Actus venditionis ad rationem mensuræ constituitur: cùm tot iugera ex certo fundo venduntur. num. 3. col. 1. fol. 15
Actus venditionis, legati, vel donationis, an fiat ad rationem mensuræ, vel corporis certi &
limitati plurimum interest. num. 1. col. 2. fol. 14
Adiectio à testatore facta, post testamentum regulariter nōnon
cedit legatario, quoties fit in diuersis rebus ab ipsis legatis. num. 5. col. 1. fol. 13
Adiectio cedit legatario, quoties accedit accessor is rei legatæ. num. 6. col. 2. fol. 13
Adiectio quando accedat legato, vide in dictione, legato
fundo.
Aduocati à iudicibus coguntur patrocinari gratis pauperibus, quando deficit aduocatus publico stipendio suffragaturus. col. 1. fol. 33
Aegyptiorum regnum omnium vetustißimum. colum. 1.
fol. 6
Aes cur misceatur auro vel argento. colum. 2. fol. 268
Aestimatio an faciat emptionem, quoties precium non est
iustum, & ibi intellectus. l. 16. tit. 11. part. 4. numer. 9.
col 2. fol. 179
Aestimatio an faciat emptionem, quoties apponitur clausula, quòd dos restituatur eodem modo quo data fuit. numer. 2. col. 2. fol. 174
Aestimatio emptionem non facit in tribus casibus hic traditis & explicatis. num. 10. col. 1. fol. 180
Aestimatio non facit emptionem quoties adijcitur pactum,
quòd res æstimatæ soluto matrimonio restituantur vxori, si tunc extiterint, habita tamen ratione augmenti &
diminutionis boni viri arbitratu. numer. 4. colum. 1.
fol. 176
Aestimatio quarundam rerum dotalium tacitè à iure constituitur. num. 6. col. 2. fol. 177
Aestimatio rerum dotalium emptionem facit in dubio, etiamsi precium in alterius arbitrium conferatur. numer. 1.
col. 1. fol. 174
Aestimatio rerum dotalium emptionem non efficit, si pactũpactum
sit, quòd res ipsæ soluto matrimonio restituantur. num. 3.
col. 1. fol. 175
Aestimatio rerum dotalium tunc manifestè facit emptionem, cùm pactum fuerit, soluto matrimonio res ipsas velearum æstimationem arbitrio & electione mariti restituendas esse. num. 5. col. 2. fol. 176
Aestimatio vbi emptionem fecerit, etiam tunc in subsidium
vxor agere poterit vtili rei vendicatione ad rem æstimatam, quæ per tertium poßidetur titulo lucratiuo vel oneroso. colum. 1. fol. 179
Agri communes duabus ciuitatibus an poßint ab altera earum coli, si per hanc culturam impediatur communis
pastus altera minimè consentiente. num. 6. col. 2. fo. 234
Annona & merces olim inHispania quam vili precio habebantur. col. 1. fol. 293
AnnorumDomini mentio fieri debet in quolibet instrumento: item diei & mensis in quo cōfectumconfectum fuerit. nu. 2. co. 1.
fol. 128
Appellandi vsus sanctè ac religiosè in religionibus monachorum sublatus est. col. 1. fol. 152
Appellandum est à legato ad delegantem. & ibi expenditurBart. opinio in l. 1. §. vlt. ff. quis & à quo appell. num. 8.
col. 2. fol. 25
Non tamen esse appellandum à delegato ad delegantem tenetIoannesFaber in princip. instit. de vulga. col. 1. fol. 26
Appellandum est adRegem à prælatis & episcopis temporalem iurisdictionem exercentibus. nu. 2. col. 2. fol. 21
Appellare quando poßit venditor à sententia lata contra
emptorem. num. 4. col. 1. fol. 94
Appellare tertiò non potest cui sententia lata inter alios etiāetiam
ignoranti nocet. nu. 3. col. 2. fol. 93
Appellari an poßit à iudicibus ordinarijs ad ipsos nobiles iurisdictionem merum & mistumImperium habentes. numer. 6. col. 1. fol. 24
Appellari potest adRegem omisso medio iure regio. num. 9.
colum. 2. fol. 26
Item & ad summum pontificem. col. 2. fol. 25
Appellans eligendo viam super iustificatione, vel reuocatione sententiæ latæ, renunciare videtur reuocationi attentatorum. col. 1. fol. 146
Appellatio à diffinitiua & appellatio ab interlocutoria in
quo distinguantur. col. 2. fol. 155
Appellatio ad regem deferenda est etiam à iudice per dominum alicuius oppidi constituto ad audiendas appellationum causas, non autem ad ipsum dominum. col. 1. fol. 25
Appellatio an admittatur à sententia lata in iudicio possessorio. num. 8. col. 1. fol. 153
Appellatio an poßit tolli à principe vel lege humana. & ibi
de citatione. num. 6. col. 2. fol. 151
Appellatio admittenda non est nisi ex iusta & expressa causa. num. 1. col. 2. fol. 91
Appellatio in quibus casibus iure prohibetur. col. 1. fol. 148
Appellatio non aliter legatarijs permissa est, quàm ipsimet
hæredi scripto. col. 2. fol. 93
Appellatio omisso medio proposita causæ cognitionem deuoluit, etiam vbi appellari omisso medio non potest,
col. 1 fol. 27
Appellatio prohibita est à tribus sententijs conformibus.
col. 1. fol. 25
Appellatio quando proponitur contra regulam iuris, propter præsumptionem doli, non aliter admittenda est,
quàm si expressa causa iustificetur. nu. 6. col. 1. fol. 34
Argentei quibus diuenditus fuitChristus, cuius ponderis fuerint. col. 1. fol. 262
Argentei turonenses qui fuerint. col. 3. in fi. fol. 274.
Aristotelis locus expenditur ad intellectum iurisconsulti in
l. 1. ff. de contra. empt. num. 2. col. 1. fol. 299
Armillæ quas seruusIsaac donauitRebeccæ quanti ponderis
ac valoris fuerint. col. 1. fol. 260
Assarius æreus numus fuit, quorum duo efficiebant assem semuncialem. col. 2. fol. 254
Asses quod pondus habuerint apudRomanos, & quomodò
ad nostros marauedinos reducantur col. 1. fol. 254
Attentata appellatione pendente sunt reuocanda per iudicem appellationis, & possunt reuocari per iudicem à
quo. num. 1. col. 1. fol. 145
Attentata intra tempus datum ad appellandum reuocari debent ante omnia. nu. 2. col. 2. fol. 145
Attentata non reuocantur quoties appellatio non habet effectum suspensionis. nu. 7. col. 1 fol. 152
Attentata non reuocantur, vbi appellatum est à sententia lata super agris communibus iuxta legemToletanam, vel
super executione publici instrumenti. nu. 9. colum. 2. folio 154
Attentata non sunt ante omnia reuocanda in hisce casibus in
quibus appellatio iure non est admittenda. colum. 1. folio 148
Attentata pendente appellatione ab interlocutoria non reuocantur ante omnia, etiamsi articulus appellationis sit
connexus principali. nu. 1. col. 1. pag. 156
Attentata pendente lite super nullitate ante omnia sunt reuocanda. col. 2. fol. 157
Si tamen nouatio facta fuerit ante inhibitionẽinhibitionem iudicis superioris, qui de nullitate cognoscit, non erunt attentata ante omnia reuocanda. ibid.
Attentata per tertium non sunt ante omnia reuocanda. num.
4. col. 1. fol. 157
Attentata post appellationem ab interlocutoria quo ad legem ipsam, & etiam ante inhibitionem nulla sunt & irrita. nu. 2. col. 1. fol. 156
Attentata post appellationem extraiudicialem, an sint ante
omnia reuocanda. nu. 5. col. 1. fol. 157
Auditorium quid. col. 1. fol. 28
Auditores regij, nec legatus romani pontificis non habent
ius auocandi causas ab inferioribus. numero 3. colum. 1.
fol. 47
AuditoresRegij. vide consiliarij.
Attentatorum reuocatio cautè petenda est: ita vt non petatur simul cum reuocatione sententiæ. col. 1. fol. 146.
Attentatorum reuocatio quo tempore petenda sit. nu. 3. col.
1. fol. eodem.
Attentatorum reuocationem an impediat notorius iuris defectus. nu. 4. col. 1. fol. 147
Auocare causas ab inferioribus iudicibus non possunt auditoresRegij nec legatusRomaniPontificis. col. 1. fol. 47.
Auocatio causarum quid sit, & cui iure competat. nu. 1. col.
1. fol. 46.
Auocatio causarum quotuplex sit, & quot modis ea fieri rectè poßit. col. 2. fol. 47. & col. 1 fol. 50
Auocatio causæ licet tacitè fiat per literas posteriores facientes mentionem priorum literarum, tamen valet, quicquid à iudicibus actum fuerit, donec fuerint posteriores
literæ ab ipso impetrante iudicibus exhibitæ. col. 2 fo. 52
Auocatio causæ cum decreto irritanti quid operetur: & quid
si fiat motu proprio. nu. 7. col. 1. fol. 50
Auocatio causæ facta ad alterius petitionem quo nam modo
sit intelligenda. nu. 9. col. 1. fol. 52
Auocatio mandati habet vim omninò, etiam si non habuerit
eius scientiam ille cui datum erat mandatum. & ibi intellectus clem. vnicæ, de renunciat. nu. 8. col. 2. fol. 51
Aureus dictus est solidus etiam eo tempore quo erat quarta
vnciæ pars. col. 1 fol. 270
Authenticum quid propriè dicatur. nu. 1. col. 2. fol. 118
De litera B.
BALDVSfalsò dena viginti esse censet. col. 1. fol. 275
Baldi opinio declaratur in l. cùm fundus. de legat. secundo. col. 2. fol. 11
Bardulia dicta estCastella. col. 1. fol. 2
Beneficium vacare in curia & apud sedemApostolicam idem
esse censet glo. in c. statutum. de præbend. in 6. colum. 1.
fol. 219
Beneficia ecclesiastica non possunt conferri in his regnis exteris & alienis. nu 5. col. 1. fol. 214
Beneficia omnia cuiuscunque diœcesis saltem curam animarum habentia, si patrimonialia efficerentur, consultißimum esset reipubli. col. 2. fol. 214
Beneficia patrimonialia vel canonicatus cathedralium ecclesiarum, qui theologis & magistris ex electione sunt conferendi si apud sedemApostolicam vacauerint, non facilè admittitur derogatio. col. 2. pag. 218
Beneficia pertinentia ad ius patronatus. vide ius patronatus.
Beneficia vbi in curia vacauerint, & per summumPontificem fuerint alicui collata cum expressa derogatione iurispatronatus laicorum, an sit locus regio edicto de non
impetrandis literis derogatorijs. col. 1 fo. 28
Blanco quis numus fuerit. col. 1. fol. 291
Medias blancas olim inHispania. ibidem.
Blancæ vulgò dictæ ex marcho signantur, cxcij. duæ autem
efficiunt vnum marauedinum col. 3 fol. 253
Ex libra autemRomana cuduntur. 288. ibidem.
Bonitas pecuniæ intrinseca an sit consideranda iuxta tempus
contractus vel solutionis. nu. 2. col. 2. fol. 302
CAMBIRElicet numismata aliquo ab alterutra parte concesso precio. nu 4 col. 2. fol 299
Hoc tamenCambium secundumCaietanum tantùm
licitum est publicis campsoribus. col. 1 fol. 300
Campsores vnde dicti. ibidem.
Cancellarius quis dicatur. col. 1. fol. 28
Cancellarij apud veteres dicuntur ijdem qui hodie notarij
dicuntur. col. 2. fol. 28
Cancellarij potestas & dignitas quanta fuerit ab hinc mille
annis apudGallos,Hispanos, &Anglos. ibid.
Caracta quæ dicantur apud aurifices. col. 2. fol. 266
Cælius secundus deceptus in scholijs adIuuenalem, dum trientem sensit omnium minimam monetam. col. 2. fol. 254
CarolusMolinæus in libello ad edictumHenrici secundiGallorumRegijs cautißimè est legendus: quia tradit multa
aduersus ecclesiasticam iurisdictionem. col. 2. fol. 188
Castella olimBardulia dicta est. columna prima. folio 2.
Castro à rege alicui concesso, an censeatur concessa iurisdictio, & quid de mero & mixto imperio. nu. 10. colum. 2.
fol. 8
Castro concesso cum iurisdictione an veniat merum an mistumImperium. col. 2. fol. 10
Castro concesso cui nulla adhæret iurisdictio nec mistum nec
merum imperium, nōnon censetur vlla translata iurisdictio,
etiamsi princeps quiCastrum concedit, eam specialiter habeat. col. 1. fol 9
Caussa possessoria rei spiritualis an sit temporalis, & an possit per iudicem secularem tractari. col. 1. fol. 210
Causa possessoria rei spiritualis quoties mixtam habet proprietatis rationem, non potest per iudicem secularem expediri, sed est omninò per ecclesiasticũecclesiasticum examinanda. co.
2. fol 210
Causa semel ad curiam delata non redit ad iudicis inferioris
cognitionem, & quid vbi appellatio non est iustificata.
nu. 5. col. 1. fol. 48
Causæ principalis cognitio retineri non potest in curia principis ex appellatione quacunquacunque. numer. 6. colum. 2. folio 49
Causæ remißio videRemißio.
Cautio an sit danda de restituendis alimentis & expensis
quas reus diues coactus sit pauperi actori ministrare. nu.
7. col. 2. fol 35
Clericus laici hæres nondum cœpta lite apud secularem cum
defuncto vocandus est pro actione hæreditaria ad iudicem ecclesiasticum, & quid de iure regio partitarum.
nu. 4. col. 1. pag. 44
Clericus lite pendente apud iudicem ecclesiasticum detineri
debet reclusus in carceribus. nu. 4. col. 1. pag. 203
Clericus non est admittendus coram iudice seculari, etiamsi
non renunciet priuilegio fori ad defensionem eius, qui
ab eo rem habet in feudum, vel emphiteusim. co. 2. fo. 43
Clericus non habens beneficium ecclesiasticum poterit esse
tabellio apud secularia tribunalia publicè. columna 2.
pag. 126
Clericus non potest cōsentireconsentire in alterius iudicis iurisdictionẽiurisdictionem
absque episcopi consensu col. 1 fol. 57.
Aliud tamen dicendum est, vbi clericus in locũlocum aliquem destinaret solutionem. & in eodem postea inueniretur: tunc
enim poßet conueniri apud illius loci tribunal. ibid.
Clericus primæ tonsuræ puniri potest quandoquè per secularem iudicem absque vlla solenni degradatione. num. 3.
col 2 fol. 197
Clericus primæ tonsuræ, qui post monitionem non fuerit vsus tonsura & vestibus clericalibus quocunque in crimine puniri potest per iudicem secularem, absque vlla degradatione & traditione solenni facta ab ipso iudice ecclesiastico. col. 2. fol. 196
Clericus qui apud iudicem secularem accusatus omisit vsque
ad sententiam opponere declinatoriam fori exceptionem
meritò est in expensis condemnandus. colu. 2. fol. 201
Clericus sacris ordinibus insignitus, quamuis beneficium ecclesiasticum non habeat, non poterit officium tabellionis
exercere etiam apud ecclesiastica tribunalia. co. 2. fo. 126
Clerici remißio cuius expensis fieri debeat. num. 5. colum. 1.
fol. 203
Clerici ante omnem humanam legem iure diuino sunt exempti à iurisdictione seculari. num. 1. col. 1. fol. 187
Contrariam tamen opinionem multi probare conantur. col.
1. fol. 188
Clerici arma portantes an poßint per iudicem secularem puniri. num. 7. col 2. fol. 203
Clerici coniugati nōnon ex hoc amittunt fori priuilegium, quòd
semel aut aliquando tonsurātonsuram & vestes clericales dimiserint, modo tempore delicti tonsi fuerint, & vestibus clericalibus induti. col. 2. fol. 194
Clerici coniugati quo ad ciuiles causas subditi sunt iudicibus
secularibus. num. 7. col. 1. fol. 193
Clerici & eorum res non sunt iure diuino à iurisdictione
principum secularium exempti in rebus temporalibus &
criminalibus, quæ spiritualia non attingunt. col. 2 fol. 189
Clerici & monachi an poßint esse tabelliones numer. 8. col. 1.
fol. 126
Clerici facti post commissum delictum, quando effugiant forum secularis iudicis. col. 1. fol. 198
Clerici in his, quæ verè & propriè spiritualia & ecclesiastica sunt, potestate principis secularis exempti sunt. col. 1.
fol. 189
Clerici possunt apud iudicem secularem petere, laicum solutionem decimarum recusantem compelli ad eas soluendas. nu. 2. col 2. fol. 211
Clerici primæ tonsuræ qui semel regiam & secularem iurisdictionem declinauerint, quæ patiantur iure regio incommoda. nu. 6. col. 1. fol. 203
Clerici primæ tonsuræ qui solo nomine clerici sunt, nulli ecclesiastico ministerio seruientes, non videntur à seculari
iurisdictione exempti. co. 1. fol. 198
Clerici primæ tonsuræ quicunque etiam si liberi sint à matrimonio, non sunt exempti in criminalibus causis à iudicibus secularibus: nisi tempore commißi criminis &
quatuor proximis ante mensibus tonsura & vestibus clericalibus vsi fuerint. colum. 1. fol. 196
Clericorum exemptio à potestate iudicis secularis, an sit diuino vel humano instituta. nu. 1. col. 1. fol. 187
Clericorum exemptio potuit à romano pontifice iure humano induci, etiamsi non fuerit iure diuino statuta. num. 3.
colu. 1. fol. 189
Clericorum exemptio & eorum priuilegia quo ad forum &
canonem, an poßit tolli vel limitari perRomanũRomanumPontificem. nu. 4. col. 1. fol. 190
Clericatus quo modo probari potest. nu 3. col. 2. fol. 202
Clericales vestes quæ dicantur, & quæ in hoc poßit consuetudo efficere. colum. 2. fol. 194
Cognitio principalis causæ retineri potest in curia principis quandoquandoque ex appellatione quacuńquacunque. nu. 6. co. 2 fo. 49
Collatio beneficij facta præsente & tacente illo, qui ius habet in beneficio, vel potuit illāillam impedire, valet omninò.
col. 2. fol. 97
Colonus, videSterilitas.
Computum apudHispanos idem quod apudItalos &Gallos
millio. col. 2. fol. 279
Condemnatus, videVictus, & condemnatio expensarum,
vide expensas.
Confessus & conuictus non auditur appellans tàm in criminalibus quàm in ciuilibus. num. 5. col. 2. fol. 148
Confessus & conuictus an poßit tormẽtistormentis subijci. co. 1. f. 149
Confessus tantùm etiamsi testibus conuictus non sit, nec in
ciuilibus, nec in criminalibus regulariter ad appellandum
admittitur. col. 1. fol. 150
Confeßio in ciuilibus, & criminalibus an impediat appellationem. nu. 5. col. 1. fol. 149
Confiteri potest quis peccatum quo ad absolutionem interiorem illi sacerdoti, in cuius parochia deliquerit. colum. 1.
fol. 62
ConsiliarijRegij ius habent in regnisHispaniarum tollendi
vim & violentiam quæ à iudicibus ecclesiasticis appellantibus fieri solet. col. 1. fol. 212
Consiliarij regij non cognoscunt de iustitia appellationis ad
summumPontificem deferendi ad hoc, vt ab ipsis sententia confirmetur vel reuocetur. col 2. fol. 212
ConsuetudoAnglorum apud quos clerici quicunque etiam
coniugati in sacris constituti coram iudice seculari litigare coguntur super actionibus realibus mixtis & personalibus, merito à iuris pontificij professoribus reprobatur. co. 2. fol. 191
Et quid deGallorum consuetudine, apud quos clerici in realibus actionibus apud iudices seculares conueniuntur. colum. 1. fo. 192
ConstitutioAlexandri VI. traditur, quæ de tonsura & vestibus clericalibus tractat. nu. 1. col. 1. fol. 196
Et an poßit condemnari ad mortem. col. 1. fol. 150
Contrahens tamen si habeat bona in loco contractus, poterit
iudex loci contractus præmissa legitima citatione, & ipso contrahente contumace, mittere actorem in posseßionem bonorum, quæ reus in loco contractus habet. colu. 2.
fol. 55
Contractus ratione nemo potest conueniri nisi ibidem inueniatur. col. 1 fol. 55
Contractus ratione quando quis poßit, vbi contraxerit conueniri, latè traditur. nu. 3. col. 1. fol. eod.
Contractus si paratam habet executionem, ea executio peti
poterit apud iudicem loci contractus, ad quem causæ remißio fieri debet. col. 1. fol. 58
Si verò mittuntur ad petitionem populorum stipendium habere debent ab ipsis populis. col. 2. fol. eodem.
Correctores cur inCastellana repub. semper exteri solent
mitti. col. 1. fol. 24
Correctorem in ciuitatibus quæ alicui duci autMarchioni
subditæ sunt, an domini, inuitis populis possint rectorem
mittere. col. 1. fol. 24.
Creditor habens hypothecam absque priuilegio, vel priuilegium absque hypotheca in actione personali, an eodem
iure vti poßit. num. 2. col. 1. fol. 182.
Et quid vbi creditor posterior habet causam onerosam. nu.
3. col. 1. fol. 183.
Creditor licet non possit tractare litem super proprietate
pignoris inuito debitore: bene tamen eo nolente & refragante potest agere hypothecaria. colum. 2. folio. 81.
Creditor prior hypothecam & priuilegium prælationis habens potest agere contra posteriorem creditorem, cui fuit soluta pecunia, etiam si ea sit bona fide consumpta.
numer. 1. colum. 2. folio. 181
Cruzado quis numus fuerit. col. 1. folio. 291.
Curia apudRomanos quæ dicebatur. col. 2. fol. 27
Curia principis hoc priuilegium habet, quod quilibet dum in
ea est in ciuilibus apud curiæ iudices poßit conueniri, etiam si ibi non contraxerit. col. 1. fol. 29
CuriaRegis quæ dicatur, & ibi de regijs auditorijs &Cancellarijs, ac deCancellarij dignitate. num. 10. col. 2. fol. 27
Curiæ dicebantur, in quibus vnusquisque populiRomani
quid gerebatur, quales sunt hæ triginta numero, in quasRomulus populumRomanum distribuit. col. 2. fol. 3
Curiata comitia quæ dicebantur. col. 2. fo. 3
De litera D.
DAMNATVSad mortem vbi testamentum fecerit & mortem obierit eo tempore quo poterit
appellare, valet ipsum iuramentum. colum. 2. folio 145
Decimarum causa quandoquandoque potest apud iudicem laicum expediri. nu. 2. col 2. fol. 211
Denarius & drachma attica eiusdem sunt ponderis. colu. 2.
fol. 257
DenariusHispano regali quo aurifices vtuntur, respondet.
col. 2. fol. 257
Denarius olim cudebatur ex argento puro, quandoquandoque ex misto. num. 6. col. 1. fol. 287
Denarius quid, & eius pondus. col. 2. fol. 257
Denarius romanus non semper eiusdem ponderis fuit. col. 1.
fol. 258
Denarius romanus decem aßibus fuit æstimatus. ibidem.
ECclesia an habeat priuileginm vocandi quemcuńquemcunque ad
curiamRegis quoad primam causarum cognitionem. num. 3. col. 1. fol. 38.
EmptionẽEmptionem ex æstimatione præsumi, an impediat mariti inopia. num. 8. col. 2. fol. 178
Episcopus potest auocare causam pendentem coram eius vicario. col. 1. fol. 46
Episcopi lata significationeRegis vasalli dicuntur. c. 1. fo. 22
Epistola recognita probat, & quid si non fuerit recognita.
num. 7. col. 1. fol. 143
Eugubinus deceptusGenes. cap. 24. &Leuit. 27. col. 1. f. 261
Exceptio declinatoria fori proponi poterit à clerico apud
iudicem secularem, etiam post sententiam, quæ transierit
in rem iudicatam. num. 2. col. 1. fol. 201
Exceptio vbi ante conclusionem orta erat, & post conclusionem venit in cognitionem ipsius exercentis, communiter receptum est, non posse proponi, vt probatio eius admittatur post conclusionem in causa. col. 1. fol. 168
Exceptio vtcunvtcunque dilatoria, si oriatur post litis contestationem, admittenda tunc est, & opponi poterit. col. 2. f. 167
Excommunicatio lata post appellationem, licet sit nulla: illata tamen post sententiam intra tempus ad appellandum, valet mero iure ac ligat. col. 2. fol. 145
Executio an impediatur nullitate opposita per exceptionẽexceptionem.
col. 2. fol 157
Executio apudGallos sententiæ latæ in parlamento principis, etiam in prima instantia per exceptionem nullitatis
impediri non potest. col. 2. fol. 160
Executio contractus & instrumenti publici quo laicus obligatur, an petenda sit coram iudice ecclesiastico aduersus
clericum huius laici hæredem. col. 2. fol. 44
Executio fieri non debet pendente lite super nullitate sententiæ, nisi trium sententiarum conformium. nu. 1. col. 1.
fol. 160
Executio instrumẽtiinstrumenti publici an poßit peti ex lege regia contra clericum, & coram quo iudice petenda sit. nu. 5. col. 2.
fol. 44
Executio sententiæ facta intra decem dies datos ad appellandum, reuocanda non est, si postea non appelletur. col. 1.
fol. 146
Executio sententiæ, vide in verb.Tertius.
Executio trium sententiarum conformium, an impediatur
nullitate opposita procedente à defectu iurisdictionis.
col. 2. fol. 162
Executio trium sententiarum conformiũconformium, an habeat locum
restitutionis in integrum lite pendente. nu. 7. col. 2. fo. 165
Exemplum & exemplar quonam modo differant. nume. 4.
col. 2. fol. 121
Exemplum solenniter traductum ex originali, quibus præiudicet. num. 5. col. 2 fol. 135
Exemplum traductum ex originali propter antiquitatem
exemplationis fidem quandoquandoque facit, etiam si de solennitate traductionis non apparet, quod latè disputatur. numer. 7. col. 2 fol. 136
Exemplum vt probet, quantum temporis requiratur ad constituendam antiquitatem. ibid.
Exemplum vt probet, qua ratione & forma sit transcribendum ex originali. nu. 4. col. 1. fol. 135
Exemplo creditur & datur fides, quoties id reperitur inter
acta iudicij. num. 6. col. 1. fol. 136
Exemplis regulariter fides non est adhibenda, etiam ab ipso
principe. num. 2. col. 1 fol. 133
Exemplar deductum ab originali quæ priuilegia, & de exemplatione priuilegij. num. 8. col. 2. fol. 138
Exempti in foro conscientiæ, an delicti ratione forum sortiantur. num 5. col. 2. fol. 62
Exemptio clericorum à iurisdictione quamuis iure tantum
seculari humano sit inducta: princeps tamen secularis vtcunvtcunque summus sit, nōnon poterit huic immunitati aut exemptioni, proprijs legibus derogare. col. 1. fol. 190
Exemptio clericorum, & eorum priuilegia quoad forum
& canonem, an poßint tolli vel limitar per romanũromanum pontificem. ibid.
Exemptio clericorum à foro seculari, etiam si secũdumsecundum communem opinionem iure diuino foret inducta, id obtineret quoad sacerdotes, diaconos, & subdiaconos, atatque itidem clericos primæ tonsuræ, qui tamen actu ministerio
diuino vacarent. colum. 1. fol. 191
Expensarum condemnatio quæ fieri debet aduersus temerè
litigantes, an sit facienda etiam propter iustam litigandi
causam, si cum iuris communis regula conueniat, statutum alicuius vrbis & municipalis lex, quæ dictet victum
victori condemnandum in expensis. col. 1. fol. 172
Expensarum condemnatio tunc fieri debet, cùm fuerint petitæ. num. 5. col. 1. fol. 173
Expensarum condemnationem si quis petierit, eáeaque fuerit à
iudice omissa, non poterit appellare victor ab omissa condemnatione expensarum ibidem.
Expensarum condemnatio fieri potest, etiam vbi quis fuerit
victus per interlocutoriam sententiam. col. 2. fol. 171
Si tamen iudex condemnationem istam velit differre ad diffinitiuam, poterit hoc facere. ibidem.
Expensarum condemnatio est omittenda, vbi victus habuerit iustam litigandi causam. num. 3. col. 2. fol. 171
Expensarum taxatio quo pacto fieri debeat. n 6. col. 2. f. 173
Expoliatus licet antè omnia sit restituendus: tamen si super
petitorio & principali litem contestetur, non poterit postea petere, se restitui interdicto vnde vi. col. 2. fol. 146
Euocatio litium & causarum, vide auocatio.
Exteri non possunt in his regnis ecclesiastica beneficia obtinere. num. 5. col. 1. fol. 214.
De litera F.
FAlsa moneta vide in dictione, moneta.
Feuda, emphiteusis & ius patronatus an admittant repræsentationẽrepræsentationemistāistam, vt filius locum patris præmortui
obtineat cum patruo, vel vt eũeum excludat. n. 13. c. 2. f. 249
Fideicommissum familiæ vel agnationi relictum vt proximiores admittantur, an proximiori testatoris primi vel
vltimi possessoris deferatur. num. 1. col. 2. fol. 237
Filius fratris præmortui an admittatur cum patruo ad fideicommissum familiæ relictum. & inibi intellectus gloss. in
l. cum ita. §. in fideicommisso. ff. de legat. 2. num. 4. col. 1.
fol. 240
Filius in succeßione descendentium erga ipsos ascendentes,
an repræsentet patris personam, & in eius locum admittatur etiam vltra pronepotes. num. 5. col 1. fol. 243
Filius in maioratibus patrem repræsentat, & ideo nepos patruo præfertur, etiam si omninò agatur de succedendo
transuersalibus. num. 10. col. 2. fol. 246
Filius pendẽtependente filiationis causa ex summaria cognitione percipit mandato iudicis à patre alimenta. nu. 8. col. 1. fol. 36
Filius secundo geniti mortuo primogenito absabsque liberis præfertur patruo filio tertiogenito vltimi possessoris. nu. 9.
col. 1. fol. 246.
Fœmina virgo quæ cœlibem vitam egit, an habeat priuilegiũpriuilegium
viduæ. num. 2. col. 1. fol. 37
Forum ratione delicti quis non sortitur in foro conscientiæ.
num. 4. col. 2. fol. 61
Forum sortitur quis & habet eo in loco, vbi delictum commiserit, tametsi aliâs ibidem ea ex causa non posset in iudicium vocari, nec forum sortiretur. col. 1. fol. 61
Frater vtrinvtrinque coniunctus, an præferatur in iure accrescendi
& ex pupillari substitutione. nu. 2. col. 1 fol. 238
Fructus omnes non tantum industriales & ciuiles, sed & naturales ad dominum agri pertinent. num. 3. col. 1. fol. 232
Fundo legato simpliciter, vel parte fundi communis pro indiuiso, non adiecto pronomine, meum, veniet in legatum,
quod rei legatæ post testamentũtestamentum accesserit. nu. 3. c. 2. f. 12
Fundo legato vel parte fundi communis pro indiuiso apposito pronomine,Meum: an veniat in legatum, quod ipsi
testatori ex ea parte socij accesserit post testamentum.
num. 4. col. 1. fol. 13
Fundo legato qui certis est in testamento limitibus designatus, an veniat in legatum, quod post testamentum eidem
fundo adiectum fuerit à testatore. num. 7. col. 1. fol. 14
Fur rem furtiuam aliò deferens, an sit remittendus ad locũlocum
delicti. num. 9. col. 2. fol. 66
De litera G.
GEnitiuus casus vbi potest extare restrictiuè & demonstratiuè est intelligendus potius vt restringat,
quàm vt demonstret. col. 1. fol. 63
Germaniæ principes, quibus facultas data estChristiani orbisImperatorem eligendi, populum ipsum, &ChristianāChristianam
communitatem omninò repræsentant. col. 2. fol. 4
Gloss. emendatur in c. si quis aliquando. §. in leuitico. de pœnit. distinct. 1. num. 10. col. 1. fol. 261
Gothi qua ratione, & quo temporeHispaniarumImperium
obtinuerint. nu. 1. col. 1. fol. 1
Gothi vtebantur proprijs in legibus solido aureoRomanorum. col. 2. fol. 274
Granata anno domi. M. CCCCXCII. in ditionemChristianorum redacta fuit. col. 1. fol. 2
GregoriusLopez vir diligentißimus in elimandis & expurgandis legibus regni. col. 2. fol. 43
De litera H.
HAEreditatis petitio an detur contra poßidentem titulo putatiuo. num. 4. c. 1. fol. 72
Hæreditatis petitio cur non detur contra titulo possidentem, quæ sit vera ratio. num. 2. c. 1. fol. 70
Hæreditatis petitio datur contra poßidentem titulo adquisito post testatoris mortem. num. 3. c. 1. fol. 71
Hæreditatis petitio est iudicium vniuersale. & inibi quonam
modo proponenda sit nu. 1. c. 2 fol. 69
Hæreditatis petitio non datur contra poßidentem titulo acquisito ab eo qui poterat petitione hæreditatis conueniri. num. 5. c. 2. fol. 72
Hæreditatis petitione proposita si in libello sit certa res expreßim & nominatim petita, an poterit alia res in id iudicium deduci. num. 6. col. 2. fol. 73
Hæreditatis petitio sufficiens, cùm actor petit se pronunciari hæredem, & huic petitioni accedit omnium rerum restitutio, si actor obtinuerit. ibid.
Hæreditatis petitione agens non tenetur ad probationem dominij rei petitæ. col. 2. fol. 70
Vnde maximè refert agatur rei vendicatione an petitione
hæreditatis. ibid.
Hæreditatis petitio qua ratione detur contra poßidentem
pro possessore & sic contra prædonem. ibi.
Hæreticus an sit remittendus. num. 12. col. 1. fol. 71
Hæretici ecclesiæ reconciliati, qui habitum gestant publicè
pœnitentium, an sint sub iurisdictione inquisitorum, vt
pro alijs criminibus, quæ ab hæresi distincta censentur, ab
ipsis tantum inquisitoribus puniri debeant, non ab alijs
iudicibus ecclesiasticis. num. 5. col. 1. fol. 209
Homo cæteris animantibus longè ciuilius. col. 2. fol. 2
Hypotheca generalis etiāetiam tacita futura bona debitoris complectitur. num. 4. col. 1. fol. 183
De litera I.
INcola quis propriè dicatur. c. 2 fol. 230
Infamia facti licet aliqua ex parte detrahat instrumentis
non tamen infamis infamia facti priuatur exercitio
tabellionatus, quamuis sit publicum. col. 2. fol. 124
Infamis creatus à rege tabellio, nōnon est verus nec legitimus tabellio, nec adhibenda est fides eius instrumentis, nisiRex
principis potestate infamiam illam toleret. col. 2. fol. 123
Infamis infamia facti quæ ex criminibus oritur, non debet à
principe, nec à republica tabellio constitui. col. 2. fol. 124
Infamis infamia iuris non potest esse amanuensis, scriba seu
notarius principis. col. 1. fol. 123
Infamis non potest esse tabellio in ipsa principis curia, nec
in ipsius principis summis tribunalibus & prætorijs. ibid.
Infamis non potest esse tabellio publicus. col. 2. ibid.
Infamis non potest esse tabellio etiam ex his, qui non sunt à
republica constituti, vt hoc officium publicè exerceat. ib.
Inhibitio non aliter operatur effectum, quàm si fuerit canonicè facta. & quæ dicatur canonica. num. 3. col. 2. fol. 156
Inimicitiæ suspicio non tollitur reconciliatione, nisi longo
tempore fuerit confirmata. col 1. fol. 113
Inimicus à testimonio repellitur, & quonam modo hæc conclusio sit intelligenda. num. 3. ibid.
Inquilino alicuius domus an sit facienda remißio pensionis
propter pestem similémue causam, cuius ratione vti non
potuit domo conducta. num. 3. col. 2. fol. 185
PensionẽPensionemtamẽtamen soluere tenetur pro tempore quo tenuerit. ib.
Institutio facta ab episcopo patrono præsente, non tamen
præsentante, valida est: nec potest rescindi, ex eo, quod
fuerit facta patrono non præsentante. col. 2. fol. 95
Instrumentum authenticum quod dicatur, & in quo diffe|
Instrumentum confectum à sacerdote tabellione validum est,
licet malè faciat sacerdos tali se immiscens officio. col. 1.
fol. 127
Instrumentum confectum à tabellione postquam affectus est
infamia iuris, & si ea careret tempore creationis, nullam
habet fidem publicam. col. 1. fol. 124
Instrumentum publicum quam fidem faciat inter extraneos
à quibus confectum non est. num. 9. col. 2 fol. 132
Instrumentum publicum qua forma & qua solennitate conficiendum sit ex protocolo tabellionis mortui. num. 3. colum. 2. fol. 133
Instrumentum quod plures habet partes, & varia rerum capita distinctos actus continentia, omninò & integrè iudici est exhibendum. col. 2 fol. 130
Instrumentum semel in iudicium ab vno prolatum etiam aduersario suffragabitur. num. 7. ibid.
Instrumenti falsitas maxima præsumitur, quoties reperiuntur protocola ipsiusmet tabellionis eiusdem anni & mensis, qui conscripti sunt in instrumento & tamen nulla in
his huius instrumenti reperitur mentio. col. 1. fol. 121
Instrumenti prima authoritas ab ipsomet tabellione constat,
nempe à publica persona, quæ reipubl. delegatione habeat munus istud publica conscribendi instrumenta. ibidem. num. 9. col. 1 fol. 127
Instrumenti prima ac potißima authoritas ex eo deducitur,
quod eius author fuerit à principe tabellio constitutus.
num 9. col. 2 fol. 127
Instrumenti publici fides an periclitetur ex eo, quod protocolum non inueniatur. num. 3. col. 2 fol 120
Instrumenta publica quo tempore litis sint proferenda. numer. 8. col. 1 fol. 131
Instrumenta publica paratam habent exequutionem aduersus clericos regia lege. col. 1. fol. 45
Interdicere apud. M. Cicer. quid propriè sit. col. 1 fol 108
Interdictum hoc Interim, an sit concedendum possessori, cui
resistit iuris communis præsumptio num. 6. col. 2. fol. 110
Interdictum hocInterim, quo practici vtuntur, vnde originem duxerit, & in quo differat ab interdicto vti poßidetis. num. 1. col. 1. fol. 107
Interdictum in integrum restitutionem non admittit. col. 2.
fol. 109
Interdictum propriè dicitur, quo prætor aliquid iubet, vel
vetat, non perpetuò, sed ad tempus. col. 1. fol. 108
Interdictum vti poßidetis, quandoquandoque principaliter proponitur, quandoquandoque lite pendente super proprietate in iudiciũiudicium
deducitur, ac verè posseßionem respicit. col. 2. fol. 108
Interdicti hocInterim summaria tantum cognitio est ad pronunciationem necessaria. num. 4. col. 1. fol. 109
Interdicto testium defectus subijciendos non esse. colum. 1.
fol. 110
Interdicto vnde vi agens, si consentiat eum excipere de dominio, & offerre probationem eius statim agendam, videtur itidem consentire, quod discutiatur dominij ac proprietatis causa. col. 2 fol. 146.
Interdicta omnia aut prohibitoria aut restitutoria dicuntur. col. 3. fol. 108
Iudex, an poßit verbalem citationem intra territorium alterius propria exequi authoritate. num. 7. col 1. fol. 58
Iudex diuersi principatus an teneatur vel remittere, vel parti ius petenti iustitiam ministrare. col. 2. fol. 67
Iudex domicilij potest punire subditum, qui extra eius territorium deliquerit. col. 1. fol. 64
Sed an poterit cognoscere per inquisitionem de crimine extra territorium commisso. ibidem
Iudex ecclesiasticus potest clericos repetere à secularibus
iudicibus, etiam si ipsi clerici confeßi fuerint, se esse laicos. col. 2. fol. 201
Iudex ecclesiasticus, an poßit mittere in carcerem laicos propria authoritate. num. 2. col. 2 fol 53
Iudex ecclesiasticus non secularis cognoscit de quæstione illa, anClericus sit remittendus ad forum ecclesiasticum.
num. 1. col. 2 fol. 200
Iudex etiāetiam delegatus, an poßit testem etiam exemptũexemptum, etiam
clericum punire propter crimen, quod inferendo testimonio commiserit. num. 8. col. 1. fol. 117
Iudex loci contractus potest requirere iudicem eius loci vbi
habitat, qui contraxit: vt contrahentem citet, & iubeat
ad iudicem contractus accedere actori responsurũresponsurum. c. 1. f. 55
Iudex nihil potest pendenti appellatione nouare. num. 1. c. 2.
fol. 144
Iudex non tenetur remißionem facere ad iudicem sibi subditum vel minorem. col. 1. fol. 68
Iudex qui alteri in officio succeßit, tenetur exequi literas requisitorias ad eius antecessorem destinatas. nu. 1. c. 1. f. 59
Iudex quicunquicunque requisitus tenetur remittere reum ad locum
delicti, & quid si ipse præuenerit requirentem in causæ
cognitione. nu. 6. col. 2. fol. 63
Iudex secularis & ecclesiasticus mutuò sibi præstant, &
præstare tenentur auxilium in exequendis mandatis &
sententijs. num. 1. col. 1. fol. 53
Iudex secularis potest alterius sententiam exequi, si pro eius
executione fuerit requisitus. col. 2 fol. 54
Et si recusauerit, compellendus est per superiores iudices
ibid. & c. 1. fol. 59
Iudex secularis secundum rigorem iuris non potest cognoscere de causa possessoria beneficij ecclesiast. ci. colum. 2.
fol. 210
Iudex vnus ex pluribus iudicibus delegatis, si recusatur, quid
agendum. col. 1 fol. 170
Iudices curiæ an poßint causas & lites coram iudicibus inferioribus pendentes ad suum tribunal euocare. c 1. f. 46
Iudices requisiti ab alijs, an & quando auxilium exhibere
teneantur in sentẽtijssententijs & contractibus exequẽdisexequendis. c. 1 f 55
Iugera tot ex certo fundo vendita constituunt actum venditionis ad rationem mensuræ. num. 3. col. 1. fol 16
Quid dicendum, vbi modus mensuræ non rei principali, sed
|
Iura ciuilia quid de iudicum recusationibus statuerint. numero 1. c. 1. fol. 166.
Iuramentum quid efficiat in hac specie quò ad fori renunciationem. num. 6. c. 1. fol. 57
Iuramentum vt præstetur nomine alterius, requiritur necessariò speciale mandatum. c. 2. fol. 131
Ius patronatus in dubio præsumitur à laicis acquisitum ex
constitutione, donatione vel fundatione. col. 2. fol. 221
Iuris patronatus laicorum beneficia minimè comprehenduntur sub apostolicis reseruationibus. col. 1. fol. 217
Iurispatronatus laicorum derogatio non est admittenda, vbi
beneficia extra curiam vacauerint. col. 1. fol. 218
Iurispatronatus laicorum derogatio sit admittenda, vbi beneficium erat in curia litigiosum. c. 2. fol. 222
Ius patronatus laicorum quo pacto ab ecclesiastico distinguatur. num. 2. c. 1. fol. 217
Ius patronatus vbi pertinet simul & ad clericũclericum & ad laicũlaicum,
an censeatur ecclesiasticũecclesiasticum quò ad derogationẽderogationem. col. 1. f. 220
Quid de iure patronatus ecclesiastico, quod habuit à laicis
& eorum patrimonio originem, & de iure patronatus
clerici & laici. num. 5. c. 2. fol. 219
Quid de iure patronatus adquisito per præscriptionem aut
priuilegium, & de patrono poßidente. nu. 6. c. 2. fol. 220
Iuri patronatus beneficij vacantis in curia per permutationem an tacitè vel expreßè derogari poßit. nu. 9 c. 1 fo. 226
Iuri patronatus laicorum licetPapa derogare poßit: non censetur derogatũderogatum, nisi expressa eius mẽtiomentio fiat. n. 1. c. 2. f. 216
Iurisdictio à principe concessa in aliquo castro, an extendi
debeat ad ipsius castri augmentum. num. 1. col. 1. fol. 11. &
num. 8. c. 1. fol. 14
Iurisdictio ac mistum imperium ciuitati vel castro adhæret,
non tantum cum ea exercenda sunt à populo: sed & cum
iurisdictio merum ac mistum imperium saltem materialiter & paßiuè ciuitati accessoria sunt. col. 1. fol. 9
Iurisdictio acquiri potest vsucapione & præscriptione. colum. 2. fol. 8
Iurisdictio an censeatur concessa à principe in castri donati
aut venditi augmento. num. 8 col. 1. fol. 14
Iurisdictio & territorium concessa videntur, concesso alicui
simpliciter castro. col. 2. fol. 8
Iurisdictio, merum ac mistum imperium potest alicui à rege
concedi speciali iure in aliena ciuitate. col. 1. fol. 8
Iurisdictio suprema quam maioriam dicimus, non censetur
vllo casu à rege in alium translata. num. 1. col. 1. fol. 21
Iurisdictio tota reipublicæCastellanæ penesRegem est, ab
eóeoque deriuatur in alios. num 9. col. 1 fol. 8
Iurisdictio vt transferatur, necesse est eam speciali concessione transferri. col. 2. fol. 9
Iurisdictionem habens in aliquot oppidis, an habeat aliquod
ius in pascuis publicis ratione ipsius iurisdictionis. nu. 1.
c. 1. fol. 230
Iurisdictione expreßim alicui concessa in castro vel villa, an
censeatur etiam concessum merum ac mistum imperium.
col. 2. fol. 9
Ius patronatus competens alicui fraternitati laicorum quale
sit. num. 8. col. 2. fol. 225
Ius patronatus priuilegio aut præscriptione quæsitum, anpoßit conferri perPapam etiam absabsque speciali derogatione. col. 3. fol. 220
Ius & priuilegium reuocandi domum quibus competat, cum
apud iudices curiæ conueniuntur. num. 1. col. 1. fol. 29
De litera L.
LAicus ratione societatis potest arbiter esse de causa spirituali simulcum clerico. col. 1. fol. 205
Laicus qui simul cum clerico delictum commiserit, an
poßit seculare iudicium declinare. nu. 1. co. 2 fol. 204
Legatarij quando poßint appellare à sententia lata contra
hæredem. col. 2. fol. 94
Legatarij si velint aßistere hæredi scripto, & eidẽeidem in defensione causæ auxiliũauxilium impertiri, tenẽturtenentur causam & litẽlitem adsumere in eo statu in quo est tẽporetempore oppositionis. c. 3. f. 75
Legatus & alij ius reuocandi domum habentes, si vt aduenæ
contraxerint, illo iure gaudeant. nu 3. col. 1. fol. 30
Legatinon habent ius reuocandi domum pro contractibus
tempore legationis factis. nu. 2. col. 2 fol. 29
LegatusRomaniPontificis non potest causam pendentem
coram iudicibus ordinarijs auocare. c. 2. fol. 47
Legatum mancipiorum viuo testatore, qui pro eis æstimationem legauerat, valet post mortem eorum, si testator voluntatem non reuocauerit. col. 3. fol. 178
Legato toto fundo expreßim etiam adiecto pronomine, meum, venit in legatum quod tempore mortis per testatorem fuerit adiectum. col. 2. fol. 12
Legata taberna pannorum non ipsæ merces quæ in taberna
sunt, sed ipsa tantùm taberna legata videtur. col. 2. fo. 63
LexRegia, quæ & vnde dicta. colum 2 fol. 3
L. cum res. §. 1. ff. de statu liber. interpretatio adducitur. colum. 2. fol. 280
L. lecta. ff. si cert. petat. intellectus. col. 2 fol. 280
LexSalica apudGallos quæ sit. nu. 8. col. 2 fol. 7
L. Si quis stipulatus. ff. de solutio. vera interpretatio. col. 1.
fol. 281
L. vnic. C. de collat. lib. 10. explicatur. col. 1. fol. 271
L. vlt. C. de donatio. expenditur. col. 2. fol. 261
Leges curiatæ & populares quæ. col. 2. fol. 3
Leges variæ iuris regalis super valore monetæ concordantur. num. 2. col. 2. fol. 284
Libella argenteum numisma quartam partem denarij habuit. col. 1. fol. 258. & col. 1. fol. 259
Libri rationum quam fidem faciant. num. 8. col. 4. fo. 143
Libra romana quomodo diuidatur. nu. 3. col. 1. fol 256
Libra argenti vel auri nomine pœnæ indicta qualiter intelligatur. nu. 1. col. 2. fol. 276. & fol. 277
Libra quando non pondus, sed numus est. ibid.
Libra numeraria apudGallos valet viginti solidos turonenses ibidem.
Libra numeralisItalica. col. 2. fol. 277
Libra numeralis valentina. ibid.
Literæ apostolicæ in multis casibus & negocijs ante executionem earum ad regia mittuntur auditoria, vt illîc examinentur. col. 2. fol. 213
Literis apostolicis quæ falsis precibus in publicũpublicumdispendiũdispendiumimpetrāturimpetrantur, an liceat quādoquandoquenōnon obedire. n. 6. c. 2. f. 214
Literas apostol. ad dignitates & beneficia quæ sunt regij iuris, sanciuit grauißimis pœnis Caro. Cæsar, ne quis impetraret in derogationẽderogationemcōsensusconsensus ac præsentationis. c. 2. f. 217
Hoc ipsum etiam prohibuit in beneficijs patrimonialibus.
ibidem.
Litigiosa res quando verè ac propriè dicatur. num. 6. col. 4.
fol. 98
Litigiosi vitium in actione hypothecaria non est necessariũnecessarium,
nec quidquam nocet actori, qui pecuniam debitam exigere poterit ab eo, qui lite mota rem emerit. co. 2. eod. fo.
Litigiosam rem tamen multis placuit nusquam effici, etiam
litis contestatione, si ad eam actum sit actione personali.
colum. 1. fol. 98.
Locus est expreßim commemorandus in publicis instrumentis. num. 3. colum. 2. fol. 129
De litera M.
MAioratus succeßionem. vide toto. cap. 38
Mandatum in re necessaria, an morte mandantis
expiret, & intellectus l. fundi venditor. §. vlt. ff.
de acquir. poss. num. 2. col. 2. fol. 59
Mensura vbi ponitur causa taxationis vltra mensuram minimè locus est contractui: vbi verò ponitur causa demonstrationis mensura minor vel maior, nihil facit ad dispositionis ius. num. 1. col. 2. fol. 14
Mensuræ modus quando non rei principali, sed accessoriæ
adscribitur, quid statuendum. num. 4. c. 2. f. 16
Metropolitanus an poßit tractare inter subditos suffraganeorum de nullitatis causa. col. 1. fol. 47
Metropolitanus non potest causam à suffraganeis auocare,
nec de ea cognoscere absabsque appellatione. nu. 2. colum. 2.
fol. 46
Metropolitanus non potest dare ordines intra diœcesim
ipsorum suffraganeorum. col. 2. fol. 46
Metropolitanum falsò à mensura dici arbitraturIsidorus
lib. 7. etymologiarum. col. 1. fol. 119
Meum, pronomen adiectum rei legatæ non videtur ei apponi causa restrictionis, sed causa demonstrationis. col. 1.
fol. 12
Militibus actu militantibus non licet præter equos propriosmilitares, pecora in pascua publica mittere, nisi sint habitatores illius loci. col. 2. fol. 230
Minor & ecclesia an sint in integrum restituendi ad proponendam causam recusationis. num. 4. c. 4. fol. 168
Minor non est restituendus ad opponendum crimina vel defectus contra electum. col. 1. fol. 169
Nec etiam restituitur ad opponendum defectus contra testes. col. 1. fol. 169
Nec ad retrahendum post tempus à lege datum, nec ad opponendas exceptiones dilatorias post diem à lege datũdatum. ibi.
Minor qui se liti opponit ad coadiuuandum, an poßit restitui in integrum ad probandum. num. 3. c. 1 fol. 89
Miserabiles personæ possunt vocare quoslibet ad curiam regis in prima instantia, & an poßint apud iudicem ecclesiasticum eos conuenire. num. 1. col. 1. fol. 31
Monachus omninò prohibetur tabellionis officium exercere, nec instrumentum ab eo conscriptum valet sine abbatis licentia. col. 1. fol. 127
Nullitas an deserta videatur, deserta causa appellationis. colum. 1. fol. 159.
Nullitas euidenter ex actis constans impedit executionem
trium sententiarum conformium. num. 2. c. 1. fol. 161.
Nullitas procedens à defectu iurisdictionis impedit executionem trium sententiarum conformium. num. 4. col. 3.
fol. 162.
Nullitas proponi nec tractari potest in regnoFranciæ absabsque
appellatione. col. 1. fol. 160.
Et an in eodem regno admittatur nullitatis allegatio contra
sententiam principis, eiùsue supremi senatus. ibidem.
Nullitas quando dicatur tractari principaliter, quando incidenter. num. 7. col. 1. fol. 158.
Nullitas quoties in prætorio principis opponitur contra
processum ipsum in prima vel in secunda instantia ex eo,
quod ordo iuris non fuerit seruatus, etiam si iam sit conclusum, in causa admittitur opponens nullitatem. col. 2.
fol. 160.
Nullitatis quæstione pendente, an sit aliquid nouandum: &
an attentata sint omnia reuocanda. num. 6. col. 2. fol. 157.
Nullitate opposita per exceptionem, an impediatur. ibid.
Numisma an poßit pluris æstimari, quàm materia, ex qua
fuerit signatum. num. 1. col. 1. fol. 298.
Numisma aureum an poßit pluribus numis argenteis vendi
aut permutari, quam à lege fuerat definitum. num. 3. colum. 1. fol. 299.
Numismata certæ speciei quoties non sunt in obligatione, sed
in facultate soluendi, debitor liberatur illa reddens etiam
precio & æstimatione diminuta. num. 5. c. 2 fol. 304.
Numismatum bonitas extrinseca, quomodo sit obseruanda
quoad solutionem debiti. num. 3. c. 1. fol. 303.
Numus aureus quo tempore primúmRomæ percussus fuit.
num. 1. col. 2. fol. 262.
Numorum loco ferreis apud prius seculum vtebantur virgulis, idest, obeliscis. col. 1. fol. 269.
Nuncius cui est mandatum mißionis in posseßionem iniunctum & decretum, potest mortuo mandante eandem posseßionem tradere, & illud mandatum exequi. colum. 2.
fol. 60.
Nunciorum apostolicorum potestas à summisRegis consiliarijs examinari potest. num. 4. c. 2. fol. 213.
De litera O.
OBligatus soluere in certa numorum specie, an poßit
in alia soluere. num. 1. col. 4. fol. 302.
Obolus græcus quid & eius pondus. col. 1. fol. 259.
ObolusHebræus maior erat quinta parteGræco. colum. 2.
fol. 259.
Obiectiones contra testes admitti poterunt etiam in causa
appellationis, etiam contra testes ante sententiam productos. num. 5. col. 2. fol. 114.
Opponentis se executioni vt eam impediat, contradictio non
est admittenda, quoties ipsius opponentis calumnia præsumitur. num. 2. col. 1. fo. 103.
Ordo ecclesiasticus post delictum adsumptus, quando liberet quẽquem à iurisdictione iudicis secularis. nu. 4. col. 3. fo. 198
Ordinatio serui, vt etiam is liber sit & ingenuus, si facta fuerit sciente domino & non reclamante valet. col. 2. fo. 295
Originale & authenticum qua in significatione hac in parte accipiantur. num. 1. col. 2. fol. 118.
Orphanus in quo distinguatur à pupillo. col. 3. fol. 32.
De litera P.
PArtus ancillarum dotalium ad maritum pertinent, quoties periculum in se suscepit. col. 2. fol. 175.
Pascere animalia an poßit prohibere dominus agri post
collectas fruges. col. 1. fol. 231.
Pascere in pascuis publicis dominus oppidi iurisdictionis ratione tot propria animalia, quot & incolæ duo possunt.
c. 2. fol. 230.
Pascuis publicis vti potest dominus loci vt incola: in eis autem nullum dominium habet, quamuis in eis iurisdictionem ciuilem & criminalem habeat. c. 1. fol. 230.
Pauper propriè quis dicatur. col. 1. fol. 33.
Pauper & miserabilis persona quæ dici debeat, relinquitur
arbitrio iudicis ibidem.
Pauperes an poßint vti priuilegio ad curiam vocandi eum
qui per priuilegium ius habet. col. 2. fol. 38.
Pauperes idem ius habent quod orphani ac pupilli. numer. 3.
colum. 2. fol. 32.
Pauperes non possunt vti priuilegio ad curiam vocandi in
causa quæ est minor sex milleMarauedinis. col. 2. fol. 38.
Pauperum causæ ex decretoCæsaris die sabbati cuiuslibet
hebdomadæ examinari debent. colum. 2. fol. 38.
Pauperibus litigantibus, an sint publico stipendio dandi aduocati: & an teneatur quis gratis eis patrocinari. nu. 4.
col. 1. fol. 33.
Pecunia, an poßit pluris æstimari in priuatis commercijs,
quàm publicè sit æstimata. num. 3. c. 1. fol. 299.
Pecunia duplici ratione in precio habetur. col. 1. fol. 299.
Pecuniæ bonitas intrinseca, an sit consideranda iuxta tempus contractus, vel solutionis. num. 2. col. 2. fo. 302.
Pecuniæ mutatio post moram an noceat, vel prosit creditori.
num. 4. col. 2. fol. 303.
Pensio, an poßit constitui super beneficio iuris patronatus
laicorum absabsque eorum consensu. nu. 10. col. 3. fol. 227.
Pensio non potest constitui in his beneficijs, quæ pertinent ad
ius patronatus regium sine expresso regis consensu. colum. 2. fol. 228.
Pensio nulla constitui potest apudHispanos in beneficijs patrimonialibus. col. 1. fol. 228.
Pensio quoties in titulum beneficij datur etiam perRomanũRomanum
pontificem ex reditibus beneficij pertinentis ad ius patronatus laicorum: tunc omnia examinanda sunt & iudicanda, vt ipsummet principale beneficium. colum. 2.
fol. 228.
Pepion quis numus fuerit. col. 2. fol. 286.
Periculum rei ante mensuram adhibitam, an sit venditoris
vel emptoris. num. 6. col. 1. fol. 17.
Permutatio beneficiorum vbi fuerit facta apud sedem apostolicam, & eius causa secuta sit collatio àRomano pontifice obtenta, sine consensu patroni laici, an poßit laicus
patronus conqueri ratione huius tacitæ vel expressæ derogationis. num. 9. col. 1. fol. 226.
Permutatio inHispaniarum regnis non admittitur etiam authoritate summi pontificis facta, nisiRegis consensus
huic permutationi accesserit. col. 1. fol. 227
Permutationes admittuntur apudHispanos quæ fiunt ab ijs,
qui obtinent canonicatus & præbendas illas cathedralium ecclesiarum, quæ theologiæ professoribus per electionem sunt conferendæ. ibid.
Pœnitentes ex iudicis secularis sententia non sunt quoad alia crimina iudici ecclesiastico subiecti, vt necessariò sint
apud eundem accusandi. nu. 3. co. 1. fo. 206
Pœnitentium fœminarum ordo vbi & quando exordium
habuit. col. 2. fol. 207
Pontifex summus iustè potuit priuilegium fori quo ad clericos coniugatos temperare. col. 2. fol. 201
Populus non potest in castellana republica sibi iudices eligere, nisi fortèRex negligeret mittere. nu. 3. col. 2. fol. 22
Quidam tamen ex priuilegio principis, vel ex consuetudine,
aut præscriptione habent ius eligendi iudices ordinarios,
quos alcadesalcaldes vulgò dicimus. col. 1. fol. 28
Populi an poßint inCastellana republica iudices eligere. nu.
3. col. 2. fol. 22
Posseßio ciuilis an sufficiat ad obtinendũobtinendum in interdicto hoc interim. nu. 5. col. 1. fol. 110
Possessoria causa rei spiritualis an sit temporalis, & an possit per iudicem secularem tractari. nu. 1. col. 1. fol. 210
Poßidens & ratione posseßionis præscribens ius percipiendi decimas ex certis agris, censetur præscripsisse non solùm ius percipiendi fructus consuetos: sed & nouiter plantatos & seminatos. col. 2. fol. 234
Poßidere aliud est, quàm in posseßione esse. colum. 2. folio
109
Poßidere nihil pro possessore quis dicatur. col. 2. fo. 72
Potestas ecclesiastica in quo à ciuili, & seculari differat. col.
2. fol. 3
Potestas temporalis, ciuilisque iurisdictio penes ipsam rempublicam est, & apud eos, quibus ipsa id muneris commiserit, in quo ab ecclesiastica differt. nu. 2. col. 1. fol. 2.
Precium vnicum, vel pro mensuræ modo distributum, an constituat hac in re discrimen aliquod. n. 5. col. 1. pag. 17
Prælati ecclesiastici non possunt aliundè temporalem iurisdictionem habere, quàm ex regia conceßione, eiúsque titulo & causa. col. 2. fol. 21
Prælati ecclesiastici quando titulo feudi temporalem obtinent iurisdictionem, ab eorum vicarijs, ad feudi dominum, directò appellandum est. col. 1. fo. 22
Præscriptio temporis quid efficere valeat in agris communibus cultis. num. 8. col. 1. fol. 236
Præsentatus ab eo patrono, qui est in quasi posseßione, præferendus est præsentato à vero patrono interim, dum nondum est sententia lata in proprietate iuris patronatus.
col. 3 fol. 88
Præside mortuo, an eius vicarius poßit iurisdictione vti. nu.
4 col. 2. fol. 22
Primogenituræ ius defertur omninò nepoti patruo excluso.& ibi regiaTauri lex traditur. num. 6. col. 2. fo. 244
Princeps an poßit mutare pecuniæ valorem. nu. 6. col. 2. fol.
301
Priuatis liceātneliceatne in agro proprio nouellare. nu. 4. col. 1. fol.
233
Priuilegium fori quo ad clericos coniugatos temperare summus ipse pontifex iustè potuit in c. vnic. de cleri. coniuga.
in 6. num. 6. col. 1. fo. 192
Priuilegium reuocandi domum non competit his qui in curia
alios ad iudicium vocauerint. nu. 4. col 2. fol. 30
Priuilegium reuocandi domum quibus competit, cum apud
curiæ iudices conueniuntur. col. 1. fol. 29
Priuilegium viduarum, vide vidua.
Priuilegium viduarum an prosit litis consortibus, & ijs qui
commune ius cum viduis & pupillis habere contendunt.
col. 2 fol. 41
Prouocare tertio non potest is, cui etiam ignoranti sententia
inter alios lata nocet. nu. 3. col. 2. fol. 93
Procurator qui expressam mandati reuocationem ignorans
bona fide rem tradidit, transfert posseßionem: dominium
verò nusquam transfertur. col. 2. fol. 61
Procuratoris officium vile est, nec excusatà contributione
vectigalium. col. 2. fol. 125.
Promißio solutionis in nota pecunia & æstimatione quando
sit seruanda. nu. 5. col. 1. fol. 304
Protocolum quid sit, & vnde originem habuerit: & inibi
de matricibus ac matricula. nu. 2. col. 1. fol. 119
Protocolum tabellionis si non inueniatur, instrumenti fidei
non derogatur. nu. 3. col. 2. fol. 120
Pupillus apud iurisconsultum dicitur is, qui simul sit patre
orbatus & minor pupillaris quidem ætatis. col. 2 fo. 32
Pupillus & orphanus hoc priuilegium habent, vt poßint reos ad curiam trahere quoad primam cognitionem. nu. 2.
col. 1. pag. 32
De litera Q.
QVADRANSdictus est triuncis à tribus vncijs.
col. 2. fol. 254
QuadrāsQuadrans quarta erat pars aßis, & ideò nostro marauedino æqualis. col. 1. fol. 254
Quatrinus Italicus quadrans est, vnde ferè nostro marauedino similis. ibid.
Quinarius & victoriatus quid & eius pōduspondus. c. 1. & 2. f. 258
Querela quid propriè dicatur. col. 1. fol. 46
De litera R.
RECTORESciuitatum, vide correctores.
Rectores ciuitatum, an inuitis populis & non petentibus dari poßint. nu. 5. co. 2. fol. 23
Recusatio proponenda est ante litis contestationem, omnium siquidem dilatoriarum prima censetur. co. 2. fo. 166
Quod si causa recusationis post litis contestationem cognita fuerit ipsi recusanti, is verò non habuerit prius eius
causæ scientiam, poterit post litis contestationem præstito
huius ignorantiæ iuramento iudicem recusare. co. 1. f. 167
Recusatio admittitur etiam post conclusum in causa, modò
|
ea causa sit orta, & habuerit originem post ipsius litis
contestationem. col. 2. fol. 167
Recusatio iudicum & auditorum summi prætorij regij quo
tempore opponi debeat. col. 2. fol. 166
Recusatio iudicis, quo tempore sit proponenda. num. 2. col. 2.
fol. 166
Recusationi iudicis an sit locus, quoties sententia ab eo est
scripta & subscripta, traditátraditaque tabellioni vel actuario, vt
pronuncietur. col. 2. fol. 168
Si recusatur vnus ex pluribus iudicibus delegatis, quid agendum. num. 5. col. 2. fol. 169
Recusare an poßit minor vel ecclesia iudicem regium vel auditorem, ex ea causa, quæ orta fuit ante conclusionem litis, & tamen eam proponit post ipsam conclusionem, petit́petitque admitti ad probationem causæ per testes petita ad
hoc restitutione in integrum, col. 2. fol. 168
Recusari iure regio quo tempore debeātdebeant iudices summi prætorij & auditores. num. 3. col. 1. fol. 168
Regalis argenteus quo vtuntur aurifices differt ab eo qui
percutitur. col. 1. fol. 257
Regales argentei quod ex marcho percutiantur. ibid.
RegnumHispaniarum anno domini D. CCIIII. ex proditione
comitisIuliani in ditionemSaracenorum venit. colum. 2
fol. 1
Regnum longè vtilius est succeßione deferri primogenitis
quam electione contraAristotelem. col. 1. fol. 5
Regnum omnium rerumpublicarum est præstantißimum.
num. 5. col. 2. fol. 5
Regnum præstantius estAristocratia ac democratia. col. 2.
fol. 5
Regna & principatus iure sanguinis statim ab initio mundi
delata fuisse falsò existimatIoan.Ciri. col. 2. fol. 4
Rex ab alio non potest constituiquàm à republic. ipsa. ibidem.
Rex non poterit aliquem regni locum, vel aliquot homines
ita alteri domino subijcere, quod ius appellationum &
supremæ potestatis apud se non remaneat. col. 2. fol. 21
Rex nullus immediatè àDeo constitutus est præterSaulem,Dauidem, &c. col. 2. fol. 2
Regius principatus vel libera electione populorum, vel hæreditaria gentilitij primogenij succeßione moribus aut
lege probata, iustus omninò censetur. num. 4. col. 1. fol. 4
Regium principatum (vt scribitPlinius) primi omnium habueruntAegyptij. col. 1. fol. 6
Remißio ad iudicem loci contractus quando sit facienda.
col. 1. fol. 56. & col. 1. fol. 58
Remißio an habeat locum in iure, qui cum re furto ablata
in alium locum fugerit. colum. 1. fol. 66
Remißio, an fieri debeat ex diuerso principatu, & à maiori
ad minus tribunal. num. 10. col. 2. fol. 66
Remißio cuius expensis fieri debeat. num. 11. col. 2. fol. 68
Remißio facienda non est necessario, etiam petente iudice
loci, vbi delictum commissum est, quoties iudex domicilijipsum delinquentem eius criminis causa propria sententia condemnauit. col. 1. fol. 64
Remißio in criminalibus facienda est ad locum delicti, & ibi
rationes huius decisionis traduntur. numero 3. colum. 1.
fol. 61
Remißio in delictis à quo iudice fieri debeat. numer. 6. col. 1.
fol. 64
Remißio non est facienda absabsque summaria delicti cognitione.
num. 8. col. 1 fol. 66
Remißioni sine locus in hæresis crimine. num. 2. fol. 68
Renunciare non potest clericus proprio domicilio absque
proprij iudicis & episcopi consensu. col. 1. fol. 57
Renunciatio proprij domicilij quid in cōtractibuscontractibus operetur,
& deinde solutio in aliquẽaliquem locum destinata. num. 5. col. 1.
fol 56
Res datæ in dotem æstimatæ, vide æstimatio.
Reseruatio iure communi statuta de beneficijs vacantibus in
curia, licet comprehendat beneficia iuris patronatus ecclesiastici & clericorum: non tamen afficit, nec includit
beneficia iurispatronatus laicorum. col. 1. fol. 216
Res inter alios acta in iudicio alijs præiudicat, & prodest
quoad quandam præsumptionem. numero 4. colum. 2.
fol. 772
Romana respublica omne imperium inCæsaremAugustum
& eius successores transtulit. num. 3. col. 2. fol. 3
ReipublicæCastellanæ tota iurisdictio penesRegem est. nu.
9. col. 1 fol 8
Rescriptum principis non porrigit vim & effectum, nisi in
hos cum quibus datum est, & quorum in eo mentio fit.
col. 1. fol. 95
Restitutio in integrum concedenda non est in iudicio summario seu sententia interlocutoria. col. 2. fol. 109
Restitutio in integrum non potest peti ad probandum post
quindecim dies à die publicationis testium. col. 1 fol. 89
Restrictio in legatis quomodo sit facienda. col. 2. fol. 63
Reuocatio, vide attentata.
Reuocandi domum priuilegium, vide priuilegium.
Reus legitimè conuictus, sub mortalis culpæ reatu, si à iudice interrogetur, etiam in tormentis tenetur respondere,
an crimen commiserit. col. 2. fol. 149
Reus legitimè conuictus si torqueatur, & crimen negauerit
quid dicendum. col. 2. fol. eodem.
Sed hac in re diligentißimè obseruare oportet vtriusvtriusque litigatoris iura, vt vrgentior sit pro ipso actore præsumptio,
quàm pro ipso reo. col. 2. fol. 35
Roma olim fuit communis patria. col. 1. fol. 29
Roma quæ dicatur. col. 2. fol. 27
Romani primùm ærea pecunia, deinde multò post argentea,
ac demum aurea vsi sunt. col. 1. & 2. fol. 280
Scriptura an faciat probationem munita sigilli authentici
authoritate. col. 2. fol. 143
Scriptura priuata non aliter probat, quàm si duo deposuerint de tenore illius ac de contentis in ea, eámque rem
contigisse eo pacto quo scriptura narrat. col. 2. fol. 139
Quandoque tamen testes non deponunt de contentis in scriptura: sed quod viderunt illam scriptāscriptam vel subscriptam à
partibus, & hæc est propria testium recognitio. ibid.
Scriptura priuata quo ad hypothecariam an sit publico instrumento posteriori præferenda. nu. 5. col. 2. fol 141.
Sententia habet omninò effectum rei iudicatæ, si ab ea non
fuerit appellatum. col. 1. fol. 292
Sententia in causa filiationis inter patrem & filium omnibus alijs nocet & prodest, quibus ex ea radice ius competit. col. 1. fol. 77
Sententia inter alios lata an præiudicet omninò illi, qui post
litem cœptācœptam rem emerit, de qua erat quæstio. co. 4. f. 98
Sententia inter alios lata cui ignoranti nocet, is non potest
tertio prouocare. col. 2. fol. 93
Sententia inter alios lata plerumque ex propria vi & natura nocet, & prodest omninò alijs, & ibi latè intellectus l.
ingenuum. de statu homin. nu. 5. col. 2. fol. 77
Sententia interloquutoria appellatur interdictum. colum. 2.
fol. 108
Sententia lata contra creditorem agentem hypothecaria etiam præmissa quæstione dominij non nocet debitori scienti. col. 2. fol. 82
Sententia lata contra debitorem super dominio rei creditori datæ in pignus, nocet ipsi creditori scienti litem ea de
re tractari. ibid.
Sententia lata contra libertum an noceat patrono. colum. 2.
fol. 85
Sententia lata contra emptorem in re vendita, nocet venditori ignoranti, qui de euictione tenebatur. col. 2. fol. 75
Sententia lata contra hæredem scriptum in testamento præiudicat legatarijs etiam ignorantibus, quod non poterunt
legata consequi à victore, quippè qui non fuerit grauatus
soluere legata. col. 1. fol. 76
Sententia lata contra institutum nocet substituto. colum. 1.
fol. 80
Sententia lata cum legitimo contradictore an præiudicet
alijs qui post eum vocantur. co. 2. pag. 80
Sententia lata contra emptorem, venditori etiam ignoranti
nocet quo ad exceptionem rei iudicatæ: vt is non poßit
cum victore iterum examen causæ repetere. co. 1 fol. 394
Sentertia lata contra hæredem contumacem & colludentem, nihil omninò nocet legatarijs. co. 3. fol. 92
Sententia lata contra vasallum an præiudicet domino scienti. nu. 9. col. 2. fol. 84
Sententia lata contra debitorem an poßit mandari executioni directò aduersus illum, in quem dolo & fraude res aliqua ipsius debitoris translata fuerit. col. 2 fol. 99
Sententia lata contra præsentatum, electum vel institutum,
an præiudicet præsentanti, electori vel conferenti. nu. 1.
col. 2. fol. 86
Sententia lata inter alios, an sit exequenda directò contra
illum, in quem fit translatio rerum lite pendente. nume. 7.
col. 1. fol. 99
Sententia lata pro ingenuitate an noceat, vel prosit omnibus. col. 1. fol. 79
Quid etiam in ea quæ lata fuit super ætate alicuius. ibid.
Sententia lata super maioratu vel primogenio aut super eius
bonis contra legitimum possessorem, an noceat ei, qui
post ipsum vocatur ad illud primogenium. n. 6 co. 2. f. 79
Sententia lata super re prohibita alienari contra prohibitum non nocet illi, qui ad eam vocatus est, post illius obitum. col. 1. fol. 80
Sententia lata super interdicto hoc interim, verè ac propriè
interlocutoria est. nu. 2. col. 1. fol. 108
Sententia omnibus nocet & prodest, quos negotium tangit
etiam non citatis & ignorantibus. col. 1. fol. 81. & col. 1.
fol. 92
Sententia per appellationem extinguitur inspecto & considerato præsenti statu. col. 2. fol. 145
Sententia vltima quæ aliquid præcedentibus addit, vel detrahit, an sit conformis primis. & ibi exponitur opinioAngeli in l. vnic. C. ne lice. tertio prouocare. num. 6. col. 3 fol.
163
Sententiæ tres conformes in criminalibus executioni mandandæ sunt, non obstante nullitatis exceptione. col. 1. fol.
161
Quod etiam locum habet in tribus sententijs interlocutorijs.
col. 2. fol. 161
Sententiæ tres quando dicantur conformes. nu. 5. colu 1. fol.
163 & nu. 6. col. 1. fol. 164
Sententiarum trium conformium an pendente in integrum
restitutionis lite executioni locus sit. nu. 7. colum. 1. fol.
165
Sterilitas, quando dicatur contingere ad affectum remittendi pensionem. num. 1. col. 2. fol. 183
Sterilitas etiam tunc verè dicitur eo casu, quo præter impensas aliquot fructus collegerit colonus. col. 2. fol. 184
Sterilitatis probatio vbi non omninò apparet propter controuersas testium responsiones, remißio pensionis fit arbitrio iudicantium pro ratione tertiæ vel quartæ partis.
col. 2. fol. 184
Succumbens in causa appellationis vel deferens eam, an possit agere de nullitate, & nullitatis causa prosequi. num. 8.
col. 2. fol. 158
SuetonijTranquilli locus aperitur. colum. 2. fol. 267
De litera T.
TAbellio apostolicus quanam ratione & forma vti debeat officio in his regnisHispaniarũHispaniarum. col. 2. fol. 127
Tabellio non potest alteri committere confectionem
instrumenti. num. 1. col. 1. fol. 131
Tabellio probata nobilitate quam hidalguiam dicimus, non
tenetur cum plebeis contribuere in regalibus subsidijs.
col. 2. fol. 125
Tabellio, qui semel dedit instrumentum proprio signo signatum alicui, non tenetur nec debet regulariter idem iterum ei dare. col. 2. fol. 120
Tabellio torqueri potest ex proxima causa ac suspicione, vel
alia præsumptione, quoties non reperitur protocolum
instrumenti producti. col. 2. fol. 121
Tabellionis officium apudGræcos honorificentius fuit, quà
apudRomanos. col. 1. fol. 122
Tabellionis officium an vile, & an infamis poßit illud obtinere. num. 5. col. 1. fol. 122
Poterit tamen impeditus, modò ipse præsens rei gestæ adsit,
& subscribat ipsi instrumento. ibidem.
Tabellione mortuo aut eius publico munere in alium translato iudex tenetur protocola ipsius coram honestis viris
statim accipere, & sigillo signare, & ita signata tradere
successori. col. 2. fol. 134
Tabelliones duos si cōtingatcontingat fuisse rogatos ad confectionem
alicuius instrumenti publici, an sufficiat vnius subscriptio tantùm altero scribente. col. 2. fol. 134
Talenta varia examinantur ad rationem valoris & ponderis. num. 5. col. 1. fol. 281
Tempus datum ad appellandum, currit à tempore scientiæ,
non à tempore sententiæ. col. 1. fol. 92
Tertius, an poßit impedire trium sententiarũsententiarum executionem
ex causa nullitatis. & ibi intellectus ad clemen. 1. de re iudicat. num. 9. col. 2. fol. 101
Tertius appellans causam exponere debet, quæ appellationem ipsam iustificet. num. 1. col. 2. fol. 91
Tertius cui sententia nocet, ex propria vi & natura potest
appellare intra decem dies à tempore scientiæ. numer. 2.
col. 2. ibid.
Tertius appellans, & se opponens executioni, tunc non est
admittendus, quando præsumi potest calumnia. colum. 1.
fol. 103
Tertius cui sententia inter alios lata nocet ratione scientiæ,
quando appellare poßit, & an prouocare valeat à sententia. num. 8. col. 1. fol. 101
Tertius cui ratione scientiæ nocet sententia, an poßit appellare vbi condemnatus appellare non potest, quia tertio
illi non licet appellare. col. 1. fol. 101
Tertius cui inter alios sententia lata nocet ratione scientiæ,
quando appellare non poßit, & an prouocare poßit à
sententia. col. 2. ibid.
Tertius oppositor & litis defensor ad coadiuuandum admissus adsumere debet litem in eo statu quo erat. num. 1. colum. 2. fol. 74
Tertius oppositor ad coadiuuandum, non potest post publicationem & conclusionem testes producere. nume. 2. colum. 2. fol. 71
Tertius oppositor, vbi non potest repellere à iudicio ipsum
principalem defensorem: sed tantum poterat eum adiuuare, eíeique adsistere, propter proprium commodum, tunc nihil nocet scientia nec ignorantia. col. 2. fol. 75
Tertius oppositor, qui ad iudicium accedit, actorem vel reũreum,
aut vtrunvtrunque à re petita exclusurus, non cogitur assumere
litem in statu quo versatur, & tamen non potest impedire diffinitionem eius inter actorem & reum, nec differre.
num. 4. col. 1. fol. 90
Tertius qui cōtenditcontendit habere ius rei vẽdicationisvendicationis, et eo vtitur,
non potest se opponere liti & controuersiæ super ea re
per alium motæ, ad impediendum processum iudicij prioris. col. 2. fol. 90
Tertius qui executionem sententiæ impedire vult, docere debet intra breue tempus ius contradicendi. numer. 1. col. 2.
fol. 102
Tertius seipsum opponens executioni, an sit admittendus à
iudice qui ad requisitionem, vel iussum alterius sententiam exequitur. num. 5. col. 1. fol. 106
Teruncius à tribus vncijs dictus, vt inquitMar.Varro. col. 2.
fol. 254. & col. 1. fol. 258
Testamenti publicatio fieri debet apud iudicem secularem,
etiam si clericus sit institutus hæres, & in quibus casibus.
num. 1. col. 1. fol. 42
Testis an poßit interrogari de his, quæ ad elidendam testimonij fidem aduersus ipsum obijciuntur. numer. 7. colum. 1.
fol. 116
Testis esse an poßit contra clericum in criminalibus, qui clericus esse non potest. num. 2. col. 2. fol. 112.
Testis an sit repellendus à testimonio ob vilem eius opinionem & infamiam facti. num. 1. col. 2. fol. 112
Testis etiam exemptus, aut clericus an poßit puniri à iudice
delegato ob crimen quod in testimonio commiserit. nu. 8.
col. 2. fol. 116
Testis esse non potest in causa vniuersitatis is, qui de ipsa vniuersitate est. num. 4. col. 2. fol. 113
Testis qualis esse debeat. col. 1. fol. 112
Testes an sint admittendi super eisdem articulis, & directo
contrarijs in causa appellationis, & quid vbi agitur de
nobilitate quamIdalguia dicimus. num. 6. columna secunda. fol. 115
Testes necessarij sunt ad solennitatem cuiuslibet instrumenti publici. num. 4. col. 2. fol. 129
Testes quot sunt necessarij ad priuatam scripturam. num. 3.
col. 1. fol. 140
Testium subscriptorum recognitio, an sufficiat ad probationem priuatæ scripturæ. nu. 4. col. 2. fo. 140
Tribunalia suprema regia ius habent in his regnis tollendi
vim & violentiam, quæ à iudicibus ecclesiasticis appellantibus fieri solet. num. 3. col. 1 fol. 212
Tremißis aureus quid. col. 1. fol. 294
De litera V.
VAgabundus an remittendus sit, & quid in criminibus
leuibus. num. 7. col. 2. fol. 65Venditio ad corpus aut mensuram, quando dicatur
facta. col. 2. fol. 18Venditio fundi certis limitibus circumscripti etiam si mensuræ, & quantitatis mentio fiat, censenda erit, nōnon ad mensuram, sed ad corporis rationem. nu. 2. col. 1. fol. 15Venditio fundi ad mensuram postquam facta fuerit, & pars
alluuione decreuerit, cuius periculo pereat. col. 1. fol. 20Venditio si facta est ad corpus expreßim addito mensuræ
numero, si maior reperiatur, cedit emptoris cōmodocommodo, nec
quicquāquicquam tenetur emptor conuẽtoconuento precio adijcere. c. 2. f. 19Venditio sicut in rebus mobilibus, ante mensurationem non
est perfecta, ita nec in immobilibus. nu. 10. col. 2. fol. 20Venditio vini aut alterius rei similis ad totum certi corporis,
dicitur facta ad mensuram, & ideo periculum ante mensurationem ipsius venditoris est. colum. 1. fol. 18Venditor, quando appellare poßit à sententia lata contra
emptorem. num. 4. col. 1. fol. 94Venditor quoties ad iudicium accedit defensurus emptorem
contra quem agitur pro re vendita, adsumere debet litem
in eo statu, quo erat tempore oppositionis. col. 2. fol. 74.
& col. 2. fol. 75Vestes clericales quæ dicantur, & quid in hoc efficere poßit
consuetudo. num. 8. col. 2. fol. 193Viator potest equum suum pabulare inagro alieno. c. 1. f. 233Vicarius in quo differat à delegato. col. 2. fol. 25Vicarius mortuo præside, quem vulgò correctorẽcorrectorem appellant,
an poßit iurisdictione vti, & quid de vicarijs episcoporũepiscoporum.
colum. 2. fol. 22Quid etiam de balliuis & iudicibusBaronum, an reuocentur per mortem eorum, cum habeant quasi omninò conformitatem cum officialibus episcoporum. col. 1. fol. 23Victoriatus quid, & eius valor. col. 1. fol. 258Victor non poterit appellare ab omissa condemnatione expensarum, etiam si quis eam petierit. col. 1. fol. 173Vicus exemptus à ciuitate, an retineat ius pascendi, quod ante exemptionem habebat in territorio. n. 7. col. 1. fol. 235Vicus exemptus à ciuitate quoad iurisdictionem, non est admittendus ad communionem magistratuũmagistratuum, nec ad electionem eorum, à quibus est iurisdictio exercenda. c. 2. f. 235Vicus exemptus quoad iurisdictionem, non potest impedire
habitatores & incolas ciuitatis, quin vtantur pascuis
ipsius castri exempti. ibid.Vicus exemptus secundumPaul.Cast. non retinet priuilegia
illa & iura ciuitatis, quibus non potest vti absabsque præiudicio illius ciuitatis, à qua fuit exemptus, & cuius onera nōnon
subit, quemadmodum antea subire solebat. col. 2. fol. 235Vicus exemptus, vide infra.Vicus quoties ita eximitur, quod non adijcitur alteri ciuitati, nec constituatur sub protectione principis eximentis,
subditi manent legibus & statutis ciuitatis, à qua exempti sunt. col. 1. fol. 235Author tamen arbitratur hanc opinionem tantum admittendāadmittendam esse, quoad consuetudines & priuilegia, non tamen
quo ad statuta ciuitatis, quæ vim habent à iurisdictione
ipsius vrbis. ibid.Vici duo quoties habent communem proprietatem agrorum
|
non solum quoad ius pascendi, nōnon potest vnus vicus absabsque
alterius consensu colere agros communes, nec in eis nōnon
uellare, nec illis vti ad alium vsum, quàm illum quo hactenus vsi sunt. col. 1. fol. 236Victus condemnatur in expensis victori, etiam si absabsque dolo,
temerè tamen litigauerit, etiam si iuramentum calumniæ
præstiterit. num. 1. col. 2. fol. 170Victus etiam in criminal bus victori condemnatur in expensis. num. 2. col. 1. fol. 171Vidua habet priuilegium declinandi forum proprij domicilij & petendi, quod causa tractetur in curiaRegis. nu. 5.
col. 1. fol. 40Vidua habet priuilegium vocandi ad curiamRegis eius aduersarios, modò honesta sit num. 1. col. 2. fol. 36Vidua non potest petere causam tractari in curia principis,
vbi lis esset cœpta per litis contestationem apud iudicem
inferiorem proprij domicilij, etiam si vidua iure minoris
ætatis peteret in integrum restitutionem. col. 2. fol. 41Vidua non potest vti priuilegio contra viduam aliam, minorem aut orphanum. col. 1. fol. 40Nec etiam in causis quæ non habent æstimationem sex mille
marauedinorum. ibidem.Item vbi causa fuerit cœpta coram iudice inferiori per litis
contestationem absabsque fori præscriptione & exceptione
declinatoria inferioris tribunalis. ibid.Idem erit, si causa criminalis, vel agatur de reditibus regijs
exigendis ibidem.Vidua pupillus, & alij habentes fori priuilegium, vtrũvtrum possint eo vti aduersus simile, & par ius habentes. numer. 4.
col. 2. fol. 38Vidua, pupillus vel pauper in eo loco in quo est curia regis
eiuśeiusqueauditoriũauditorium, vocatus ad curiæ iudices ad petitionemactoris, poterit hoc casu vti proprio priu legio. colum. 2.
fol. 41Vidua quæ propriè dicatur, & vnde deducatur eius etymologia, contraIurisconsultum in l. malum. ff. de verbor. significat. col. 1. fol. 37Vidua si vocauerit ad iudicium apud iudicem domicilij ipsius
rei conuenti aliam viduam vel pauperem, & velit reus
declinare iurisdictionem iudicis, non est audiendus. col. 2.
fol. 41Viduæ habent priuilegium quo pupilli & similes personæ
vtuntur: vt non teneantur extra proprij domicilij forum
apud curiæ regiæ iudices cuiquam agenti respondere cuiuscuncuiuscunque priuilegij ratione. col. 2. fol. 37Viduæ priuilegium obtinet etiam ea quæ maritum habet, sed
inutilem. col. 2. fol. 37Viduarum priuilegium an prosit litis consortibus, & ijs qui
commune ius cum viduis & pupillis habere contendunt.
col. 2. fol. 41Viduitatis iure dominus castri vel villæ se defendens, & ea
de causa volens euitare regiæ curiæ iudicium, quo ad causarum cognitionem vti non poterit priuilegio viduarum,
ex eo, quod tribunal proprij sit manifestè suspectum. colum. 1. fol. 41Vncia quot drachmas appendat. num. 5. col. 2. fol. 256Vnio beneficiorum iurispatronatus laicorum, an, quando &
quomodo fiat. num. 11. col. 1. fol. 229Vniri perEpiscopum non potest beneficium aliquod alteri
absabsque consensu illius, qui habet ius conferendi, eligendi
vel præsentandi. col. 1. fol. 229Vocatus ad maioratum non accipit illum tanquam hæres defuncti, sed à primo maioratus institutore. columna prima. fol. 80