¶ QVÆritur, quid
faciẽdum
faciendum
est de
pregnante damnata ad mortem? Respondeo,
ꝙ
quod
est
expectādus
expectandus
partus. Patet in lege negat. ff. de statu
hominũ
hominum
,
et in lege pregnantis. ff. de poenis, et aliud facere esset grande sacrilegium.
Sed quid si illa egrotet ad mortem, an
sit aperienda vt
fętus
foetus
baptizetur? Repondeo
ꝙ
quod
temporibus nostris
quidā
quidam
medicus consuluit, vt fieret cissio, sed
pessimè procul dubio, nam nullo modo licet, non enim sunt facienda mala vt veniant bona, et non potest omnino esse certa mors matris, et dato
ꝙ
quod
esset certa, aperire eam
viuẽtem
viuentem
esset
occîdere eam, quod est immane sacri|
legium. Posteà verò cùm mater moriatur aperienda est, & puer si viuus
reperiatur
baptizādus
baptizandus
, vt in lege posthumus. ff. de in offi.
testamẽt
testament
. Solinus
dicit de Iulio Cæsare, quòd sic fuerit
ab vtero matris extractus, & idem dicit Palu. Sed hoc
nō
non
est verum de Iulio Cæsare, sed de alijs Cæsaribus.