Et tota difficultas est de sacramento
poenitẽtiæ
poenitentiæ
, vtrum sit nullum per hoc
quòd sumitur ab
excōicato
escommunicato
. Pro cuius
intelligentia est in primis notandum
quòd
excōmunicatio
excommunicatio
non habet ex iure diuino priuare à receptione sacramentorum, nec à participatione sacrificiorum
ecclesię
ecclesiae
. Nam de iure diuino
nullus est
excōicatus
excommunicatus
: licet veniat
excōicandus
excommunicandus
ab ecclesia, secundum eius
placitum & limitationem. Secundò
nota quòd in potestate ecclesiæ est facere quòd sacramentum poenitentiæ
|
& sacramentum matrimonij sit nullum, vbi susciperetur ab excommunicato, etiam inuincibilitèr
ignorāte
ignorante
se
esse excommunicatum. Quod tamen
nō
non
posset ecclesia facere de alijs sacramentis imprimentibus characterem:
quia habent determinatam materiam
de iure diuino, quæ non potest subtrahi, nec mutari. Hoc supposito dico,
ꝙ
quod
de hac re sunt diuersæ sententiæ: licet
omnes conueniant in hoc quòd si
excōmunicatus
excommunicatus
sciens, vel vincibiliter ignorans se esse excommunicatum, suscipiat aliquod sacramentum, peccat
mortalitèr, & est sacrilegus. Si veró accedat bona fide cum ignorantia inuincibili iuris, vel facti excusatur à mortali: & de hoc
nō
non
est
dubiũ
dubium
. Sed
loquẽ
do
loquendo
de annullatione,
quidā
quidam
dicunt
ꝙ
quod
si
excōicatus
excommunicatus
etiā
etiam
inuincibilitèr
ignorās
ignorans
se esse
excōmunicatum
excommunicatum
accedat ad
sacramentũ
sacramentum
poenitentiæ & absoluatur
|
nullum omnino sacramentum suscipiat. Probant, quia
excōicatio
excommunicatio
tollit iurisdictionem, ita
ꝙ
quod
excōicatus
excommunicatus
nullius
est subditus, sed nullus sacerdos potest
absoluere non subditum, ergo. Patet
consequentia, quia licet
ignorātia
ignorantia
excusset à peccato tamen non potest facere
ꝙ
quod
sit validum id quod esset
irritũ
irritum
si fieret
cũ
cum
sciẽtia
scientia
opposita. Et hinc est
ꝙ
quod
vsus ecclesiæ habet,
ꝙ
quod
ante absolutionem a peccatis præmittatur absolutio ab
excōicatione
excommunicatione
, ne annulletur sacramentum. Secunda, alij dicunt
ꝙ
quod
si
excōicatus
excommunicatus
accedat ad sacramentum
poenitentiæ
cũ
cum
ignorantia inuincibili
quæ excusset illum á sacrilegio,
verũ
verum
suscipit sacramentum, nec tenetur amplius confiteri de illis peccatis, sed
quę
rere
quaerere
absolutionem ab
excōicatione
excommunicatione
,
& interim
nō
non
miscere se diuinis. Hæc
sententia est Caieta. in summa verbo
impedimẽta
impedimenta
absolutionis. Et Palude
|
4. d. 18. q. 4. Adria. q. 2. de confessione
contra finem. Probat, quia licet absolutio sacramentalis sit iure prohibita
excōicato
excommunicato
, nullo
tñ
tamen
iure est irrita si de
facto suscipiatur, nec vsus ecclesiæ habet contrarium, & qui hoc
cogitāt
cogitant
decipiuntur, ergo. Item alia sacramenta
non annullantur per hoc
ꝙ
quod
suscipiantur ab
excōmunicato
excommunicato
, ergo nec hoc:
nam detis vndè habeatis contrarium.
Item quia aliâs iniusta esset sententia
ecclesiæ si vellet ignorantiam inuincibilem
condẽnare
condemnare
. Si quis autem
excō
municatus
excommunicatus
per ignorantiam
vincibilẽ
vincibilem
accedat ad sacramentum poenitentiæ
dũmodo
dummodo
confiteatur fictionem, verè
suscipit sacramentum, & recedente fictione consequitur effectum. Hanc solus Caieta. tenet expressè. Et probatur, quia poenæ non sunt ampliandæ,
sed potius restringendæ: vt patet de regul. iuris in. 6. reg. 15. &. 49. Item
eodẽ
eodem
|
iure excluditur
excōicatus
excommunicatus
à participatione
sacramẽti
sacramenti
mr̃imonij
matrimonij
&
sacramẽ
ti
sacramenti
absolutionis, sed ecclesia prohibens
excōicato
excommunicato
mr̃imoniũ
matrimonium
non irritat illud
sed si fiat tenet. vt patet extra de eo qui
duxit
eā
eam
quam polluit per
adulteriũ
adulterium
ca. 6. & de matrimonijs contractis
cō
tra
contra
interdictum ecclesiæ capi. 2. Vndè
ergo discrimen in verbis eisdem generalibus? Si autem quis celebrauerit
ꝓ
pro
excommunicato, & applicuerit ei sacrificium, siue inuincibilitèr, siue vincibilitèr ignoret
excommunicationẽ
excommunicationem
applicatio facta tenet. Prohibentur
enim christiani comunicare,
nō
non
tamẽ
tamen
inualidatur communicatio.