. C. & seq. -  Quam poenam iuris possint relaxare iudices. pag. 425. col. 2. D. quando etiam teneantur ad restitutionem ex relaxatione indeuita. pag. 426. col. 1. B. -  An iudex per iniuriam cognoscens crimen possit procedere vsque ad condemnationem. pag. 467. col. 2. C. -  Iudicium. -  Huius nominis iudicium variae significationes. pag. 77. col. 2. C. -  Iudicium formaliter est actus elicitus a prudentia per synesim. pag. 79. col. 2. B. -  Iudicium speciali ratione pertinet ad iustitiam . pag. 39. col. 1. D. & pag. 78. col. 1. C. & pag. 80. col. 1. D. & pag. 81. col. 1. D. -  An iudicium prolatum a iudice & a priuata persona sit eiusdem speciei. pag. 81. col. 2. A. -  Tres conditiones requisitae ad rectitudinem iudicij. pag. 83. col. 2. D. -  Quod iudicium debet procedere ex inclinatione iustitiae qualiter sit intelligendum . p. 84. c. 1. D -  Iudicium non procedens ex inclinatione iustitiae quando sit peccatum mortale. p. 85. col. 1. C. -  Iudicium secundum legis praescriptum est proferendum etiam a supremo principe. p. 97. col. 1. B. -  In causis criminalibus satisfacta parte potest iudex dispensare in rigore legis: in ciuilibus autem rarissime. ibid. C. -  Iudicium latum a tyranno secundum formam iuris obligat in conscientia . p. 103. colum. 2. A. & pag. 411. col. 1. A. -  Iudicium temerarium. -  Grauitas seu leuitas iudicij temerarij, & materiae illius. p. 90. col. 1. C. & col. 2. B. -  Iudicium temerarium , dubium & suspicio in quibus conueniant & differant. pag. 89. col. 1. A. -  Deliberatum iudicium temerarium etiam suspiciosum ex genere suo est peccatum mortale. pag. 90. col. 2. D. & pag. 91. col. 1. D. -  Qui temerarie iudicat, suspicatur aut dubitat vsurpat autoritatem Dei. pag. 102. col. 2. B. -  Ius seu iustum. -  Huius nominis ius multiplex acceptio. p. 5. col. 1. C. -  Ius esse obiectum iustitiae. pag. 8. col. 1. B. & pag. 15. col. 1. A. -  Differentia inter ius & iustum. ibidem. -  Iuris omnes diuisiones traduntur. p. 14. col. 1. B. -  Tres conditiones requisitae ad ius seu iustum simpliciter. p. 25. col. 1. D. & pag. 51. col. 2. C. -  Ius alia ratione est obiectum iudicij & iustitiae. pag. 81. col. 1. D. -  Potest haberi ius ad aliquid petendum , vel materiale ius iustitie, vel formale. p. 234. col. 1. D -  Ius dominatiuum. -  Ius dominatiuum distinctum est ab omnibus alijs. pag. 115. col. 2. B. -  Ius gentium. -  Ius gentium esse partem iuris positiui multis probatur. pag. 20. col. 1. B. -  Ius gentium quasi medium est inter ius naturale & positiuum ciuile. pag. 21. col. 1. A. -  Ius gentium possibile est abrogari ex humano beneplacito, pag. 21. col. 1. C. -  Imo aliquando pie abrogatum est quantum ad aliquid. ibid. col. 2. C. -  Ius gentium quod alicui principi commune est cum altero, non potest ab aliquo illorum abrogari sine consensu alterius. p. 22. col. 1. C. -  Qualiter ius gentium dicatur naturale. pag. 19. col. 2. A. -  Ius naturale & positiuum. -  Ius conuenienter diuiditur in naturale & positiuum. pag. 11. col. 2. C. -  Errat in philosophia qui negat ius naturale. pag. 11. col. 1. A. (ibid. col. 2. D. ) -  Iuris naturalis & positiui causae efficientes. -  Eorundem causae exemplares . pag. 12. col. 1. D. -  Ius naturale immutabile esse, non vero ius positiuum. pag. 12. col. 2. D. -  In iure naturali nullam vnquam factam fuisse dispensationem. pag. 13. col. 1. B. -  Ius naturale duplex. pag. 14. col. 1. C. -  Dupliciter potest aliquid pertinere ad ius naturae. pag. 15. col. 1. B. -  Circa id quod est de iure naturae negatiue potest ius positiuum aliquod determinare. ibid. C. -  Ius naturale non proprie sed per quandam similitudinem ponitur in brutis. p. 17. col. 1. A. & B. -  Nihilominus ius naturale cum aliqua proprietate conuenit brutis. ibid. col. 2. C. -  Ius positiuum diuiditur in ius gentium & ciuile. pag. 19. col. 2. D. -  Iustitia. -  Haec nomina iustitia, iustificatio & iustus dupliciter accipiuntur. pag. 5. col. 1. D. & pag. 31. col. 1. D. -  Actus in quo reperitur ratio formalis iustitiae necessario est bonus ex omnibus circunstantijs . pag. 6. col. 2. B. -  Qualiter iustitia differat ab alijs virtutibus. pag. 5. col. 2. C. & sequent. -  Rectitudo iustitiae secundum rationem genericam sumitur per ordinem ad agens, secundum vero rationem specificam per ordinem ad alterum. pag. 7. col. 1. C. -  Quae aequalitas sit sufficiens ad veram rationem iustitiae. pag. 26. col. 1. B. -  Iustitia conuenienter definitur quod sit perpetua & constans voluntas, &c. pag. 31. col. 1. C. -  Quare sola iustitia inter omnes virtutes in ordine ad voluntatem definiatur. p. 32. col. 1. D. -  Iustitia sola ex omnibus virtutibus est bonum alienum. p. 34. col. 2. C. & pag. 35. col. 1. C. -  Iustitia qualiter requirat diuersitatem suppositorum. pag. 34. col. 2. D. -  Iustitia actualis potest esse ad alterum qui non existat. pag. 35. col. 2. A. -  Iustitia est in voluntate. pag. 39. col. 1. C. & pag. 60. col. 2. D. & pag. 61. col. 1. A. -  Iudicium est actus elicitus a iustitia. pag. 39. col. 1. D. & pag. 78. col. 1. C. -  Iustitie omnes diuisiones traduntur . p. 51. col. 1. -  Tres conditiones necessariae ad iustitiam . pag. 51. col. 2. C. -  An omnis iustitia versetur tantum erga operationes. pag. 60. col. 1. C. -  Medium iustitiae est medium rei, aliarum autem virtutum medium rationis. p. 61. col. 2. D. -  Qualiter iustitia excedat misericordiam & excedatur ab illa. p. 65. col. 1. B. D. & col. 2. A. -  Iustitia commutatiua & distributiua. -  Iustitiam commutatiuam & distributiuam specie differre. pag. 112. col. 2. B. -  Iustitia commutatiua est species specialissima iustitiae. pag. 114. col. 2. D. -  Inter Deum & hominem & inter patrem & filium non reperitur proprie iustitia commutatiua sed aliquid altius. pag. 340. col. 1. A. Potest tamen homo peccatum iniustitiae commutatiuae committere . p. 339. col. 1. B. &. p. 340. col. 1. A -  Iustitia legalis & particularis. -  Probabile est iustitiam legalem excedere particularem secundum rationem virtutis, excedi autem ab illa secundum rationem iustitiae: probabilius tamen est excedere eam secundum omnem rationem . p. 45. col. 2. D. & p. 46. col. 1. A. & p. 47. col. 2. B. -  Quando iustitia legalis obliget ad restitutionem. pag. 47. col. 1. A. -  Iustitia legalis est distincta ab omni virtute. pag. 49. col. 1. C. -  Qualiter intelligendum sit iustitiam legalem esse eandem cum omni virtute. pag. 50. col. 1. A. -  Iustitia legalis dirigit alias virtutes in bonum commune. pag. 50. col. 1. D. -  Iustitia legalis generaliter dicta diuiditur in epicheiam & iustitiam legalem stricte dictam. pag. 52. col. 2. D. Differentia inter iustitiam legalem & epicheiam. ibidem. -  Earundem ad Synesim & Gnomin comparatio. pag. 53. col. 1. C. -  Iustitia legalis eadem est secundum speciem atomam in Principe & subditis. pag. 54. col. 1. C. -  Qua ratione iustitia legalis quae est in principe dicatur architectonica. pag. 55. col. 1. B. -  An iustitia legalis vendicet sibi materiam determinatam. pag. 58. col. 2. C. -  Vtraque haec iustitia versatur circa operationes. pag. 60. col. 2. D. -  Iustitia vindicatiua. -  Vindicatio quatenus est in iudice secundum omnem considerationem est actus iustitiae commutatiuae. pag. 114. col. 1. B. -  Petitio vindictae in eo qui habet famam suam alijs obligatam est actus iustitiae commutatiuae. pag. 114. col. 1. D. -  L -  Lex. -  EIVSDEM autoritatis esse condere legem & illam interpretari qualiter sit intelligendum. pag. 102. col. 1. B. -  Leges concedentes praescriptionem possessori malae fidei contra legem nature sunt. p. 167. col. 1. -  Iniustitiae culpa quatenus est contra legem non punitur restitutione sed per sententiam iudicis. pag. 212. col. 1. C. -  Leges vt in plurimum tantum puniunt peccata consummata, ibid. D. -  Lex poenalis si poenam infligendam pronuntiet, ante iudicis condemnationem non obligat ad poenam soluendam . pag. 213. col. 1. D. Imo etiam si contineat poenam latam nisi sola censurae ecclesiasticae poena. ibid. col. 2. A. B. -  Leges praecipientes ne eligantur nisi qui sunt de gremio ecclesiae sint iustae. p. 296. col. 2. C. -  Leges circa deceptionem in contractu emptionis & venditionis sunt tantum permissiuae. pag. 542. col. 2. B. Istarum ad leges praescriptionem differentia. ibid. D. -  Liberalitas. -  Liberalitas versatur circa passiones & operationes. pag. 61. col. 1. D. -  Libertas. -  Efficacia gratie non tollit libertatem . p. 37. col. 1. -  M -  Maledictio. -  MALEDICTIO peccatum mortale est ex genere. pag. 530. col. 2. A. -  Martyres. -  Qualiter martyres sint voluntarij & inuoluntarij in consensu proprie mortis. p. 338. col. 2. D -  Meritum. -  Plus quam periculosum est negare meritum in actu Christi Domini quo voluit mori. pag. 36. col. 2. D. -  Mineralia. -  Mineralia auri & argenti ad quos pertineant secundum ius naturale & positiuum. pag. 397. col. 2. D. -  Misericordia. -  Misericordia humana versatur simul circa passiones & operationes. pag. 61. col. 1. B. -  Monopolium. -  Monopolium quotupliciter possit fieri. pag. 537. col. 1. D. -  Facientes monopolium, quando teneantur ad restitutionem. ibid. col. 2. D. -  Mons pietatis quid sit. pag. 652. col. 1. B. -  Tres conditiones illius examinantur an sint iustae. ibid. col. 2. B. -  Mons pietatis pijssimus est. p. 653. col. 1. A. -  Apud quem resideat eius dominium . pag. 654. col. 2. B. -  Moyses. -  An excusandus sit Moyses a crimine homicidij in occisione AEgyptij. pag. 104. col. 1. C. -  Murmuratio. -  Quando murmuratio sit peccatum mortale, vel veniale. pag. 95. col. 1. C. -  Murmuratio reducitur ad aliquod aliud ex peccatis linguae. pag. 526. col. 2. B. -  Mutilatio. -  Licitum est mutilare hominem de voluntate ipsius propter salutem totius. pag. 382. col. 1. B. Non tamen contra voluntatem eius nisi apud alterum sit cura illius. ibid. C. Nemo tamen tenetur pati abscisionem alicuius membri etiam propter vitam seruandam. ibid. D. Quando autem possit seipsum mutilare homo, explicatur ibid. col. 2. B. -  Vide verbo irregularitas. §. Quarum partium. -  N -  Negligentia. -  QVANDO & quae negligentia in custodia rei obliget ad restitutionem. Vide verb. restitutio. §. commodatarius & tribus sequen . &. §. qui ex officio. &c. -  Negotiatio. -  Quando liceat negotiatoribus emere magnam copiam mercium , vt minutatim vendant . pag. 561. col. 1. A. An liceat negotiatoribus ex officio aliquantum carius vendere res quam alij. ibid. col. 2. A. -  O -  Obiectum. -  OBIECTVM analogum potest dare vnitatem specificam habitui. pagina 32. col. 2. D. -  Occisio & occidere. -  Error est Manichaeorum non licere occidere bruta, & euellere plantas. pag. 316. col. 2. D. -  Officia publica secularia. -  Rex habet dominium horum officiorum . pag. 302. col. 1. B. Ex natura sua venalia sunt. pa. 303. col. 1. D. Et de facto vendi possunt debitis conditionibus seruatis. ibid. Illi etiam quibus donata sunt a Rege possunt vendere iuste si seruentur conditiones . col. 2. C. Inter ista, que habent annexam administrationem iustitiae vendi non possunt stando in iure communi & in legibus Hispaniae. ibid. col. 2. D. -  Possessor istorum officiorum habens facultatem solum transferendi si vendat peccat mortaliter & venditio est irrita. pag. 304. col. 1. C. -  Huiusmodi officia ex natura sua distribuenda sunt dignioribus. pag. 305. col. 1. C. -  P -  PATRONVS Iaicus non est distributor sed dispensator. pag. 300. col. 1. C. Sub mortali debet praesentare in episcopatum digniorem. pag. 298. col. 2. C. Imo probabilius est quod etiam in quodlibet beneficium ecclesiasticum. pag. 299. col. 1. A. -  Poenitentia. -  Quare praeceptum poenitentiae non obligat statim post peccatum commissum . p. 273. col. 1. C -  Poenitentia est specialis virtus iustitiae que ad commutatiuam reducitur. pag. 340. col. 1. D. -  Possessio rei. -  Quid sit. pag. 117. col. 1. A. -  Pragmatica. -  Circa pragmaticam taxantem pretium tritici tria documenta necessaria. pag. 540. col. 1. D. -  Praeceptum. -  Actione materialiter tantum pertinente ad aliquam virtutem potest quis adimplere prae ceptum. pag. 6. col. 2. C. -  Praecepta decalogi an omnino sint indispensabilia. pag. 13. col. 1. C. D. -  Praelatus. -  Praelatus peccat peccato acceptionis personarum si bona, quae gratiae dicuntur , conferat solis sibi auxiliaribus. pag. 282. col. 2. B. -  Praelatus praesens qui permittit sibi subditum infamare aut infamari, peccat contra iustitiam. pag. 518. col. 1. C. -  Praescriptio & vsucapio. -  Significationes harum vocum explicantur. pag. 165. col. 2. C. -  Qualiter apud Iuristas differat inter praescriptionem & vsucapionem . pag. 166. col. 1. A. -  Possessor malae fidei nunquam potest praescribere. pag. 167. col. 1. C. Possidens autem sine titulo, aliquando potest. p. 169. col. 2. B. -  Praescriptio cum debitis conditionibus confert verum dominium rei possessae. ibidem col. 2. B. Quae autem sint istae debitae conditiones explicatur. pag. 168. col. 2. D. -  Haeres latronis qui bona fide succedit in bona defuncti si possit praescribere. pagina. 169. col. 2. D. -  Ex quo temporis spatio incipiat tempus prae scriptionis quando aliquis dubitat an res sit sua. pag. 171. col. 2. A. Si tale dubium occurrat in tempore praescriptionis non interrumpit illud. pag. 171. col. 2. D. Litis tamen contestatio interrumpit illud. pag. 172. col. 1. D. -  Vtrum bona fides necessaria ad proescribendum admittat secum aliquam haesitationem. pag. 170. col. 1. C. -  Fructus rei vtilis praescribit spatio triennalis qui bona fide emit eam a latrone. pag. 257. col. 1. A. -  Primogenitus, primogenitura. -  Primogeniti bonorum primogeniturae habent verum dominium. pag 116. col. 2. C. -  Procurator. -  Procurator ex quanta negligentia teneatur ad restitutionem damni pag. 489. col. 2. C. -  Promissio. -  Promissio pure interna non transfert dominium. pag. 151. col. 2. C. Nec verbis declarata in absentia eius cui fit obligat ex iustitia. pag. 153. col. 1. C. Nisi subditos legibus Castellae. ibid. D. -  Promissio etiam per vim extorta si iuramento sit confirmata obligat in conscientia. pag. 152. col. 1. D. -  Obligatio ex promissione alia pertinet ad veracitatem, alia ad iustitiam. ibid. col. 2. D. & pag. 153. col. 1. C. -  Promissio alia est interna, alia signis externis declarata. pag. 153. col. 1. A. -  Prudentia. -  Prudentia monastica distincta virtus est a politica. pag. 49. col. 2. C. -  Fere nunquam aliquis peccat contra solam prudentiam. pag. 74. col. 2. C. -  Quomodo comparetur prudentia ad virtutes morales. pag. 81. col. 1. B. -  Prudentia est immediata regula iusti iudicij. ibidem. D. -  An actus iudicij in iudice eliciatur a prudentia gubernatiua vel particulari. p. 82. col. 1. B. -  Pignus, vide verbo vsura. §. Fructus pignoris. -  R -  RAPINA, vide verbo furtum. -  Repercussio. -  Nullo modo est licitum repercutere eum qui iam separat se ab aggressione. pag. 348. col. 1. D. -  Regetitio in iudicio quando concedatur vel non concedatur . p. 237. col. 1. C. & 239. col. 1. D. -  Religiosus. -  Nullus religiosus sine licentia praelati potest alienare aliquid sibi ad vsum concessum. pag. 119. col. 2. B. -  Inter religiosos etiam seruandae sunt leges iustitiae distributiuae. pag. 297. col. 2. C. -  Religiosis iure communi interdicta est appellatio. pag. 451. col. 2. D. -  Religiosis non licet fugere de carcere, aliquibus casibus exceptis. pag. 456. col. 1. C. -  Reus. -  Reus qui deliquit contra legem quae continet poenam latam de priuatione bonorum, an expolietur illis ante iudicis sententiam . pag. 213. col. 2. C. An etiam teneatur ad restitutionem si per iniquitatem sententiam euaserit. pag. 215. col. 1. B. & pag. 445. col. 1. D. -  Quae requirantur vt iudex possit interrogare reum de aliquo delicto. pag. 441. col. 1. B. -  An conuictus de aliquo crimine teneatur manifestare reliqua & complices . ibid. col. 2. C. -  Quando iudex dubius sit, possit interrogare reum vel non , possit interrogare. p. 442. c. 2. B. -  Reus iuridice interrogatus tenetur respondere veritatem etiam si sit occidendus. pagin. 443. col. 2. B. Si tamen mentiatur, potest solum venialiter peccare. ibid. -  Quando contra ordinem iuris interrogatur qualiter possit respondere. pag. 447. col. 1. B. -  An reus falso negans crimen teneatur restituere famam accusatori. pag. 449. col. 1. B. -  Quando liceat reo damnato appellare. pag. 451. col. 1. D. -  Innocens probatus reus quando possit se defendere. pag. 453. col. 2. C. -  Non licet damnare reum vt ipse sumat venenum. pag. 456. col. 2. A. Nec tamen tenetur comedere damnatus ad mortem famis. pag. 457. col. 1. B. -  Rei & testis examinatio per tormenta quando sit licita. pag. 475. col. 2. C. -  Restitutio. -  Huius nominis diuersae acceptiones. pagina 174. col. 1. C. -  Restitutionis definitio. ibid. col. 2. B. -  Restitutio dupliciter fit. pag. 63. col. 1. B. -  Restituere est de necessitate salutis, necessitate praecepti. pag. 177. col. 1. B. Affirmatiuum est hoc praeceptum includens negationem. pag. 178. col. 1. A. Qualiter illam includat explicatur. pag. 272. col. 2. D. -  Qui infert nocumentum consentienti nihil illi tenetur restituere, aliquando tamen alijs tenebitur. pag. 71. col. 2. D. -  Obligatio restitutionis, vel ex iniqua acceptione, vel ex re accepta oritur. ibid. C. & pag. 251. col. 1. D. -  Non omnis redditio rei alienae est restitutio. ibidem. D. -  Laesio in bonis spiritualibus per se non obligat ad restitutionem. pag. 179. col. A. De auocante aliter aliquem a religione ad quid teneatur explicatur. pag. 180. col. 2. C. -  Laesio in membris corporis obligat ad restitutionem. pag. 182. col. 1. B. Abunde satisfacit huiusmodi damnis qui per sententiam iudicis punitur. pag. 183. col. 2. C. An huiusmodi laesiones sint necessario reparande in alio genere bonorum . pag. 184. col. 1. A Qualiter autem se debeat habere confessarius erga huiusmodi laesores. ibid. D. Damna ex tali laesione consecuta debent restitui. pag. 185. col. 1. D. Nisi ad certamen prouocatus laeserit. ibid. col. 2. D. Veletiam nisi laesus libens ad certamen accesserit. ibid. C. Haeredibus autem necessarijs percussi tantum debet fieri restitutio. pag. 186. col. 2. C. Haeredes etiam percussoris tenentur ad restitutionem. pag. 187. col. 2. B. -  Qui ex certa malitia damni creditoris occidit debitorem, tenetur ad restitutionem. pag. 188. col. 2. B. -  Stuprator virginis vltro consentientis in stuprum, nihil tenetur restituere. pag. 189. colum. 2. B. Per vim autem aut fraudem, aut extraordinarijs diligentijs inducens ad stuprum tenebitur. pag. 190. col. 1. C. Non tamen in integrum dotare. pag. 191. col. 1. C. Si etiam mulierem alias corruptam vi oppresserit, tenebitur ad reparationem damni illati. ibid. col. 2. B. Sicut & inficiens illam infirmitate, ipsa inuoluntaria existente circa hoc. ibid. C. -  Infamans tenetur ad restitutionem famae. pag. 192. colum. 2. C. Duobus casibus exceptis. pag. 195. col. 1. A. & C. Qualiter autem facienda sit talis restitutio explicatur. pag. 193. col. 1. B. Debet etiam infamator reparare famam cum dispendio propriae famae. pag. 195. col. 2. B. Verosimilius est infamatorem non teneri ad restitutionem famae in alio genere bonorum, nisi sic conueniat inter partes vel mulctetur a iudice poe na pecuniaria. pagina. 197. columna. 2. D. Nullus condonans iniuriam infamatori peccat nisi ex circunstantijs. pag. 199. col. 2. C. Imo valde meritoria est talis condonatio. pag. 200. col. 2. C. Nisi sit praelatus, qui contra iustitiam peccabit condonans satisfactionem. pag. 199. col. 1. D. Nec valet condonatio semper, & quando valet tenetur renuntiare praelatiae, nec infamator deobligatur a satisfactione. ibid. col. 2. D. & pagina 201. col. 1. A. Nec respectu personae priuatae si non potuit condonare deobligatur. pag. 200. col. 2. A. -  Circa obligationem eius qui iniuste aliquem a beneficij consecutione impediuit explicatur mens D. Tho. pag. 203. col. 2. B. Qui inique per medium contra iustitiam commutatiuam tantum impediuit aliquem a consecutione boni ex liberalitate sibi conferendi , tenetur ad restitutionem. p. 204. col. 2. B. Si autem impediuit a consecutione boni conferendi ex iustitia distributiua ad quid teneatur, explicatur. pag. 205. col. 1. B. Qualiter autem perpendendum sit damnum in ista materia explicatur. pag. 208. col. 1. C. -  Omnis offensa in proximum reparanda est restitutione. pag. 212. col. 1. A. Obligatio autem haec semper prouenit ex laesione iustitiae commutatiuae. pag. 47. col. 1. A. & 207. col. 2. C. & 314. col. 1. C. -  Tributa quae non soluit venditor, vel etiam transferens merces de regno in regnum quando & quamdiu restituere teneatur. pag. 217. col. 2. C. & D. -  Lignorum caessio, vel fructuum perceptio in syluis communitatis non obligat ad restitutionem . pag. 219. col. 1. A. &. p. 220. col. 1. C. In syluis autem priuatae personae, sed ab ea non consitis sola deuastatio, si autem sint ab ea consitae quodlibet damnum obligat. pag. 219. col. 1. B. & 2. C. Quanta autem debeat esse materia vt horum restitutio obliget sub mortali. pag. 119. col. 2. D. -  Pastus pecorum in syluis circundatis statim obligat ad restitutionem, secus in non circundatis. pag. 220. col. 2. D. -  Qui venantur aut piscantur aut aucupantur in syluis & fluminibus patentibus etiam si priuatae personae sint, sola deuastatio obligat ad restitutionem. pag. 222. col. 2. D. In circundatis autem quodlibet damnum . pag. 223. col. 1. C. Quanuis de animalibus liberis vt auibus, oppositum sit probabile. ibid. D. & col. 2. D. -  Aucupantes columbas intra columbarium tenentur ad restitutionem. pag. 224. colum. 2. D. Extra vero citra leucam quanuis peccent: nisi fecerit stragem illarum non tenentur. pag. 225. col. 1. A. -  Qui inuoluntarie alium damnificauit non tenetur ad restitutionem. pag. 227. col. 2. B. Qui voluntarie interpretatiue tantum ; siue formaliter sed secundario ; siue ex directa intentione, inferunt damnum, tenentur ad restitutionem . Primus minimi pretij rei. ibid. C. Secundus, iustissimi pretij. pagin. 228. col. 1. A. Sed tertius rigurosissimi. ibid. C. -  Restitutio semper fit ei a quo res ablata est, sed cum triplici moderamine. p. 231. col. 2. A. -  Si ex retentione debiti sequitur damnum corporale ei soli cui reddit, non potest reddere etiam si instet petens, si autem fuerit spirituale debet reddere. pag. 233. col. 1. A. Et si ex redditione sequitur damnum contra iustitiam tenebitur ad restitutionem. pagina 235. col. 1. C. -  Ex receptione pecuniae vt alij damnum inferat, non obligatur recipiens ad restitutionem secundum ius naturae. pag. 237. col. 2. B. Iure etiam positiuo hoc ipsum probabilius est. ibid. D. Qui autem recipit illam vt desistat ab iniuria contra dantem obligatur. pag. 239. col. 2. B. Et etiam si iniuria sit contra personam coniunctam danti. pag. 240. col. 1. D. Iudex autem recipiens pecuniam vt proferat sententiam iniquam tenetur ad restitutionem. pag. 241. col. 1. C. -  Foemina non tenetur restituere id quod recepit pro actu turpitudinis. pa. 241. col. 2. D. & pag. 242. col. 2. A. Vir autem id quod prodige promisit, etiam si iuramento confirmet non tenetur dare, ibid. C. licet illa recipiens possit retinere. ibid. D. -  Quando est dubium de dominio rei restituendae, inter illos pro quantitate dubij diuidenda est. pagin. 242. col. 2. C. Si tamen nullus comparet secundum ius naturae diuidenda esset suis conciuibus. pag. 244. col. 1. C. Legibus tamen ecclesiasticis pauperibus sunt applicata. ibid. col. 2. A. -  Mortuo creditore ei qui succedit in ius defuncti necessario est facienda restitutio. pagin. 242. col. 2. C. -  Si autem sit absens debitum transmittendum est illi. pag. 243. col. 2. A. Expensis debitoris si debet ratione rei acceptae. pagin. 247. col. 1. C. Si autem perit in via cui pereat explicatur. ibid. col. 2. A. -  Debitore vel parentibus eius, vel etiam maximo amico eius existentibus in extrema necessitate rei restituendae non tenetur illam restituere creditori in eadem. pag. 248. colum. 2. A. -  Qui rem furtiuam paruo pretio emit, domino restituendam potest reseruare pretium datum. pag. 252. col. 1. D. Si autem per ignorantiam emat illam probabile est non posse rescindere contractum, sed debere tradere domino. ibid. col. 2. C. Si talem rem bona fide emens, bona fide vendat, tenetur seruare indemnem emptorem. pagin. 255. colum. 1. A. Dum tamen bona fide possidet tantum tenetur restituere fructus qui apud ipsum manent, vel ex quibus factus est ditior. pag. 256. col. 2. A. Mala fide vel dubia emens a latrone, tenetur restituere domino rem & lucrum cessans, & damnum emergens & fructus etiam consumptos. pag. 257. col. 2. C. Sed bona fide emens a principio, postea dubitat an sit vendentis, quid debeat facere explicatur. pagin. 258. col. 2. C. -  Commodatarius etiam si ex minima negligentia res apud ipsum pereat tenetur ad restitutionem in integrum. pag. 260. col. 1. B. & col. 2. D. Secus si fortuito pereat duobus casibus exceptis. ibid. A. & pagin. 262. col. 2. D. Mutuatarius autem in omni euentu tenetur. pag. 261. col. 1. A. -  Depositarius si depositum apud ipsum pereat, ex sola negligentia graui tenebitur ad restitutionem. pag. 261. col. 2. C. Duobus casibus exceptis. pag. 263. col. 1. A. & B. -  Conductor ex leui tenebitur. pag. 262. columna. 2. C. -  Res inferioris ordinis nemo tenetur restituere cum detrimento rerum superioris ordinis. pag. 264. col. 1. B. & pag. 265. col. 1. B. Tribus casibus exceptis. ibid. col. 2. B. -  Adulteri tenentur ad reparationem damni prouenientis filijs legitimis. p. 266. col. 1. B. -  Qui hospicio fauet iniquitati etiam tenetur ad idem. pag. 269. col. 1. B. -  Qui ex officio & pacto sunt custodes boni cuiuscunque ex leui negligentia tenentur ad restitutionem. pag. 269. col. 1. D. -  Socij damnificantes singuli tenentur ad integram restitutionem. pag. 268. col. 1. D. Si autem aliquis iam restituit, quando teneantur caeteri illi refundere. pag. 270. col. 2. A. -  Quoties aliquis proponit non restituere peccat de nouo. pag. 273. col. 2. B. Et etiam quoties petenti creditori rem vel illa indigenti non restituit. ibid. C. D. -  Res debet restitui cum proprio detrimento creditori qui simile detrimentum patitur. pag. 274. col. 2. C. -  Quando ex iniuste acquisitis melioratur vel conseruatur status acquirentis quid resti tuere debeat. pag. 272. col. 1. C. & pag. 276. col. 1. B. -  Ordo seruandus in restitutione talis debet seruari. Primo debita certa praeferenda sunt incertis. pag. 277. col. 1. C. Secundo, quae in propria specie extant prius sunt restituenda. ibid. D. Tertio, creditores omnes hypothecarij praeferendi sunt chirographarijs, & inter illos priuilegiati non priuilegiatis. pag. 278. col. 1. A. C. Quarto, inter chirographarios, debitum ex impensa funeris omnibus est praeferendum. ibid. D. Quinto, debitoribus non priuilegiatis pro rata restituendum est. ibid. B. Sexto, qui autem contra praedictum ordinem praeueniunt socios tenentur illis restituere. ibid. C. -  Praeterea vide verbo Adulteri, & verbo Aduocatus & verbo Consiliarius iniquitatis. & verbo Iustitia legalis. §. 2. & verbo Procurator. -  S -  Satisfactio. -  SATISFACTIO Christi Domini qualiter fuerit ad alterum. pag. 27. col. 1. A. & 34. col. 2. D. -  Secretum. -  Secretum quando non possit vel etiam quando debeat manifestari. pag. 465. col. 2. A. -  Reuelare secretum non est mortale ex genere. pag. 471. col. 1. B. -  Sententia. -  Sententia tripliciter potest esse iniqua. pag. 97 col. 2. B. -  Iniusta autem dupliciter. ibid. D. -  Iniusta sententia quando obliget in foro conscientiae vel non. ibid. C & sequen. -  Qualiter sententia iusta in foro exteriori, obliget etiam in conscientia. pag. 154. col. 1. D. -  Per sententiam iudicis potest quandoque homo obligari ad id quod antea non obligabatur, etiam si nullus fuerit error iuris vel facti. pag. 254. col. 1. B. -  Seruus & seruitus. -  Saraceni in bello Granatensi vltimo capti iuste potuissent in seruitutem redigi. pag. 22. col. 1. A. -  Seruitus vnius hominis ad alterum siue naturalis siue legalis potest esse iusta. pagin. 125. col. 2. D. -  Seruitus naturalis vnius hominis ad alterum in rigore non est appellanda seruitus. pag. 126. col. 1. C. -  Seruitus legalis duplici titulo legitime fuit introducta. ibid. D. -  Inter Christianos seruitus legalis non potest superuenire baptismo. ibid. col. 2. D. -  Simpliciter siue secundum quid tale. -  Aliquid dicitur simpliciter siue secundum quid tale dupliciter. pag. 25. col. 1. D. -  Synesis & Gnomi. -  Synesis & Gnomi inter se differentia, & eorundem ad iustitiam legalem & epicheiam comparatio. pag. 53. col. 1. C. -  Societas. -  Societatis contractus quid sit & quotuplex. pag. 635. col. 2. D. -  An in huiusmodi contractu possit aliquis obligare socium vt seruato capitali integro, rependat lucrum. pag. 636. col. 1. C. -  Qualiter sit diuidendum lucrum inter socios. pag. 268. col. 2. D. De diuisione vero iacturae. pag 639. col. 2. C. -  Stuprum. -  Qualiter distinguatur ab alijs speciebus luxuriae. pag. 340. col. 1. D. -  Subiectum. -  Subiectum alicuius formae duplici diuisione diuiditur. pag. 120. col. 1. A. -  Summus Pontifex. -  Habet ministerialem potestatem vniuersalem circa temporalia in ordine ad finem spiritualem animarum . p. 138. col. 2. D. &. p. 145. col. 2. D -  Directe & per se non habet potestatem temporalem supra totum orbem. pag. 144. col. 1. C. -  Habet dominium rerum quas Imperatores donauerunt Ecclesiae. pag. 145. col. 1. C. -  Non est dominus officiorum ecclesiae. pagina 302. col. 1. D. -  Se subijcere potestati seculari in rebus temporalibus. pag. 414. col. 2. A. Non tamen in omnibus. ibid. D. -  Suspicio. -  Suspicio, dubium & iudicium temerarium in quo conueniant & differant. pag. 89. col. 1. A. -  Quae sit materia grauis respectu suspicionis, declaratur pag. 90. col. 1. C. -  Suspicio de malo proximi ex genere suo est peccatum mortale. pag. 90. col. 2. D. -  Suspicionis plures gradus condistinguuntur. pag. 88. col. 2. D. -  Susurratio. -  An omnes susurrationes sint eiusdem speciei atomae. pag. 520. col. 2. D. -  Grauius peccatum est quam contumelia & detractio. pag. 522. col. 2. C. -  T -  Tabellio. -  TABELLIO & falsus testis infamantes aliquem in iudicio quando & qualiter restituere debeant. p. 265. col. 2. B -  Tabellio faciens scripturam vsurarum quando teneatur ad restitutionem . p. 620. col. 2. B. -  Testamentum, vide verbo haeres §. haeres institutus, & sequenti. -  Testis. -  In quibus casibus possit interrogari testis & ipse teneatur testificari. pag. 459. col. 2. C. -  An possint examinari testes contra eum de quo nulla praecessit infamia. pag. 461. colum. 2. D. -  Testis qui se abscondit vt non cogatur testificari, an peccet & teneatur restituere damna. pag. 462. col. 2. C. -  Iuridice interrogatus tacens vel mentiens ad quid teneatur. pag. 464. col. 1. A. -  Testis etiam iuridice interrogatus potest non respondere, si per correctionem speret emendam. ibid. col. 2. D. -  An teneatur testis deponere si solus sit conscius delicti. pag. 465. col. 1. C. -  Ex consanguineis & affinibus qui admittantur vel non ad testificandum. pag. 465. col. 2. D. -  Quibus casibus possit testificari testis si dubitat, an legitime interrogetur. pagina. 466. col. 1. D. -  Qualiter respondere possit testis contra ordinem iuris interrogatus. pag. 467. col. 1. D. -  Casus in quibus testis ex charitate tenetur vltro testificari in causis ciuilibus. pag. 469. col. 2. B. In causis vero criminalibus. pag. 470. col. 1. A. -  Secundum legem naturae, secundum legem diuinam & humanam quis numerus testium requiratur. pag. 473. col. 2. D. -  Quando requirantur testes contestantes circa factum singulare. pag. 476. col. 2. C. -  Quando liceat reo testimonium alicuius repellere per manifestationem criminis. pag. 478. col. 2. D. Et si crimen falsum illi obijciat quod peccatum committat. pag. 479. col. 2. D. -  An accipiens pretium pro testimonio ferendo teneatur ad restitutionem . pag. 482. col. 1. C. -  Theologus. -  In examine beneficiorum Theologus praeferendus est Canonistae etiam si aliquantum excedatur propriae facultatis peritia. pag. 290. col. 1. D. Vide verbo Episcopus. §. ad episcopale, &c. -  Titulus ad rem possidendam. -  Quid sit. pag. 117. col. 1. A. -  Tributum. -  Tributa quo iure debeantur principibus. pag. 215. col. 2. D. -  Genera tributorum explicantur . p. 216. col. 2. C. -  Quatuor obseruanda in iustificatione tributorum. ibid. col. 1. D. -  Naturali ratione, & secundum fidem certum est tributa esse soluenda ante iudicis condemnationem. pag. 217. col. 2. A. -  Qui vendit merces suas sine dolo in occultanda venditione, non tenetur requirere Publicanum ad solutionem tributi. ibidem. Quando autem liceat cum cautela occultare venditionem explicatur. pag. 218. col. 1. A. Quando etiam & quandiu aliquis teneatur ad restitutionem ex omissione solutionis tributi. pag. 217. col. 2. D. & 218. col. 1. C. -  Vide verbo restitutio. §. tributa. -  Tyrannus. -  Tyrannum qui per vim occupat rempublicam , quilibet ciuis potest occidere. pagin. 324. col. 2. D. Imo & quilibet alius extraneus iure defensionis innocentium . p. 325. col. 1. A. -  Eum autem qui est tyrannus quia tyrannice gubernat, nemini licet occidere. pag. 324. col. 2. D. Quid autem faciendum sit reipublicae sic laboranti. pag. 325. col. 1. C. -  V -  Venatio. -  VENATIO ferarum & agitatio taurorum licita est & honesta. pagin. 317. col. 1. D. -  Verberare. -  Licitum est parentibus, magistris, & dominis verberare filios & discipulos etiam clericos, & seruos. pag. 384. col. 1. B. -  Verum vel falsum. -  Tam verum quam falsum aliud est speculatiuum, aliud practicum. pag. 193. col. 2. B. -  Virtus. -  Idem actus potest pertinere ad diuersas virtutes. pag. 33. col. 1. A. -  Qualiter sit verum facilius multiplicari virtutes in voluntate quam in intellectu. pag. 54. col. 2. C. -  Virtus residens in appetitu sensitiuo potest elicere actum in voluntate. pag. 39. col. 1. D. & pag. 61. col. 2. B. -  Nulla virtus imperat alteri nisi vtraque sit in appetitu. pag. 81. col. 1. B. -  Vsura. -  Definitiones quid nominis & quid rei vsurae. pag. 578. col. 1. C. -  Vsura alia realis alia mentalis. pagina. 579. col. 1. D. -  Vsuram esse prohibitam est de fide. pag. 580. colum. 2. B. Prohibita autem est iure naturae. ibidem. D. In veteri etiam testamento. pag. 581. col. 2. C. Nec fuit concessa Iudaeis erga alienigenas. pag. 585. colum. 1. A. Iure etiam Canonico & Hispaniensi est prohibita. pag. 583. col. 1. A. -  Intendere lucrum sub obligatione iustitiae qualibet intentione est vsura. pag. 586. col. 2. A. Secus si ex gratitudine intendatur. ibid. D. & pag. 588. col. 2. D. Intendere etiam signa beneuollentiae ex pacto vsura est, pag. 592. col. 1. C. & pag. 602. col. 1. B. -  Obligare mutuatarium ad colendum agrum vel aliquid simile aliquando est vsura, & aliquando non. ibid. col. 2. C. Sed obligare illum vt conducat fundum mutuantis est vsura. pag. 593. col. 2. B. Si autem obligetur vt partem mutui accipiat in mercibus, quid sentiendum sit explicatur. pag. 594. col. 1. B. & sequentibus. -  Recompensationem damni emergentis posse deduci in pactum, non autem lucri cessantis qualiter sit intelligendum . p. 595. col. 1. D. Quale autem debeat esse lucrum cessans ratione cuius possit exigere recompensationem explicatur. pag. 596. col. 1. A. -  Mutuator rogatus vt pecuniam remouendo a negotiatione mutuet potest exigere lucrum cessans. pag. 598. col. 2. C. Qualiter autem confessarius debeat inquirere an vere sit lucrum cessans. pag. 599. col. 2. B. Quantitas autem restitutionis ratione lucri cessantis ponderatur. pag. 600. col. 1. C. -  An possit exigi a mutuatario vt remutuet. pag. 602. col. 2 B. -  Fructus pignoris computandi sunt in sortem principalem pag. 603. col. 2. B. Exceptis fructibus pignoris dati pro dote. pag. 605. col. 2. B. -  Mutuatarius soluens vsuras non transfert dominium illarum. pag. 609. col. 2. D. -  Si vsurarius alienet res vsu consumptibiles non habens alias vnde restituat, vel res vsu non consumptibiles, alienatio est inualida. pag. 612. col. 2. B. -  Si creuit pretium rei per vsuram extortae, quae libet illa sit, tenetur vsurarius totum restituere. pag. 613. col. 2. B. -  Quaelibet vsurarij bona sunt obligata restitutioni. pag. 615. col. 2. D. Quaedam obligatione reali quaedam autem personali. pag. 616. col. 1. D. & sequen. -  Haeres vsurarij tenetur ad omnia debita illius persoluenda secundum vires haereditatis. pag. 618. col. 2. A. Si tamen sint plures etiam reliquis nolentibus restituere, nullus tenetur ad restitutionem nisi pro rata suae portionis. pag. 619. col. 2. A. -  Cooperatores foeneratorum tenentur ad restitutionem etiam si nihil lucri illis accrescat. pag. 620. col. 1. B. -  Vsura mentalis ex parte vtriusque, vel ex parte mutuatarij tantum admissa obligat ad restitutionem. pag. 622. col. 1. D. -  Inducere aliquem ad mutuandum cum lucro, duobus casibus licet. pag. 625. col. 1. B. -  Ab vsurario parato an liceat petere vsuras sub quibuslibet verbis. pag. 626. col. 1. C. -  Non est peccatum mortale petere vsuras ab vsurario parato etiam sine propria necessitate. pag. 627. col. 1. C. -  An peccet peccato iniustitie deponens pecunias apud vsurarium qui eis exercebit vsuras. pag. 627. col. 2. B. -  Vsus rei, vel vsusfructus. -  Quid sit vsus rei. pag. 117. col. 1. B. -  An vsus distinguatur a dominio. pag. 118. & sequentibus. FINIS.