OBsecrastime
admodũ
admodum
obseruande domine,
pater
paterque
sapiẽ
tissime
sapientissime
in Christo
Iesu animo meo carissime, ac tuis literis efflagitasti, vt septem sacramentorum
ecclesię
ecclesiae
mysteria in
sũmam
summam
quādam
quaedam
redigerem,
at
atque
doctrinarum fluenta,
quę
quae
doctissimus magister frater Franciscus à Victoria inter
legẽdum
legendum
materiam de sacramentis in suos discipulos longè la|
tèque effuderat in
compẽdium
compendium
cogerem. Ego interim
considerās
considerans
obsecrationem eius qui potest præcipere, vicem vrgentis obtinere mandati,
quā
uis
quamvis
alio me solicitudines quibus assiduè distringor
euocarẽt
evocarent
, tua erga me
merita (haud spernenda) pepulerunt
vt tibi potissimum meum desudaret
ingenium, cui iam pridem
animũ
animum
cō
secraueram
consecraveram
. Et licet hoc meum erga
te obsequium,
communibꝰ
communibus
alijs laboribus (in quos me totum reiecit
obediẽtia
obedientia
) iniuriam videatur afferre,
nō
non
sum tamen ratus inique facere
priuatę
privatae
tuę
tuae
vtilitati
inseruiẽs
inseruiens
: qui solus vniuersitatis merita
propemodũ
propemodum
æquas
cui
etiā
etiam
lōge
longe
sum ego magis astrictus,
quam
cœteris
caeteris
vniuersis. Omitto interim
quod
huius nostri suscepti laboris
fructus,
nō
non
à
ad
te solum, sed ex te in plures alios debet promanare: qui
animũ
animum
tuum tanquam lu
çcernam ardentem,
|
nō
non
sub modio
clausā
clausam
, sed in edito si
tā
tam
loco:
suspiciũt
suspiciunt
. Itaque quod
cōmuni
communi
vtilitati in hoc meo opere vna ratione
videbar subtrahere, multis alijs (si
quis recte
expẽderit
expenderit
)
cũ
cum
amplo
fęnore
foenore
restituo. Cape igitur
ouās
ovans
pater integerrime hoc ex me munusculum
quod licet
ingloriũ
inglorium
, licet exile:
nũquā
numquam
vlli à me nisi tibi
cōcessũ
concessum
. sic
autẽ
autem
sacramentorũ
sacramentorum
materiā
materiam
in hoc breui opusculo coegi vt nihil (nisi meus me fallit
animus) quod ad
rẽ
rem
pertineret subticuerim, nihil superfluum admiserim
quorũ
quorum
alterũ
alterum
mihi vitio verteres,
alterũ
alterum
(noui.
n
enim
. te) repudiares. Et vt auidius maiorique
cũ
cum
fide opus hoc legeres
nihil ex meo
prōptuario
promptuario
de
prōsi
prompsi
.
Oĩa
Omnia
ex ditissimo penu mei sapientissimi
magr̃i
magistri
sũt
sunt
eructa: qui ex integro meo
rogatu
scripturā
scripturam
perlegit: quo nullus
tibi in animo dubitationis scrupulus
resideret. Vale.