¶ QVÆritur, de impedimento criminis quod est incestus, an si quis cognouit
aliquā
aliquam
& posteà contrahit cum sorore eius teneat
matrimoniũ
matrimonium
.
Respōd.
Respondetur
ꝙ
quod
crimen incestus duplicitèr impedit
matrimoniũ
matrimonium
. Vno modo propter affinitatem quia est affinis illius cum qua
contrahit intra quartum
gradũ
gradum
: & de
hoc dicemus infra. Alio modo habet
impedire
mr̃imoniũ
matrimonium
ex hoc
ꝙ
quod
cognouit
consanguineā
consanguineam
eius
cũ
cum
qua contrahit, & de hoc quærimus
vtrũ
vtrum
tale crimen incestus impediat
matrimoniũ
matrimonium
?
Respond.
Respondet
S. Tho. in additio. q. 58. ar. 4
ꝙ
quod
si
quispiā
quispiam
cognouit
consanguineā
consanguineam
vxoris ante
matrimoniũ
matrimonium
contractũ
contractum
, et
etiā
etiam
post sponsalia, debet
matrimoniũ
matrimonium
|
separari propter
affinitatẽ
affinitatem
quā
quam
contraxit
cũ
cum
sua sponsa cognoscendo
cōsanguineā
consanguineam
eius. At si talis incestus
sequat̃
sequator
post matrimonium
iā
iam
contractũ
contractum
&
cō
sumatum
consumatum
non dirimit illud, sed in poenam peccati non potest vir petere debitum à propria vxore, & si petat peccat mortalitèr: nec vxor tenetur ei reddere debitum. Si
tñ
tamen
vxor petat, ille tenetur reddere. Quia vxor non debet
puniri pro peccato viri. Habentur de
hoc plura capita, in titulo si quis cognouerit
consanguineā
consanguineam
vxoris suæ. Et
32. q. 7. ca. si quis
viduā
viduam
, & ca. qui dormierit, & cap. concubuisti. Verum est
ꝙ
quod
si quis ignorans esse
consanguineā
consanguineam
vxoris
suę
suae
accederet ad eam,
ꝙ
quod
poterit
petere
debitũ
debitum
ab vxore, quia illud non
fuit peccatum incestus, sed fornicationis. Hoc dicunt docto. & Palu. 4. dis.
34. q. 1. ar. 2.
Idẽ
Idem
etiā
etiam
dicendũ
dicendum
est si mulier cubuit
cũ
cum
consanguineo mariti in|
tra quartum
gradũ
gradum
:
eadẽ
eadem
em̃
enim
poena
puniet̃
punietur
qua maritus, scilicet
ꝙ
quod
nō
non
poterit
exigere, & tenebitur reddere
debitũ
debitum
.