ILLVSTRISSIMO, AC REVERENDISSIMO D. D. FERDInando Valdesio, Archiepiscopo Hispalẽsi, supremóque in regnis Hispaniarũ Inquisitori Iacobus Boyerius Bibliopola S. P. D. 
 
HOMINVM genera multa eße non ignoras (Præsul illustrißime) qui in perniciem bonarum literarum quodãmodo nati eße uidentur: sed unum illud certißimũ, qui (ut ait Comicus) "labore alieno magnam partam gloriam, uerbis sæpe in se transmouent." Ab ijs enim factum est, ut complura doctissimorum uirorum opera uel omnino supprimerẽtur, uel alieno sub nomine truncata, uel imperitorum hominũ stultis cogitationibus sepulta posteritati obtruderẽtur. Quæ pestis cùm in omnes bonas artes irrepserit, mirum tamen est, quo pacto tam longè late́ in præclarißima disciplinarum omnium Theologia graßetur, ut pristino candori & synceritati uix iam ullus sit relictus locus. Nam si ueterum ecclesiasticorum scriptorum libros ad staterã reuocare uelimus, nullus profectò erit, qui ab ea labe se liberum poßit aßerere. Origenes, Hieronymus, Augustinus, Ambrosius, quot in locis trũcati, confusi, obscuri, perplexi, ac deni alienis inuentis cõspurcati leguntur? Quot præterea uolumina, otiosorũ hominum deliramenta, uiris illis grauißimis & religiosißimis falsò attribuũtur? In cuius generis homines cùm optimi ac eruditißimi uiri Frãcisci de Victoria (cuius ego memoria maximè recreor) lucubrationes incidißent, quid non licenter in eis sibi permiserũt? alius transcribendo miserè dilacerauit, alius corruptè recitauit, alius suppreßo uiri nomine bonam magnam́ operis partem usurpauit: plures deni mentis insanæ cõmenta, uiri illius religiosißimi doctrina ac singulari eruditione, non secus ac gemmam adulterinã auro contexerunt: debitam́ authori gloriam sceleratißimi qui impune sibi uendicauerunt. Cui ego malo cùm auxilium accerserem, nullum nec præsentius, nec dignius quàm tuum, adhiberi poße existimaui, qui ad bonas artes restituendas, ad Christianã religionem promouendam, ad omnes deni uirtutes stabiliendas, unus præ cæteris quodammodo natus eße uideris. Cuius rei testis est fidelis celeberrima hæc Salmanticensis Academia, quã extructis ad fouenda literatorum hominum studia monumentis, ac ædificijs, ista tua liberalitate & magnificentia non inferioribus, multo clariorem, ac ornatiorem reddidisti. At ut interim omittã præclarißimas animi tui dotes omni laude superiores, generis splendorem, ordinis istius Archiepiscopalis amplitudinem, cæterá in uniuersam Hispaniam beneficia, quorum memoriam uentura secula (quando eas laudes incredibilis animi tui mãsuetudo prædicari nõ sinit) æternis cõsecrabit encomijs: me dudũ aliquid edere cogitantẽ impulit summa tua erga omnes beneuolentia & amor, ut audacter qualecunque meæ in te obseruantiæ testimonium darem. Illud autem erit opus hoc duodecim Relectionum, uiri nũquam satis dignè laudati, Francisci de Victoria: quod si eo animo suscipis actueris, quo authorem ipsum, quandiu hoc cõmuni respirandi beneficio usus est, à te dilectũ atque amatum scio: iam nihil est, quòd maleuolorum hominum calumnias reformidem. Allatrent usque licet, & dente canino mordeant laudis alienæ fures: nam dum labores nostros tibi gratos eße sentiam, illis esse ingratos, hoc sciant mihi gratißimum. Quantam uerò operam dederim, ut totum opus tersum ac planè purum in lucem eruerem, ijs licebit æstimare, qui ipsum authorem aliquando dicentem audiuêrunt: & ijs, qui paulò accuratius hanc editionem considerarint, at cum priuatis scriptis contulerint. Adiecimus præterea, ut & nihil ornamenti desyderari poßet, & lectorem labore non mediocri subleuaremus, Relectionum singularum ἀνακεφαλάιωσιν quandam, additionésque, locorum sacræ scripturæ indices. Denique nihil à me prætermißum est, in quo doctißimi uiri memoriæ & laudi non studiosißimè consuluerim. Suscipe igitur (Præsul amplißime) has industriæ nostræ primitias, tuóque patrocinio & clientela foue, ut cætera eiusdem authoris opera in quartũ Sententiarum, atque alios Diui Thomæ libros, ex hoc uno periculum faciãt, ac propediem in lucem alacrius prodeant. Dominus Iesus Christus R. D. V. semper sua manu protegat. Salmanticæ, Calendis Septembris. 1556.