¶ QVÆritur, vtrum
excōicatio
excommunicatio
ignorata liget? Ad hoc sit prima
ꝓpositio
propositio
,
si ignorantia inuincibilis sit facti & iuris. i. si sit talis
quę
quae
excusset â tota culpa mortali, excussat
etiā
etiam
à canone,
nō
non
incurritur
excōicatio
excommunicatio
. In hoc omnes
conueniunt, nec potest negari. Quia
|
excōicatio
excommunicatio
nō
non
potest ferri nisi
ꝓ
pro
mortali, sed iste non peccauit mortalitèr
vt suponimus, ergo. Patet hæc de constitutio. c. 2.
rẽ
rem
quę
quae
culpa caret in
dānũ
damnum
vocari
nō
non
cōuenit
conuenit
.
Secũda
Secunda
si quis peccet mortalitèr, &
excōicatio
excommunicatio
non sit
formalitèr lata pro illo facto, non incurrit
sẽtẽtiā
sententiam
canonis. i. si aliquis sciat
se peccare mortalitér, & ignoret
inuĩ
cibilitèr
inuincibilitèr
id pro quo lata est
excōicatio
excommunicato
non est
excōicatus
excommunicatus
.
V
Verbi
.
g
gratia
. occîdo
Petrũ
Petrum
& scio me peccare
illũ
illum
occîdẽdo
occîdendo
ignoro
tñ
tamen
inuincibiliter
illũ
illum
esse
clericũ
clericum
,
nō
non
incurro
excōicationẽ
excommunicationem
. Patet quia
excōicatio
excommunicatio
non est lata contra
percussorẽ
percussorem
hoĩs
hominis
sed clerici: vt expresse habetur
ca. si verò extra de sententia
excōicationis
excommunicationis
. Tertia si
factũ
factum
pro quo lata est
excōcatio
excommunicatio
sit aliâs
licitũ
licitum
, vel non
condẽnatũ
condemnatum
iure diuino,
ignorātia
ignorantia
canonis
excusat à poena.
V.
Verbi
g.
gratia
. si papa
nũc
nunc
sub
poena
excōicationis
excommunicationis
præciperet ne
ꝗs
quis
|
vestiret̃
vestiretur
serico, & ego
ignorarẽ
ignorarem
canonẽ
canonem
istũ
istum
nō
non
incurrerẽ
incurrerem
excōicationẽ
excommunicationem
,
ꝗa
quia
nō
non
pecco mortalitèr
cũ
cum
ignorarẽ
ignorarem
inuĩ
cibiliter
inuincibiliter
.
Probat̃
Probatur
ex ca.
ꝓposuisti
proposuisti
. 82. d.
Quarta in
oĩbus
omnibus
statutis latis ab ordinarijs citra
papā
papam
,
ignorātia
ignorantia
iuris si sit inuincibilis excussat à
sentẽtia
sententia
canonis,
etiā
etiam
si
faciā
faciam
mortale
ꝓ
pro
quo est formaliter lata
excōicatio
excommunicatio
.
V.
Verbi
g.
gratia
ep̃s
episcopus
fert
sentẽ
tiā
sententiam
excōicationis
excommunicationis
in
cōcubinarios
concubinarios
, ego
ignoro
illā
illam
,
nō
non
incurro
eā
eam
: esto sim
cō
cubinariꝰ
concubinarius
. Et hoc
gñralitèr
generalitèr
est
verũ
verum
in
oĩbus
omnibus
quorũcũ
quorumcumque
pręlatorũ
praelatorum
inferiorũ
inferiorum
papa. Et
etiā
etiam
in
religionibꝰ
religionibus
patet, quia
ita habetur extra de sententia
excōicationis
excommunicationis
li. 6. ca. vt
aĩarum
animarum
periculis, vbi
hoc ipsum expressè continetur. Et in
his quatuor propositionibus
oẽs
omnes
cōueniōt
conueniunt
doctores nemine
discrepāte
discrepante
. Sed
tota difficultas est de sententijs iuris latis à papa quibus est anexa
excōicatio
excommunicatio
.
V.
Verbi
g.
gratia
lata est in iure
excōicatio
excommunicatio
contra
|
incendiarios, est
dubiũ
dubium
, an cadens in
factũ
factum
& ignorans inuincibilitèr ius, incurrat
excōicationẽ
excommunicationem
. De hoc
sũt
sunt
diuersæ
sententię
sententiae
inter doctores. Adria. q. 3
de clauibus. Scotus. d. 16. q. 98. Maio.
d. 18. q. 2. & Glo. in ca. à nobis de
sentẽ
tia
sententia
excōicationis
excommunicationis
, & in ca. vt
animarũ
animarum
.
Ioan. Andre. ibi Bartho. in l. cunctos
populos de summa Trinita.
Oẽs
Omnes
isti tenent
partẽ
partem
affirmatiuā
affirmatiuam
, videlicet
ꝙ
quod
ignorantia iuris non excussat à poena,
seu
excōicatione
excommunicatione
.
Probāt
Probant
ex
prędicto
praedicto
ca. vt
aĩarũ
animarum
, in quo papa in
fauorẽ
fauorem
animarum instituit,
ꝙ
quod
non incurrat
excō
municationẽ
excommunicationem
qui sciens
factũ
factum
ignorat
ius, sed præcipit id obseruari in statutis
ordinariorũ
ordinariorum
inferiorum,
nullā
nullam
prorsus faciens
mentionẽ
mentionem
de statutis
papę
papae
:
ergo
cũ
cum
solũ
solum
excoeperit
exceperit
summus pontifex
ordinariorũ
ordinariorum
sententias, fit vt sententia iuris
cōmunis
communis
in sua sententia
perseueret. Item quia ignorantia iuris
|
cui est annexa irregularitas
nō
non
excussat à tali poena vt habetur in cap.
cũ
cum
illorũ
illorum
de sententia
excōicationis
excommunicationis
, ergo
nec ignorantia iuris cui est annexa
excōmunicatio
excommunicatio
excusabit ab ea. Hæc est
horũ
horum
sententia, &
quidẽ
quidem
videtur
ꝙ
quod
sit
tutior, præsertim quia fauet vsus ecclesiæ quæ
cōmũitèr
communitèr
irretitos his
laquęis
laquaeis
remittit ad superiores per confessores
esto poenitentes laborent inuincibili
ignorantia.
Oppositā
Oppositam
sententiā
sententiam
tenẽt
tenent
Siluest. verbo
excōicatio
excommunicatio
. 2. §. 3. &
excōicatio
excommunicatio
vltimo. §. 3. & verbo ignorantia. 1. §. 8. & summa angelica. Et
videt̃
videtur
esse Caie. & Antonini. Qui
oẽs
omnes
tenẽt
tenent
,
ꝙ
quod
ignorantia inuincibilis iuris excusset ab
excōicatione
excommunicatione
. Probatur
excōicatio
excommunicatio
non potest ferri, nisi pro contumatia, vt patet ex
euāgel.
euangelio,
sed qui ignorat
inuincibilitèr non est contumax, ergo. Item si aliquis sciat
substantiā
substantiam
mali actus, & ignoret inuincibilitèr ali|
quam
circunstantiā
circunstantiam
eius, non
imputat̃
imputatur
ei ad
malitiā
malitiam
talis circunstantiæ, ergo.
Ad argumenta
vtrius
vtriusque
opinionis potest facilitèr responderi. Et
quāuis
quamuis
sapientissimus magister á Victoria in
neutrā
neutram
partẽ
partem
aperte declinet,
tñ
tamen
primā
primam
sentẽtiam
sententiam
reputat
tutiorẽ
tutiorem
. Et ideó
tenendũ
tenendum
est,
ꝙ
quod
si fiat id pro quo lata est
formalitèr
excōicatio
excommunicatio
incurritur, esto
inuincibilitèr ignoretur ius. Nec valet solutio Siluestri, quia etiam pontifex est ordinarius, &
ꝙ
quod
eius sententiæ
etiam excipiuntur in illo ca. vt
animarũ
animarum
periculis: quia est
cōtra
contra
cōmunem
communem
vsum
loquẽdi
loquendi
.
Nā
Nam
in titu. de officio iudicis ordinarij iurisperiti
cōmunitèr
communitèr
distingũt
distingunt
ordinariũ
ordinarium
à summo
pōtifice
pontifice