Matrimoniũ Matrimonium contrahẽs contrahens de pręsenti praesenti ante copulā copulam pōt possit religionẽ religionem ingredi.

¶ QVÆRItur, vtrũ vtrum qui contraxit matrimonium possit ad religionẽ religionem trā sire transire ? Respondeo, quòd post postquam matrimonium est consumatum non potest . | Et ita tenẽt tenent omnes doctores. Et est determinatio ecclesiæ. Probat. S. Tho. quia nullus potest dare alienum, sed consumato matrimonio neuter coniugum est sui iuris: iuxta illud Pauli vir sui corporis potestatem non habet sed vxor, ergo. Et de hoc sunt multa iura in titulo de conuersione coniugatorũ . coniugatorum Sed ab hac regula generali sunt exceptiones. Prima quando vnus coniugum
cōmisit commisit adulterium, alter potest transire ad religionẽ religionem libere: vt habetur expressè ca. agathose. 27. q. 2. Scũda Secunda exceptio est si vterque coniugum voluerit profiteri religionem tũc tunc licebit ambobus ingredi eam. Est tamen notandũ notandum quod de licentia vnius coniugis alter potest trā sire transire ad religionem, dummodo ille qui dat licentiam ingrediatur etiam religionem, vel sit in ætate senili in qua non sit ei periculum continentiæ. Nam si tale periculum ei immineret illa li| centia nihil valeret, & professio alterius nulla esset. Si autem sit in ætate tam senili quod iudicio prælatorum non sit ei periculum de castitate, tunc potest dare licentiā licentiam etiā etiam si alter coniux maneat in seculo. De istis sunt multa loca in iure videatis vos illa. Dicit etiā etiam Palu. 4. d. 27. q. 3. quòd quotiescunque licet viro transire ad religionem, licet etiam ei transire ad sacros ordines in seculo. In nullo doctore hoc inueni, & credo quòd dicit verũ verum , quia tunc nullum est impedimentum. Vnde si vxor cōmissit commissit adulterium, maritus potest promoueri ad sacros ordines etiam si non intret religionem. Et idem dicẽdum dicendum est si vxor sit extra periculum incontinẽ tiæ incontinentiæ , & dederit viro licentiam.
Loading...