¶ POtestas clauium se extendit ad
remissionẽ
remissionem
culpæ.
Nā
Nam
licet Deus remittat per se culpam, opera
tñ
tamen
sacerdotis
agit instrumentalitèr, vt
instrumentũ
instrumentum
animatũ
animatum
: nam aliás ad
remissionẽ
remissionem
culpæ non exigerit
votũ
votum
recipiendi
effectũ
effectum
clauium. Vide Caieta.in opuscul.
27.
quæstionũ
quæstionum
, &. q. 12. de effectu absolutionis. Et
Adrianũ
Adrianum
. q. 2. de clauibus.
Et Tomam Vualdensem lib. de sacramentis a cap. 143.
vs
vsque
ad. 146. inclusiuè. Extendit etiam se potestas
clauiũ
clauium
ad remissionem poenæ æterne, quòd
quandò remittitur culpa, &
etiā
etiam
tem|
poralis in eo qui
cũ
cum
contrictione accedit. Nam sicut applicatur nobis in sacramento meritum passionis Christi
ad remissionem culpæ, ita quoque
eiꝰ
eius
satisfactio ad remissionem poenæ: remittere enim huiusmodi poenam pertinet ad remissionem peccati. Et quanuis. d. Tho. videatur dicere
ꝙ
quod
claues remittunt poenam proportionabilitèr
ad peccata: vt si peccatum est paruum
parua poena remittitur, si magnum
multũ
multum
poenæ, sed non tota: quia aliâs
frustra imponeretur satisfactio. Tu
tñ
tamen
tene, claues
tm̃
tamen
poenæ remittere
cę
teris
caeteris
paribus
cũ
cum
peccatum est
paruũ
paruum
,
quantũ
quantum
si esset
magnũ
magnum
. Quia
sacramẽ
tum
sacramentum
æqualitèr se habet, & dispositio
est æqualis. Nihilominus habita ratione
cōtritionis
contritionis
,
cōfessor
confessor
debet
iniũgere
iniungere
satisfactionẽ
satisfactionem
. Quia nescit, an tota poena remissa sit. Et
ꝙ
quod
poenitentia
nō
non
sit
moderanda secundùm quantitatem
|
peccati, sed secundùm contritionem
poenitentis, patet ex Innocent. cap. 8.
de poenitentijs & remissionibus.