¶ QVÆritur,
vtrũ
vtrum
vsus matrimonij
clandestini sit
peccatũ
peccatum
mortale?
V.
Verbi
g.
gratia
sit vidua
quę
quae
patitur furores carnis, &
esset ei infamia nubere publicè, vult
contrahere secretè, & etiam frui viro
secretè, & est nobilis quidam habens
amicam: vt vitet peccatum contrahit
cum ea secretè, & accedit ad eam, an
peccet mortalitèr,
tā
tam
vidua,
quam
nobilis?
Videtur quòd non, quia quilibet
eorũ
eorum
vtitur re sua, & non agit contra
aliqđ
aliquod
præceptum.
Respond.
Respondeo
ꝙ
quod
de hoc aliter
est loquendum ratione scandali, & aliter absolutè. Ratione
scādali
scandali
dicit Caietanus,
ꝙ
quod
esset mortale: & est difficile
|
quòd in huiusmodi casibus vitetur,
nā
nam
semper reputabuntur concubinarij:
& in moralibus aspiciendum est ad id
quod sæpè contingit, &
cũ
cum
hoc sæpè
sequatur, erit mortale. Si tamen detur
casus in quo fiat sine scandalo,
nō
non
erit
mortale: quia non est
cōtra
contra
præceptũ
præceptum
aliquod diuinum aut humanum: nec
facit cuiquam iniuriam. Sed dicit Caietanus,
ꝙ
quod
quia
tā
tam
strictè prohibentur
hęc
haec
matrimonia clandestina ab ecclesia, esset mortale. Res est disputabilis.
Sed ego dico
ꝙ
quod
secluso iure positiuo
& etiam scandalo, esset mortale. Quia
tale matrimonium esset contra finem
eius stando
solũ
solum
in iure naturali: non
enim poterit benè educari proles, &
filij
haberẽtur
haberentur
tan
tanquam
illegitimi: ac proindè non possent adire
hæreditatẽ
hæreditatem
paternam, & priuarentur multis bonis.
Et sic talis vsus matrimonij clandestini factus
cũ
cum
hac intentione, vt sit
secre| fol. [191]v
tũ
secr
etum
, est mortalis. Secus esset si
ꝓ
pro
aliquo
tp̃e
tempore
vellẽt
vellent
sic manere,
quous
quousque
veniat
opportunius tempus quo
manifestet̃
manifestetur
.