Covarrubias ...: Opera Omnia

 Legal Information & Privacy

Ex §. secundo.

Ex §. secundo.

SVMMARIVM.

  • 1 Institutio patris & filij concepta per copulam, &, eum intellectum habet, vt simul pater & filius admittantur, non ordine successionis & gradus.
  • 2 Patre accipiente emphyteusim prose, & filijs suis masculis & fœminis, an eo mortuo à masculis excludantur fœminæ.
  • 3 Nihil refert fiat institutio plurium per dictionem, &, an per dictionem, cùm, contra Bartolum.
  • 4 Institutio filij & nepotis ex eo censetur facta ordine gradus, & successionis, non simul.
  • 5 Jnstitutio Sempronij & eius filij hæredis est accipienda ex ordine successionis, non vt simul admittantur.
  • 6 Institutio vnius, & plurium, nomine collectiuo facta, ordine successionis & gradus est intelligenda.
  • 7 Eo casu, quo plures ordine successionis vocantur, an sit admittenda vulgaris, an fideicommissaria substitutio.
§. SECVNDVS.
COnstat deinde ex præuia huius decisionis enarratione, qualiter Raynutius Alterocham, & eius sobolem, Adiectæ substituerit, mortuáque Adiecta, Alterocha, & eius filius petierunt iure substitutionis bona Adiectæ: quo fit, vt ex hoc probetur, duos substitutos, aut institutos disparis gradus, æqualiter, & simul vocari ad successionem, non ordine gradus. idem asserit l. vltima. C. de impub. & alijs substit, vbi substitutis patre cum filijs, & Sempronio, dimidia pars competit Sempronio, alia dimidia, patri & filijs simul. optimus ad idem text. in l. si mulieri. ff. de vsufruct. accres. & in l. si quis Titio. ff. eo titul. iuxta communem intellectum. Econtrario tamen instat text. in l. Gallus. §. quidam rectè. ff. de libe. & posthu. ex quo colligitur, ordine gradus primò patrem admittendum esse, ac deinde filium. Quamobrem Bart. in d. §. quidam rectè. tres assertiones tradit, quibus hanc quæstionem dissoluere conatur.
Prima conclusio, Institutio, aut
1
† substitutio patris & filij per copulam, &, concepta, ordine gradus est non simul intelligenda, vbi ratio affectionis dictat, patrem prius admitti debere voluntate testantis: quod in simili probat text. in l. Lucius. ff. de hæredi. insti. & in l. generaliter. C. de institut. & substitut. atque idem erit in quibuscunque, qui simul copulantur in aliqua dispositione, si prælationis ratio ab affectione testantis colligatur. Sic patre recipiente feudum pro se & filijs masculis & fœminis, ordine sexus prius admittuntur masculi, quàm fœminæ. text. in capit. 1. §. filia. de succes. feudi. & in cap. 1. Episco. vel Abbatem. Sed Bartol. conclusioni refragatur text. hic secundum Lanfranc. columna tertia. siquidem aderat in hac specie ordo affectionis, & tamen simul Alterocha & filius admittuntur: & quāuisquamuis Socin. Antoni. Rube. & Fortun. in dicto §. quidam rectè. conentur euertere huius capit. inductionem varijs interpretationibus, nulla tamen earum satis conuenit. Est etiam contrà Bartol. voluntas testantis ex eius oratione, & verbis deprehensa, quæ ordini charitatis præferenda est. Quin & text. in l. codicillis. §. instituto. ff. de legat. 2. palàm probat institutis filio, & nepote, eos simul non successorio ordine vocari: ex quibus tolluntur rationes Barto. nam text. in dicto §. filia. propter naturam feudi procedit: cùm in feudis
2
† masculi fœminis passim præferantur. Nam & idem Barto. in l. & iurisiurandi. §. si liberi. ff. de ope. lib. scribit, patre accipiente emphyteusim pro se & filijs suis masculis, & fœminis, mortuo patre non præferri masculos fœminis. l. maximum. c. de libe. præte. sequuntur Barto. Saly. in l. 2. C. de iure emphyteu. quæstio. 17. & ibi Iaso. numer. 187. Anchar. consil. 125. Imol. in capit. potuit, de locat. vltim. colum. & est communis opinio, teste Alberto Bruno in tract. de statu. exclud. fœmi. artic. 8. quæstion. 22. qui omnes & Socin. consil. 113. 2. colum. volum. 1. & eius nepos Socin. consilio 133. numer. 25. volum. 1. Anchar. in l. tres fratres. de pact. & alij, quos referam in capit. Rainaldus. numero secundo, id intelligunt, refragantibus Salycet. & Lusitano in l. 5. ff. de reb. dubijs. nisi esset in ea regione, aut prouincia statutum, fœminas excludi extantibus masculis. idem notat Alex. cons. 119. nu. 8. libr. 5. & cons. 15. lib. 4. optimè Carol. Molin. in consuetud. Parisi. §. 22. quæst. 26. numero 86. vbi asserit, hanc opinionem communem esse: dubius tamen an vera sit. sicuti etiam dubitauit in dicto consilio decimoquinto, in additionibus ad Alexand. quibus constat in dicto §. filia. non probari hanc primam conclusionem. igitur Bart. opinio communiter reprobatur. vt asserunt Ias. numero 18. Fortu. colum. 25. Galiaul. numer. 65. & Anton. Rube. fol. 5. column. 4. in dict. §. quidam rectè. Decius consil. 236. column. 2. & |
p. 730
Alexan. consil. 22. colum. 3. volum. 3. Corneus consil. 17. volum. 4. & Cæpola consil. Ciuil. 52. colum. 2. ipse verò Bartol. etiam præmisso ordine charitatis admittendos censuit simul esse eos, qui vocati fuerint per dictionem, vnà, cũcum, & similibus. Cui consensere ferè omnes in dicto §. quidam rectè. & Mathes. notab. 157. Adhuc tamen in hoc nulla procedit differentia: nihil enim refert,
3
† fiat coniunctio per dictionem, cùm, an per dictionem, vna. tex. insignis in dict l. si quis Titio. ff. de vsufruct. accrescen. Ias. numer. 14. Anton. Rube. fol. 13. colum. 1. & Fortu. in dict. §. quidam rectè. colum. 17. vnde si ex ordine charitatis essent plures coniuncti admittendi, seruatis ipsis gradibus, parum aut nihil referret coniungi eosdem his, aut illis dictionibus.
Secunda conclusio, Institutio filij & nepotis ex eo concepta per
4
† copulam, &, intelligitur ordine successionis, & non simul. Hæc etenim institutio facta censetur ordine necessitatis, cùm filius sit instituendus in primo gradu l. 3. & l. inter cætera. ff. de liber. & posthum. ergo perpensa subiecta specie, exigit necessitas, vt successorius ordo seruetur. glo. in dicto §. quidam rectè. quam sequuntur Docto. communiter, vti scribunt Iaso. colum. 4. Fortun. Galiaul. numer. 57. & Rube. colum. 12. in dicto §. quidam rectè. Ab hac verò communi sententia recedunt Iaco. Are. Salyc. Imol. & Aret. ratione efficaci quidem, & quæ præcedentis opinionis rationem euertat. Nam ex necessitate filius est in primo gradu instituendus, nōnon tamen abhorret alium simul & eodem gradu cum eo hæredem institui: sat etenim est filium habentem primum suitatis locum institui in primo gradu: nec est necesse ipsum solum institui, quod manifestissimum est. Et ita opinionem Iacobi tutantur in dicto §. quidam rectè ex nouioribus, Rub. colum. 12. & Fortu. colum. 12. nec opinio communis efficacem rationem habet, teste ibidem Galiaula numer. 60. quibus consentit Mari. Salomo. col. penulti. qui etiam à prima Bart. conclusione recedit. Et est aduersus Bart. in hac, & præcedenti sententia optimus textus, à contrario sensu. in l. cùm in testamento. in princip. ff. de hæredib. insti.
Tertia conclusio, Institutio, aut
5
† substitutio duorum ita facta, vt primum, & eius filium hæredem, quis hæredes instituat, aut substituat, est intelligenda, non simul, sed ordine gradus: hæres enim non admittitur in vita illius, cuius futurus est. l. qui superstitis. ff. de acquiren. hæredi. l. hæreditas. ff. de petit. hære. hanc igitur conclusionem Barto. ipse probat: quem sequuntur omnes in dicto §. quidam rectè. Socin. consil. 12. col. 3. volum. 3. dicens hanc sententiam communiter receptam esse. explicat eandem Iason in consil. 157. vol. 4. Nec obstat l. si quis Titio. ff. de vsufruct. accres. dicens, Si quis Titio, & hæredibus suis vsumfructum legauerit, dimidiam Titius, dimidiam hæredes eius habebunt. Nam intelligitur, Titio & hæredibus suis, id est, testatoris. gloss. communiter ibi recepta, quam subtiliter explicat Zasius libr. 1. sing. resp. cap. 19. & libr. 2. cap. 29. Hæc
6
† verò tertia conclusio eodem iure procedit, vbi testator Sempronium instituit, & sequentes in gradu, nomine tamen collectiuo. Exempli gratia, Instituo Sempronium, & suos. hoc etenim nomine colliguntur plures, qui simul admitti nequeunt: & ideò successionis ordo seruandus erit. Soci. in dicto §. quidam rectè. col. 5. Deci. cons. 205. col. 1. Galiaul. post alios in dicto §. quidam. num. 69. Aymon Sauilli. consil. 22. col. 2. Deci. consil. 248. idem Deci. cons. 1. Paul. de Castro per text. ibi in l. vlti. C. de verb signifi. text. in l. cùm ita. §. in fideicommisso. ff. de legat. 2. & illic Bart. Imol. Bal. Cuma. & Paul. latè Tiraq. lib. 1. de retract. §. 11. gloss. 4. numer. 2. text. optimus in l. peto. §. fratre. ff. de leg. 2. vbi Bart. & alij. idem Bart. in dicto §. quidam rectè. colum. 2. & illic Doctor. communiter.
Duorum
7
† autem pluriúmue institutio quoties successionis ordine est intelligenda, ad vulgarem substitutionem refertur: siquidem directis verbis & Ciuilibus facta, cùm semel iure directo valere possit, ad fideicommissum non deducitur. l. verbis Ciuilibus. ff. de vul. & pupillari substit. Igitur vulgaris substitutio in ea specie subintelligitur: & ideò primo adeunte hæreditatem, secundo locus non est. Areti. in d. §. quidam rectè. col. 3. Socin. versic. tertius casus. & post alios Galiaul. ibi nume. 67. Deci. cons. 248. col. penult. dicens opinionem Aret. communem esse: ex quibus idem omnino dicendum est in substitutione, nisi ea facta sit nomine collectiuo. l. cùm ita. §. vlti. ff. de legat. 2. l. peto. §. fratre. ff. eo. aut per verba tractum futuri temporis significantia, vel quæ possint intelligi iure fideicommissi: tunc etenim si fidei commissaria substitutio hîc est intelligenda, secundum eosdem Soci. & Gali. Deci cons. 95. col. 2. & cons. 236. col. 2. Paul. Castren. in d. §. in fideicommisso. Soci. cons. 12. vol. 3. col. 3. Curt. Iuni. cons. 48. col. 3. Aymon consil. 131. & cons. 22. col. 2. quorum distinctio communis est, refragante in prima Aret. conclusione, Paulo Castren. secundũsecundum Galiaul. in d. l. Gallus. §. quidam rectè. num. 67. & Aymon d. cons. 22. & licet Dec. cons. 248. & cons. 228. col. 1. ab hac resolutione discedat, quando fit substitutio nomine collectiuo, vt animaduertit Aymon, tamen receptior est Soc. sententia.
Ex his facillimè soluitur obiectio ex dict. §. quidam rectè, qui procedit, quando institutio posthumi nepotis necessitate cogente fit, iuxta consilium Galli Aquilij.
Loading...