Covarrubias ...: Opera Omnia

 Legal Information & Privacy

| |

p. [325]
INTELLECTVS NOTABILES VARIORVM LOCORVM IVRIS CANONICI, CIVILIS ET REGII.

  • Ex Iure Ciuili.

    • LEX cum fundus. ff. de lega. 2. numero 2. fol. 12.
    • L. serui electione. ff. de legat. numer. 5. col. 1. fol. 13. & eius gl. acerrimè defenditur. nume. 6. col. 2. ibidem.
    • L. Si ita. ff. de auro & argent. legat. num. 5. colum. 1. fol. 13.
    • L. Quod sæpè. §. in his. ff. de contrah. empt. numer. 7. col. 1. fol. 18.
    • L. Si venditor. ff. de actio. emp. l. 2. C. de rescind. vend. gloss. in c. per tuas. de donat. num. 8. col. 1. fol. 19.
    • L. Iulianus. §. si Titius ff de act. empt. num. 9. col. 2. fol. 19.
    • L. Si in venditione. §. 1. ff. de peric. & commo. rei vend. numer. 10. col. 1. fol. 20.
    • L. 2. ff. de fid. instru. col. 2. fol. 28.
    • L. Si instituta. §. de inofficioso ff. de inoff. testa. num. 6. colum. 1. fol. 34.
    • L. Vnic. C. quando Impera. inter pupil. num. 3. col. 1. fol. 238.
    • L. cum ita. §. in fideicommisso. ff. de legat. 2. colum. 1. folio 238.
    • L. Si communem. ff. quemadmo. seru. amit. numero 2. colum. 1. fol. 206.
    • L. Cùm auus. ff. de cond. & dem. num. 12. col. 1. fol. 249.
    • L. Quidam. §. 2. ff. de legatis. 1. col. 1. fol. 178.
    • L. Venditor. ff. de iudic. num. 3. col. 1. fol. 42.
    • L. fundi venditor. §. vltim. ff. de acquir. poss. num. 2. col. 2. fol. 59.
    • L. 4. ff. de pet. hæred. num. 6. col. 2. fol. 73.
    • L. Si suspecta. ff. de inoffic. testam. num. 3. col. 1. fol. 76.
    • L. Sæpè. ff. de re iudic. num. 7. col. 1. fol. 81. & num. 9. colum. 1. fol. 84.
    • L. Ingenuum. ff. de statu homin. colum. 1. fol. 78.
    • §. Scientibus. in l. sæpè. ff. de re iudic. col. 1. fol. 81.
    • §. Nam & si libertus. d. l. sæpè. col. 1. fol. 84.
    • L. Is à quo. ff de rei vendicat. num. 3. col. 2. fol. 103.
    • L. à diuo Pio. §. si super rebus. ff. de re iudica. atatque vbi latè examinantur dict. Barto. num. 4. col. 2. fol. 104.
    • L. Si perlusoriò. & l. à sententia. ff. de appella. 77. col. 3. b.
    • L. Ab exequutore. §. alio. ff. de appellati. l. parentes. C. de euict. col. 1. fol. 94.
    • Authen. de litig. §. ab hoc autem. col. 2. fol. 100.
    • L. Nullum. C. de testi. num. 8. c. 1. fol. 117.
    • L. Eius. §. vlti. & l. à latronibus. ff. de testa. col. 2. fol. 145
    • L. pen. §. mancipia. ff. solut. matr. col. 1. fol. 175.
    • L. Si æstimatis. ff. solut. matrim. num. 4. col. 1. fol. 176.
    • L. properandum. §. sin autem vtra.vtraque.
    • L. vni. C. de ratio. oper. public. ibidem.
    • L. vnic. C. de collat. æris. lib. 10. num. 4. colum. 1. fol. 271.
    • L. vnic. C. de argent. precio. lib. 10. num. 6. col. 1. fol. 272.
    • L. 1. ff. de contra. emp. col. 2. fol. 298.

  • Ex iure Regio.

    • Guadalaiaræ Regia lex examinatur. num. 7. col. 1. fol. 25.
    • L. 57. titu. 6. part. 1. nume. 2. col. 1. fol. 42.
    • L. 4. titu. 23. partit. 3. col. 1. fol. 94.
    • L. 15. tit. 1. partit. 6. col. 2. fol. 172.
    • L. 19. tit. 11. partit. 4. col. 2. fol. 176.
    • L. 16. titul. 11. part. 4. col. 1. fol. 180.
    • L. 22. tit. 8. part. 5. col. 2. fol. 184.
    • L. 104. Caro. 5. anno 1537. Pintiæ. col. 1. fol. 267.
    • L. 7. tit. 13. part. 6. col. 1. fol. 295.
    • L. 14. tit. 13. partit. 1. col. 2. ibid.
    • L. 9 tit. 18. part. 1 col. 2. fol. 295.
    • L. 10. tit. 18. parti. 2. col. 1. fol. 296.
    • L. 18. titu. 4. part. 3. ibid.
    • L. 8. titu. 7. part. 3. col. 2. ibid.
    • L. 3. tit. 8. part. 3. col. 5. ibid.
    • L. 41. tit. 2. part. 3. col. 1. fol. 297.
    • L. 9. tit. 4. part. 5. col. 1. fol. 297.
    • Ex iure Pontificio.
    • Clement. vnic. de renunciat. num. 8. col. 2. fol. 51.
    • Capit. Romana. §. contrahentes. de foro compet. lib. 6. numer. 3. col. 1. fol. 55.
    • Capit. 1. de priuilegijs in 6. num. 5. col. 2. fol. 62.
    • Capit. cùm capella. de priuileg. in 6. colum. 1. fol. 63.
    • Cap. penult. de re iudica. num. 8. colum. 1. fol. 84.
    • Cap. cùm olim. de causa possess. & propriet. num. 2. col. 1. fol. 87.
    • Cap. super eo. de offi. delegat. num. 5. col. 1. fol. 95.
    • Clemen. 1. de re iudica. fol. 101. colum. 2. num. 9. & num. 7. col. 1. fol. 165.
    • Cap. 1. de fide instrum. col. 1. fol. 119.
    • Cap. si contra vnum. de offic. deleg. in 6. numer. 5. colum. 2. fol. 169.
    • Cap. futuram. 12. q. 1. num. 2. col. 2. fol. 187.
    • Cap. aliud. 11. q. 1. num. 4. col. 1. fol. 207.
    • Cap. vt commißi. §. nec non faciendi. de hæret. in 6. num. 5. col. 1. fol. 209.
    • Cap. qui sub diaconum. 17. quæstio. 4. col. 2. fol. 272.
    • Clemen. 1. de magist. col. 1. fol. 274.
    • Cap. conquerente. de offic. ordin. num. 9. col. 1. fol. 274.

p. [326]
INDEX COPIOSISSIMVS MATERIARVM OMNIVM, RERVMQVE MAXIME NOTABILIVM, QVAE HOC IN VOlumine continentur, ordine alphabetico digestus.

  • De litera A.

    • ACCVRSIVS siliquam falsò solidum interpretatur, & quinos solidos decẽdecem. nu. 10. col. 1. fo. 275
    • Actus venditionis ad rationem mensuræ constituitur: cùm tot iugera ex certo fundo venduntur. num. 3. col. 1. fol. 15
    • Actus venditionis, legati, vel donationis, an fiat ad rationem mensuræ, vel corporis certi & limitati plurimum interest. num. 1. col. 2. fol. 14
    • Adiectio à testatore facta, post testamentum regulariter nōnon cedit legatario, quoties fit in diuersis rebus ab ipsis legatis. num. 5. col. 1. fol. 13
    • Adiectio cedit legatario, quoties accedit accessor is rei legatæ. num. 6. col. 2. fol. 13
    • Adiectio quando accedat legato, vide in dictione, legato fundo.
    • Aduocati à iudicibus coguntur patrocinari gratis pauperibus, quando deficit aduocatus publico stipendio suffragaturus. col. 1. fol. 33
    • Aegyptiorum regnum omnium vetustißimum. colum. 1. fol. 6
    • Aes cur misceatur auro vel argento. colum. 2. fol. 268
    • Aeris grauis pœna vnde dicta fuerit. col. 1. fol. 254
    • Aereus numus vide in d. numus.
    • Aestimatio absabsque certa quantitate an faciat emptionem. nu. 7. col. 2. fol. 177
    • Aestimatio an faciat emptionem, quoties precium non est iustum, & ibi intellectus. l. 16. tit. 11. part. 4. numer. 9. col 2. fol. 179
    • Aestimatio an faciat emptionem, quoties apponitur clausula, quòd dos restituatur eodem modo quo data fuit. numer. 2. col. 2. fol. 174
    • Aestimatio emptionem non facit in tribus casibus hic traditis & explicatis. num. 10. col. 1. fol. 180
    • Aestimatio non facit emptionem quoties adijcitur pactum, quòd res æstimatæ soluto matrimonio restituantur vxori, si tunc extiterint, habita tamen ratione augmenti & diminutionis boni viri arbitratu. numer. 4. colum. 1. fol. 176
    • Aestimatio quarundam rerum dotalium tacitè à iure constituitur. num. 6. col. 2. fol. 177
    • Aestimatio rerum dotalium emptionem facit in dubio, etiamsi precium in alterius arbitrium conferatur. numer. 1. col. 1. fol. 174
    • Aestimatio rerum dotalium emptionem non efficit, si pactũpactum sit, quòd res ipsæ soluto matrimonio restituantur. num. 3. col. 1. fol. 175
    • Aestimatio rerum dotalium tunc manifestè facit emptionem, cùm pactum fuerit, soluto matrimonio res ipsas vel earum æstimationem arbitrio & electione mariti restituendas esse. num. 5. col. 2. fol. 176
    • Aestimatio vbi emptionem fecerit, etiam tunc in subsidium vxor agere poterit vtili rei vendicatione ad rem æstimatam, quæ per tertium poßidetur titulo lucratiuo vel oneroso. colum. 1. fol. 179
    • Agri communes duabus ciuitatibus an poßint ab altera earum coli, si per hanc culturam impediatur communis pastus altera minimè consentiente. num. 6. col. 2. fo. 234
    • Agri priuati dominus, an poßit eundem agrum pratum efficere & constituere. num. 2. col. 2. fol. 231
    • Analogia auri ad argentum. col. 2. fol. 265
    • Annona & merces olim in Hispania quam vili precio habebantur. col. 1. fol. 293
    • Annorum Domini mentio fieri debet in quolibet instrumento: item diei & mensis in quo cōfectumconfectum fuerit. nu. 2. co. 1. fol. 128
    • Appellandi vsus sanctè ac religiosè in religionibus monachorum sublatus est. col. 1. fol. 152
    • Appellandum est à legato ad delegantem. & ibi expenditur Bart. opinio in l. 1. §. vlt. ff. quis & à quo appell. num. 8. col. 2. fol. 25
    • Non tamen esse appellandum à delegato ad delegantem tenet Ioannes Faber in princip. instit. de vulga. col. 1. fol. 26
    • Appellandum est ad Regem à prælatis & episcopis temporalem iurisdictionem exercentibus. nu. 2. col. 2. fol. 21
    • Appellare quando poßit venditor à sententia lata contra emptorem. num. 4. col. 1. fol. 94
    • Appellare tertiò non potest cui sententia lata inter alios etiāetiam ignoranti nocet. nu. 3. col. 2. fol. 93
    • Appellari an poßit à iudicibus ordinarijs ad ipsos nobiles iurisdictionem merum & mistum Imperium habentes. numer. 6. col. 1. fol. 24
    • Appellari potest ad Regem omisso medio iure regio. num. 9. colum. 2. fol. 26
    • Item & ad summum pontificem. col. 2. fol. 25
    • Appellans eligendo viam super iustificatione, vel reuocatione sententiæ latæ, renunciare videtur reuocationi attentatorum. col. 1. fol. 146
    • Appellatio à diffinitiua & appellatio ab interlocutoria in quo distinguantur. col. 2. fol. 155
    • Appellatio ad regem deferenda est etiam à iudice per dominum alicuius oppidi constituto ad audiendas appellationum causas, non autem ad ipsum dominum. col. 1. fol. 25
    • Appellatio an admittatur à sententia lata in iudicio possessorio. num. 8. col. 1. fol. 153
    • Appellatio an poßit tolli à principe vel lege humana. & ibi de citatione. num. 6. col. 2. fol. 151
    • Appellatio admittenda non est nisi ex iusta & expressa causa. num. 1. col. 2. fol. 91
    • p. [327]
      Appellatio in quibus casibus iure prohibetur. col. 1. fol. 148
    • Appellatio non aliter legatarijs permissa est, quàm ipsimet hæredi scripto. col. 2. fol. 93
    • Appellatio omisso medio proposita causæ cognitionem deuoluit, etiam vbi appellari omisso medio non potest, col. 1 fol. 27
    • Appellatio prohibita est à tribus sententijs conformibus. col. 1. fol. 25
    • Appellatio quando proponitur contra regulam iuris, propter præsumptionem doli, non aliter admittenda est, quàm si expressa causa iustificetur. nu. 6. col. 1. fol. 34
    • Appellatio suspendit iurisdictionem iudicis, qui sententiam pronunciauit. col. 2. fol. 144
    • Appellatione deserta an censeatur deserta nullitatis causa. col. 1 fol. 159
    • Appellationes quæ ad regem deferuntur, vt & aliæ causæ quæ eius diffinitionem exigunt in ipsa curia regia examinantur & diffiniuntur. col. 2. fol. 27
    • Appellationum primarum ius an videatur translatum concessa iurisdictione, mero & misto imperio in aliquo oppido & territorio. col. 1 fol. 22
    • Argentarij qui dicebantur. num. 4 col. 2. fol. 300
    • Argentum an poßit ita excoqui, vt non habeat alterius metalli admixtam partem. col. 1. fol. 269
    • Argentum Ariandicum. cap. 1. fol. 268
    • Argentum de ley de onze dineros quatro granos quid sit. colum. 2. fol. 268
    • Argentum postulatum. col. 1. fol. 269
    • Argentum vulgò acendrado. col. 1. fol. 268
    • Argenti bonitas qualiter deprehenditur. col. 1. fol. 268
    • Argenti numi apud Hispanos signati quibus modò vtimur. num. 2. col. 2. fol. 255
    • Argentei quibus diuenditus fuit Christus, cuius ponderis fuerint. col. 1. fol. 262
    • Argentei turonenses qui fuerint. col. 3. in fi. fol. 274.
    • Aristotelis locus expenditur ad intellectum iurisconsulti in l. 1. ff. de contra. empt. num. 2. col. 1. fol. 299
    • Armillæ quas seruus Isaac donauit Rebeccæ quanti ponderis ac valoris fuerint. col. 1. fol. 260
    • Assarius æreus numus fuit, quorum duo efficiebant assem semuncialem. col. 2. fol. 254
    • Asses quod pondus habuerint apud Romanos, & quomodò ad nostros marauedinos reducantur col. 1. fol. 254
    • Attentata appellatione pendente sunt reuocanda per iudicem appellationis, & possunt reuocari per iudicem à quo. num. 1. col. 1. fol. 145
    • Attentata intra tempus datum ad appellandum reuocari debent ante omnia. nu. 2. col. 2. fol. 145
    • Attentata non reuocantur quoties appellatio non habet effectum suspensionis. nu. 7. col. 1 fol. 152
    • Attentata non reuocantur, vbi appellatum est à sententia lata super agris communibus iuxta legem Toletanam, vel super executione publici instrumenti. nu. 9. colum. 2. folio 154
    • Attentata non sunt ante omnia reuocanda in hisce casibus in quibus appellatio iure non est admittenda. colum. 1. folio 148
    • Attentata pendente appellatione ab interlocutoria non reuocantur ante omnia, etiamsi articulus appellationis sit connexus principali. nu. 1. col. 1. pag. 156
    • Attentata pendente lite super nullitate ante omnia sunt reuocanda. col. 2. fol. 157
    • Si tamen nouatio facta fuerit ante inhibitionẽinhibitionem iudicis superioris, qui de nullitate cognoscit, non erunt attentata ante omnia reuocanda. ibid.
    • Attentata per tertium non sunt ante omnia reuocanda. num. 4. col. 1. fol. 157
    • Attentata post appellationem ab interlocutoria quo ad legem ipsam, & etiam ante inhibitionem nulla sunt & irrita. nu. 2. col. 1. fol. 156
    • Attentata post appellationem extraiudicialem, an sint ante omnia reuocanda. nu. 5. col. 1. fol. 157
    • Auditorium quid. col. 1. fol. 28
    • Auditores regij, nec legatus romani pontificis non habent ius auocandi causas ab inferioribus. numero 3. colum. 1. fol. 47
    • Auditores Regij. vide consiliarij.
    • Attentatorum reuocatio cautè petenda est: ita vt non petatur simul cum reuocatione sententiæ. col. 1. fol. 146.
    • Attentatorum reuocatio quo tempore petenda sit. nu. 3. col. 1. fol. eodem.
    • Attentatorum reuocationem an impediat notorius iuris defectus. nu. 4. col. 1. fol. 147
    • Auocare causas ab inferioribus iudicibus non possunt auditores Regij nec legatus Romani Pontificis. col. 1. fol. 47.
    • Auocatio causarum quid sit, & cui iure competat. nu. 1. col. 1. fol. 46.
    • Auocatio causarum quotuplex sit, & quot modis ea fieri rectè poßit. col. 2. fol. 47. & col. 1 fol. 50
    • Auocatio causæ licet tacitè fiat per literas posteriores facientes mentionem priorum literarum, tamen valet, quicquid à iudicibus actum fuerit, donec fuerint posteriores literæ ab ipso impetrante iudicibus exhibitæ. col. 2 fo. 52
    • Auocatio causæ cum decreto irritanti quid operetur: & quid si fiat motu proprio. nu. 7. col. 1. fol. 50
    • Auocatio causæ facta ad alterius petitionem quo nam modo sit intelligenda. nu. 9. col. 1. fol. 52
    • Auocatio mandati habet vim omninò, etiam si non habuerit eius scientiam ille cui datum erat mandatum. & ibi intellectus clem. vnicæ, de renunciat. nu. 8. col. 2. fol. 51
    • Aurum Albicratense Gallicum excellentißimum. colum. 1. fol. 269
    • Aurum de xxij. xxiij. & xxiiij. quilates quid. col 1. fo. 267
    • Aurum obrizum. col. 1. pag. 268
    • Aurum varijs nominibus appellatur ab Hebræis. colum. 1. pag. 268
    • Auri bonitas traditur & qua ratione cognosci poßit. nu. 4. col. 2 fol. 266
    • Auri libra quonàm modo æstimetur in iure. numer. 2. colu. 1. pag. 277
    • Auri vetus proportio ad argentum. col. 1. & 2. pag. 266
    • Aureus apud Romanos non semper eiusdem ponderis, nec eiusdem bonitatis. nu. 1. col. 2. pag. 269
    • Aureus Castellanus quantum appendebat. col. 1. pag. 263
    • Aureus numus apud Romanos quo tempore fuerit percussus nu. 1. col. 2. pag. 262
    • Aureus quo tempore fuerit diminutus ad sextam vnciæ partem. nu. 2. col. 2. pag. 269
    • Aureus quod fuerit sexta vnciæ multis rationibus probatur. nu. 1. col. 2. pag. 264
    • p. [328]
      Aureus Romanus apud iurisconsultos quanti fuerit valoris. col. 1 fol. 263
    • Aureus semißis & tremißis. col. 1. fol. 270
    • Aurea diuersa numismata expenduntur. toto. cap. 3.
    • Aureus dictus est solidus etiam eo tempore quo erat quarta vnciæ pars. col. 1 fol. 270
    • Authenticum quid propriè dicatur. nu. 1. col. 2. fol. 118

  • De litera B.

    • BALDVS falsò dena viginti esse censet. col. 1. fol. 275
    • Baldi opinio declaratur in l. cùm fundus. de legat. secundo. col. 2. fol. 11
    • Bardulia dicta est Castella. col. 1. fol. 2
    • Beneficium vacare in curia & apud sedem Apostolicam idem esse censet glo. in c. statutum. de præbend. in 6. colum. 1. fol. 219
    • Beneficia ecclesiastica non possunt conferri in his regnis exteris & alienis. nu 5. col. 1. fol. 214
    • Beneficia omnia cuiuscunque diœcesis saltem curam animarum habentia, si patrimonialia efficerentur, consultißimum esset reipubli. col. 2. fol. 214
    • Beneficia patrimonialia vel canonicatus cathedralium ecclesiarum, qui theologis & magistris ex electione sunt conferendi si apud sedem Apostolicam vacauerint, non facilè admittitur derogatio. col. 2. pag. 218
    • Beneficia pertinentia ad ius patronatus. vide ius patronatus.
    • Beneficia vbi in curia vacauerint, & per summum Pontificem fuerint alicui collata cum expressa derogatione iurispatronatus laicorum, an sit locus regio edicto de non impetrandis literis derogatorijs. col. 1 fo. 28
    • Blanco quis numus fuerit. col. 1. fol. 291
    • Medias blancas olim in Hispania. ibidem.
    • Blancæ vulgò dictæ ex marcho signantur, cxcij. duæ autem efficiunt vnum marauedinum col. 3 fol. 253
    • Ex libra autem Romana cuduntur. 288. ibidem.
    • Bonitas pecuniæ intrinseca an sit consideranda iuxta tempus contractus vel solutionis. nu. 2. col. 2. fol. 302
    • Bracharensis concilij constitutio examinatur. col. 2 fol. 274

  • De litera C.

    • CAMBIRE licet numismata aliquo ab alterutra parte concesso precio. nu 4 col. 2. fol 299
    • Hoc tamen Cambium secundum Caietanum tantùm licitum est publicis campsoribus. col. 1 fol. 300
    • Campsores vnde dicti. ibidem.
    • Cancellarius quis dicatur. col. 1. fol. 28
    • Cancellarij apud veteres dicuntur ijdem qui hodie notarij dicuntur. col. 2. fol. 28
    • Cancellarij potestas & dignitas quanta fuerit ab hinc mille annis apud Gallos, Hispanos, & Anglos. ibid.
    • Caracta quæ dicantur apud aurifices. col. 2. fol. 266
    • Cælius secundus deceptus in scholijs ad Iuuenalem, dum trientem sensit omnium minimam monetam. col. 2. fol. 254
    • Carolus Molinæus in libello ad edictum Henrici secundi Gallorum Regijs cautißimè est legendus: quia tradit multa aduersus ecclesiasticam iurisdictionem. col. 2. fol. 188
    • Castella olim Bardulia dicta est. columna prima. folio 2.
    • Castro à rege alicui concesso, an censeatur concessa iurisdictio, & quid de mero & mixto imperio. nu. 10. colum. 2. fol. 8
    • Castro concesso cum iurisdictione an veniat merum an mistum Imperium. col. 2. fol. 10
    • Castro concesso cui nulla adhæret iurisdictio nec mistum nec merum imperium, nōnon censetur vlla translata iurisdictio, etiamsi princeps qui Castrum concedit, eam specialiter habeat. col. 1. fol 9
    • Caussa possessoria rei spiritualis an sit temporalis, & an possit per iudicem secularem tractari. col. 1. fol. 210
    • Causa possessoria rei spiritualis quoties mixtam habet proprietatis rationem, non potest per iudicem secularem expediri, sed est omninò per ecclesiasticũecclesiasticum examinanda. co. 2. fol 210
    • Causa semel ad curiam delata non redit ad iudicis inferioris cognitionem, & quid vbi appellatio non est iustificata. nu. 5. col. 1. fol. 48
    • Causæ principalis cognitio retineri non potest in curia principis ex appellatione quacunquacunque. numer. 6. colum. 2. folio 49
    • Causæ remißio vide Remißio.
    • Cautio an sit danda de restituendis alimentis & expensis quas reus diues coactus sit pauperi actori ministrare. nu. 7. col. 2. fol 35
    • Cautio idonea præstanda est de restituendis alimentis & expensis litis, quoties reus diues cogitur pauperi actori alimenta ministrare. col. 2 fol. 35
    • Chirographum plenè probat, quoties constat, scriptum vel subscriptum fuisse ab eo, aut mandato eius contra quem producitur. nu. 2. col. 2. fol. 139
    • Citatio à principe an poßit tolli, cum sit naturalis defensio à iure naturali instituta. col. 1. fol. 151
    • Clausula, appellatione remota, an noceat tertio. & traditur latè intellectus c. super eo. de offic. deleg. num. 5. colum. 1. fol 95
    • Clausula (appellatione remota) an noceat tertio. nu. 5 colu. 1. fol. 98
    • Et quos effectus habeat. col 1. fol. 152
    • Clausula ex qua datur electio quo ad res vel æstimationem marito vel vxori quid operetur. numero 5. colum. 2. folio 176
    • Clausula, quòd res restituantur eodem precio quo fuerint æstimatæ, an impediat venditionem fieri per æstimationem. nu. 3. col 1. fol. 175
    • Clericus an sit remittendus ad forum ecclesiasticum, si iudex ecclesiasticus decernit non secularis. col. 2. fol. 200
    • Clericus condemnatus ad emendam honorabilem à iudice seculari, an non poßit opponere primæ tonsuræ exceptionem. nu. 2. col. 1. fol. 201
    • Clericus coniugatus an sit cogendus soluere gabellas, censum, & alia munera indita per principem secularem. nu. 9. col. 2. fol. 194
    • Clericus in minoribus constitutus habens beneficium ecclesiasticum non poterit vti tabellionis offic. col. 2. fol. 126
    • Clericus in sacris constitutus, qui tamen si verè incorrigibilis potest absque vlla degradatione puniri per iudicem secularem. fol. 197
    • Clericus in sacris constitutus etiam beneficium ecclesiasti|
      p. [329]
      cum habens poterit apud curiæ romanæ tribunalia ecclesiastica tabellionis officium exercere. col. 1. pag. 126
    • Clericus in sacris constitutus quando puniri poßit per iudicem secularem absque degradatione & traditione. nu. 2. col. 1. pag. 197
    • Clericus laici hæres litem coram seculari iudice cœptam cũcum defuncto apud eundem iudicem prosequi tenetur. nu. 2. colu. 1. pag. 42
    • Clericus laici hæres nondum cœpta lite apud secularem cum defuncto vocandus est pro actione hæreditaria ad iudicem ecclesiasticum, & quid de iure regio partitarum. nu. 4. col. 1. pag. 44
    • Clericus lite pendente apud iudicem ecclesiasticum detineri debet reclusus in carceribus. nu. 4. col. 1. pag. 203
    • Clericus non est admittendus coram iudice seculari, etiamsi non renunciet priuilegio fori ad defensionem eius, qui ab eo rem habet in feudum, vel emphiteusim. co. 2. fo. 43
    • Clericus non habens beneficium ecclesiasticum poterit esse tabellio apud secularia tribunalia publicè. columna 2. pag. 126
    • Clericus non potest cōsentireconsentire in alterius iudicis iurisdictionẽiurisdictionem absque episcopi consensu col. 1 fol. 57.
    • Aliud tamen dicendum est, vbi clericus in locũlocum aliquem destinaret solutionem. & in eodem postea inueniretur: tunc enim poßet conueniri apud illius loci tribunal. ibid.
    • Clericus primæ tonsuræ puniri potest quandoquè per secularem iudicem absque vlla solenni degradatione. num. 3. col 2 fol. 197
    • Clericus primæ tonsuræ, qui post monitionem non fuerit vsus tonsura & vestibus clericalibus quocunque in crimine puniri potest per iudicem secularem, absque vlla degradatione & traditione solenni facta ab ipso iudice ecclesiastico. col. 2. fol. 196
    • Clericus qui apud iudicem secularem accusatus omisit vsque ad sententiam opponere declinatoriam fori exceptionem meritò est in expensis condemnandus. colu. 2. fol. 201
    • Clericus sacris ordinibus insignitus, quamuis beneficium ecclesiasticum non habeat, non poterit officium tabellionis exercere etiam apud ecclesiastica tribunalia. co. 2. fo. 126
    • Clerici remißio cuius expensis fieri debeat. num. 5. colum. 1. fol. 203
    • Clerici ante omnem humanam legem iure diuino sunt exempti à iurisdictione seculari. num. 1. col. 1. fol. 187
    • Contrariam tamen opinionem multi probare conantur. col. 1. fol. 188
    • Clerici arma portantes an poßint per iudicem secularem puniri. num. 7. col 2. fol. 203
    • Clerici coniugati nōnon ex hoc amittunt fori priuilegium, quòd semel aut aliquando tonsurātonsuram & vestes clericales dimiserint, modo tempore delicti tonsi fuerint, & vestibus clericalibus induti. col. 2. fol. 194
    • Clerici coniugati quo ad ciuiles causas subditi sunt iudicibus secularibus. num. 7. col. 1. fol. 193
    • Clerici & eorum res non sunt iure diuino à iurisdictione principum secularium exempti in rebus temporalibus & criminalibus, quæ spiritualia non attingunt. col. 2 fol. 189
    • Clerici & monachi an poßint esse tabelliones numer. 8. col. 1. fol. 126
    • Clerici facti post commissum delictum, quando effugiant forum secularis iudicis. col. 1. fol. 198
    • Clerici in his, quæ verè & propriè spiritualia & ecclesiastica sunt, potestate principis secularis exempti sunt. col. 1. fol. 189
    • Clerici possunt apud iudicem secularem petere, laicum solutionem decimarum recusantem compelli ad eas soluendas. nu. 2. col 2. fol. 211
    • Clerici primæ tonsuræ coniugati tunc priuilegio fori & canonis gaudent, cùm vnicam & virginem vxorem acceperint. col. 2. fol. 192
    • Contrarium tamen tenet Ioannes à Bello visu. ibid.
    • Clerici primæ tonsuræ qui semel regiam & secularem iurisdictionem declinauerint, quæ patiantur iure regio incommoda. nu. 6. col. 1. fol. 203
    • Clerici primæ tonsuræ qui solo nomine clerici sunt, nulli ecclesiastico ministerio seruientes, non videntur à seculari iurisdictione exempti. co. 1. fol. 198
    • Clerici primæ tonsuræ quicunque etiam si liberi sint à matrimonio, non sunt exempti in criminalibus causis à iudicibus secularibus: nisi tempore commißi criminis & quatuor proximis ante mensibus tonsura & vestibus clericalibus vsi fuerint. colum. 1. fol. 196
    • Clericorum exemptio à potestate iudicis secularis, an sit diuino vel humano instituta. nu. 1. col. 1. fol. 187
    • Clericorum exemptio potuit à romano pontifice iure humano induci, etiamsi non fuerit iure diuino statuta. num. 3. colu. 1. fol. 189
    • Clericorum exemptio & eorum priuilegia quo ad forum & canonem, an poßit tolli vel limitari per RomanũRomanum Pontificem. nu. 4. col. 1. fol. 190
    • Clericatus quo modo probari potest. nu 3. col. 2. fol. 202
    • Clericales vestes quæ dicantur, & quæ in hoc poßit consuetudo efficere. colum. 2. fol. 194
    • Cognitio principalis causæ retineri potest in curia principis quandoquandoque ex appellatione quacun́quacunque. nu. 6. co. 2 fo. 49
    • Collatio beneficij facta præsente & tacente illo, qui ius habet in beneficio, vel potuit illāillam impedire, valet omninò. col. 2. fol. 97
    • Colonus, vide Sterilitas.
    • Computum apud Hispanos idem quod apud Italos & Gallos millio. col. 2. fol. 279
    • Condemnatus, vide Victus, & condemnatio expensarum, vide expensas.
    • Confessus & conuictus non auditur appellans tàm in criminalibus quàm in ciuilibus. num. 5. col. 2. fol. 148
    • Confessus & conuictus an poßit tormẽtistormentis subijci. co. 1. f. 149
    • Confessus tantùm etiamsi testibus conuictus non sit, nec in ciuilibus, nec in criminalibus regulariter ad appellandum admittitur. col. 1. fol. 150
    • Confeßio in ciuilibus, & criminalibus an impediat appellationem. nu. 5. col. 1. fol. 149
    • Confiteri potest quis peccatum quo ad absolutionem interiorem illi sacerdoti, in cuius parochia deliquerit. colum. 1. fol. 62
    • Consensus vt præsumatur, quot requirantur. fol. 96. 97.
    • Consiliarij Regij ius habent in regnis Hispaniarum tollendi vim & violentiam quæ à iudicibus ecclesiasticis appellantibus fieri solet. col. 1. fol. 212
    • Consiliarij regij non cognoscunt de iustitia appellationis ad summum Pontificem deferendi ad hoc, vt ab ipsis sententia confirmetur vel reuocetur. col 2. fol. 212
    • p. [330]
      Consuetudo an poßit exemptionem clericis concessam restringere. nu. 5. col. 2. pag. 191
    • Consuetudo Anglorum apud quos clerici quicunque etiam coniugati in sacris constituti coram iudice seculari litigare coguntur super actionibus realibus mixtis & personalibus, merito à iuris pontificij professoribus reprobatur. co. 2. fol. 191
    • Et quid de Gallorum consuetudine, apud quos clerici in realibus actionibus apud iudices seculares conueniuntur. colum. 1. fo. 192
    • Constitutio Alexandri VI. traditur, quæ de tonsura & vestibus clericalibus tractat. nu. 1. col. 1. fol. 196
    • Conuictus legitimè vbi torquetur & negat crimen quid dicendum. col. 2. fol. 149
    • Et an poßit condemnari ad mortem. col. 1. fol. 150
    • Contrahens tamen si habeat bona in loco contractus, poterit iudex loci contractus præmissa legitima citatione, & ipso contrahente contumace, mittere actorem in posseßionem bonorum, quæ reus in loco contractus habet. colu. 2. fol. 55
    • Contractus ratione nemo potest conueniri nisi ibidem inueniatur. col. 1 fol. 55
    • Contractus ratione quando quis poßit, vbi contraxerit conueniri, latè traditur. nu. 3. col. 1. fol. eod.
    • Contractus si paratam habet executionem, ea executio peti poterit apud iudicem loci contractus, ad quem causæ remißio fieri debet. col. 1. fol. 58
    • Contradictor legitimus quis dicatur. col. 2. fol. 77
    • Contradictor, vide tertius.
    • Coronati aurum est 22. caractorum. colu. 1. pag. 266
    • Coronati seu coronæ quibus modò vtimur, & expenduntur. col. 2. pag. 262
    • Correctores ciuitatum non debent mitti populorum expensis. col. 1. fol. 23
    • Si verò mittuntur ad petitionem populorum stipendium habere debent ab ipsis populis. col. 2. fol. eodem.
    • Correctores cur in Castellana repub. semper exteri solent mitti. col. 1. fol. 24
    • Correctorem in ciuitatibus quæ alicui duci aut Marchioni subditæ sunt, an domini, inuitis populis possint rectorem mittere. col. 1. fol. 24.
    • Creditor habens hypothecam absque priuilegio, vel priuilegium absque hypotheca in actione personali, an eodem iure vti poßit. num. 2. col. 1. fol. 182.
    • Et quid vbi creditor posterior habet causam onerosam. nu. 3. col. 1. fol. 183.
    • Creditor licet non possit tractare litem super proprietate pignoris inuito debitore: bene tamen eo nolente & refragante potest agere hypothecaria. colum. 2. folio. 81.
    • Creditor prior hypothecam & priuilegium prælationis habens potest agere contra posteriorem creditorem, cui fuit soluta pecunia, etiam si ea sit bona fide consumpta. numer. 1. colum. 2. folio. 181
    • Cruzado quis numus fuerit. col. 1. folio. 291.
    • Curia apud Romanos quæ dicebatur. col. 2. fol. 27
    • Curia principis hoc priuilegium habet, quod quilibet dum in ea est in ciuilibus apud curiæ iudices poßit conueniri, etiam si ibi non contraxerit. col. 1. fol. 29
    • Curia Regis quæ dicatur, & ibi de regijs auditorijs & Cancellarijs, ac de Cancellarij dignitate. num. 10. col. 2. fol. 27
    • Curiæ dicebantur, in quibus vnusquisque populi Romani quid gerebatur, quales sunt hæ triginta numero, in quas Romulus populum Romanum distribuit. col. 2. fol. 3
    • Curiata comitia quæ dicebantur. col. 2. fo. 3

  • De litera D.

    • DAMNATVS ad mortem vbi testamentum fecerit & mortem obierit eo tempore quo poterit appellare, valet ipsum iuramentum. colum. 2. folio 145
    • Decimarum causa quandoquandoque potest apud iudicem laicum expediri. nu. 2. col 2. fol. 211
    • Denarius & drachma attica eiusdem sunt ponderis. colu. 2. fol. 257
    • Denarius Hispano regali quo aurifices vtuntur, respondet. col. 2. fol. 257
    • Denarius olim cudebatur ex argento puro, quandoquandoque ex misto. num. 6. col. 1. fol. 287
    • Denarius quid, & eius pondus. col. 2. fol. 257
    • Denarius romanus non semper eiusdem ponderis fuit. col. 1. fol. 258
    • Denarius romanus decem aßibus fuit æstimatus. ibidem.
    • Denarij & quinarij pondus examinatur. numer. 7. colum. 2. fol. 257
    • Denarij & Sestertij valor traditur: & intellectus l. vlt. C. de donat. nu. 11. col. 2. fol. 291
    • Derogatio iurispatronatus laicorum an sit admittenda, vbi beneficium erat in curia litigiosum. numer. 7. colum. 2. fol. 222
    • Dispensatio ad retinendum beneficium vacaturum. num. 12. col. 1. fol. 229
    • Dobla Castellana & Morisca cuius valoris fuerit. colum. 1. fol. 293
    • Dominus an potest absque speciali priuilegio Regis, vel legitima præscriptione prata quæ dehesas dicimus, ex suis agris efficere. col. 2. fol. 233
    • Poterit nihilominùs vites & oliuas in eo plantare. ibidem.
    • Dominus agri priuati liberè potest mutare eiusdem agri culturam. nu. 5. col. 1. fol. 234
    • Dominus habens in aliquot oppidis iurisdictionem, an habeat aliquod ius in pascuis publicis ratione ipsius iurisdictionis. nu. 1. col. 1. fol. 230
    • Domum reuocandi priuilegium, vide priuilegium.
    • Domini esse quicquid in agro priuato nascitur, etiam sine industria. numero tertio. columna secunda. folio 232
    • Dotales res in quibus casibus alienari possunt à marito consentiente vxore. col. 1. fol. 176
    • Drachma differt à romano denario contra Budæum. colu. 1. fol. 258
    • Duces, Comites & Marchiones non possunt causas auocare à iudicibus ordinarijs. nu. 4. colu. 2. folio 47
    • Duella constat ex duabus sextulis, estque tertia pars vnciæ. col. 1. fol. 256
    • Dupondius æreus numus fuit duarum librarum. colum. 1. fol. 254
    • Dupondius, Semis, Quadrans, Triens, Semuncia, Sextula. nu. 3. col. 1. fol. 254

  • p. [331]
    De litera E.

    • ECclesia an habeat priuileginm vocandi quemcun́quemcunque ad curiam Regis quoad primam causarum cognitionem. num. 3. col. 1. fol. 38.
    • EmptionẽEmptionem ex æstimatione præsumi, an impediat mariti inopia. num. 8. col. 2. fol. 178
    • Episcopus potest auocare causam pendentem coram eius vicario. col. 1. fol. 46
    • Episcopi lata significatione Regis vasalli dicuntur. c. 1. fo. 22
    • Epistola recognita probat, & quid si non fuerit recognita. num. 7. col. 1. fol. 143
    • Eugubinus deceptus Genes. cap. 24. & Leuit. 27. col. 1. f. 261
    • Exceptio declinatoria fori proponi poterit à clerico apud iudicem secularem, etiam post sententiam, quæ transierit in rem iudicatam. num. 2. col. 1. fol. 201
    • Exceptio vbi ante conclusionem orta erat, & post conclusionem venit in cognitionem ipsius exercentis, communiter receptum est, non posse proponi, vt probatio eius admittatur post conclusionem in causa. col. 1. fol. 168
    • Exceptio vtcunvtcunque dilatoria, si oriatur post litis contestationem, admittenda tunc est, & opponi poterit. col. 2. f. 167
    • Excommunicatio lata post appellationem, licet sit nulla: illata tamen post sententiam intra tempus ad appellandum, valet mero iure ac ligat. col. 2. fol. 145
    • Executio an impediatur nullitate opposita per exceptionẽexceptionem. col. 2. fol 157
    • Executio apud Gallos sententiæ latæ in parlamento principis, etiam in prima instantia per exceptionem nullitatis impediri non potest. col. 2. fol. 160
    • Executio contractus & instrumenti publici quo laicus obligatur, an petenda sit coram iudice ecclesiastico aduersus clericum huius laici hæredem. col. 2. fol. 44
    • Executio fieri non debet pendente lite super nullitate sententiæ, nisi trium sententiarum conformium. nu. 1. col. 1. fol. 160
    • Executio instrumẽtiinstrumenti publici an poßit peti ex lege regia contra clericum, & coram quo iudice petenda sit. nu. 5. col. 2. fol. 44
    • Executio sententiæ facta intra decem dies datos ad appellandum, reuocanda non est, si postea non appelletur. col. 1. fol. 146
    • Executio sententiæ, vide in verb. Tertius.
    • Executio trium sententiarum conformium, an impediatur nullitate opposita procedente à defectu iurisdictionis. col. 2. fol. 162
    • Executio trium sententiarum conformiũconformium, an habeat locum restitutionis in integrum lite pendente. nu. 7. col. 2. fo. 165
    • Exemplum & exemplar quonam modo differant. nume. 4. col. 2. fol. 121
    • Exemplum solenniter traductum ex originali, quibus præiudicet. num. 5. col. 2 fol. 135
    • Exemplum traductum ex originali propter antiquitatem exemplationis fidem quandoquandoque facit, etiam si de solennitate traductionis non apparet, quod latè disputatur. numer. 7. col. 2 fol. 136
    • Exemplum vt probet, quantum temporis requiratur ad constituendam antiquitatem. ibid.
    • Exemplum vt probet, qua ratione & forma sit transcribendum ex originali. nu. 4. col. 1. fol. 135
    • Exemplo creditur & datur fides, quoties id reperitur inter acta iudicij. num. 6. col. 1. fol. 136
    • Exemplis regulariter fides non est adhibenda, etiam ab ipso principe. num. 2. col. 1 fol. 133
    • Exemplar deductum ab originali quæ priuilegia, & de exemplatione priuilegij. num. 8. col. 2. fol. 138
    • Exempti in foro conscientiæ, an delicti ratione forum sortiantur. num 5. col. 2. fol. 62
    • Exemptio clericorum à iurisdictione quamuis iure tantum seculari humano sit inducta: princeps tamen secularis vtcunvtcunque summus sit, nōnon poterit huic immunitati aut exemptioni, proprijs legibus derogare. col. 1. fol. 190
    • Exemptio clericorum, & eorum priuilegia quoad forum & canonem, an poßint tolli vel limitar per romanũromanum pontificem. ibid.
    • Exemptio clericorum à foro seculari, etiam si secũdumsecundum communem opinionem iure diuino foret inducta, id obtineret quoad sacerdotes, diaconos, & subdiaconos, atatque itidem clericos primæ tonsuræ, qui tamen actu ministerio diuino vacarent. colum. 1. fol. 191
    • Expensarum condemnatio quæ fieri debet aduersus temerè litigantes, an sit facienda etiam propter iustam litigandi causam, si cum iuris communis regula conueniat, statutum alicuius vrbis & municipalis lex, quæ dictet victum victori condemnandum in expensis. col. 1. fol. 172
    • Expensarum condemnatio tunc fieri debet, cùm fuerint petitæ. num. 5. col. 1. fol. 173
    • Expensarum condemnationem si quis petierit, ea́eaque fuerit à iudice omissa, non poterit appellare victor ab omissa condemnatione expensarum ibidem.
    • Expensarum condemnatio fieri potest, etiam vbi quis fuerit victus per interlocutoriam sententiam. col. 2. fol. 171
    • Si tamen iudex condemnationem istam velit differre ad diffinitiuam, poterit hoc facere. ibidem.
    • Expensarum condemnatio est omittenda, vbi victus habuerit iustam litigandi causam. num. 3. col. 2. fol. 171
    • Expensarum taxatio quo pacto fieri debeat. n 6. col. 2. f. 173
    • Expoliatus licet antè omnia sit restituendus: tamen si super petitorio & principali litem contestetur, non poterit postea petere, se restitui interdicto vnde vi. col. 2. fol. 146
    • Euocatio litium & causarum, vide auocatio.
    • Exteri non possunt in his regnis ecclesiastica beneficia obtinere. num. 5. col. 1. fol. 214.

  • De litera F.

    • FAlsa moneta vide in dictione, moneta.
    • Feuda, emphiteusis & ius patronatus an admittant repræsentationẽrepræsentationem istāistam, vt filius locum patris præmortui obtineat cum patruo, vel vt eũeum excludat. n. 13. c. 2. f. 249
    • Fideicommissum familiæ vel agnationi relictum vt proximiores admittantur, an proximiori testatoris primi vel vltimi possessoris deferatur. num. 1. col. 2. fol. 237
    • Filius fratris præmortui an admittatur cum patruo ad fideicommissum familiæ relictum. & inibi intellectus gloss. in l. cum ita. §. in fideicommisso. ff. de legat. 2. num. 4. col. 1. fol. 240
    • Filius in succeßione descendentium erga ipsos ascendentes, an repræsentet patris personam, & in eius locum admittatur etiam vltra pronepotes. num. 5. col 1. fol. 243
    • p. [332]
      Filius in maioratibus patrem repræsentat, & ideo nepos patruo præfertur, etiam si omninò agatur de succedendo transuersalibus. num. 10. col. 2. fol. 246
    • Filius pendẽtependente filiationis causa ex summaria cognitione percipit mandato iudicis à patre alimenta. nu. 8. col. 1. fol. 36
    • Filius secundo geniti mortuo primogenito absabsque liberis præfertur patruo filio tertiogenito vltimi possessoris. nu. 9. col. 1. fol. 246.
    • Fœmina virgo quæ cœlibem vitam egit, an habeat priuilegiũpriuilegium viduæ. num. 2. col. 1. fol. 37
    • Forum conscientiæ & tribunal exterius quantum differant. colum. 1. fol. 62
    • Forum ratione delicti quis non sortitur in foro conscientiæ. num. 4. col. 2. fol. 61
    • Forum sortitur quis & habet eo in loco, vbi delictum commiserit, tametsi aliâs ibidem ea ex causa non posset in iudicium vocari, nec forum sortiretur. col. 1. fol. 61
    • Frater vtrinvtrinque coniunctus, an præferatur in iure accrescendi & ex pupillari substitutione. nu. 2. col. 1 fol. 238
    • Francus quis numus fuerit apud historiographos Hispanos. num. 6. col. 2. fol. 297
    • Fructus omnes non tantum industriales & ciuiles, sed & naturales ad dominum agri pertinent. num. 3. col. 1. fol. 232
    • Fundo legato simpliciter, vel parte fundi communis pro indiuiso, non adiecto pronomine, meum, veniet in legatum, quod rei legatæ post testamentũtestamentum accesserit. nu. 3. c. 2. f. 12
    • Fundo legato vel parte fundi communis pro indiuiso apposito pronomine, Meum: an veniat in legatum, quod ipsi testatori ex ea parte socij accesserit post testamentum. num. 4. col. 1. fol. 13
    • Fundo legato qui certis est in testamento limitibus designatus, an veniat in legatum, quod post testamentum eidem fundo adiectum fuerit à testatore. num. 7. col. 1. fol. 14
    • Fur rem furtiuam aliò deferens, an sit remittendus ad locũlocum delicti. num. 9. col. 2. fol. 66

  • De litera G.

    • GEnitiuus casus vbi potest extare restrictiuè & demonstratiuè est intelligendus potius vt restringat, quàm vt demonstret. col. 1. fol. 63
    • Germaniæ principes, quibus facultas data est Christiani orbis Imperatorem eligendi, populum ipsum, & ChristianāChristianam communitatem omninò repræsentant. col. 2. fol. 4
    • Gloss. emendatur in c. si quis aliquando. §. in leuitico. de pœnit. distinct. 1. num. 10. col. 1. fol. 261
    • Gothi qua ratione, & quo tempore Hispaniarum Imperium obtinuerint. nu. 1. col. 1. fol. 1
    • Gothi vtebantur proprijs in legibus solido aureo Romanorum. col. 2. fol. 274
    • Granata anno domi. M. CCCCXCII. in ditionem Christianorum redacta fuit. col. 1. fol. 2
    • Gregorius Lopez vir diligentißimus in elimandis & expurgandis legibus regni. col. 2. fol. 43

  • De litera H.

    • HAEreditatis petitio an detur contra poßidentem titulo putatiuo. num. 4. c. 1. fol. 72
    • Hæreditatis petitio cur non detur contra titulo possidentem, quæ sit vera ratio. num. 2. c. 1. fol. 70
    • Hæreditatis petitio datur contra poßidentem titulo adquisito post testatoris mortem. num. 3. c. 1. fol. 71
    • Hæreditatis petitio est iudicium vniuersale. & inibi quonam modo proponenda sit nu. 1. c. 2 fol. 69
    • Hæreditatis petitio non datur contra poßidentem titulo acquisito ab eo qui poterat petitione hæreditatis conueniri. num. 5. c. 2. fol. 72
    • Hæreditatis petitione proposita si in libello sit certa res expreßim & nominatim petita, an poterit alia res in id iudicium deduci. num. 6. col. 2. fol. 73
    • Hæreditatis petitio sufficiens, cùm actor petit se pronunciari hæredem, & huic petitioni accedit omnium rerum restitutio, si actor obtinuerit. ibid.
    • Hæreditatis petitione agens non tenetur ad probationem dominij rei petitæ. col. 2. fol. 70
    • Vnde maximè refert agatur rei vendicatione an petitione hæreditatis. ibid.
    • Hæreditatis petitio qua ratione detur contra poßidentem pro possessore & sic contra prædonem. ibi.
    • Hæreticus an sit remittendus. num. 12. col. 1. fol. 71
    • Hæretici ecclesiæ reconciliati, qui habitum gestant publicè pœnitentium, an sint sub iurisdictione inquisitorum, vt pro alijs criminibus, quæ ab hæresi distincta censentur, ab ipsis tantum inquisitoribus puniri debeant, non ab alijs iudicibus ecclesiasticis. num. 5. col. 1. fol. 209
    • Homo cæteris animantibus longè ciuilius. col. 2. fol. 2
    • Hypotheca generalis etiāetiam tacita futura bona debitoris complectitur. num. 4. col. 1. fol. 183

  • De litera I.

    • INcola quis propriè dicatur. c. 2 fol. 230
    • Infamia facti licet aliqua ex parte detrahat instrumentis non tamen infamis infamia facti priuatur exercitio tabellionatus, quamuis sit publicum. col. 2. fol. 124
    • Infamis creatus à rege tabellio, nōnon est verus nec legitimus tabellio, nec adhibenda est fides eius instrumentis, nisi Rex principis potestate infamiam illam toleret. col. 2. fol. 123
    • Infamis infamia facti quæ ex criminibus oritur, non debet à principe, nec à republica tabellio constitui. col. 2. fol. 124
    • Infamis infamia iuris non potest esse amanuensis, scriba seu notarius principis. col. 1. fol. 123
    • Infamis non potest esse tabellio in ipsa principis curia, nec in ipsius principis summis tribunalibus & prætorijs. ibid.
    • Infamis non potest esse tabellio publicus. col. 2. ibid.
    • Infamis non potest esse tabellio etiam ex his, qui non sunt à republica constituti, vt hoc officium publicè exerceat. ib.
    • Inhibitio non aliter operatur effectum, quàm si fuerit canonicè facta. & quæ dicatur canonica. num. 3. col. 2. fol. 156
    • Inimicitiæ suspicio non tollitur reconciliatione, nisi longo tempore fuerit confirmata. col 1. fol. 113
    • Inimicus à testimonio repellitur, & quonam modo hæc conclusio sit intelligenda. num. 3. ibid.
    • Inquilino alicuius domus an sit facienda remißio pensionis propter pestem similémue causam, cuius ratione vti non potuit domo conducta. num. 3. col. 2. fol. 185
    • PensionẽPensionem tamẽtamen soluere tenetur pro tempore quo tenuerit. ib.
    • Institutio facta ab episcopo patrono præsente, non tamen præsentante, valida est: nec potest rescindi, ex eo, quod fuerit facta patrono non præsentante. col. 2. fol. 95
    • Instrumentum authenticum quod dicatur, & in quo diffe|
      p. [333]
      rat ab originali. columna secunda. folio 118.
    • Instrumentum confectum à sacerdote tabellione validum est, licet malè faciat sacerdos tali se immiscens officio. col. 1. fol. 127
    • Instrumentum confectum à tabellione postquam affectus est infamia iuris, & si ea careret tempore creationis, nullam habet fidem publicam. col. 1. fol. 124
    • Tertullianus verò originalia instrumenta appellat ea testimonia, quæ probant Christi originem. col. 2. fol. 118
    • Instrumentum originale dicitur ipsa prima scriptura, quasi origo sit ipsius actus & omnium exemplarium, quæ inde deduci possunt. col. 2. fol. 118
    • Instrumentum publicum non necessariò requirit in initio præponi nomen domini, ac nomen imperatoris. numer. 1. col. 1. & 2. fol. 128
    • Instrumentum publicum quot testibus reprobari poßit. numer. 6. col. 1. fol. 130
    • Instrumentum publicum quam fidem faciat inter extraneos à quibus confectum non est. num. 9. col. 2 fol. 132
    • Instrumentum publicum qua forma & qua solennitate conficiendum sit ex protocolo tabellionis mortui. num. 3. colum. 2. fol. 133
    • Instrumentum quod plures habet partes, & varia rerum capita distinctos actus continentia, omninò & integrè iudici est exhibendum. col. 2 fol. 130
    • Instrumentum semel in iudicium ab vno prolatum etiam aduersario suffragabitur. num. 7. ibid.
    • Instrumenti falsitas maxima præsumitur, quoties reperiuntur protocola ipsiusmet tabellionis eiusdem anni & mensis, qui conscripti sunt in instrumento & tamen nulla in his huius instrumenti reperitur mentio. col. 1. fol. 121
    • Instrumenti prima authoritas ab ipsomet tabellione constat, nempe à publica persona, quæ reipubl. delegatione habeat munus istud publica conscribendi instrumenta. ibidem. num. 9. col. 1 fol. 127
    • Instrumenti prima ac potißima authoritas ex eo deducitur, quod eius author fuerit à principe tabellio constitutus. num 9. col. 2 fol. 127
    • Instrumenti publici fides an periclitetur ex eo, quod protocolum non inueniatur. num. 3. col. 2 fol 120
    • Instrumenta publica quo tempore litis sint proferenda. numer. 8. col. 1 fol. 131
    • Instrumenta publica paratam habent exequutionem aduersus clericos regia lege. col. 1. fol. 45
    • Interdicere apud. M. Cicer. quid propriè sit. col. 1 fol 108
    • Interdictum hoc Interim, an sit concedendum possessori, cui resistit iuris communis præsumptio num. 6. col. 2. fol. 110
    • Interdictum hoc Interim, omninò requirit posseßionem, & quæ posseßio requiratur. nu. 3. col. 2. fo. 108. nu. 5. & nu. 6. co. 2. fol. 110
    • Interdictum hoc Interim, quo practici vtuntur, vnde originem duxerit, & in quo differat ab interdicto vti poßidetis. num. 1. col. 1. fol. 107
    • Interdictum in integrum restitutionem non admittit. col. 2. fol. 109
    • Interdictum propriè dicitur, quo prætor aliquid iubet, vel vetat, non perpetuò, sed ad tempus. col. 1. fol. 108
    • Interdictum vti poßidetis, quandoquandoque principaliter proponitur, quandoquandoque lite pendente super proprietate in iudiciũiudicium deducitur, ac verè posseßionem respicit. col. 2. fol. 108
    • Interdicti hoc Interim summaria tantum cognitio est ad pronunciationem necessaria. num. 4. col. 1. fol. 109
    • Interdicto testium defectus subijciendos non esse. colum. 1. fol. 110
    • Interdicto vnde vi agens, si consentiat eum excipere de dominio, & offerre probationem eius statim agendam, videtur itidem consentire, quod discutiatur dominij ac proprietatis causa. col. 2 fol. 146.
    • Interdicta omnia aut prohibitoria aut restitutoria dicuntur. col. 3. fol. 108
    • Iudex, an poßit verbalem citationem intra territorium alterius propria exequi authoritate. num. 7. col 1. fol. 58
    • Iudex diuersi principatus an teneatur vel remittere, vel parti ius petenti iustitiam ministrare. col. 2. fol. 67
    • Iudex domicilij potest punire subditum, qui extra eius territorium deliquerit. col. 1. fol. 64
    • Sed an poterit cognoscere per inquisitionem de crimine extra territorium commisso. ibidem
    • Iudex ecclesiasticus potest clericos repetere à secularibus iudicibus, etiam si ipsi clerici confeßi fuerint, se esse laicos. col. 2. fol. 201
    • Iudex ecclesiasticus, an poßit mittere in carcerem laicos propria authoritate. num. 2. col. 2 fol 53
    • Iudex ecclesiasticus non secularis cognoscit de quæstione illa, an Clericus sit remittendus ad forum ecclesiasticum. num. 1. col. 2 fol. 200
    • Iudex etiāetiam delegatus, an poßit testem etiam exemptũexemptum, etiam clericum punire propter crimen, quod inferendo testimonio commiserit. num. 8. col. 1. fol. 117
    • Iudex loci contractus potest requirere iudicem eius loci vbi habitat, qui contraxit: vt contrahentem citet, & iubeat ad iudicem contractus accedere actori responsurũresponsurum. c. 1. f. 55
    • Iudex nihil potest pendenti appellatione nouare. num. 1. c. 2. fol. 144
    • Iudex non tenetur remißionem facere ad iudicem sibi subditum vel minorem. col. 1. fol. 68
    • Iudex qui alteri in officio succeßit, tenetur exequi literas requisitorias ad eius antecessorem destinatas. nu. 1. c. 1. f. 59
    • Iudex quicunquicunque requisitus tenetur remittere reum ad locum delicti, & quid si ipse præuenerit requirentem in causæ cognitione. nu. 6. col. 2. fol. 63
    • Iudex secularis & ecclesiasticus mutuò sibi præstant, & præstare tenentur auxilium in exequendis mandatis & sententijs. num. 1. col. 1. fol. 53
    • Iudex secularis potest alterius sententiam exequi, si pro eius executione fuerit requisitus. col. 2 fol. 54
    • Et si recusauerit, compellendus est per superiores iudices ibid. & c. 1. fol. 59
    • Iudex secularis secundum rigorem iuris non potest cognoscere de causa possessoria beneficij ecclesiast. ci. colum. 2. fol. 210
    • Iudex vnus ex pluribus iudicibus delegatis, si recusatur, quid agendum. col. 1 fol. 170
    • Iudices curiæ an poßint causas & lites coram iudicibus inferioribus pendentes ad suum tribunal euocare. c 1. f. 46
    • Iudices requisiti ab alijs, an & quando auxilium exhibere teneantur in sentẽtijssententijs & contractibus exequẽdisexequendis. c. 1 f 55
    • Iugera tot ex certo fundo vendita constituunt actum venditionis ad rationem mensuræ. num. 3. col. 1. fol 16
    • Quid dicendum, vbi modus mensuræ non rei principali, sed |
      p. [334]
      accessoriæ adscribitur. numer. 4. colum. 2. folio 16.
    • Iura ciuilia quid de iudicum recusationibus statuerint. numero 1. c. 1. fol. 166.
    • Iuramentum quid efficiat in hac specie quò ad fori renunciationem. num. 6. c. 1. fol. 57
    • Iuramentum vt præstetur nomine alterius, requiritur necessariò speciale mandatum. c. 2. fol. 131
    • Ius patronatus in dubio præsumitur à laicis acquisitum ex constitutione, donatione vel fundatione. col. 2. fol. 221
    • Iuris patronatus laicorum beneficia minimè comprehenduntur sub apostolicis reseruationibus. col. 1. fol. 217
    • Iurispatronatus laicorum derogatio non est admittenda, vbi beneficia extra curiam vacauerint. col. 1. fol. 218
    • Iurispatronatus laicorum derogatio sit admittenda, vbi beneficium erat in curia litigiosum. c. 2. fol. 222
    • Ius patronatus laicorum quo pacto ab ecclesiastico distinguatur. num. 2. c. 1. fol. 217
    • Ius patronatus vbi pertinet simul & ad clericũclericum & ad laicũlaicum, an censeatur ecclesiasticũecclesiasticum quò ad derogationẽderogationem. col. 1. f. 220
    • Iurispatronatus derogationes laicorum in his Hispaniarum regnis minimè admittuntur. num. 3. col. 4. fol. 217
    • Quid de iure patronatus ecclesiastico, quod habuit à laicis & eorum patrimonio originem, & de iure patronatus clerici & laici. num. 5. c. 2. fol. 219
    • Quid de iure patronatus adquisito per præscriptionem aut priuilegium, & de patrono poßidente. nu. 6. c. 2. fol. 220
    • Iuri patronatus beneficij vacantis in curia per permutationem an tacitè vel expreßè derogari poßit. nu. 9 c. 1 fo. 226
    • Iuri patronatus laicorum licet Papa derogare poßit: non censetur derogatũderogatum, nisi expressa eius mẽtiomentio fiat. n. 1. c. 2. f. 216
    • Iurisdictio à principe concessa in aliquo castro, an extendi debeat ad ipsius castri augmentum. num. 1. col. 1. fol. 11. & num. 8. c. 1. fol. 14
    • Iurisdictio ac mistum imperium ciuitati vel castro adhæret, non tantum cum ea exercenda sunt à populo: sed & cum iurisdictio merum ac mistum imperium saltem materialiter & paßiuè ciuitati accessoria sunt. col. 1. fol. 9
    • Iurisdictio acquiri potest vsucapione & præscriptione. colum. 2. fol. 8
    • Iurisdictio an censeatur concessa à principe in castri donati aut venditi augmento. num. 8 col. 1. fol. 14
    • Iurisdictio & territorium concessa videntur, concesso alicui simpliciter castro. col. 2. fol. 8
    • Iurisdictio, merum ac mistum imperium potest alicui à rege concedi speciali iure in aliena ciuitate. col. 1. fol. 8
    • Iurisdictio suprema quam maioriam dicimus, non censetur vllo casu à rege in alium translata. num. 1. col. 1. fol. 21
    • Iurisdictio tota reipublicæ Castellanæ penes Regem est, ab eo́eoque deriuatur in alios. num 9. col. 1 fol. 8
    • Iurisdictio vt transferatur, necesse est eam speciali concessione transferri. col. 2. fol. 9
    • Iurisdictionem habens in aliquot oppidis, an habeat aliquod ius in pascuis publicis ratione ipsius iurisdictionis. nu. 1. c. 1. fol. 230
    • Iurisdictione expreßim alicui concessa in castro vel villa, an censeatur etiam concessum merum ac mistum imperium. col. 2. fol. 9
    • Ius patronatus competens alicui fraternitati laicorum quale sit. num. 8. col. 2. fol. 225
    • Ius patronatus priuilegio aut præscriptione quæsitum, an poßit conferri per Papam etiam absabsque speciali derogatione. col. 3. fol. 220
    • Ius & priuilegium reuocandi domum quibus competat, cum apud iudices curiæ conueniuntur. num. 1. col. 1. fol. 29

  • De litera L.

    • LAicus ratione societatis potest arbiter esse de causa spirituali simulcum clerico. col. 1. fol. 205
    • Laicus qui simul cum clerico delictum commiserit, an poßit seculare iudicium declinare. nu. 1. co. 2 fol. 204
    • Legatarij quando poßint appellare à sententia lata contra hæredem. col. 2. fol. 94
    • Legatarij si velint aßistere hæredi scripto, & eidẽeidem in defensione causæ auxiliũauxilium impertiri, tenẽturtenentur causam & litẽlitem adsumere in eo statu in quo est tẽporetempore oppositionis. c. 3. f. 75
    • Legatus & alij ius reuocandi domum habentes, si vt aduenæ contraxerint, illo iure gaudeant. nu 3. col. 1. fol. 30
    • Legatinon habent ius reuocandi domum pro contractibus tempore legationis factis. nu. 2. col. 2 fol. 29
    • Legatus Romani Pontificis non potest causam pendentem coram iudicibus ordinarijs auocare. c. 2. fol. 47
    • Legatum mancipiorum viuo testatore, qui pro eis æstimationem legauerat, valet post mortem eorum, si testator voluntatem non reuocauerit. col. 3. fol. 178
    • Legato toto fundo expreßim etiam adiecto pronomine, meum, venit in legatum quod tempore mortis per testatorem fuerit adiectum. col. 2. fol. 12
    • Legata taberna pannorum non ipsæ merces quæ in taberna sunt, sed ipsa tantùm taberna legata videtur. col. 2. fo. 63
    • Lex Regia, quæ & vnde dicta. colum 2 fol. 3
    • L. cum res. §. 1. ff. de statu liber. interpretatio adducitur. colum. 2. fol. 280
    • L. lecta. ff. si cert. petat. intellectus. col. 2 fol. 280
    • Lex Salica apud Gallos quæ sit. nu. 8. col. 2 fol. 7
    • L. Si quis stipulatus. ff. de solutio. vera interpretatio. col. 1. fol. 281
    • L. vnic. C. de collat. lib. 10. explicatur. col. 1. fol. 271
    • L. vlt. C. de donatio. expenditur. col. 2. fol. 261
    • Leges curiatæ & populares quæ. col. 2. fol. 3
    • Leges variæ iuris regalis super valore monetæ concordantur. num. 2. col. 2. fol. 284
    • Libella argenteum numisma quartam partem denarij habuit. col. 1. fol. 258. & col. 1. fol. 259
    • Libri rationum quam fidem faciant. num. 8. col. 4. fo. 143
    • Libra romana quomodo diuidatur. nu. 3. col. 1. fol 256
    • Libra argenti vel auri nomine pœnæ indicta qualiter intelligatur. nu. 1. col. 2. fol. 276. & fol. 277
    • Libra quando non pondus, sed numus est. ibid.
    • Libra numeraria apud Gallos valet viginti solidos turonenses ibidem.
    • Libra numeralis Italica. col. 2. fol. 277
    • Libra numeralis valentina. ibid.
    • Literæ apostolicæ in multis casibus & negocijs ante executionem earum ad regia mittuntur auditoria, vt illîc examinentur. col. 2. fol. 213
    • Literis apostolicis quæ falsis precibus in publicũpublicum dispendiũdispendium impetrāturimpetrantur, an liceat quādoquandoque nōnon obedire. n. 6. c. 2. f. 214
    • Literas apostol. ad dignitates & beneficia quæ sunt regij iuris, sanciuit grauißimis pœnis Caro. Cæsar, ne quis impetraret in derogationẽderogationem cōsensusconsensus ac præsentationis. c. 2. f. 217
    • p. [335]
      Hoc ipsum etiam prohibuit in beneficijs patrimonialibus. ibidem.
    • Litigiosa res quando verè ac propriè dicatur. num. 6. col. 4. fol. 98
    • Litigiosi vitium in actione hypothecaria non est necessariũnecessarium, nec quidquam nocet actori, qui pecuniam debitam exigere poterit ab eo, qui lite mota rem emerit. co. 2. eod. fo.
    • Litigiosam rem tamen multis placuit nusquam effici, etiam litis contestatione, si ad eam actum sit actione personali. colum. 1. fol. 98.
    • Locus est expreßim commemorandus in publicis instrumentis. num. 3. colum. 2. fol. 129

  • De litera M.

    • MAioratus succeßionem. vide toto. cap. 38
    • Mandatum in re necessaria, an morte mandantis expiret, & intellectus l. fundi venditor. §. vlt. ff. de acquir. poss. num. 2. col. 2. fol. 59
    • Marauedinus aureus. col. 1. fol. 286. & col. 2. fol. 295
    • Marauedinus bonus appellatus. col. 1. fol. 285
    • Marauedinus non tam est numus, quàm numorum numerus. col. 2. fol. 253
    • Marauedinus paßim ab authore quadrans appellatur. ibid.
    • Marauedinus prieto dictus, item & blanco appellatus. colum. 1. fol. 290
    • Marauedinus vetus & nouus. col 2 fol. 283
    • Marauedinus vetus respondet vni ex nostris cum dimidio. col. 1. fol. 284
    • Marca pondus quid sit, num. 4. c. 4. fol. 256
    • Maritus liberè ac tutò merces, & alias res venales vendere potest, licet mulier habeat hypothecam ad bona mariti. col. 4. fol. 182
    • Maritus in quibus casibus potest alienare res dotales consentiente vxore. col. 1. fol. 176
    • Maritus quando eligit restitutionem rerum dotalium, augmentum & diminutio pertinet ad vxorem. ibidem colum. 2
    • Maritus quando teneatur ad æstimationem etiam re dotali penitus extincta absabsque vlla culpa sua. col. 1. fol. 177
    • Matrix & matricula vnde dicantur. & quattruplici significatione à latinis accipiantur. colum. 2. fol. 119
    • Mensura vbi ponitur causa taxationis vltra mensuram minimè locus est contractui: vbi verò ponitur causa demonstrationis mensura minor vel maior, nihil facit ad dispositionis ius. num. 1. col. 2. fol. 14
    • Mensuræ modus quando non rei principali, sed accessoriæ adscribitur, quid statuendum. num. 4. c. 2. f. 16
    • Metropolitanus an poßit tractare inter subditos suffraganeorum de nullitatis causa. col. 1. fol. 47
    • Metropolitanus non potest causam à suffraganeis auocare, nec de ea cognoscere absabsque appellatione. nu. 2. colum. 2. fol. 46
    • Metropolitanus non potest dare ordines intra diœcesim ipsorum suffraganeorum. col. 2. fol. 46
    • Metropolitanum falsò à mensura dici arbitratur Isidorus lib. 7. etymologiarum. col. 1. fol. 119
    • Meum, pronomen adiectum rei legatæ non videtur ei apponi causa restrictionis, sed causa demonstrationis. col. 1. fol. 12
    • Militibus actu militantibus non licet præter equos proprios militares, pecora in pascua publica mittere, nisi sint habitatores illius loci. col. 2. fol. 230
    • Minor & ecclesia an sint in integrum restituendi ad proponendam causam recusationis. num. 4. c. 4. fol. 168
    • Minor non est restituendus ad opponendum crimina vel defectus contra electum. col. 1. fol. 169
    • Nec etiam restituitur ad opponendum defectus contra testes. col. 1. fol. 169
    • Nec ad retrahendum post tempus à lege datum, nec ad opponendas exceptiones dilatorias post diem à lege datũdatum. ibi.
    • Minor qui se liti opponit ad coadiuuandum, an poßit restitui in integrum ad probandum. num. 3. c. 1 fol. 89
    • Miserabiles personæ possunt vocare quoslibet ad curiam regis in prima instantia, & an poßint apud iudicem ecclesiasticum eos conuenire. num. 1. col. 1. fol. 31
    • Monachus omninò prohibetur tabellionis officium exercere, nec instrumentum ab eo conscriptum valet sine abbatis licentia. col. 1. fol. 127
    • Moneta de vellon quæ dicatur. num. 2. col. 2. fol. 253
    • Moneta falsa quæ dicatur. num. 1. col. 2. fol. 305.
    • Moneta vetus qualiter intelligatur in ordinamento regali. c. 2. fol. 283
    • Monetæ falsæ fabricatores qualiter puniantur. num. 3. colum. 1. fol. 306
    • Monetæ mutatio quando licita. col. 2. fol. 301
    • Monetam cudere an ad solum principem pertineat. colum. 2. fol. 305
    • Monetam falsam qui expenderit, quibus pœnis subijciatur. num. 4. c. 1. fol. 307
    • Monetam qui radit, fudit aut tingit qua pœna afficiatur. num. 5. c. 2. fol. 307
    • Moruies Alphonsies moneta antiqua Hispaniæ. colum. 2. fol. 295
    • Mutatio pecuniæ quæ modico tempore durauit, non est consideranda. num. 4. col. 1. fol. 304
    • Mutatio pecuniæ quoad æstimationem manentibus eodem pondere & materia, & nocet & prodest creditori ante moram. num. 3. c. 2. fol. 303
    • Myrias à Græcis decem millia dicuntur. col. 1. fol. 279

  • De litera N.

    • NEpos etiam ætate minor præfertur in primogenio & maioratu patruo ætate maiori. nu. 7. col. 2. f. 245
    • Nepos præfertur patruo in maioratibus, etiam si post primogenitum expreßim vocatus fuerit secundo genitus. num. 11. col. 2. fol. 248
    • Neptis in maioratu patruo etiam præferenda est. nu. 8. co. 1. fol. 246
    • Nobilis hidalgus tabellionis officio constitutus & eo fungens, non cogitur cum plebeis contribuere in regalibus subsidijs. num. 7. c. 2. fol. 125
    • Nobiles habentes iurisdictionem, an habeant ius hoc, vt ad cosdẽeosdem poßit à iudicib. ordinarijs appellari. nu. 6. c. 1. fo. 24
    • Nomen dominian sit necessariò inscribendum in initio cuiuscuiusque instrumenti publici. & de nomine Imperatoris. nu. 1. col. 1. fol. 128
    • Notorius defectus iuris an impediat reuocationem attentatorum. num. 4. col. 1. fol. 147
    • Nouenes qui numi fuerint. c. 2. fol. 322
    • p. [336]
      Nullitas an deserta videatur, deserta causa appellationis. colum. 1. fol. 159.
    • Nullitas euidenter ex actis constans impedit executionem trium sententiarum conformium. num. 2. c. 1. fol. 161.
    • Nullitas procedens à defectu iurisdictionis impedit executionem trium sententiarum conformium. num. 4. col. 3. fol. 162.
    • Nullitas proponi nec tractari potest in regno Franciæ absabsque appellatione. col. 1. fol. 160.
    • Et an in eodem regno admittatur nullitatis allegatio contra sententiam principis, eiùsue supremi senatus. ibidem.
    • Nullitas quando dicatur tractari principaliter, quando incidenter. num. 7. col. 1. fol. 158.
    • Nullitas quoties in prætorio principis opponitur contra processum ipsum in prima vel in secunda instantia ex eo, quod ordo iuris non fuerit seruatus, etiam si iam sit conclusum, in causa admittitur opponens nullitatem. col. 2. fol. 160.
    • Nullitatis quæstione pendente, an sit aliquid nouandum: & an attentata sint omnia reuocanda. num. 6. col. 2. fol. 157.
    • Nullitate opposita per exceptionem, an impediatur. ibid.
    • Numisma an poßit pluris æstimari, quàm materia, ex qua fuerit signatum. num. 1. col. 1. fol. 298.
    • Numisma aureum an poßit pluribus numis argenteis vendi aut permutari, quam à lege fuerat definitum. num. 3. colum. 1. fol. 299.
    • Numismata certæ speciei quoties non sunt in obligatione, sed in facultate soluendi, debitor liberatur illa reddens etiam precio & æstimatione diminuta. num. 5. c. 2 fol. 304.
    • Numismata cudenda sunt expensis publicis. num. 5. colum. 2. fol. 300.
    • Numismatum bonitas extrinseca, quomodo sit obseruanda quoad solutionem debiti. num. 3. c. 1. fol. 303.
    • Numus aureus quo tempore primúm Romæ percussus fuit. num. 1. col. 2. fol. 262.
    • Numorum loco ferreis apud prius seculum vtebantur virgulis, idest, obeliscis. col. 1. fol. 269.
    • Nuncius cui est mandatum mißionis in posseßionem iniunctum & decretum, potest mortuo mandante eandem posseßionem tradere, & illud mandatum exequi. colum. 2. fol. 60.
    • Nunciorum apostolicorum potestas à summis Regis consiliarijs examinari potest. num. 4. c. 2. fol. 213.

  • De litera O.

    • OBligatus soluere in certa numorum specie, an poßit in alia soluere. num. 1. col. 4. fol. 302.
    • Obolus græcus quid & eius pondus. col. 1. fol. 259.
    • Obolus Hebræus maior erat quinta parte Græco. colum. 2. fol. 259.
    • Obiectiones contra testes admitti poterunt etiam in causa appellationis, etiam contra testes ante sententiam productos. num. 5. col. 2. fol. 114.
    • Opponentis se executioni vt eam impediat, contradictio non est admittenda, quoties ipsius opponentis calumnia præsumitur. num. 2. col. 1. fo. 103.
    • Ordo ecclesiasticus post delictum adsumptus, quando liberet quẽquem à iurisdictione iudicis secularis. nu. 4. col. 3. fo. 198
    • Ordinatio serui, vt etiam is liber sit & ingenuus, si facta fuerit sciente domino & non reclamante valet. col. 2. fo. 295
    • Originale & authenticum qua in significatione hac in parte accipiantur. num. 1. col. 2. fol. 118.
    • Orphanus in quo distinguatur à pupillo. col. 3. fol. 32.

  • De litera P.

    • PArtus ancillarum dotalium ad maritum pertinent, quoties periculum in se suscepit. col. 2. fol. 175.
    • Pascere animalia an poßit prohibere dominus agri post collectas fruges. col. 1. fol. 231.
    • Pascere in pascuis publicis dominus oppidi iurisdictionis ratione tot propria animalia, quot & incolæ duo possunt. c. 2. fol. 230.
    • Pascuis publicis vti potest dominus loci vt incola: in eis autem nullum dominium habet, quamuis in eis iurisdictionem ciuilem & criminalem habeat. c. 1. fol. 230.
    • Pauper propriè quis dicatur. col. 1. fol. 33.
    • Pauper & miserabilis persona quæ dici debeat, relinquitur arbitrio iudicis ibidem.
    • Pauperi litiganti an cogatur aduersarius diues litis expensas exhibere. num. 5. col. 2. fol. 33.
    • Pauperes an poßint vti priuilegio ad curiam vocandi eum qui per priuilegium ius habet. col. 2. fol. 38.
    • Pauperes idem ius habent quod orphani ac pupilli. numer. 3. colum. 2. fol. 32.
    • Pauperes non possunt vti priuilegio ad curiam vocandi in causa quæ est minor sex mille Marauedinis. col. 2. fol. 38.
    • Pauperum causæ ex decreto Cæsaris die sabbati cuiuslibet hebdomadæ examinari debent. colum. 2. fol. 38.
    • Pauperibus litigantibus, an sint publico stipendio dandi aduocati: & an teneatur quis gratis eis patrocinari. nu. 4. col. 1. fol. 33.
    • Pecunia, an poßit pluris æstimari in priuatis commercijs, quàm publicè sit æstimata. num. 3. c. 1. fol. 299.
    • Pecunia duplici ratione in precio habetur. col. 1. fol. 299.
    • Pecuniæ bonitas intrinseca, an sit consideranda iuxta tempus contractus, vel solutionis. num. 2. col. 2. fo. 302.
    • Pecuniæ mutatio post moram an noceat, vel prosit creditori. num. 4. col. 2. fol. 303.
    • Pensio, an poßit constitui super beneficio iuris patronatus laicorum absabsque eorum consensu. nu. 10. col. 3. fol. 227.
    • Pensio non potest constitui in his beneficijs, quæ pertinent ad ius patronatus regium sine expresso regis consensu. colum. 2. fol. 228.
    • Pensio nulla constitui potest apud Hispanos in beneficijs patrimonialibus. col. 1. fol. 228.
    • Pensio quoties in titulum beneficij datur etiam per RomanũRomanum pontificem ex reditibus beneficij pertinentis ad ius patronatus laicorum: tunc omnia examinanda sunt & iudicanda, vt ipsummet principale beneficium. colum. 2. fol. 228.
    • Pepion quis numus fuerit. col. 2. fol. 286.
    • Periculum rei ante mensuram adhibitam, an sit venditoris vel emptoris. num. 6. col. 1. fol. 17.
    • Permutatio beneficiorum vbi fuerit facta apud sedem apostolicam, & eius causa secuta sit collatio à Romano pontifice obtenta, sine consensu patroni laici, an poßit laicus patronus conqueri ratione huius tacitæ vel expressæ derogationis. num. 9. col. 1. fol. 226.
    • p. [337]
      Permutatio in Hispaniarum regnis non admittitur etiam authoritate summi pontificis facta, nisi Regis consensus huic permutationi accesserit. col. 1. fol. 227
    • Permutationes admittuntur apud Hispanos quæ fiunt ab ijs, qui obtinent canonicatus & præbendas illas cathedralium ecclesiarum, quæ theologiæ professoribus per electionem sunt conferendæ. ibid.
    • Pignus quid propriè dicatur. col. 1. fol. 83
    • Plinij locus castigatur lib. 33. cap. 3. col. 1. fol. 281. & col. 2. fol. 280
    • Pœnitentes ex iudicis secularis sententia non sunt quoad alia crimina iudici ecclesiastico subiecti, vt necessariò sint apud eundem accusandi. nu. 3. co. 1. fo. 206
    • Pœnitentium fœminarum ordo vbi & quando exordium habuit. col. 2. fol. 207
    • Pondus, vnciæ, drachmæ, scrupuli, oboli, siliquæ. co. 1. fo. 256
    • Pontifex summus iustè potuit priuilegium fori quo ad clericos coniugatos temperare. col. 2. fol. 201
    • Populus non potest in castellana republica sibi iudices eligere, nisi fortè Rex negligeret mittere. nu. 3. col. 2. fol. 22
    • Quidam tamen ex priuilegio principis, vel ex consuetudine, aut præscriptione habent ius eligendi iudices ordinarios, quos alcadesalcaldes vulgò dicimus. col. 1. fol. 28
    • Populi an poßint in Castellana republica iudices eligere. nu. 3. col. 2. fol. 22
    • Posseßio ciuilis an sufficiat ad obtinendũobtinendum in interdicto hoc interim. nu. 5. col. 1. fol. 110
    • Possessoria causa rei spiritualis an sit temporalis, & an possit per iudicem secularem tractari. nu. 1. col. 1. fol. 210
    • Poßidens & ratione posseßionis præscribens ius percipiendi decimas ex certis agris, censetur præscripsisse non solùm ius percipiendi fructus consuetos: sed & nouiter plantatos & seminatos. col. 2. fol. 234
    • Poßidere aliud est, quàm in posseßione esse. colum. 2. folio 109
    • Poßidere nihil pro possessore quis dicatur. col. 2. fo. 72
    • Potestas ecclesiastica in quo à ciuili, & seculari differat. col. 2. fol. 3
    • Potestas temporalis, ciuilisque iurisdictio penes ipsam rempublicam est, & apud eos, quibus ipsa id muneris commiserit, in quo ab ecclesiastica differt. nu. 2. col. 1. fol. 2.
    • Precium vnicum, vel pro mensuræ modo distributum, an constituat hac in re discrimen aliquod. n. 5. col. 1. pag. 17
    • Prælati ecclesiastici non possunt aliundè temporalem iurisdictionem habere, quàm ex regia conceßione, eiúsque titulo & causa. col. 2. fol. 21
    • Prælati ecclesiastici quando titulo feudi temporalem obtinent iurisdictionem, ab eorum vicarijs, ad feudi dominum, directò appellandum est. col. 1. fo. 22
    • Prælati lata significatione, inspecta suprema regia iurisdictione dicuntur vasalli. col. 1. fol. 22
    • Præscriptio temporis quid efficere valeat in agris communibus cultis. num. 8. col. 1. fol. 236
    • Præsentatus ab eo patrono, qui est in quasi posseßione, præferendus est præsentato à vero patrono interim, dum nondum est sententia lata in proprietate iuris patronatus. col. 3 fol. 88
    • Præside mortuo, an eius vicarius poßit iurisdictione vti. nu. 4 col. 2. fol. 22
    • Primogenituræ ius defertur omninò nepoti patruo excluso. & ibi regia Tauri lex traditur. num. 6. col. 2. fo. 244
    • Princeps an poßit mutare pecuniæ valorem. nu. 6. col. 2. fol. 301
    • Priuatis liceātneliceatne in agro proprio nouellare. nu. 4. col. 1. fol. 233
    • Priuilegium fori quo ad clericos coniugatos temperare summus ipse pontifex iustè potuit in c. vnic. de cleri. coniuga. in 6. num. 6. col. 1. fo. 192
    • Priuilegium reuocandi domum non competit his qui in curia alios ad iudicium vocauerint. nu. 4. col 2. fol. 30
    • Priuilegium reuocandi domum quibus competit, cum apud curiæ iudices conueniuntur. col. 1. fol. 29
    • Priuilegium viduarum, vide vidua.
    • Priuilegium viduarum an prosit litis consortibus, & ijs qui commune ius cum viduis & pupillis habere contendunt. col. 2 fol. 41
    • Prouocare tertio non potest is, cui etiam ignoranti sententia inter alios lata nocet. nu. 3. col. 2. fol. 93
    • Procurator qui expressam mandati reuocationem ignorans bona fide rem tradidit, transfert posseßionem: dominium verò nusquam transfertur. col. 2. fol. 61
    • Procuratoris officium vile est, nec excusatà contributione vectigalium. col. 2. fol. 125.
    • Promißio solutionis in nota pecunia & æstimatione quando sit seruanda. nu. 5. col. 1. fol. 304
    • Protocolum quid sit, & vnde originem habuerit: & inibi de matricibus ac matricula. nu. 2. col. 1. fol. 119
    • Protocolum tabellionis si non inueniatur, instrumenti fidei non derogatur. nu. 3. col. 2. fol. 120
    • Protocola tabellionum quæ dicantur, & vnde originem habuerint. col. 1. pag. 119. & col. 1. fol. 120
    • Pupillus apud iurisconsultum dicitur is, qui simul sit patre orbatus & minor pupillaris quidem ætatis. col. 2 fo. 32
    • Pupillus & orphanus hoc priuilegium habent, vt poßint reos ad curiam trahere quoad primam cognitionem. nu. 2. col. 1. pag. 32

  • De litera Q.

    • QVADRANS dictus est triuncis à tribus vncijs. col. 2. fol. 254
    • QuadrāsQuadrans quarta erat pars aßis, & ideò nostro marauedino æqualis. col. 1. fol. 254
    • Quatrinus Italicus quadrans est, vnde ferè nostro marauedino similis. ibid.
    • Quinarius & victoriatus quid & eius pōduspondus. c. 1. & 2. f. 258
    • Querela quid propriè dicatur. col. 1. fol. 46

  • De litera R.

    • RECTORES ciuitatum, vide correctores.
    • Rectores ciuitatum, an inuitis populis & non petentibus dari poßint. nu. 5. co. 2. fol. 23
    • Recusatio proponenda est ante litis contestationem, omnium siquidem dilatoriarum prima censetur. co. 2. fo. 166
    • Quod si causa recusationis post litis contestationem cognita fuerit ipsi recusanti, is verò non habuerit prius eius causæ scientiam, poterit post litis contestationem præstito huius ignorantiæ iuramento iudicem recusare. co. 1. f. 167
    • Recusatio admittitur etiam post conclusum in causa, modò |
      p. [338]
      ea causa sit orta, & habuerit originem post ipsius litis contestationem. col. 2. fol. 167
    • Recusatio iudicum & auditorum summi prætorij regij quo tempore opponi debeat. col. 2. fol. 166
    • Recusatio iudicis, quo tempore sit proponenda. num. 2. col. 2. fol. 166
    • Recusationi iudicis an sit locus, quoties sententia ab eo est scripta & subscripta, tradita́traditaque tabellioni vel actuario, vt pronuncietur. col. 2. fol. 168
    • Si recusatur vnus ex pluribus iudicibus delegatis, quid agendum. num. 5. col. 2. fol. 169
    • Recusare an poßit minor vel ecclesia iudicem regium vel auditorem, ex ea causa, quæ orta fuit ante conclusionem litis, & tamen eam proponit post ipsam conclusionem, petit́petitque admitti ad probationem causæ per testes petita ad hoc restitutione in integrum, col. 2. fol. 168
    • Recusari iure regio quo tempore debeātdebeant iudices summi prætorij & auditores. num. 3. col. 1. fol. 168
    • Regalis argenteus quo vtuntur aurifices differt ab eo qui percutitur. col. 1. fol. 257
    • Regales argentei quod ex marcho percutiantur. ibid.
    • Regalis Castellanus. num. 2. col 1. fol. 292
    • Regnum Castellanum iure gentilitiæ succeßionis primogenitis defertur, num. 7. col. 1. fol. 7
    • Regnum Hispaniarum anno domini D. CCIIII. ex proditione comitis Iuliani in ditionem Saracenorum venit. colum. 2 fol. 1
    • Regnum longè vtilius est succeßione deferri primogenitis quam electione contra Aristotelem. col. 1. fol. 5
    • Regnum omnium rerumpublicarum est præstantißimum. num. 5. col. 2. fol. 5
    • Regnum præstantius est Aristocratia ac democratia. col. 2. fol. 5
    • Regna & principatus iure sanguinis statim ab initio mundi delata fuisse falsò existimat Ioan. Ciri. col. 2. fol. 4
    • Rex ab alio non potest constituiquàm à republic. ipsa. ibidem.
    • Rex non poterit aliquem regni locum, vel aliquot homines ita alteri domino subijcere, quod ius appellationum & supremæ potestatis apud se non remaneat. col. 2. fol. 21
    • Rex nullus immediatè à Deo constitutus est præter Saulem, Dauidem, &c. col. 2. fol. 2
    • Regia partitarum lex adducitur, eius́eiusque intellectus examinatur. num. 2. col. 2. fol. 184
    • Regia potestas ex Dei & naturæ ordinatione stabilitur. nu. 6. col. 2. fol 6
    • Regius principatus vel libera electione populorum, vel hæreditaria gentilitij primogenij succeßione moribus aut lege probata, iustus omninò censetur. num. 4. col. 1. fol. 4
    • Regium principatum (vt scribit Plinius) primi omnium habuerunt Aegyptij. col. 1. fol. 6
    • Remißio ad iudicem loci contractus quando sit facienda. col. 1. fol. 56. & col. 1. fol. 58
    • Remißio an habeat locum in iure, qui cum re furto ablata in alium locum fugerit. colum. 1. fol. 66
    • Remißio, an fieri debeat ex diuerso principatu, & à maiori ad minus tribunal. num. 10. col. 2. fol. 66
    • Remißio cuius expensis fieri debeat. num. 11. col. 2. fol. 68
    • Remißio facienda non est necessario, etiam petente iudice loci, vbi delictum commissum est, quoties iudex domicilij ipsum delinquentem eius criminis causa propria sententia condemnauit. col. 1. fol. 64
    • Remißio in criminalibus facienda est ad locum delicti, & ibi rationes huius decisionis traduntur. numero 3. colum. 1. fol. 61
    • Remißio in delictis à quo iudice fieri debeat. numer. 6. col. 1. fol. 64
    • Remißio non est facienda absabsque summaria delicti cognitione. num. 8. col. 1 fol. 66
    • Remißioni sine locus in hæresis crimine. num. 2. fol. 68
    • Renunciare non potest clericus proprio domicilio absque proprij iudicis & episcopi consensu. col. 1. fol. 57
    • Renunciatio proprij domicilij quid in cōtractibuscontractibus operetur, & deinde solutio in aliquẽaliquem locum destinata. num. 5. col. 1. fol 56
    • Res datæ in dotem æstimatæ, vide æstimatio.
    • Reseruatio iure communi statuta de beneficijs vacantibus in curia, licet comprehendat beneficia iuris patronatus ecclesiastici & clericorum: non tamen afficit, nec includit beneficia iurispatronatus laicorum. col. 1. fol. 216
    • Res inter alios acta in iudicio alijs præiudicat, & prodest quoad quandam præsumptionem. numero 4. colum. 2. fol. 772
    • Romana respublica omne imperium in Cæsarem Augustum & eius successores transtulit. num. 3. col. 2. fol. 3
    • Reipublicæ Castellanæ tota iurisdictio penes Regem est. nu. 9. col. 1 fol 8
    • Rescriptum principis non porrigit vim & effectum, nisi in hos cum quibus datum est, & quorum in eo mentio fit. col. 1. fol. 95
    • Restitutio in integrum concedenda non est in iudicio summario seu sententia interlocutoria. col. 2. fol. 109
    • Restitutio in integrum non potest peti ad probandum post quindecim dies à die publicationis testium. col. 1 fol. 89
    • Restrictio in legatis quomodo sit facienda. col. 2. fol. 63
    • Reuocatio, vide attentata.
    • Reuocandi domum priuilegium, vide priuilegium.
    • Reus legitimè conuictus, sub mortalis culpæ reatu, si à iudice interrogetur, etiam in tormentis tenetur respondere, an crimen commiserit. col. 2. fol. 149
    • Reus legitimè conuictus si torqueatur, & crimen negauerit quid dicendum. col. 2. fol. eodem.
    • Reus quibus casibus teneatur dare actori expensas litis & alimenta pendente lite. col. 2. fol. 34
    • Sed hac in re diligentißimè obseruare oportet vtriusvtriusque litigatoris iura, vt vrgentior sit pro ipso actore præsumptio, quàm pro ipso reo. col. 2. fol. 35
    • Roma olim fuit communis patria. col. 1. fol. 29
    • Roma quæ dicatur. col. 2. fol. 27
    • Romani primùm ærea pecunia, deinde multò post argentea, ac demum aurea vsi sunt. col. 1. & 2. fol. 280

  • De litera S.

    • SAlmanticensis academiæ constitutio declaratur. col. 1. fol. 293
    • Scientia & taciturnitas in his quæ sunt grauis præiudicij non sufficiunt ad consensum. col. 1. fol. 81
    • Scientia illius, cui nocere debet sententia, quid requirit. co. 1. fol. 83
    • p. [339]
      Scriptura an faciat probationem munita sigilli authentici authoritate. col. 2. fol. 143
    • Scriptura priuata non aliter probat, quàm si duo deposuerint de tenore illius ac de contentis in ea, eámque rem contigisse eo pacto quo scriptura narrat. col. 2. fol. 139
    • Quandoque tamen testes non deponunt de contentis in scriptura: sed quod viderunt illam scriptāscriptam vel subscriptam à partibus, & hæc est propria testium recognitio. ibid.
    • Scriptura priuata quo ad hypothecariam an sit publico instrumento posteriori præferenda. nu. 5. col. 2. fol 141.
    • Scriptura priuata quando semiplenè probet. numer. 6. col. 1. fol. 142
    • Scriptura priuata quot testibus indigeat ad probandum. col. 2. fol. 140
    • Scripturæ priuatæ recognitio quo modo fiat à testibus. nu. 1. col. 2. fol. 139
    • Scrupulus auri vicenos sestertios valuit ex Plinio. colum. 2. fol. 265
    • Sembella quid, & eius valor. col. 1. fol. 258
    • Semis numus æreus fuit qui valebat duos quadrantes. colu. 2. fol. 254
    • Semuncia vicesima quarta aßis pars similis Hispano coronato. col. 1. fol. 255
    • Sententia habet omninò effectum rei iudicatæ, si ab ea non fuerit appellatum. col. 1. fol. 292
    • Sententia in causa filiationis inter patrem & filium omnibus alijs nocet & prodest, quibus ex ea radice ius competit. col. 1. fol. 77
    • Sententia inter alios lata an præiudicet omninò illi, qui post litem cœptācœptam rem emerit, de qua erat quæstio. co. 4. f. 98
    • Sententia inter alios lata cui ignoranti nocet, is non potest tertio prouocare. col. 2. fol. 93
    • Sententia inter alios lata plerumque ex propria vi & natura nocet, & prodest omninò alijs, & ibi latè intellectus l. ingenuum. de statu homin. nu. 5. col. 2. fol. 77
    • Sententia interloquutoria appellatur interdictum. colum. 2. fol. 108
    • Sententia lata contra creditorem agentem hypothecaria etiam præmissa quæstione dominij non nocet debitori scienti. col. 2. fol. 82
    • Sententia lata contra debitorem super dominio rei creditori datæ in pignus, nocet ipsi creditori scienti litem ea de re tractari. ibid.
    • Sententia lata contra libertum an noceat patrono. colum. 2. fol. 85
    • Sententia lata contra emptorem in re vendita, nocet venditori ignoranti, qui de euictione tenebatur. col. 2. fol. 75
    • Sententia lata contra hæredem scriptum in testamento præiudicat legatarijs etiam ignorantibus, quod non poterunt legata consequi à victore, quippè qui non fuerit grauatus soluere legata. col. 1. fol. 76
    • Sententia lata contra institutum nocet substituto. colum. 1. fol. 80
    • Sententia lata cum legitimo contradictore an præiudicet alijs qui post eum vocantur. co. 2. pag. 80
    • Sententia lata contra emptorem, venditori etiam ignoranti nocet quo ad exceptionem rei iudicatæ: vt is non poßit cum victore iterum examen causæ repetere. co. 1 fol. 394
    • Sentertia lata contra hæredem contumacem & colludentem, nihil omninò nocet legatarijs. co. 3. fol. 92
    • Sententia lata contra vasallum an præiudicet domino scienti. nu. 9. col. 2. fol. 84
    • Sententia lata contra debitorem an poßit mandari executioni directò aduersus illum, in quem dolo & fraude res aliqua ipsius debitoris translata fuerit. col. 2 fol. 99
    • Sententia lata contra præsentatum, electum vel institutum, an præiudicet præsentanti, electori vel conferenti. nu. 1. col. 2. fol. 86
    • Sententia lata inter alios, an sit exequenda directò contra illum, in quem fit translatio rerum lite pendente. nume. 7. col. 1. fol. 99
    • Sententia lata pro ingenuitate an noceat, vel prosit omnibus. col. 1. fol. 79
    • Quid etiam in ea quæ lata fuit super ætate alicuius. ibid.
    • Sententia lata super maioratu vel primogenio aut super eius bonis contra legitimum possessorem, an noceat ei, qui post ipsum vocatur ad illud primogenium. n. 6 co. 2. f. 79
    • Sententia lata super re prohibita alienari contra prohibitum non nocet illi, qui ad eam vocatus est, post illius obitum. col. 1. fol. 80
    • Sententia lata super interdicto hoc interim, verè ac propriè interlocutoria est. nu. 2. col. 1. fol. 108
    • Sententia omnibus nocet & prodest, quos negotium tangit etiam non citatis & ignorantibus. col. 1. fol. 81. & col. 1. fol. 92
    • Sententia per appellationem extinguitur inspecto & considerato præsenti statu. col. 2. fol. 145
    • Sententia vltima quæ aliquid præcedentibus addit, vel detrahit, an sit conformis primis. & ibi exponitur opinio Angeli in l. vnic. C. ne lice. tertio prouocare. num. 6. col. 3 fol. 163
    • Sententiæ tres conformes in criminalibus executioni mandandæ sunt, non obstante nullitatis exceptione. col. 1. fol. 161
    • Quod etiam locum habet in tribus sententijs interlocutorijs. col. 2. fol. 161
    • Sententiæ tres quando dicantur conformes. nu. 5. colu 1. fol. 163 & nu. 6. col. 1. fol. 164
    • Sententiarum trium conformium an pendente in integrum restitutionis lite executioni locus sit. nu. 7. colum. 1. fol. 165
    • Seruius Tullus Romanorum Rex æreos numos primus Romæ percußit. col. 1. fol. 253
    • Seruus pignori datus sciente creditore & tacente manumissus, non potest postea per ipsum creditorem iure pignoris peti. col. 1. fol. 97
    • Seruus ordinatus sciente ac præsente domino in seruitutem reuocari non potest. ibid.
    • Sestertius, libella, obolus argentei numi. numer. 8. col. 2. fol. 258
    • Sestertius quid & eius valor. ibidem.
    • Sestertium in neutro genere & sestertius in masculino an differant. col. 1. fol. 278. & col. 1. & 2. fol. 279
    • Sestertiûm vel numûm decem millia qualiter differant. co. 2. fol. 279
    • Sestertiûm centies quid. ibid.
    • Sextula numus areus minimus sextam habens vnciæ partem: valet autem tres meaias aut paulò plus. col. 1. fol. 255
    • Sicilicus constat ex duabus drachmis. colum. 1. fol. 256. & c. 2 fol 259
    • p. [340]
      Siclus Hebræus quātiquanti valoris fuerit. num. 9. col. 1. fol. 259. & col. 1. fol. 276.
    • Siclus quare à 70. interpretibus appelletur didrachmus. col. 2 fol. 259.
    • Siglus apud Xenophontem quis numus fuerit. co. 1. fol. 291.
    • Siclus argenteus apud Hæbros cuius ponderis fuerit: item & aureus. num. 9. col. 1. fol. 259.
    • Sigillum an faciat probationem priuatæ scripturæ appositum. col. 2. fol. 143.
    • Sigillum quod dicatur authenticum. col. 1. fol. 144.
    • Sigillum publicum, vel priuatum quando probet. nu. 9. col. 2. fol. 143.
    • Siliquam Accursius falso solidum interpretatur, & quinos solidos decem. numer. 10. col. 1. fol. 275.
    • Societas humana quàm necessaria sit ad vitæ humanæ gubernationem ac regimen. col. 2. pag. 2.
    • Solidus an differat ab aureo. col. 2. fol. 266.
    • Solidus aureus apud Iustinianum quid. col. 1. fol. 263.
    • Solidus in legibus regalibus Hispaniæ qualiter sit accipiẽdusaccipiendus. col. 1. fol. 288. & col. 1. fol. 289.
    • Solidus qua ratione sic dictus fuerit. & ibi de tremißibus & semißibus. nu. 4. col. 2. fol. 263.
    • Solidus Turonensis col. 2. fol. 277.
    • Solidi aurei æstimatio & valor. col. 1. fol. 271.
    • Solidi Turonenses Gallici. col. 2. fol. 273.
    • Solidi aurei in sacris biblijs. col. 1. fol. 276.
    • Solidus vnde dictus. colu. 1. fol. 263.
    • Solutio vbi in certo loco & tempore destinata est, & in eo loco non inueniatur, remißio facienda est. col. 1. fol. 57.
    • Spurius poterit esse tabellio & decurio. numer. 6. colum. 1. folio. 125.
    • Stateris numi valor & pondus. col. 2. fol. 259.
    • Stater aureus varius vbique. ibidem.
    • Sterlingus Anglorum numus quantum valuerit. nu. 12. co. 1. fol. 262
    • Statutum municipale conueniens iuri Communi, an habeat specialem præter ius Commune. num. 4. col. 1. fol. 172
    • Sterilitas, quando dicatur contingere ad affectum remittendi pensionem. num. 1. col. 2. fol. 183
    • Sterilitas etiam tunc verè dicitur eo casu, quo præter impensas aliquot fructus collegerit colonus. col. 2. fol. 184
    • Sterilitatis probatio vbi non omninò apparet propter controuersas testium responsiones, remißio pensionis fit arbitrio iudicantium pro ratione tertiæ vel quartæ partis. col. 2. fol. 184
    • Sterlingus quis numus fuerit. num. 12. col. 1. fol. 262
    • Succumbens in causa appellationis vel deferens eam, an possit agere de nullitate, & nullitatis causa prosequi. num. 8. col. 2. fol. 158
    • Suetonij Tranquilli locus aperitur. colum. 2. fol. 267

  • De litera T.

    • TAbellio apostolicus quanam ratione & forma vti debeat officio in his regnis HispaniarũHispaniarum. col. 2. fol. 127
    • Tabellio non potest alteri committere confectionem instrumenti. num. 1. col. 1. fol. 131
    • Tabellio probata nobilitate quam hidalguiam dicimus, non tenetur cum plebeis contribuere in regalibus subsidijs. col. 2. fol. 125
    • Tabellio, qui semel dedit instrumentum proprio signo signatum alicui, non tenetur nec debet regulariter idem iterum ei dare. col. 2. fol. 120
    • Tabellio torqueri potest ex proxima causa ac suspicione, vel alia præsumptione, quoties non reperitur protocolum instrumenti producti. col. 2. fol. 121
    • Tabellionis officium apud Græcos honorificentius fuit, quà apud Romanos. col. 1. fol. 122
    • Tabellionis officium an vile, & an infamis poßit illud obtinere. num. 5. col. 1. fol. 122
    • Tabellionis subscriptio in instrumentis necessaria. nume. 5. col. 2. fol. 129
    • Poterit tamen impeditus, modò ipse præsens rei gestæ adsit, & subscribat ipsi instrumento. ibidem.
    • Tabellione mortuo aut eius publico munere in alium translato iudex tenetur protocola ipsius coram honestis viris statim accipere, & sigillo signare, & ita signata tradere successori. col. 2. fol. 134
    • Tabelliones duos si cōtingatcontingat fuisse rogatos ad confectionem alicuius instrumenti publici, an sufficiat vnius subscriptio tantùm altero scribente. col. 2. fol. 134
    • Talentum Atticum maius & minus quot drachmarum millia appendebat. col. 1. fol. 285 & col. 1. fol. 281
    • Talentum Euboicum. 281
    • Talentum Aeginæum. ibidem.
    • Talentum Babylonium. ibid.
    • Talentum Syrium. ibidem.
    • Talentum Aegyptium. fol. 282
    • Talentum Rhodium. col. 1 fol. 282
    • Talentum Siculum. ibidem.
    • Talentum Byzantium, & Talentum Hebræum. ibid.
    • Talenta varia examinantur ad rationem valoris & ponderis. num. 5. col. 1. fol. 281
    • Tempus datum ad appellandum, currit à tempore scientiæ, non à tempore sententiæ. col. 1. fol. 92
    • Tertius, an poßit impedire trium sententiarũsententiarum executionem ex causa nullitatis. & ibi intellectus ad clemen. 1. de re iudicat. num. 9. col. 2. fol. 101
    • Tertius appellans causam exponere debet, quæ appellationem ipsam iustificet. num. 1. col. 2. fol. 91
    • Tertius cui sententia nocet, ex propria vi & natura potest appellare intra decem dies à tempore scientiæ. numer. 2. col. 2. ibid.
    • Tertius appellans, & se opponens executioni, tunc non est admittendus, quando præsumi potest calumnia. colum. 1. fol. 103
    • Tertius cui sententia inter alios lata nocet ratione scientiæ, quando appellare poßit, & an prouocare valeat à sententia. num. 8. col. 1. fol. 101
    • Tertius cui ratione scientiæ nocet sententia, an poßit appellare vbi condemnatus appellare non potest, quia tertio illi non licet appellare. col. 1. fol. 101
    • Tertius cui inter alios sententia lata nocet ratione scientiæ, quando appellare non poßit, & an prouocare poßit à sententia. col. 2. ibid.
    • Tertius oppositor & litis defensor ad coadiuuandum admissus adsumere debet litem in eo statu quo erat. num. 1. colum. 2. fol. 74
    • Tertius oppositor ad coadiuuandum, non potest post publicationem & conclusionem testes producere. nume. 2. colum. 2. fol. 71
    • p. [341]
      Tertius oppositor, vbi non potest repellere à iudicio ipsum principalem defensorem: sed tantum poterat eum adiuuare, ei́eique adsistere, propter proprium commodum, tunc nihil nocet scientia nec ignorantia. col. 2. fol. 75
    • Tertius oppositor, qui ad iudicium accedit, actorem vel reũreum, aut vtrunvtrunque à re petita exclusurus, non cogitur assumere litem in statu quo versatur, & tamen non potest impedire diffinitionem eius inter actorem & reum, nec differre. num. 4. col. 1. fol. 90
    • Tertius qui cōtenditcontendit habere ius rei vẽdicationisvendicationis, et eo vtitur, non potest se opponere liti & controuersiæ super ea re per alium motæ, ad impediendum processum iudicij prioris. col. 2. fol. 90
    • Tertius qui executionem sententiæ impedire vult, docere debet intra breue tempus ius contradicendi. numer. 1. col. 2. fol. 102
    • Tertius seipsum opponens executioni, an sit admittendus à iudice qui ad requisitionem, vel iussum alterius sententiam exequitur. num. 5. col. 1. fol. 106
    • Teruncius à tribus vncijs dictus, vt inquit Mar. Varro. col. 2. fol. 254. & col. 1. fol. 258
    • Triens numus æreus tertiam habens aßis partem, & valet quatuor cornatos vulgò cornados. col. 2. fol. 254
    • Testamenti publicatio fieri debet apud iudicem secularem, etiam si clericus sit institutus hæres, & in quibus casibus. num. 1. col. 1. fol. 42
    • Testis an poßit interrogari de his, quæ ad elidendam testimonij fidem aduersus ipsum obijciuntur. numer. 7. colum. 1. fol. 116
    • Testis esse an poßit contra clericum in criminalibus, qui clericus esse non potest. num. 2. col. 2. fol. 112.
    • Testis an sit repellendus à testimonio ob vilem eius opinionem & infamiam facti. num. 1. col. 2. fol. 112
    • Testis etiam exemptus, aut clericus an poßit puniri à iudice delegato ob crimen quod in testimonio commiserit. nu. 8. col. 2. fol. 116
    • Testis esse non potest in causa vniuersitatis is, qui de ipsa vniuersitate est. num. 4. col. 2. fol. 113
    • Testis qualis esse debeat. col. 1. fol. 112
    • Testes an sint admittendi super eisdem articulis, & directo contrarijs in causa appellationis, & quid vbi agitur de nobilitate quam Idalguia dicimus. num. 6. columna secunda. fol. 115
    • Testes necessarij sunt ad solennitatem cuiuslibet instrumenti publici. num. 4. col. 2. fol. 129
    • Testes quot sunt necessarij ad priuatam scripturam. num. 3. col. 1. fol. 140
    • Testium subscriptorum recognitio, an sufficiat ad probationem priuatæ scripturæ. nu. 4. col. 2. fo. 140
    • Torquere, an poßit iudex confessum & conuictum. col. 2. fol. 148
    • Tormentorum vsum alienum à Christiana pietate censet Ludouicus Viues. col. 1. fol. 149
    • Et quid si ipse author sentiat. ibi.
    • Tribunalia suprema regia ius habent in his regnis tollendi vim & violentiam, quæ à iudicibus ecclesiasticis appellantibus fieri solet. num. 3. col. 1 fol. 212
    • Tremißis aureus quid. col. 1. fol. 294

  • De litera V.

    VAgabundus an remittendus sit, & quid in criminibus leuibus. num. 7. col. 2. fol. 65 Venditio ad corpus aut mensuram, quando dicatur facta. col. 2. fol. 18 Venditio fundi certis limitibus circumscripti etiam si mensuræ, & quantitatis mentio fiat, censenda erit, nōnon ad mensuram, sed ad corporis rationem. nu. 2. col. 1. fol. 15 Venditio fundi ad mensuram postquam facta fuerit, & pars alluuione decreuerit, cuius periculo pereat. col. 1. fol. 20 Venditio si facta est ad corpus expreßim addito mensuræ numero, si maior reperiatur, cedit emptoris cōmodocommodo, nec quicquāquicquam tenetur emptor conuẽtoconuento precio adijcere. c. 2. f. 19 Venditio sicut in rebus mobilibus, ante mensurationem non est perfecta, ita nec in immobilibus. nu. 10. col. 2. fol. 20 Venditio vini aut alterius rei similis ad totum certi corporis, dicitur facta ad mensuram, & ideo periculum ante mensurationem ipsius venditoris est. colum. 1. fol. 18 Venditor, quando appellare poßit à sententia lata contra emptorem. num. 4. col. 1. fol. 94 Venditor quoties ad iudicium accedit defensurus emptorem contra quem agitur pro re vendita, adsumere debet litem in eo statu, quo erat tempore oppositionis. col. 2. fol. 74. & col. 2. fol. 75 Vestes clericales quæ dicantur, & quid in hoc efficere poßit consuetudo. num. 8. col. 2. fol. 193 Viator potest equum suum pabulare inagro alieno. c. 1. f. 233 Vicarius in quo differat à delegato. col. 2. fol. 25 Vicarius mortuo præside, quem vulgò correctorẽcorrectorem appellant, an poßit iurisdictione vti, & quid de vicarijs episcoporũepiscoporum. colum. 2. fol. 22 Quid etiam de balliuis & iudicibus Baronum, an reuocentur per mortem eorum, cum habeant quasi omninò conformitatem cum officialibus episcoporum. col. 1. fol. 23 Victoriatus quid, & eius valor. col. 1. fol. 258 Victor non poterit appellare ab omissa condemnatione expensarum, etiam si quis eam petierit. col. 1. fol. 173 Vicus exemptus à ciuitate, an retineat ius pascendi, quod ante exemptionem habebat in territorio. n. 7. col. 1. fol. 235 Vicus exemptus à ciuitate quoad iurisdictionem, non est admittendus ad communionem magistratuũmagistratuum, nec ad electionem eorum, à quibus est iurisdictio exercenda. c. 2. f. 235 Vicus exemptus quoad iurisdictionem, non potest impedire habitatores & incolas ciuitatis, quin vtantur pascuis ipsius castri exempti. ibid. Vicus exemptus secundum Paul. Cast. non retinet priuilegia illa & iura ciuitatis, quibus non potest vti absabsque præiudicio illius ciuitatis, à qua fuit exemptus, & cuius onera nōnon subit, quemadmodum antea subire solebat. col. 2. fol. 235 Vicus exemptus, vide infra. Vicus quoties ita eximitur, quod non adijcitur alteri ciuitati, nec constituatur sub protectione principis eximentis, subditi manent legibus & statutis ciuitatis, à qua exempti sunt. col. 1. fol. 235 Author tamen arbitratur hanc opinionem tantum admittendāadmittendam esse, quoad consuetudines & priuilegia, non tamen quo ad statuta ciuitatis, quæ vim habent à iurisdictione ipsius vrbis. ibid. Vici duo quoties habent communem proprietatem agrorum |
    p. [342]
    non solum quoad ius pascendi, nōnon potest vnus vicus absabsque alterius consensu colere agros communes, nec in eis nōnon uellare, nec illis vti ad alium vsum, quàm illum quo hactenus vsi sunt. col. 1. fol. 236     Victus condemnatur in expensis victori, etiam si absabsque dolo, temerè tamen litigauerit, etiam si iuramentum calumniæ præstiterit. num. 1. col. 2. fol. 170 Victus etiam in criminal bus victori condemnatur in expensis. num. 2. col. 1. fol. 171 Vidua habet priuilegium declinandi forum proprij domicilij & petendi, quod causa tractetur in curia Regis. nu. 5. col. 1. fol. 40 Vidua habet priuilegium vocandi ad curiam Regis eius aduersarios, modò honesta sit num. 1. col. 2. fol. 36 Vidua non potest petere causam tractari in curia principis, vbi lis esset cœpta per litis contestationem apud iudicem inferiorem proprij domicilij, etiam si vidua iure minoris ætatis peteret in integrum restitutionem. col. 2. fol. 41 Vidua non potest vti priuilegio contra viduam aliam, minorem aut orphanum. col. 1. fol. 40 Nec etiam in causis quæ non habent æstimationem sex mille marauedinorum. ibidem. Item vbi causa fuerit cœpta coram iudice inferiori per litis contestationem absabsque fori præscriptione & exceptione declinatoria inferioris tribunalis. ibid. Idem erit, si causa criminalis, vel agatur de reditibus regijs exigendis ibidem. Vidua pupillus, & alij habentes fori priuilegium, vtrũvtrum possint eo vti aduersus simile, & par ius habentes. numer. 4. col. 2. fol. 38 Vidua, pupillus vel pauper in eo loco in quo est curia regis eius́eiusque auditoriũauditorium, vocatus ad curiæ iudices ad petitionem actoris, poterit hoc casu vti proprio priu legio. colum. 2. fol. 41 Vidua quæ propriè dicatur, & vnde deducatur eius etymologia, contra Iurisconsultum in l. malum. ff. de verbor. significat. col. 1. fol. 37 Vidua si vocauerit ad iudicium apud iudicem domicilij ipsius rei conuenti aliam viduam vel pauperem, & velit reus declinare iurisdictionem iudicis, non est audiendus. col. 2. fol. 41 Viduæ habent priuilegium quo pupilli & similes personæ vtuntur: vt non teneantur extra proprij domicilij forum apud curiæ regiæ iudices cuiquam agenti respondere cuiuscuncuiuscunque priuilegij ratione. col. 2. fol. 37 Viduæ priuilegium obtinet etiam ea quæ maritum habet, sed inutilem. col. 2. fol. 37 Viduarum priuilegium an prosit litis consortibus, & ijs qui commune ius cum viduis & pupillis habere contendunt. col. 2. fol. 41 Viduitatis iure dominus castri vel villæ se defendens, & ea de causa volens euitare regiæ curiæ iudicium, quo ad causarum cognitionem vti non poterit priuilegio viduarum, ex eo, quod tribunal proprij sit manifestè suspectum. colum. 1. fol. 41 Vncia quot drachmas appendat. num. 5. col. 2. fol. 256 Vnio beneficiorum iurispatronatus laicorum, an, quando & quomodo fiat. num. 11. col. 1. fol. 229 Vniri per Episcopum non potest beneficium aliquod alteri absabsque consensu illius, qui habet ius conferendi, eligendi vel præsentandi. col. 1. fol. 229 Vocatus ad maioratum non accipit illum tanquam hæres defuncti, sed à primo maioratus institutore. columna prima. fol. 80
FINIS.
Loading...
| |