¶ QVÆRItur
tamẽ
tamen
, an oporteat
materiā
materiam
esse
præsentẽ
præsentem
?
Resp.
Respondetur
ab
oĩbus
omnibus
ꝙ
quod
sic. Patet ex facto
Chr̃i
Christi
qui
cōsecrauit
consecrauit
materiā
materiam
præsentẽ
praesentem
, accepit
panẽ
panem
in
sanctas ac venerabiles
manꝰ
manus
suas, similitèr &
calicẽ
calicem
.
Itẽ
Item
patet quia intentio
|
ministri non potest distinctè dirigi nisi super
rẽ
rem
pręsẽtem
praesentem
,
cũ
cum
omnis
nr̃a
nostra
cognitio
ortũ
ortum
habeat à sensu, sed ad consecrandum
requirit̃
requiritur
intẽtio
intentio
ministri,
ergo & præsentia materiæ.
Itẽ
Item
ꝓbat̃
probatur
efficatiús ex ritu ecclesiæ quæ
nunquā
nunquam
materiā
materiam
absentẽ
absentem
, nec
vnquā
vnquam
vissum est
ꝙ
quod
aliquis sacerdos bonus aut malus
tẽ
tauerit
tentaverit
cōtrariũ
contrarium
facere: oportet igitur
materiā
materiam
esse præsentem, & apud
sacerdotẽ
sacerdotem
. Cùm enim
sacramentũ
sacramentum
sit institutum propter homines, illa præsentia requiritur in materia sacramenti,
quam
cōmunitèr
communitèr
homines
vocāt
vocant
præ
sentiam: & cùm res quæ est post parietem non dicitur apud nos
pręsens
praesens
, nec
etiam quæ est retro nos, videtur quòd
non possit consecrari.