INDEX OMNIVM EORVM, QVÆ IN HOC OPERE
D. DIDACI COVARRVVIAE
CONTINENTVR.
PRIMVS NVMERVS PAGINAM, ALTER
substantiam rei designat.
A.
ABDICATIO quid sit. 724. 22
Absolutio ab excommunicatione
hominis, à quo possit concedi?
914. 2
Absolutio ab excommunicatione
iuris & Canonis, & ab Episcopo regulariter dari potest. 915. 4
Absolutio ab excōmunicationeexcommunicatione minori pertinet
etiam ad presbyterum parochialem. 917. 6
Absolutio ad cautelam, quando sit concedenda.
917. 7
Absolutio ad cautelam à quo iudice dari possit,
etiam à delegato apostolico. 918. 8
Absolutio necessaria est ab excommunicatione,
quæ lata fuit ad tempus tacitum, vel expressum. 901. 5.
Absolutio ab excommunicatione, an possit dari
sub conditione, & ad reincidendum. 902. 6
Absolutio præstita absque iuris Canonici forma,
an teneat? 902. 7
Absolutio ab excommunicatione an possit dari
ab eo qui presbyter non est? 906. 10
Absolutio ab excommunicatione, qualiter sit
danda, & quibus præmissis? 907. 11
Absolutio ab excommunicatione obtenta in foro conscientiæ ex potestate Iubilæi, aut bullarum, an habeat vim in foro exteriori? 912. 16
Absolutionem simplicem petens an videatur fateri, se excommunicatum esse? 913. 1
Acquisita in ludo etiam illicito, non sunt in animæ iudicio restituenda. 468. 1
Acquisita ex contractu nullo ob defectum solennitatis legis humanæ, restituenda sunt in conscientiæ iudicio. 467. 9
Acquisitio possessionis quid sit. 337. 1
Actio temporalis, qualiter perpetua fiat. 414. 6
Actio quænam competat pro donatione causa
mortis. 466. 17
Actio com petens pro donatione causa mortis, an
sit bonę fidei. 664. 18
Actio non oritur ex contractu habente conditionem incertam, quando certum tamen quo ad
euentum, donec conditio eueniat, licet statim
obligatio oriatur. 39. 11
Actiones redhibitoriæ, & quātoquanto minoris, an tempore legibus definito excludantur, etiam in foro Pontificio. 408. 5
Actus deficiens in forma non confirmatur iuramento. & ibi. intellect. ad l. 1. §. si quis. ff. de
verbor. oblig. 702. 2
Actus contra iuramentum gestus an teneat?
624. 15
Actus spiritualis contrarius iuramento an valeat? 272. 5
Adulterium minimè cōmitticommitti cum alterius sponsa, quam de futuro appellamus, 2. 8
Actulterium quo iure pœna mortis puniatur: atque inibi pœna adulterij explicatur. 136. 16
Aduocatus in causa sanguinis, an præmissa protestatione, efficiatur irregularis? & quid de teste. 596. 5
Aequitas, & rigor, qualiter distinguantur, & de
summo, atque stricto iure. 373. 3
Aetas à Canonibus requisita ad matrimonium
malitia præueniri potest, atque inibi declaratur, quid sit hæc malitia. 68. 3
Aetas septem annorum ad sponsalia requisita
præmaturo iudicio, ac malitia suppleri & præueniri potest. 4. 1
Aetas an sit à die cōceptionisconceptionis, vel natiuitatis computanda. 144. 3
Aetas ad matrimonium iure Canonum necessaria. 68. 2
Aetas conueniens Reipublicæ ad matrimonium
contrahendum. 68. 1
Affinitatis diffinitio. 84. 1
Affinitas vnde dicatur. 84. 2
Affinitas ex coitu etiam illicito oritur. 85. 3
Affinitas frequenter concurrit cum publica honestate. 85. 4
Affinitatis impedimento sublato per dispensationem publica honestas etiam tollitur. 85. 5
Affinitas matrimonium impedit, solùm in primo genere, & intra quartum gradum, 85. 6
Affinitas an detur inter virum & vxorem? 86. 7
Agappe quid sit in Canonibus à Gratiano concinnatis. 796. 2
Alienatio rei dotalis non confirmatur iuramento, vbi mulier prius iurauerat, dotem non alienare: & inibi expenditur gl. in c. licet. de iureiur. in 6. & per totum §. 271. 2
Alienatio rerum Paraphernarum fieri potest absque iuramento. 289. 9
AlimẽtaAlimenta quib. ex causis filijs negari possint. 170. 17
Alimenta filijs data, an ad eorum hæredes pertineant. 169. 15
Chirurgus an irregularis sit, & de medicis, chirurgischirurgisque Clericis, & an medicus imperitus puniatur de morte ægroti? 587. 3
Christianus non potest matrimonium contrahere cum infideli, ex antiqua Ecclesiæ prohibitione. 106. 1
Christianus accipiens vxorem infidelem, etiam
Iure Ciuili punitur. 106. 3
Circumstantia temporis festi, an sit necessariò
constituenda. 848. 3
Clausula sine præiudicio successorum, quibus hęreditas intestati parentis defertur adiecta legitimationi filiorum, quid operetur? 182. 1
Clericus sacerdos ratione Iubilæi, & bullarum
Apostolicarum aliquem absoluens, an censeatur eum absoluisse à peccato oblito, cuius causa erat excommunicatus. 908. 12
Clericus propter crimen incestus est perpetuò deponendus. 87. 3
Clericus habens patrimonium, potest id conseruare, & reditus Ecclesiasticos in proprios vsus
expendere. 650. 2
Conditio præteriti, aut præsentis temporis, licet
sit contra substantiam matrimonij, ipsum minimè vitiat. 32. 9
Conditio cuius euentus obligationem oriri apertè impedit, ipsum contractum matrimonij vitiat. 34. 15
Conditio illa: Si negaueris debitum, quoties mihi non licet exigere, est contra substantiam matrimonij. 31. 6
Conditio contra substantiam matrimonio adiecta, tunc demùm ipsum vitiat, quando adijcientes non suspendunt contractum in euẽtumeuentum
conditionis. 32. 7
Conditio lucri ex causa dotis, vel alia honesta in
contractu matrimonij adiecta, omninò admittenda est. 40. 1
Conditio contra substantiam matrimonij, & sic
contra aliquod ex patrimonij tribus bonis, ipsum contractum vitiat. 30. 1
Conditio illa: Si te adulterandam tradideris, est
contra matrimonij substantiam, aduersus Angel. de Clauasio. 31. 2
Conditio, quæ substantiæ coniugali repugnat, etsi honesta sit, ipsum matrimonium destruit,
contra Palud. 31. 3
Conditio, si te virginem inuenero, tollitur à matrimonij contractu. 40. 12
Conditione matrimonio adiecta, si permiserit fœmina se carnaliter ab eodem viro cognosci, sequuta copula matrimonium perficitur. 40. 13
Conditio contra matrimonij substantiam, etiam
quę sit resolutiua actui, ipsum contractum vitiat. 32. 10
Conditio contra substantiam matrimonij ab vno adiecta, altero refragante, an irritum faciat coniugium. 33. 11
Conditione contra coniugij substantiam adiecta, nullum effectum habere coitum subsequutum. 33. 12
Conditio impossibilis, etiāetiam de iure, manente contractu matrimonij, prorsus ex eo tollitur.
38. 7
Conditio omninò extitura, an ipsum matrimonij contractum vitiet. 39. 10
Conditione contra actus substantiam apposita,
in quo coniugalis contractus à cæteris differat. 34. 17
Conditione professioni adiecta, ex qua habere
propria bona profitenti permittatur, an ipsa
professio valeat. 35. 16
Conditionis euentus in coniugali contractu, absque nouo consensu tacito, vel ex presso, matrimonium non efficit, contra receptissimam nostratum opinionem. 28. 5
Conditionis euentus, etiam præmissa opin. commun. matrimonium non efficit, si ante illum
euentum consensus conditionalis fuerit reuocatus. 29. 6
Conditione si Papa dispensauerit eueniente, matrimonium minimè censetur contractum, sed
tantùm specialia de futuro. 29. 7
Confessio præteritæ possessionis, an inducat præsentis possessionis præsumptionem. 345. 2
Confessio probat aduersus præsumptionem iuris, & de iure. 9. 3
Confessio an in causa matrimoniali sit probatio
legitima. 9. 4
Confessio absente parte facta iure Canonico præiudicat confitenti. 286. 1
Confessionis sacramentalis arcanum non est reuelandum ad matrimonij probationem. 190. 9
Confessionis sacramentalis secretum non est detegendum, etiam quo ad crimen committendum in perniciem Reipublicæ, saltem nominato auctore. 190. 10
Confessionis sacramentalis secretum an ex licentia confitentis detegi possit? 190. 11
Confessio sacramentalis, est ad salutem necessaria, iureiureque diuino instituta. 816. 6
Confessio minimè est admittenda contra præsumptionem consensus cōiugalisconiugalis, ex coitu procedentem? 10. 6
Coniugatus in minoribus constitutus amittitre
gressus, accessus, & alia iura, ad beneficia ecclesiastica, sibi competentia ante matrimonij contractum. 78. 5
Coniugatus suscipere non debet sacrum Ordinem, alioqui punitur, si eum suscipiat. 77. 2
Coniugatus an possit ex consensu vxoris sacrum
Ordinem recipere. 77. 3
Coniugale debitum, an licitè exigatur, vel reddatur ab eo, qui dubitat matrimonium valuisse. 115. 7
Coniugale debitum licitè denegatur propter incestum, nec potest exigi. 115. 5
Consanguinei quo gradu matrimonium contrahere, veteri iure prohibeantur. 83. 9
Consanguinei vnde dicantur, & ibi de proximis,
cognatis & agnatis. 81. 2
Consanguineorum matrimonialis coniunctio,
quibus rationibus sit prohibita. 84. 12
Consanguinitatis antiquorum diffinitiones refelluntur. 82. 3
Consensus in coniugio non est necessarius expressè ad carnalem copulam, sed erit sufficiens in
mutuam corporum traditionem. 28. 1
Consensus patris in donatione causa mortis, debet esse specialis. 640. 10
Consensus in iudicio exteriori quandoquandoque præsumitur, in interiori verò nunquam: atatque ideò iudex exterior interdum fallitur. 26. 2
Consensum omninò esse necessariũnecessarium ad matrimonium in exteriori, atatque interiori iudicio. 26. 1
Consilium, quando irregularitatem inducat, &
quid quo ad alias pœnas commissi criminis?
573. 1
Consilium vel auxilium quando ad restitutionem obliget in conscientiæ iudicio. 519.
Constitutio Regia de thesauris defenditur, etiam
quo ad animæ iudicium. 529. 4
Constitutio humana non punit, nec punire potest actus interiores mentis. 449. 7
Consuetudo ista an exigat scientiam Romani
Pontificis. 105. 19
Consuetudo an possit inducere, vt in electionib.
ecclesiasticis incertus ex certis eligatur. 46. 9
Consuetudo & præscriptio differunt. 357. 2
Contemptus quis verè dicatur, vel culpam mortalem efficiat. 864. 6
Contestatio litis an sit necessaria in causa matrimoniali? 188. 6
Contractus prohibitus fauore debitoris, concepta tamen prohibitione in personam creditoris, an confirmetur iuramento? 284. 6
Contractus ab vxore gestus, non obtenta licentia
mariti, ex lege Tauri non tenet, etiamsi fuerit
iuratus. 111. 3
Contractus à lege prohibitus conceptis prohibitionis verbis in ipsam personam non confirmatur iuramento. 271. 1
Contractus à lege in odium creditoris prohibitus minimè confirmatur iuramento, licet ipsum iuramentum seruandum sit. 279. 1
Contractus prohibitus alioqui cum prodigo, an
eiusdem prodigi iuramento confirmetur.
285. 8
Contractis duobus sponsalibus, secunda in matrimonium transeunt per carnalem coitum.
11. 12
Contractus factus cum excommunicato, validus
est. 817. 9
Contrahens cum serua, quam tamen liberam esse
putauit, detecta seruitute, non tenetur, etiam
præcipiente iudice, ei debitum reddere. 115. 11
Conuentio conditionalis relata in futurum fortunæ euentum valet. 469. 2
Corpore vitiatus, quando sit irregularis. 539. 5
D.
DAmnatus ad mortem, vel ad perpetuum carcerem, an possit testari. 668. 27
Damnatus ad mortem, vt euadat pœnam meretricem accipiens vxorem, non potest ratione illius timoris à contractu recedere. 46. 17
Damnum culpa leui, vel leuissima illatum, an in
iudicio interiori sit resarciendum? 90. 12
Debitor an possit differre solutionem, eo quòd
creditor sit excommunicatus. 447. 8
Defensio ab occisione an licitè omittatur ab illo,
qui poterat se defendere occidendo inuasorem? 192. 17
Defensio Iure naturali, diuino & humano licita
est, nec imputatur homicidium ex ea. 604. 11
Definitio Iurisconsulti, quæ de vsucapione tractat, defenditur. Et inibi, an res congruè definiatur per effectus. 334. 1
Delictum, ex quo fuerit sequuta publica vtilitas,
an sit puniendum? 560. 4
Differentia emancipationis & suitatis, an hodie
duret facto testamento. 719. 5
Differentia inter dispensationem & declarationem. 96. 2
Difficilitas an excuset à mora in obligationibus
ad factum, speciem, vel ad genus. 299. 4
Dilatio iuramenti in coniugali controuersia sit
admittenda, an non. 10. 5
Dispensatio non potest contingere in iuramentis assertorijs: licet quandoque locum habeat in
iuramentis promissorijs. 217. 3
Dispensatio in iuramentis quomodo possit concedi, & an sit iusta causa necessaria, & quid de
absolutione. 219. 5
Dispensatio, vt matrimonium Iure canonico prohibente contractum sit legitimum, prolem susceptam ante approbationem legitimam reddit, si eius mentio Principi facta fuerit. 177. 13
Dispensatio in iure humano, tamen sine causa facta, an reddat quem tutum, quo ad Deum.
97. 7
in Dispensatione circa Ius humanum facta, cur
subsistente iusta dispensandi causa, auctoritas
Principis sit necessaria. 97. 8
in Dispensatione Principis circa Ius humanum
concessa, causa præsumitur. 97. 9
Dispensatio sine iusta causa facta, valet, licet iniquè concedatur. 98. 10
Dispensatio etiam Romani Pontificis, non habet
effectum in Iure naturali. 96. 3
Dispensatio Papæ non potest dari contra Ius diuinum. 96. 4
Dispensatio an extendatur ad connexa? 183. 6
Dispensare potest Papa super statutis à Iure humano. 97. 6
Dispensare quis possit cum homicidio casuali,
quo ad irregularitatem? 585. 5
Dispensare quis possit cum corpore vitiatis.
541. 7
Dispensare quid sit, & de dispensatione, ac dispensatore. 95. 1
Dispensare quis possit super irregularitate contracta ex homicidio voluntario? 583. 3
Distinctio nominis proprij ab appellatiuo, vt actus realis vel personalis iudicetur, cessat omninò ex coniecturis, quibus aliud deprehendi
possit. 714. 1
Distinctio dantis operam rei licitæ, vel illicitæ, an
sit admittenda, vbi adest ignorantia probabilis & iusta. 879. 16
Distinctio huius text. an procedat in donatione
inter viuos facta. 776. 9
Distributio iniuncta à testatore post diem certum, an possit ante diem fieri? 770. 5
Diuisio bonorum filij intestati an fiat æqualis inter patrem & matrem? 798. 2
Diuortium duplex est. 120. 1
Diuortium Romanorum legibus qua ratione fuerit permissum. 120. 2
Dolus re ipsa contingens ob læsionem grauissimam, an operetur rescissionem contractus iurati? 321. 3
Dolus dans causam matrimonio, an illud irritum faciat. 53. 3
Dominium vtile acquisitum præscriptione maximos effectus habet. 420. 6
Dominium rei donatæ causa mortis, quando
transeat in eum, cui facta fuit absque traditione. 643. 16
Dominium acquisitum per præscriptionem, an
possit tolli per Principem: 422. 5
Dominium rei legatæ, à morte testatoris transit
in legatarium. 777. 1
Dominus qualiter possit acquirere ius cogendi
subditos, vt ad eius molendina deferant triticum molendum? 366. 6
Dominus directus, an possit impedire confiscationem rei præscriptæ ob delictum præscribentis? His etiam adduntur alij effectus à domino
directo procedentes. 423. 6
Dormiens, an sit irregularis, si hominem occiderit? 601. 6
Donatio causa mortis quo ad confirmationẽconfirmationem contractibus similior est, quàm vltima voluntas.
666. 22
Donatio causa mortis quo ad eius initium contractum potius, quàm vltimæ voluntati accedit. 638. 1
Excommunicatus minori excommunicatione,
non potest eligi ad ecclesiasticum beneficium.
872. 3
Excommunicatus non potest beneficium conferre, nec eligere, nec præsentare. 868. 8
Excommunicatus per annũannum persistens in excommunicatione, qua pœna sit afficiendus. 869. 10
Excommunicatus semel præsumitur in eadẽeadem excommunicatione, donec constet de absolutione. 822. 6
Excommunicatus ꝗsquis dicatur nominatim? 824. 8
Excommunicatus plurib. excommunicationib.
quomodo possit ab omnib. absolui. 909. 13
Excommunicatus in vita, post mortem etiam potest absolui, & quid de absolutione in mortis
articulo. 903. 8
Excommunicatus iure veteri statim vitandus erit, occultus quidem, occultè: publicus verò
publicè. 820. 3
Excommunicatus qua ratione anathema dicatur. 875. 7
Excommunicatus in vna prouincia vbivbique vitandus est. 828. 2
Excommunicatus, an sit sacramenti pœnitentiæ
minister in articulo mortis? 859. 8
Excommunicatus sacramenta ecclesiæ vel conferens, vel suscipiens, peccat mortaliter. 855. 5
Excommunicatus an possit excōmunicareexcommunicare. 901. 4
Excommunicatus bene potest acceptare beneficium ecclesiasticum. 862. 4
Excommunicatus an possit testari. 627. 18
Excommunicati ex constitutione Basiliensi nullam consequũturconsequuntur vtilitatem, idcircò tenentur
ipsi à communione abstinere, & alios vitare,
etiam ante denunciationem. 826. 11
ExcōmmunicareExcommunicare quis possit, & quòd hæc potestas iurisdictionis est, non ordinis. 900. 1
Exhæredatio iusta causa facta, an tollatur ex amicitia postmodum inter patrem & filium contracta. 722. 17
F.
FAbrica quid sit? & de priuilegio legati pro ecclesiæ fabrica relicti. 796. 4
Falcidia an deducatur à donatione causa mortis.
665. 20
Fideiussor an ratione iuramenti amittat beneficium excussionis. 227. 4
Fideiussor iuramento præstito, an possit dari in
plus quàm fuerit principalis obligatio. & ibi
traditur intellectus ad l. Græcè. §. illud. ff. de
fideiussoribus. 302. 3
Fidei interpositio an sit iuramentum. 214. 2
Filius familiâs an fiat liber à patris potestate per
sacerdotium, aut Episcopalem dignitatem.
687. 5
Filius an sit hæres instituendus necessariò in testamento condito inter liberos. 725. 2
Filius non potest repudiare hæreditatem patris,
retenta legitima portione. 769. 1
Filius an possit patrẽpatrem ad iudiciũiudicium prouocare. 108. 4
Filius Clerici sacris ordinibus insigniti, an succedat matri, etiam iure Regio? 163. 17
Filius quicunque, etiam spurius, parentes occîdens, lege Pompeia punitur. 166. 2
Filius non exequens voluntatẽvoluntatem patris quo ad pia
legata, an amittat legitimam portionẽportionem. 678. 9
Filius, qui à patre accepit eo tempore legitimam
integram, an possit post mortem patris petere,
eam sibi suppleri ex bonis postmodum acquisitis? 309. 2
Filius suus præteritus, etiam in serta præteritionis causa, habet ius dicendi nullum testamentum patris. 718. 1
Filius spurius, quibus cautelis possit tutè bona
patris adquirere. 162. 11
Filius spurius an possit institui sub conditione, si
legitimus à Principe fuerit effectus? 162. 12
Filiusfamiliâs an ipsi patri possit donare causa
mortis, absabsque iudicis auctoritate. 640. 7
Filiusfamiliâs non potest absabsque consensu patris
donare causa mortis, etiam illa bona, quorum
vsusfructus patri non quæritur. 640. 8
Filiusfamiliâs vtrum possit testari de bonis aduentitijs, quorum vsusfructus patri non quęritur. 640. 9
Filius potest absque iusta causa ex consensu proprio exhæredari. 780. 2
Filius vel filia, licet honestè exigat patris consensum ad matrimonium, tamen eo non petito tenet contractus coniugalis. 55. 1
Filius spurius etiam ex substitutione pupillari,
patris bona capere non potest. 160. 4
Filius ex bona fide parentis legitimus verè, & nōnon
fictè, legitimus est, & ad feuda admittendus.
141. 3
Filius accedens carnaliter ad vxorem, aut patris
concubinam, exhæredari iustè potest. 721. 14
Filius, natus ex fornicatione, cum alterius sponsa de futuro contingenti, adulterinus non est.
3. 13
Filius tunc à patre alendus, quando non habet,
vnde possit alimenta percipere. 168. 9
Filius exhæredatus nulla causa inserta habet ius
dicendi nullum testamentum patris. 719. 6
Filius natus ex matrimonio contracto dispensatione Romani Pontificis, legitimus est omninò, etiam in foro Cæsaris. 177. 12
Filius spurius lege municipali non potest effici capax successionis, vel donationis paternæ. 160. 6
Filius emancipatus causa inserta præteritus, non
dicit nullum testamentum patris, sed habet
contra id bonorum possessionem contra tabulas. 718. 3
Filius emancipatus præteritus, nulla inserta causa habet ius dicendi nullum testamentum patris. 718. 4
Filius ex subsequenti matrimonio ita legitimus
efficitur, vt quo ad omnia legitimus sit censendus. 149. 21
Filius familiâs testari possit, & ibi tractatur an
testari valeat ad pias causas. 669. 28
Filius exhęredari potest ex alijs causis, quæ similes sint expressis in iure. 727. 16
Filius Clerici in sacris Ordinibus constituti, an
dicatur natus ex incestu? 167. 14
Filius naturalis qualiter matri etiam iure Regio
valeat succedere. 158. 15
Filius rogatus post diem hæreditatem restituere,
deducit portionem legitimam, & quartāquartam Trebellianicam. 766. 5
Filius naturalis etiam in dispensatione à principe
obtenta is intelligitur, qui ex cōcubinaconcubina, etiam
domi non cohabitante, conceptus fuerit. 156.
Filius naturalis quis dicatur. 155. 2
Filij nati ex coítu fornicario, qui poterat coniugalis esse, si cōsensusconsensus accessisset, per subsequens
matrimonium efficiuntur legitimi. 144. 1
Filij prædicti legitimi fiunt per matrimoniũmatrimonium subsequens, siue natiuitatis, siue conceptionis tempore potuissent parentes matrimonium contrahere. 144. 2
Filij nati ex matrimonio, ab infidelibus contracto, iure tamen humano inualido, sunt legitimi, si eorum parentes Christi fidem profiteantur. 141. 1
Filij ex matrimonio nullo concepti, legitimi, quo
ad omnia censentur, propter bonam fidem vtri|
Filij legitimi censentur ex matrimonio sequuto
inter eorum parentes, etiamsi post eorum natiuitatem aliud matrimonium contractum
fuerit. 147. 15
Filij concepti ex coniugato, ipsa matre soluta, &
ignorante, an legitimi fiant per matrimonium
postea legitimè subsequutum. 147. 16
Filij concepti ex matrimonio, etiam lite pendente, sunt legitimi ex bona fide parentum, quamuis parentes fuerint à iudice ob contumaciam
excommunicati. 142. 6
Filij nati appellatione pendente super matrimonio, legitimi sunt propter bonam fidem parentum. 142. 7
Filiusfamiliâs, qui iuramento pręstito mutuum
contraxit, an possit opponere exceptionem Senatusconsulti Macedoniani? 282. 4
Filij fratrum an admittantur in stirpem, an in capita? 800. 8
Filij nati ex concubina clerici in minoribus Ordinibus constituti, etiam beneficium ecclesiasticum habentis, legitimi fiunt per matrimonium subsequens. 144. 5
Filij nati ex concubina Iudæa, vel Sarracena, non
efficiuntur legitimi, ratione matrimonij legitimè subsequentis. 145. 6
Filij per coniugium subsequens legitimi efficiuntur, etiamsi nati fuerint ante matrimonij contractum. 145. 7
Filij efficiuntur legitimi, subsequuto inter parentes matrimonio, etiamsi non intercesserint nuptilia instrumenta. 145. 8
Filij, matrimonio sequuto, legitimi efficiuntur,
etiamsi parentes sint genere, vel fortuna, dispares. 145. 9
Filij matrimonio sequuto inter eorum parentes,
etiam senes, & in mortis extremo tẽporetempore constitutos, legitimi censentur. 145. 10
Filij legitimi fiunt per matrimoniũmatrimonium subsequens,
etiam sine parentum consensu, imò ipsis contradicentibus, & repugnantibus. 146. 12
Filij nati ex concubina, etiam non retenta domi,
efficiuntur legitimi, ratione sequentis matrimonij. 144. 4
Filij spurij an sint à matre alendi, & educandi.
169. 13
Filij spurij etiam ab hæredibus parentum sunt alendi, & quid de alijs successoribus. 169. 14
Filij manzeres qui dicantur. 160. 2
Filij an possint viuente patre, qui religionem fuerit professus, legitimam portionem petere.
662. 7
Filij legitimi qualiter distinguantur. 155. 1
Filij quicunque etiam ex damnato coitu concepti, à parentibus sunt alendi. 165. 1
Filio prætererito inserta causa p̃teritionispraeteritionis, si causa probetur, vires recipit testamentum. 720. 8
Filius an possit patriam defendens, patri violentas manus inferre. 720. 9
Filius vxorem patris percutiens, an possit exhæredari. 721. 10
Filius patrem accusans publico iudicio exhæredari potest. 721. 11
Filius veneficus exhæredari potest, & qui dicantur venefici. 721. 12
Filio exhęredato potest fieri exemplaris substitutio. 743. 2
Filio intestato, atque sine liberis defuncto, succedunt pater & mater simul. 798. 1
Filia minor vigintiquinque annis iuramento pręstito confirmat pactum renunciationis hæreditatis paternæ, & quid de impubere, proxima
tamen pubertati? 310. 3
Filia paciscens cum patre iuramento præstito,
an possit allegare ignorantiam legis, quæ pactum prohibuit? 311. 4
Filia constituta in patris potestate, potest cum patre iuramento præstito pacisci circa futuram
ipsius patris hæreditatem. 311. 4
Filia meretrix à patre exhæredari potest. 722. 15
Filia renuncians paternæ hæreditati non excluditur à bonis feudalibus. 319. 6
Filia dotata renuncians cum iuramento paternæ
hæreditati, poterit petere portionem sibi à patre in testamento relictam. 308. 8
Filia contrahens matrimonium sine licentia patris, non potest ab eo exhæredari. 56. 5
Filia naturalis, vel spuria, an possit à patre dotem exigere. 168. 11
Filia renuncians hæreditati paternæ, non prohibetur bona patris petere, vt hæres fratris. 316. 2
Filiationis causa corācoramqͦquo iudice tractanda sit. 152. 4
Filiatio testibus probari potest. 152. 5
Filiatio an per tractatum probetur? 152. 6
Filiatio an probetur per nominationem? 153. 7
Filiatio probatur quo ad patrem, si filius natus
sit ex eius vxore, atatque inibi de intellectu l. miles.
§. defuncto. ff. de adulter. 153. 8
Filius paciscens cum patre eo modo, qui traditur
in c. quamuis pactum. iuramento præstito pactionem confirmat. 309. 1
Filiationis legitimæ quæstio tractari potest etiam
post quinquennium à morte parentum. 152. 2
Fœmina potest esse executrix vltimarum voluntatum. 770. 3
Fœmina an possit iure Canonico esse testis in testamento. 693. 14
Fœmina an possit esse fideiussor iuramento præstito, non obstante beneficio Senatusconsulti
Velleiani? 284. 5
Fœmina potest esse testis in testamento causa pietatis facto. 695. 5
Fœmina, verbis fallacibus decepta, & stupro vitiata, quid agere debeat. 26. 4.
Fœmina an possit excommunicari. 900. 2
Fœminæ an iustè excludantur à successione parentum, in regnis, atatque primogenijs. 724. 24
Fornicatio simplex peccatum mortale est, & iure
naturali prohibita. 8. 8
Fornicationis causa dimitti potest vxor, & econuerso maritus. 126. 8
Fratres intestato decedentibus, an admittantur
simul cum eius parentibus? 799. 5
Fratres iure Regio non admittuntur cum parentibus ad successionem intestati. 800. 6
Fratres qualiter succedant intestato, qui non relictis parentibus mortem obierit. 800. 7
Fratres naturales, vel spurij, an sint ad mittendi
ad mutuam successionem, quæ ab intestato
defertur. 265. 19
Fratres, quibus, aut quorum causa filia dotata
renunciat paternę hæreditati, an debeant esse
præsentes? 307. 6
Fraus in ludo cōmissacommissa, quādoquando inducat obligationem restituendi? & inibi de ludente, qui nōnon habet ius alienandi id, qͦdquod ludo apponit. 470. 4
Fraus legi fit, si is, cui aliquid donatum est, incontinenti id filio spurio donatoris dederit. 160. 5
Fructus rerum, quas dicimus parapherna, an spectent ad maritum? 111. 2
Fructus bonorum quib. quis ipso iure priuatur
à die commissi criminis, sunt fisco adiudicandi. 88. 8
Fructus percepti ex hæreditate à liberis primi
gradus non imputantur in Trebellianicam,
etiamsi duæ portiones deducantur. 767. 8
Funus corporis non impeditur ob æs alienum.
785. 3
Fur, seu violentus rei alienæ occupator, tenetur
in animę iudicio restituere rem, etiam si ea perierit absabsque eius culpa, modò non foret eodem
pacto apud dominum peritura. 478. 1
Fur an teneatur rem extinctam iam restituere
eius æstimationis, cuius maximè fuerit à die
commissi criminis. 479. 2
Fur, & iniquus rei alienæ inuasor, an possint in
animæ iudicio retinere expensas vtiles, & meliorationes deducere. 479. 3
Fur, & iniustus possessor, qualiter in iudicio conscientię teneantur ad restitutionem fructuum
perceptorum? & eorum, qui potuere percipi?
480. 4
Furtiuæ rei emptor mala fide, tenetur ad restitutionem eius, si extet: & ea perempta ad æstimationem, etiamsi res sit de his, quæ functionem
cum suo genere recipiunt. 522. 2
Furtiuæ rei emptor bona fide tenetur ad eius extantis restitutionem, ea verò alienata, ad id in
quo factus sit locupletior. 523. 3
Furtiuæ rei emptor eo tamen animo, vt eam domino restituat, an possit precium à domino repetere. 524. 5
Furtiuam rem esse dubitans, an possit licitè eam
emere. 524. 4
Furtum quid sit: & inibi Iurisconsultorum definitio examinatur. 451.
G.
GRadus nullus Iure diuino hodie prohibitus
est, qui non sit & lege naturali vetitus. 99. 1
Gradus primus in recta linea, secundum omnes,
& vlteriores, iuxta tutiorem opinionem, iure naturæ prohibentur. 99. 4
Gradus primus in transuersa linea Iure naturæ
prohibetur. 100. 5
Gradus remotior à stipite tantùm considerandus
est, in prohibitione coniugali, & in dispensatione. 103. 12
Gradus quid sit in cognatione. 83. 6
Graduum ex regulis computatio. 83. 7
Graduum computatio Canonica an in vtroque
foro seruanda sit. 83. 8
Graduum prohibitiones Leuitici c. 18. expressim
factæ, non omnes sunt Iuris naturalis. 99. 2
Gratia gratis data, auxilium speciale Dei, & gratia gratificans, qualiter distinguantur. 835. 2
Hæres non conficiens inuentarium, non tenetur
ad legata vltra vires hæreditarias, de quib. constat ex confessione legatariorum. 656. 15
Hæres non conficiens inuentariũinuentarium, an in foro animæ teneatur vltra vires hæreditarias. 656. 16
Hæres, qui fidem dedit testatori, iuramento præstito de non reuelando, an teneatur vocatus à
iudice, ei rem ipsam exprimere? 167. 10
Hæres debitoris an possit repudiare legatum debitori delatum in præiudicium creditorum?
791. 14
Hæres eius, qui precariò possidebat, an intelligatur domino possidere? 392. 3
Hæres an possit nutu institui, & quid si testator respondeat ad alterius interrogationem. 702. 3
Hæredis institutio pietatis causa, potest in liberāliberam
alterius voluntatem conferri. 705. 12
Hæredes mariti an possint accusare vxorem de
adulterio? 130. 9
Hæresis crimen, quoad thorum, potest coniugium separare. 125. 4
Hæreticus potest matrimonium contrahere cum
Catholica. 107. 4
Hispaniarum Reges immunes sunt, & liberi à
Cæsarum imperio. 507. 9
Hypotheca specialis pro legato à testatore constituta, non tollit ipsius legis tacitam hypothecam. 760. 7
Homicidium commissum à famulis, vel consanguineis, an imputetur ei, cuius gratia perpetratum fuerit. 579. 8
Homicidium non punitur pœna ordinaria, si defecerit animus ad occisionẽoccisionem. & inibi traditur,
ex quibus hic animus colligatur. 569. 1
Homicidium cōmissumcommissum ad rerum defensionem,
an efficiat quem irregularem? quod latè disputatur, simul & an liceat occidere furem aut raptorem ad defensionem rerum. 607. 6
Homicidium quid sit, & de homicidio voluntario. Voluntate distingui delicta, qualiter sit aliter intelligendum? 555. 2
Homicidium casuale quid sit? 586. 1
Homicida beneficio ecclesiastico priuandus per
sentẽtiamsententiam, an possit interim ante priuationem
eidem beneficio renunciare. 585. 7
Instantia an pereat triennio, non obstante pacto
partium, etiam iurato. 265. 4
Institutus in re certa, an sit verus hæres. 728. 9
Institutus in re certa, an deducat TrebellianicāTrebellianicam,
& quidem in filio testatoris. 728. 10
Institutio patris & filij concepta per copulam, &,
eum intellectum habet, vt simul pater & filius
admittantur, non ordine successionis & gradus. 729. 1
Institutio filij & nepotis ex eo censetur facta ordine gradus, & successionis, non simul. 730. 4
Institutio Sempronij & eius filij hæredis est accipienda ex ordine successionis, non vt simul admittantur. 730. 5
Institutio vnius, & plurium, nomine collectiuo
facta, ordine successionis & gradus est intelligenda. 730. 6
Intellectus c. peruenit. de sentent. excommun.
878. 2
Intellectus aliter ad c. si verò. de sentent. excom.
in primo. 135. 12
Intellect. c. intellecto. de iureiu. & an Rex possit
alienare res ipsius regni? 271. 4
Intellectus c. cùm contumacia. de hære. in sexto.
870. 11
Intellectus ad l. Gallus. in princ. ff. de lib. & posthumis. 733. 9
Intellect. Authent. siue à me. C. ad Velleian. & ibi
de donatione propter nuptias, & eius alienatione. 270. 10
Intellectus l. 1. §. si parens. ff. si à parente quis fuerit manumis. 325. 10
Intellectus ad l. si quis pro eo. ff. de fideiussorib.
216. 5
Intellectus ad l. 2. C. de rescin. vend. an habeat locum ea decisio in contractu iurato? 312. 4
Intellect. l. nec vsufructuarium. C. de vsufruct.
392. 2
Intellect. l. vlt. ff. qui satisda. coga. 222. 9
Intellect. l. vlt. C. de non num. pec. 222. 10
Intellectus ad tex. in c. contra. 25. q. 1. 97. 5
Intellectus ad l. quod ait lex. ff. ad legem Iuliam
de adult. 133. 3
Intellectus ad l. palàm. ff. de ritu nupt. 185. 5
Intellect. ad l. qui contra. C. de incest. nup. 94. 22
Intellectus ad legem, quisquis. C. ad leg. Iuliam
maiestatis. 562. 7
Intellectus ad l. vnicam. C. de rap. virgin. & inibi
de raptu monacharum. 563. 8
Intellectus ad cap. primum, de homicid. in 6. vbi
de Assassinis tractatur. 564. 9
Intellectus ad l. si conuenerit. ff. de iurisdict. om.
iudic. 29. 7
Intellectus ad l. si vxor. versi. quamuis. ff. de adulter. 130. 11
Intellect. ad tex. in l. si duo patroni. §. Iulianus. ff.
de iureiur. 418. 4
Intellectus ad l. 16. Tauri. 41. 4
Intellectus c. exhibita. de homicid. & ibi de iactu
disci, perpensus Homeri locus. 589. 6
Intellectus l. solent. ff. de præscri. verb. & l. 4. §. si
tibi. ff. de condict. ob turpem caus. 465. 4
Intellectus ad l. stipulatio hoc modo concepta. ff.
de verb. obliga. 627. 16
Intellectus ad l. 1. ff. qui sine manumis. ad liberta.
peruene. 666. 24
Interruptio ciuilis quæ sit? Et ibi eius vires explicantur. 413. 4
Irregularis non est, qui aggressorem occiderit ad
defensionem, ne membro aliquo mutiletur.
605. 2
Irregularis est, qui poterat mortem fuga vitare,
& occiderit aggressorem. 606. 4
Irregularis an sit, qui ad alterius defensionem hominem occiderit? 606. 5
Irregularis est, qui abortioni causam dederit, &
ibi de huius criminis pœna. 581. 1
Irregulares an sint qui tempore interdicto ordines susceperint? 937. 5
Irregularitas iure tantùm humano Pontificio statuta est. 538. 2
Irregularitas oritur ex homicidio casuali, cum
distinctione operis illiciti, & liciti, quæ in hoc
§. latiùs explicatur, quàm fuerit à Doctoribus
tradita. 587. 2
Irregularitas ex voluntate occidendi, etiam perfectissima, non contrahitur. IbiIbique de interioribus actibus quo ad humanum legem agitur.
501. 5
Irregularitas mentalis an possit contingere.
538. 4
Iudex quis sit verè competens ad causam coniugalem tractandam. 186. 1
Iudex, an ex duro carcere morte sequuta, sit irregularis? 597. 7
Iudex secularis an possit de causa matrimoniali
cognoscere? 187. 3
Iuramentum qui ab alio exigit, quandoque peccat. 240. 2
Iuramentum non confirmat actum prohibitum
propter fauorem publicum. 264. 1
Iuramentum lege Euangelica prohibitum non
est. 239. 1
Iuramentum quo ad eius vim, & iuris effectus,
maximè differt à simplici loquela & promissione, quæ iurata non fuerit. 212. 1
Iuramentum adeò confirmat contractum ob priuatum fauorem prohibitum, vt non tantùm
sit ipsum seruandum, sed & ipse contractus.
268. 7
Iuramentum præstitum per falsos Deos, an habeat rationem veri iuramenti, & in fine huius
§. 210.
Iuramentum quandoque officium est ad religionis virtutem pertinens. 240. 3
Iuramentum, metu præstitum, valet, & ideò indiget absolutione. 46. 2
Iuramenti definitio explicatur. 199. 1
Iuramentum & Sacramentum an sint synonyma,
& quid hæc dictio, SacramentũSacramentum, significet. 199. 2
Iuramentum assertorium & promissorium an distinguantur specie. 201. 3
Iuramentum præstitum alicui, an transeat ad successorem iurantis, vel eius cui præstatur. 714. 2
Iuramentum habet vim clausulæ codicillaris.
788. 10
Iuramentum in interiori iudicio animæ semper
intelligẽdumintelligendum est secundum iurantis mentem.
233. 1
Iuramentum ab impubere, dolo tamen capace,
præstitum, ipsum iuramentũiuramentum obligat, contractum verò ab eo factum minimè firmat. 20. 4
IuramentũIuramentum an habeat hanc vim confirmandi contractum prohibitũprohibitum à lege, quoties lex ipsa hanc
confirmationem expressim impedit. 269. 8
Iurans aliquam accipere vxorem, an teneatur
contrahere cum ea matrimonium, si cùm ipsa diues sit, nolit ei dotem assignare. 18. 6. & 4
Iurans contractum venditionis, an possit læsus
vltra dimidiam agere ad precium tantùm?
324. 8
Iurans soluere certam quantitatẽquantitatem, an possit compensationem obijcere? 229. 9
Iurare an liceat per membra Christi. 209. 6
Iurare per metum compulsus, mortaliter peccat, si ante absolutionem id iuramentum violet. 47. 4
Iura sepulchrorum an spectent ad substitutum
ex directa militari substitutione? 756. 11
Ius naturale an possit tolli in parte, vel ex causa.
514. 3
Ius gentium qua ratione à naturali iure distinguatur. 514. 4
Ius Ciuile nec adsistit, resistit stipulationi, quæ alteri per alterum fit? 291. 10
Ius patronatus præscribi à laicis potest in ecclesia, quæ patronum habet, & olim habuit, atque
inibi tractatur de tempore huic præscriptioni
necessario. 400
Ius patronatus ecclesiastici ad hæredes, etiam extraneos transit, & an transeat ad substitutum
ex directa militari? 756. 12
Ius patronatus in Ecclesia libera præscriptione à
Laicis acquiri non potest. 396. 2
Iuri reuerentiali an possit quis renunciare, & ibi
de intellect. l. ad egregias. ff. de iureiur. 262. 8
Iurisdictio in præiudicium inferioris à Principe
præscribitur tempore ordinario. 359. 5
Iurisdictio voluntaria exercetur aliquando extra
territorium. 178. 15
Iurisdictio, & mistum Imperium præscriptione
possunt acquiri. 357. 1
Iusiurandum potest remitti ab eo cui præstitum
fuerit. 217. 1
Iustitia comes est iuramenti. & ibi de iuramento.
quo res illicita promittitur, quādoquando mortalem
aut venialem culpam inducat. 242. 6
Iustitia distributiua à commutatiua differt. 481. 1
L.
LÆsio enormissima, an faciat locum d. l. 2. in
contractu iurato? 322. 5
Laici non sunt admittendi ad missarum solennia,
quæ sub hac forma celebrantur. 938. 4
Laicus, vel Clericus absabsque protestatione, criminali iudicio aliquem accusans, irregularis est, si
accusatus à iudice occidatur. 594. 1
Laicus in mortis articulo, an possit absoluere ab
excommunicatione. 904. 9
Laicus non potest excommunicare. 901. 3
Laicus adulter per iudicem ecclesiasticum puniri an possit. 138. 20
Legatum quibus formulis olim fieri solebat, &
inibi de verbo, lego. 759. 1
Legata pia possunt ab hærede laico peti, etiam coram iudice ecclesiastico. 690. 13
in Legato dubio an comprehendatur, quod maximum, an quod minimum est, & quid in legatis pijs. 671. 4
Legata pia debentur ex testamento perfecto, ratione voluntatis, quāuisquamuis ad legata profana processum à testatore nōnon sit, impediẽteimpediente morte. 697. 10
Legatum à marito vxori factum, si castè vixerit,
perditur, si ipsa secundò nubat. 60. 12
Legata pia an peti possint ex testamento minus
solenni, facto tamen principaliter ad aliam
quampiam causam. 694. 3
Legatum dotis potest in alterius voluntatem conferri. 708. 15
Legatum rei hæredis quem effectũeffectum habeat. 673. 3
Legatum rei alienæ, etiam ab ignorante relictum
consanguineis & coniunctis, effectum habet.
673. 4
Legatum rei Ecclesię an teneat & possit effectum
sortiri, & quid de legato rei dotalis. 674. 5
Legata in minus solenni testamento relicta, an in
iudicio animæ debeantur. 689. 4
Legatis à patre mille pro maritanda filia, & ea
postmodum ab ipso patre nuptui tradita, constituta dote ex quingentis, an reliqua quingenta possint exigi. 712. 10
Legatum pro dote alicuius puellæ est conditionale. 667. 11
Legatum ad Ecclesiæ ædificium non effici caducum, ex eo, quòd locus non fuerit ædificationi
designatus. 670. 12
Legatum à marito vxori factum, rectè illam admittit conditionem, si viduitatem seruauerit.
60. 11
Legatum relictum vxori, illi tātùmtantum debetur quæ
vxor erat tempore testamenti. 714. 3
Legatum relictum canonicis, collegio Canonicorum acquiritur, non ecclesiæ. 716. 10
Legatum relictum parochiali ecclesiæ, an imputetur in quartam eidem ecclesię iure debitam.
710. 6
Legatum conceptum his verbis, vt nihil exigat
legatarius de bonis meis, an inducat compensationem. 711. 7
Legatum relictum Ecclesiæ diuæ Marię, quid Ecclesiæ ex pluribus debeatur. 611. 2
Legatum virgini factum, si Titio nupserit, minimè amitti, si ipsa legataria alteri nubat ex consensu patris. 65. 2
Legatum relictum creditori quando compensetur cum debito cōuentionaliconuentionali vel legali. 707. 9
Legatum vel hæreditatem an possit quis repudiare in præiudicium alterius. 791. 12
Legata pia debentur hæreditate non adita, & inibi Regia l. prima. titulo secundo, libro ordinat. explicatur. 790. 11
Legitimatus per matrimonium subsequẽssubsequens, an sit
primogenitus censendus, excluso fratre, posteà ex matrimonio legitimo ante secundũsecundum coniugium natum. 150. 28
Legitimatus per subsequens matrimonium, an
sit dicendus natus ex matrimonio legitimo.
151. 30
Legitimatus per subsequens matrimonium ad
retractum admittendus est. 149. 22
Legitimatus per subsequens matrimonium, admittitur ad ecclesiasticāecclesiasticam emphyteusim. 149. 23
Legitimatus per subsequens matrimonium in Episcopum eligi potest. 149. 24
Legitimatus per subsequens matrimonium, etiam iurib. municipalibus legitimus censetur,
149. 25
Legitimatus per matrimonium subsequens, verè, non fictè, legitimus est. 149. 26
Legitimatus per matrimonium subsequens ad
feuda admittendus est. 149. 27
Legitimatus rescripto Principis an sit nōnon tantùm
parentibus, sed & cognatis & agnatis legitimus effectus? 183. 2
Legitimatus rescripto Principis admittitur ad retractum ex Regia lege. 183. 3
Legitimatus in quibus differat ab eo, cum quo
Princeps dispensauit. 175. 5
Legitimatus tanquam incestus, non censetur legitimatus, si tantùm sit adulterinus. 177. 11
Legitimato debetur legitima, atque ei competit
ius dicendi testamentum inofficiosum. 173. 2
Legitimatio per subsequens matrimonium reuocat donationem ex constitutione l. si vnquam.
C. de reuoc. donat. 150. 29
Legitimatio à quo sit concedenda filio Clerici,
etiam in sacris constituti. 178. 19
Legitimatio ratione subsequentis matrimonij,
est tantùm Iure humano inducta. 148. 18
Legitimatio quid sit, & in quo differat à dispensatione. 172. 1
Legitimatio an concedatur quo ad Cardinalium
dignitatem, & quo ad Prætorium Rotæ. 183. 4
Legitimato patre, an nepotes ex eo auo censeantur legitimi? 183. 5
Lex humana aliquid prohibens vel præcipiens cũcum
pœnæ adiectioue, an obliget transgressorem ad
culpam mortalem vel venialem. 473. 2
Lex humana obligat transgressorem ad culpam
quandoquandoque mortalem, quādoquandoque venialem. 474. 3
Lex purè pœnalis an ex seipsa inducat obligationem, an culpam mortalem vel venialem.
475. 4
Lex Ciuilis permittens patri, & marito adulteros occidere propria auctoritate, ipsam occisionem non approbat 136. 13
Lex Ciuilis per mittens patri, & marito adultero
occidere propria auctoritate, hanc ipsam occasionem approbans, est nulla. 136. 14
Lex Ciuilis inducens solennitatem testamentariam, iusta est. 690. 6
Lex humana potest cōtractuscontractus quosdam pro communitatis vtilitate prohibere, qui iure naturali non sint improbati. 289. 6
Lex domicilij mariti, an habeat locum in bonis
existentibus extra illud territorium. 110. 9
Lex Tauri 49. rursus in praxim deducitur, & variè intelligitur. 74. 21. & 22
Lex Regia de vsuris, defenditur. 74. 20
Leges ciuiles præscriptionem inducẽtesinducentes cum mala fide, an possint procedere iure Pontificio, &
quid de actionibus personalibus. 404. 3
Lege, Quoties. C. de rei vend. habere locũlocum, etiamsi
prima venditio fuerit iurata. 19. 10
Legis Iuliæ Pompeiæ caput vnum ex Gellio, atatque
item alterum. 140. 2
Lex Iulia de adulterijs, patri licet filiam & adulterum quemcunquemcunque occidere: marito autem tantùm permissum est, vilem adulterum occidere 132. 2
Leges ciuiles & seculares, an possint vinculum iuramenti remittere. 220. 7
Leges ciuiles præscriptionem cum mala fide, inducentes ac permittentes, an & in foro Pontificio exclusæ, saltem in foro seculari obtineant. 406. 4
Leges Ciuiles alimenta spurijs negantes, iniquas
esse, & ideò iure Canonum abrogari. 167. 6
Libellus qualiter concipiatur ad legatũlegatum, cui fuit
addita pœna. 779. 9
Liberi primi gradus non computánt in quartam
Trebellianicam fructus perceptos, ex hæreditate ante moram. 766. 4
Liberorum procreationem præmia in Republica habuisse. 138. 1
Libertas seu immunitas à soluendis indictionibus & collectis, quo tempore præscribatur.
354. 8
Licentia testandi est intelligenda de primo testamento, & re integra morte concedentis finitur. 683. 8
Linea cognationis quid sit. 82. 4
Linea paterna vel materna, quos ex cognatione
contineat. 82. 5
Litis contestatio in causa appellationis an sit necessaria. 780. 1
Lite etiam contestata vxor potest obijcere viro,
accusanti eam ciuiliter, exceptionem paris criminis. 129. 6
Lucra matrimonio constante viro & vxore cohabitantibus acquisita, Regio iure ipsis communia sunt. 111. 6
Lucra constante putatiuo matrimonio acquisita
an sint viro & vxori communia. 112. 7
Lucra matrimonio constante ex Reg. lege delata,
an possit aliter coniunx ex renunciatione repudiare? 113. 11
Lucri spe potest quis adiecta conditione inuitari
ad matrimonium contrahendum. 41. 6
Lucri spe ita potest quis adiecto modo inuitari
ad contrahendum matrimonium, vt eo non
contracto lucrum illud amittat. 41. 7
Lucro quem priuari an sit pœna. 47. 8
Lucrum causa matrimonij alicui, ab alio, quàm
vxore datum, soluto matrimonio an sit mariti
vel vxoris. 41. 9
Ludens pecunia credita, an teneatur promissam
pecuniam lucranti soluere in animæ iudicio.
471. 8
M.
MAior sponsalia contrahens cum minore, ab
eis recedere nequit. 20. 5
Mala fides præsumpta vel ficta ipsius defuncti,
non nocet hæredi. 394. 6
Mala fides quocunque tempore ante perfectam
præscriptionem contingens, interrumpit præscriptionem. 411. 2
Mala fides respectu vnius, an impediat præscriptionem respectu alterius. 389. 5
Maleficia, quo in sensu, fine, & proposito distinguantur. 557. 3
Mandatum tacitum homicidij facit quem irregularem. 571. 3
Maritus & vxor sunt cogendi simul cohabitare,
auxilio etiam à iudice seculari petito. 107. 1
Maritus an possit expellere à domo vxorem, propter dotem non solutam? 108. 2
Maritus occidens adulteros, lege Regia sibi à iudice traditos, an peccet mortaliter: 138. 8
Maritus, vel vxor, matrimonium secundũsecundum contrahere nequeunt, etiam si primum non sit carnali copula consummatum. 118. 5
Maritus occidens propria auctoritate vxorem, nōnon
acquirit dotem, nec arras, quę propter adulterium ei lege adiudicantur. 134. 7
Maritus an possit licitè communicare cum vxore excommunicata? 817.
Maritus an possit excludere, ex iure fisci, vxorem
dotem repetentem, quę nuptias incestas scienter contraxerat? 94. 23
Maritus in dote putatiua soluenda non habet annuam dilationem. 94. 24
Maritus non lucratur fructus dotis putatiuè.
95. 25
Maritus ad dotem putatiuam conuenitur vltra
quàm facere possit. 95. 25
Maritus an licitè cohabitare valeat cum vxore
adultera. 114. 4
Marito, ante legem Iuliam de adulterijs, an licuerit vxorem & adulterum in crimine depre|
Maritus licet possit vxoriè notori adulteræ negare coniugale debitum propria autoritate, non
tamen potest eam à domo expellere absabsque sententia Iudicis. 127. 12
Maritus propria auctoritate vxorem adulteram
expellens à domo, an acquirat dotem vxoris.
127. 13
Maritus an possit accusare vxorem de adulterio,
si illius criminis conscius eam carnaliter cognouerit. 129. 7
Masculi ex fœminis descendentes, an veniant appellatione generationis, posteritatis, sobolis,
aut progeniei. 776. 13
Masculi, quorum mẽtiomentio fit in conditione, adhuc
non censentur vocati ex testamento. 732. 5
Mater secundò nubens, non petito tutore filijs,
nec rationibus redditis, punitur pœnis à iure
Ciuili statutis. 59. 6
Mater secundò nubens, atque etiam pater tenentur filijs, ex primo matrimonio susceptis, reseruare lucra, sibi ex illo matrimonio delata. 59. 7
Mater tutrix an possit in carcerem mitti pro pecunia debita filijs. 261. 7
Matrimonium contrahens cum meretrice, opus
pium agit, atque indulgentiam peccatorum
consequitur. 185. 3
Matrimonium à pubere contractum, sponsalia
cum impubere præcedentia dissoluit, licet is
pubes à sponsalibus dissentire nequit. 21. 6
Matrimonium contractum lite pendente, super
primo, an censeatur bona fide contractum, saltem ex præsumptione. 142. 8
Matrimonium etiam non consummatum, minimè dissoluitur per sacri ordinis susceptionem.
Nec item per episcopi dignitatem. 122. 9
Matrimonium est indiuiduum vinculũvinculum, ex institutione diuina. 23. 8
Matrimonium est sacræ rei signum, vbi, quid significet, explicatur. 23. 9
Matrimonium ante carnis copulam perfectum
quo ad vinculum, & sanctitatem sacramenti,
non tamen quo ad significationem. 24. 1
Matrimonium sacramentum est nouæ legis. 24. 2
Matrimonij sacramentum gratiam confert. 24. 3
Matrimonium in legitimum, ratum, & consummatum distinguitur. 24. 4
Matrimonium contractum per procuratorem,
an sit sacramentum. 25. 5
Matrimonium à quo, & qua ratione fuerit institutum. 25. 6
Matrimonium contractum propter non conuenientem finem, valet, licet illicitè contrahatur.
25. 7.
Matrimonium contractum lite pendente super
primo, quod nullum est, valet, etiamsi alter ex
contrahentibus credat primum matrimoniũmatrimonium
validum esse. 53. 4
Matrimonium metu contractum, etiam iuramento præstito, est nullum ipso iure. 47. 3
Matrimonio in gradu prohibito contracto, ad
quem pertineant vtrinque donata vel acquisita. 112. 8
Matrimonium ex coitu cum sponsa præsumitur, etiam si sponsa ab alio quàm sponso cognita
fuerit. 11. 8
Matrimonium contrahere nequit, qui mente captus est. 27. 8
Matrimonium contrahitur frequenter per interpretem. 64. 3
Matrimonium vnde sic dicatur, & eius definitio.
22. 1
Matrimonij etiam copulati appellatione, illud,
quod ex solo consensu constat, continetur, licet consummatum non sit. 22. 1
Matrimonium metu cōtractumcontractum, est nullum ipso
iure. 46. 1
Matrimonium Iure Canonum non præsumitur
ex diutina maris & fœminæ cohabitatione.
22. 5
Matrimonium metu contractum, est nullum omninò, etiamsi vim passus coactus sit eam vxorem accipere, cui prius coniugalem cōsensumconsensum
promiserat. 7. 6
Matrimonium clandestinum an sit peccatum
mortale. 71. 8
Intellectus ad constitutiones, excommunicantes
eos, qui contrahunt clandestina coniugia.
71. 9
Matrimonium clandestinum quod dicatur.
72. 10
Matrimonium clandestinum etiam si probetur
legitimè, non præfertur secundo in facie ecclesiæ contracto. 72. 11
Matrimonium clandestinum dato aliquo impedimento, prolem illegitimam reddit, non obstante vtriusvtriusque parentis bona fide. 72. 12
Matrimonium verum contrahitur inter duos habiles, licet eorum alter subesse impedimẽtumimpedimentum
falsò opinetur. 51. 2
Matrimonij præsumptionem ab ecclesia inductam, ex copula post sponsalia sequuta, iuris &
de iure censeri. 9. 2
Matrimonij conditionalis contractus purus efficitur ex solo coitu præcedenti defectum conditionis. 33. 13
Matrimonium minimè censetur, nec dici potest
consummatum, propter copulam præcedentem. 13. 15
Matrimonium qualiter sit legitimus actus, qui
conditionem nec diem recipiat. 28. 3
Matrimonium carnali copula consummatũconsummatum non
dissoluitur à Romano Pontifice. 124. 15
Matrimonium non consummatum, an possit dissolui ex Romani Pontificis dispensatione. 12. 3
Meretrix petere potest apud iudicem exteriorẽexteriorem,
mercedem sibi promissam ob fornicationem.
Et ibi intellectus l. 4. §. sed quod meretrici. ff.
de condict. ob turp. caus. 457. 1
Meretrici datum an ab ea retineri possit, seclusa
causa donationis. 460
Meretrix quæ dicatur. 185. 4
Metus, cadens in constantem virum, irritum facit matrimonium, ex propria actus natura, nōnon
tantùm ex constitutione humana. 48. 6
Metus matrimonium irritum facit, etiamsi contrahens dederit causam metui. 48. 7
Nominatio filij ad eum efficiendum legitimum,
an exigat, ꝙquod pater profiteatur simul esse. 171. 2
Nominatio filij absabsque eo quòd hæres instituatur,
eum reddit legitimum. 171. 3
Nominatio filij an efficiat eum legitimum, quando fuit à patre solenniter facta. 170. 1
Nothus quis dicatur. 157. 6
Notorium an sit necessariò allegandum, atatque ibidem agitur de intellectu glo. in Cle. appellanti.
de appellat.
Nouerca iure naturæ in coniugium admitti non
debet. 101. 6
Nuptiæ secundæ an sint benedicendæ? 184. 2
Nuptias secundas licitas omninò esse aduersus
quosdam hæreticos. 58. 4
Nuptias secundas contrahens, viuente primo coniuge, qua pœna puniatur. 119. 6
O.
OBligatio naturalis in delictis nōnon oritur à consensu delinquentis in pœnam. 889. 10
Obligatio naturalis quæ sufficiat ad impediendam repetitionem scienter soluti per iuris errorem 290. 8
Obligatio naturalis dupliciter consideratur, quo
ad intellectum iuris humani. 288. 5
Obligatio voti an sit ex lege diuina. 664. 12
Obligatio an ex iuramẽtoiuramento promissorio nascatur,
& actio competat iure Pontificio. 214. 3
Obligatus ad factum, an ratione iuramenti cogatur præcisè facere? 218. 6
Occidens adulteros propria auctoritate in locis,
quo ad temporalia ecclesię subditis, puniendus
est. 136. 15
Occidens Sempronium errore quodam iusto, putans eum esse Titium, quem volebat occidere,
an sit puniendus. 895. 14
Opera bona iusti meritoria sunt ex condigno vitæ æternæ. 837. 4
Opera bona iustorum dupliciter considerantur,
& idem meritum condigni distinguitur. 838. 5
Opera extra charitatem facta non sunt ex rigore
iustitiæ satisfactoria, etiam recedente fictione.
842. 8
Opera extra charitatem facta, etiam iniuncta in
pœnitentiam sacramentalem, non sunt de iustitia satisfactoria, adhuc accedente charitate.
842. 9
Opera facta in charitate, & per peccatum mortificata, charitate accedente priorem effectum recipiunt. 843. 10
Opera bona facta extra charitatem, quandoque
vtilia sunt. 844. 11
Ordo minor non impedit matrimonij contractum, contrahens tamen amittit beneficia ecclesiastica. 77. 4
Osculum, alijalijque tactus impudici, an inducant adulterij probationem. 128. 3
P.
PActio futuræ successionis qua ratione sit contraria bonis moribus. 257. 2
Pactum renunciationis hæreditatis paternæ factum etiam eo tempore, quo filia nuptui non
tradebatur, an teneat 312. 1
Pactum renunciationis hæreditatis paternæ iuramento præstito factum à filia, quæ religionẽreligionem
ingredi vult, an teneat? 312. 2
Pactum quo filia dote contenta renunciat paternæ hæreditati, quib. rationib. imꝓbeturimprobetur. 304. 1
Pactum nudum quod sit, & vnde eo nomine appelletur? 293. 12
Pactum dotale, quo pater pollicetur, æquis portionibus filios instituturũinstituturum, iuramento confirmatur, & inibi an possit liberè hoc pactum reuocari? 305. 2
Pactum renunciationis hæreditatis paternæ, renuncianti, & eius filijs ac hæredib. nocet. 319. 7
Pactum à filia factum, quo paternæ hæreditati renunciat ipsi patri absenti, an valeat? 306. 4
Pactum quo hæreditati paternæ renunciatur, excludit filiāfiliam à bonis patris, etiam intestati. 319. 5
Papa an teneatur semel in anno confiteri. 815. 5
Papa an possit permittere clericis liberam testandi facultatem de reditibus ecclesiarum 682. 7
Papa an possit votum solenne continentiæ propria dispensatione remittere. 664. 11
Papa potest monachis licentiam testandi concedere. 664. 10
Papa potest dispẽsaredispensare in aliquot gradibus, ex contentis cap. 18. Leuit. 102. 10
Papiniani non inelegans intellectus in l. miles. §.
quærebatur. ff. de adult. 3 11
Parentes succedunt liberis in stirpem, non in capita. 799. 4
Parochiani possunt præscribere ius præsentandi
rectorem in ecclesia libera. 397. 3
Pœna adiecta in testamento qualiter committatur, & an hæreditas possit à testatore adimi in
pœnam? 778. 7
Pœna legis partim remittitur propter iustum dolorem delinquentis. 135. 11
Pœna conuentionalis an debeatur in foro conscientiæ. 90. 11
Pœna à contractu matrimonij omninò reijcienda est. 53. 5
Pœna ipso iure inducta, an locum habeat in foro
conscientiæ. 89. 10
Pontifex summus an habeat temporalem iurisdictionem in actu vel in habitu. 505. 7
Pontifex Romanus an possit dispensare aut permittere, quòd communicet quis cum excommunicato? 814. 2
Pontifex Romanus an possit licitè absque peccato communicare cum excommunicato? 814. 3
Pontifex Romanus ex quo pacto possit in voto dispensare, & ibi de voti commutatione. 218. 4
Pontifex Romanus an possit aliquo casu legitimare, etiam quo ad temporalia, subditum Principi seculari. 178. 16
Pontifex Romanus qua ratione possit prohibere
coniugalem contractum. 104. 17
Portio legitima an sit deducenda in vna tantùm
re, vel ex omnibus hæreditarijs rebus. 782. 5
Possessor olim an præsumatur hodie possidere
quo ad interdictum vnde vi. 347. 5
Possessio ficta an sufficiat ad præscriptionẽpræscriptionem. 347. 5
Possessio quandoquandoque habet plurimum iuris, quandoquandoque plurimum facti, & huius distinctionis examinatio. 348. 6
Possessor olim an præsumatur hodie post decennium possidere. 345. 3
Positus in conditione non vocatur ex illo testamento, etiamsi institutio non succedat de iure
ab intestato. 733. 7
Positi in conditione non censentur positi in dispositione. 731. 2
Positi in conditione non censentur vocati ex testamento, etiamsi nominatim à testatore grauentur, secundum communem. 731. 3
Potestas exequendi vltimam voluntatem, an ante
annum transferatur in episcopum. 666. 5
Præceptum de non inferenda molestia, aut de nōnon
mouenda quæstione, an intelligatur de quæstione iuris? 779. 8
Præceptum diuinum vel humanum regulariter
seruatur per opera extra charitatem facta ad
hunc effectum, ne quis nouam violati præcepti
culpam contrahat. 846. 1
Prælatus an teneatur inuentarium de rebus ecclesiæ facere. 653. 9
Prælatus an possit differre bonorum ecclesiæ repetitionem ob vitandum scandalum. 443. 6
Præscriptio bona fide, & titulo procedens tribuit
præscribenti actionem ad vendicandum rem
ab ipso veteri domino, & an idem sit in præscriptione bona fide absque titulo tamen præcedenti. 420. 1
Præscriptio an det ius proprietatis præscribenti,
& an ipse habeat rei proprietatem? 421. 2
Præscriptio iuris patronatus quantum temporis
requirat. 400. 7
Præscriptio immemorialis mala fide non procedit, imò requirit bonam fidem. 388. 4
Præscriptio iuxta leges humanas perfecta, etiam
in animæ iudicio præscribentem defendit,
quamuis ipse post completam præscriptionem
habeat scientiam rei alienæ. 424.
Præscriptio centenaria necessaria est contra Romanam ecclesiam. 353. 6
Præscriptio contra Romanam ecclesiam, non interrumpitur per excōmunicationemexcommunicationem à Rom.
Pontifice latam die Iouis sancti. 414. 5
Præscriptio nōnon tantùm de dilatoria, sed & de peremptoria exceptione dicitur. 331. 2
Præscriptio quadragenaria aduersus ecclesiam
est necessaria. 350. 3
Præscriptio semel interrupta, cessante interruptione, iterum noua potest institui & continuari. 414. 7
Præscriptio centenaria quo modo probetur.
362. 8
Præscriptionis definitio expeditur, veraveraque traditur ad materiæ cognitionem. 336.
Præscriptione per in integrum restitutione extincta, an sit natiua vel datiua actio, quæ veteri domino competit. 422. 4
Præscriptionis exceptio etiam ab arbitratore admittenda est. 426. 4
Præscribere non aliud est quàm accipere, atque
ideò verbale nomen præscriptio, exceptionem
significat. 331. 1
Præsens & tacens eo tempore, quo eligitur ad executionem, non censetur id munus recipere.
795. 4
Presbyter propria bona habens, in Episcopum eligi potest, & illa bona iure retinet, atatque inibi
explicatur, quis fuerit autor Canonis, manifesta 12. q. 1 650. 1
Princeps, an teneatur seruare leges humanas, vel
sit ab eis solutus? 815. 4
Princeps superiorem minimè recognoscens, ius
habet indicendi bellum. 498. 1
Principis dissimulatio an habeat vim dispensationis. 104. 15
Principi an sit exprimendum in petitione legitimationis, filium ex duplici adulterio natum
fuisse. 180. 3
Priuilegio an possit quis vti aduersus habentem
simile priuilegium. 351. 4
Probatio indirecta aduersus præmissam præsumptionem admittenda est. 11. 7
Procurator habens mandatum ad id speciale, nomine alterius, potest matrimonium contrahere. 63. 8
Procuratore, & eo, cum quo contrahendum est
coniugium, ignorantibus eius mandatum reuocari non potest. 63. 9
Procuratoris mandatum ad matrimonium contrahendum, etiam iuratum, si reuocetur, matrimonium non potest contrahi 63. 10
Procuratoris mandatum ad contrahendum matrimonium, tacitè, non tantùm expressè reuocatur. 63. 11
Procuratoris mandatum ad renunciandum beneficio ecclesiastico, etsi reuocari possit, hæc tamen reuocatio, licet tacitè fiat, est ipsi procuratori denuncianda. 63. 12
Prohibitio alienationis facta ab arbitris, non impedit translationem dominij. 773. 4
Prohibitio alienationis extra familiam, impedit
extranei hæredis institutionem. 774. 6
Prohibitio alienationis extra familiam, minimè
excludit legitimum successorem, etiamsi is nōnon
sit de familia. 774. 8
Prohibitus alienare aliquam rem, etiam in hæredem extraneum, non potest eam extraneo etiāetiam
hæredi relinquere 774. 7
Prohibens rem alienari extra familiam, addens, Volo eandem rem in familia remanere, excludit successorem legitimum, qui non sit de familia. 775. 9
Prohibitus simpliciter alienare aliquam rem, nōnon
prohibetur eam rem vel legare, vel extraneo
hæredi relinquere. 774. 5
Proles ex consanguinea suscepta, potest esse iusta
dispensandi causa. 103. 13
Promissio facti alieni iure Canonico, reducitur
ad illam, qua quis promittit se facturum & curaturum. 297. 1
Promissio facti alieni iuramẽtoiuramento præstito eandem
interpretationem habet, vt promissor faciat &
curet. 298. 2
Promissio de renuncianda paterna hæreditate
cum iuramento eidem præstito, quid operetur? 306. 3
Promissor facti alieni directè concepta, & pœna
apposita, an liberetur, si fecerit, & diligentissimè curauerit. 300. 5
Promissio arrharum vltra summam lege præfinitam non confirmatur iuramento 277. 8
Promissio facta alteri per alterum iure Canonico valida est. 287. 2. 4. & 9
Promittens vel iurans obedire iudici ipsius nomine proprio expresso, tenetur ex promissione successori obtemperare. 715. 6
Promittens se facturum & curaturum circa factum alienum liberatur, possibilem diligentiam exhibens. 298. 3
Promittens contractum agere, licet nondum ex
hoc cōtraxeritcontraxerit, contrahere tamen tenetur. 6. 1
Promittens aliquam fœminam ducere in vxorẽvxorem,
etiam absabsque iuramento, eam accipere tenetur,
præstito coniugali consensu, alio quin mortale
crimen committit. 7. 2
Prorogatio compromissi iurati an censeatur facta cum iuramenti qualitate. 202. 6
Protestatio altero consentiente, præcedens verba
consensum exprimentia, defectum ipsius consensus probat, etiam in exteriori iudicio. 26. 3
Protestatio accusatoris etiam animum habentis,
quòd occidatur Reus, eum liberat ab irregularitate. 595. 2
Protestatio ista excusat etiam si Iudex iniquè reũreum
morti tradiderit. 595. 3
Protestatio ista an excuset accusantem pro aliena
iniuria? 595. 4
Protestatio dissensus non impedit dictādictam præsumptionem oriri. 14. 18
Proximiores succedunt decedentibus intestato
post parentes & fratres, vsvsque ad decimum gradum. 801. 11
Pubertati proximus quis dicatur in matrimonio, cæteriscæterisque actibus. 69. 5
R.
RApina quid sit, & an sit distincta species à furto, intellectusintellectusque ad gloss. in cap. pœna. lib.
14. quæstio. 5. 452. 2
Rapta liberè potest matrimonium cōtraherecontrahere cum
ipso raptore. 57. 1
Rapta contrahens matrimonium cum raptore,
non amittit bona à lege sibi delata propter iniuriam raptus. 58. 2
Religionis professione an matrimonium violenti copula consummatum dissoluatur. 122. 10
Religiosi quonam pacto possint esse executores
vltimarum voluntatum, & an electio possit eis
committi? 769. 1
Relictum pro legitima, an institutionem præ se
ferat. 727. 6
Remissio libera vsurarum liberat omninò creditorem à restitutione, etiamsi is non habeat animum restituendi. 449. 5
Renunciatio hęreditatis paternæ non excludit filiam à bonis, quæ propter secundas nuptias pater tenetur seruare filijs prioris matrimonij.
316. 1
Renunciatio lucrorum facta ab altero coniuge,
an possit per eius creditores rescindi? 113. 12
Renunciatio hæreditatis paternæ filium excludit
etiam à legitima. 317. 3
Renunciatio hæreditatis paternæ, an extinguatur
mortuis fratribus masculis viuo patre? & ibi
latè hac de re multa. 317. 4
Renunciatio futurorum alimentorum, an iuramento confirmetur. 303. 4
Renunciatio hæreditatis paternæ, an confirmetur iuramento præstito ab infideli, vel per falsos Deos? 320. 1
Renunciatio hæreditatis maternæ iuramento
præstito facta à filiofamiliâs, an præiudicet patri? 312. 3. & 4
Renunciatio hæreditatis paternæ cum iuramento à matre recepta dote facta, an noceat eius filijs petentibus hæreditatem aui, qui post filiam mortem obierit? & in fin. huius §. 314. 4
Renunciatio facta cum iuramento à filia ingrediente religionem, an rescindi possit à monasterio causa grauissimę læsionis? 314. 5
Renunciatio facta à filia cum iuramento, nulla
recepta dote, an valeat? 315. 6
Repudij libellus apud Iudæos quo pacto dabatur. 121. 3
Repudium an fuerit licitum apud Iudæos. 121. 4
Res incertæ an sint pauperibus restituendæ, & an
possit per Principem summum, debitor ab earum restitutione liberari? 526. 3
Res ab hostibus captæ, quæ prius per hostes fuerant bello quæsitæ, an sint priori domino restituendæ. 517. 7
Res aliena nec iure Ciuili nec Canonico tradi debet ab hærede legatario inuito domino. 674. 7
Res empta ex pecunia Ecclesiæ, non tamen eius
nomine, an Ecclesiæ dominio acquiratur.
652. 5
Rei dotalis prohibita alienatio impedit naturalem obligationem oriri, & tamen alienatio iuramento confirmatur. 290. 7
Re aliena legata, an pręsumatur, testantem ex certa scientia eam legasse. 672. 1
Restitutio acquisitorum in ludo, quę humana lege statuta est, potest consuetudine tolli. 469. 3
Restitutio cuius expensis sit facienda. 446. 7
Restitutio quid sit, atque vnde procedat, quasque
radices habeat? 447.
Restitutio rei inuentæ fieri debet, alioqui vel rapina, vel furtum committitur. 524. 1
Restitutio rei inuentę domino fieri debet, vel pauperibus, si dominus facta diligenti inquisitione adhuc incertus sit. 525. 2
Restitutio statim fieri debet, congruo tamen loco
& tempore. 436. 7
Sponsalia per matrimonium omninò soluuntur,
etiamsi fuerint iuramento firmata. 19. 9
Sponsaliorum contractus annum septimum ita
completum exigit, vt inceptus minimè sufficiat. 5. 2
Sponsalia ante septennium contracta ex consensu tacito, post septennium conualescunt. 5. 7
Sponsalia contrahuntur verbis, ex quibus futurus coniugalis consensus promittitur. 5. 1
Sponsalia verbis præsenti conseusui aptis contracta, quæ tamen ætate impediente, non possunt
esse de præsenti, ex iuris interpretatione erunt
de futuro. 6. 2
Sponsaliorum definitio, & eiusdem nominis ratio. 1. 1
Sponsalia etiam dici munera, quæ ab sponso sponsæ dari solent. 1. 2
Sponsalia propriè dici, quæ de futuro appellamus, quandoquandoque tamen & id vsu frequentiori,
quæ de præsenti iuris Pontificij professores appellant. 1. 3. & 5.
Sponsalia ex religionis professione tolluntur.
19. 11
Sponsalia quandoque iudicio Ecclesiæ soluuntur, interdum ipso iure absque sententia euanescunt. 1. 12
Sponsalia qua ratione, sequuta carnis copula matrimonium efficiantur. 9. 1
Sponsalia etiam iurata soluuntur mutuo consensu contrahentium. 16. 1
Sponsaliorum dissolutionem potest petere sponsus, si fuerit sponsa ab alio cognita post sponsalia, etiam vi præcisa. 17. 2
Sponsalia an de præsenti sub matrimonij dictione significentur, copula non sequuta. 23. 3
Sponsalia minimè dissoluuntur propter superuenientem sponsæ paupertatem. 17. 4
Sponsa religionem professa, an amittat sponsalitiam donationem, quam propter osculum lege
Taurin. ad quirit. 123. 12
Sponsa de futuro an teneatur expectare sponsum
absentem. 18. 7
Sponsa ante nuptialem benedictionem, vel carnis copulam: vxor verò postea à sacra scriptura, Canonibus, & communi appellatione, dicitur. 2. 4
Sponsa de præsenti ante nuptias, vtrũvtrum possit contrahere sine licentia mariti, non obstante Taurina lege. 111. 4
Sponsus & sponsa de præsenti sub viri, & vxoris
nominibus comprehenduntur. 22. 4
Sponsus cognoscens carnaliter per vim propriam
sponsam, an sit puniendus. 122. 11
Sponsio prima futuri coniugalis consensus præfertur secundę etiam iuratæ. 7. 3
Spurius filius quis sit, & vnde id nomen deductũdeductum
fuerit. 159. 1
Spurius an possit conscientiæ foro possidere bona parentum, ex tacita fide, vel aliàs ab hærede
legitimo sibi restituta? 161. 8
Spurius nihil potest à patre capere, nec inter viuos nec in vltima voluntate, & ibi quib. adiudicetur, quod filio spurio relictũrelictum fuerit. 160. 3
Stipulatio alteri per alterum concepta iuramento valida fit, & confirmatur. 292. 11
Stipulatio pœnalis apposita promissioni de non
reuocando testamentum, & item de cōtrahendocontrahendo matrimonium, contraria est bonis moribus. 258. 3
Stipulationi, quæ alteri per alterum fit, an resistat ius Ciuile, & an oriatur ex ea naturalis obligatio. 287. 3
Substitutio pupillaris an conseruetur per Auth.
ex causa. C. de liber. præter. & quid de exemplari? 743. 3
Substitutio pupillaris facta vltimò morienti in
tota hæreditate, operatur fideicommissariam
substitutionem inter institutos, si alter primo
factus pubes decesserit. 750. 7
Substitutionis exemplaris definitio, & cui fieri
possit? 743. 1
Substitutio pupillaris quibus verbis fiat. 736. 4
Substitutio pupillaris expressa quāquamvulgarẽvulgarem contineat, & an ea expiret finita pupillari. 737. 5
Substitutio pupillaris expressa matrem excludit
etiam in foro animæ. 692. 11
Substitutio reciproca vnica oratione concepta,
eas substitutiones comprehendit, quæ pariter
vtrique instituto conueniunt: secùs si diuersa
oratione constituatur. 747. 4
Substitutionis compendiosæ definitio, & ex ea
plura inferuntur, quæ cognitionem eius satis
aperiunt. 751. 1
Substitutio compendiosa quib. verbis fiat. 763. 3
Substitutio compendiosa facta à milite verbis directis intra pubertatem est pupillaris, postea
directa militaris. 754. 5
Substitutio facta vltimò morienti in tota hæreditate, reciprocam inter institutos præmittit.
748. 2
Substitutio facta vltimò morienti indefinitè reciprocam inter institutos inducit. 748. 3
Substitutio fideicommissaria, post mortem plurium constituta, etiam in tota hæreditate, non
inducit reciprocāreciprocam inter institutos, imò post cuiuslibet obitum admittitur substitutus. 749. 4
Substitutio pupillaris facta pluribus pupillis, nōnon
operatur inter eos reciprocam substitutionẽsubstitutionem,
sed eis manet ius legitimæ successionis illæsum. 750. 5
Substitutio pupillaris facta vltimò morienti in
tota hæreditate, inducit reciprocam inter institutos. 750. 6
Substitutio directa militaris an includat legitimam filij, cui facta fuit. 755. 10
Successori singulari, an noceat mala fides auctoris? 395. 7
Successor legitimus admittitur ad rem alienari
prohibitam, etiamsi non sit de familia, nec instituatur hęres, modò alius scriptus hæres non
fuerit. 776. 12
Successor legitimus non potest consequi, rem alienari prohibitam, si ipse sit ex illis, in quos
prohibita fuit alienatio. 775. 10
Successor vniuersalis non potest præscribere rem
à defuncto mala fide possessam. 391. 1
Suffragia quo ad effectum operis operantis dupliciter considerantur. 851. 8
Suffragium factũfactum pro multis non ita cuilibet prodest, ac si pro eo tantùm foret ministratũministratum. 852. 9