¶ QVÆritur, an parentes possint cogere filios suos ad matrimonium non
expectato eorum consensu?
Respōd.
Respondetur
ꝙ
quod
non. Quia matrimonium est actio
personalis & requirit proprium consensum. Possunt tamen parentes ante
legitimam ætatem filiorum pacisci
ꝓ
pro
eis: & si illi quandò venerint ad legitimam ætatem non contradixerint,
spō
salia
sponsalia
reputantur: quia patres sunt procuratores eorum. Sed
vtrũ
vtrum
filij teneantur obedire
parẽtibus
parentibus
in matrimonio
|
accipiendo quas parentes
mādant
mandant
, vel
an peccent mortaliter contrahentes
sine consensu
parentũ
parentum
?
Respond.
Respondeo
ꝙ
quod
liberi contrahentes sine consensu parentum (imo etiam ipsis inuitis) non
peccant mortalitèr secluso scandalo.
Quia licet teneantur eis obedire non
tñ
tamen
in matrimonio, in quo vno sunt
dñi
domini
sui. Et si
aliquę
aliquae
leges dicant
contrariũ
contrarium
como la ley de Toro
q́
que
manda
ꝙ
quod
tales
exhæredẽtur
exhæredentur
. Dico
ꝙ
quod
leges ciuiles
nō
non
habẽt
habent
vim circa matrimonia nisi sint
acceptatæ in iure canonico, hæc
autẽ
autem
nō
non
est acceptata: imo nec in foro
cōtẽ
tioso
contentioso
iudicatur
secundũ
secundum
eā
eam
: non est
dubiũ
dubium
. Vide de hoc Couarrubias. 2. parte desponsalibus capit. 3. §. 8.