¶ Et ut certo ordine ac more theologorum
procedamus, sit prima propositio. In
* hoc genere decretorum aut canonum Papa nihil potest immutare dispensando, & multo minus
abrogando. Conclusio est omnium theologorum absque controuersia, quidquid Canonistæ disputent. Et ponit eam sanct. Tho.
in
multis locis, ut in quotlibeto ubi suprà, & in
primo sentent. d. 47. & in 3. senten. d. 37. uide
uerba eius 1. 2. q. 97. ar. 4. ad tertium. & q. 100.
artic. 8. & potest breuiter probari, quia ius na|
turale est immutabile, & ut habetur in decretis d. 5. cap. 1. naturale ius semper permanet. &
Esa. 24.
contra eos qui temere
tentauerũttentauerunt immutare ius naturale, dicit
ꝙquod transgressi sunt
leges, mutauerunt ius,
dissipauerũtdissipauerunt fœdus sempiternum, &c. Sed ius diuinum & positiuum
habent
eãdemeandem uim, sicut naturale, quia ius naturale
nõnon habet uim, nisi quia latum est authoritate diuina: aliâs non esset
obligatoriũobligatorium, quidquid dicat Gregorius: cùm obligatio esse
non possit nisi à superiori: ergo simpliciter in
iure diuino non cadit dispensatio humana.