¶ QVÆritur, an causa fornicationis
possit vir vxorem dimittere?
Respōd.
Respondetur
ꝙ
quod
sic. Est enim expressum in euangelio Matthæi. 19. & est
secudũ
secundum
ius naturale, quia oportet
ꝙ
quod
maritus sit certus
de prole sua, quod
nō
non
potest certo sciri si sit adultera vxor. Item quia matrimonium est contractus & dant sibi inuicem fidem coniuges, ergo altero
frā
gente
frangente
, alius remanebit liber.
Excipiũ
tur
Excipiuntur
aliqui casus ab hac regula. Primus
si ambo
cōmisserint
commisserint
adulterium, quia
iam est ibi recompensatio. Iste casus
& alij sequentes sunt expressi in iure.
32. q. 6. per totam. Secundus si maritus
propriam vxorem prostituerit pro pecunia, vel alia re. Hic ponitur in capi.
discretioni de eo qui cognouit consanguineam vxoris suæ. Addit Palude,
|
quòd idem est iudicium si ipse
maritꝰ
maritus
viderit & non prohibuerit. Tertius
vbi vxor putans se cum viro congredi
decepta est ignorantèr, aut contraxit
putans esse mortuum. Hoc habetur in
cap.
cũ
cum
per
bellicā
bellicam
. 34. q. 1. &. 2. & ibidem ca. in lecto. Quartus si fuerit vi oppressa, vt habetur in cap. proposito. 32
q. 5. Quintus si vir
post
postquam
reconciliatus est vxori cognouerit eam: tunc
nō
non
poterit eam relinquere, vt dicitur. 32.
q. 1. cap. 1. &. 2. & in lege
crimẽ
crimen
cap. de
adulte. Sextus si vxor infidelis ab eo
repudiata contraxerit cum aliquo, &
posteà veniant ambo ad fidem,
debẽt
debent
iterum conuenire: extra de diuortio
capit. gaudemus. §. vltimo.