¶ VTRVM prædicta conuersio sit
instātanea
instantanea
, vel successiua?
Res.
Respondetur
secũdũ
secundum
omnes
ꝙ
quod
fit in instanti, nam successio
in rebus naturalibus est vel ex defectu
materiæ, vel formæ, vel
agẽtis
agentis
: sed hic
propter nihil
istorũ
istorum
est necessarium
ꝙ
quod
fiat successiuè, ergo fit in instanti. Et
verba consecrationis sunt causa huius
conuersionis, sed illa finiuntur in instanti, ergo conuersio fit in instanti,
scilicet in primo instanti
nō
non
esse verborum. In
cōsecratione
consecratione
autem hostiæ
ex vi
verborũ
verborum
est ibi corpus
Xp̃i
Christi
, &
etiā
etiam
anima rationalis
quę
quae
dat formam
corporeitatis, est enim ibi corpus Christi, & etiam caro Christi de qua anteà
dixerat, nisi manducaueritis carnem
|
filij hominis: sunt & ossa, &
sāguis
sanguis
, dicit enim Christus. Hoc est corpus
meum, id est humanum, & per consequens caro, & sanguis, & ossa.
Nā
Nam
corpus
humanũ
humanum
(vt dicitur. 2. de anima)
est corpus phisicum organicum
potẽ
tia
potentia
vitam habens, cuius actus est anima. Caro autem capitur pro materia,
& forma: etiam cum accidentibus.
Sā
guis
Sanguis
verò sub specie panis est ex naturali
concōmitantia
concommitantia
, non ex vi verborum ficuti & anima, & diuinitas ipsa.