¶
QVÆrit̃
QVÆritur
, an ad
baptizādũ
baptizandum
puerũ
puerum
expectāda
expectanda
sit
eiꝰ
eius
natiuitas ex vtero?
Respō.
Respondeo
secundũ
secundum
oẽs
omnes
docto.
doctores
ꝙ
quod
sic: & habetur de consecra. d. 4. cap. qui in maternis. Verum est
ꝙ
quod
si manu obstetricis
posset realitèr mitti aqua, & verba dicantur,
ꝙ
quod
esset verus baptismus. Si autem periclitetur puer nascens, & appareat caput, baptizetur, & erit verus
baptismus: vt ait. S. Tho. 3. p. q. 68. art.
11. 4. vbi ait,
ꝙ
quod
si esset omnino
natꝰ
natus
sufficeret mittere aquam in caput, ergo
&c. Si
autẽ
autem
alia pars appareat scilicet
pes, vel manus, dicit S. Tho.
Durā
Duran
. Palu. & est
cōmunis
communis
opinio,
ꝙ
quod
licet non
sit
certũ
certum
an esset verus baptismus, baptizandus tamen est, & posteá si nascatur debet sub conditione
iterũ
iterum
baptizari. Palu. contendit
ꝓbare
probare
ꝙ
quod
certis
simè erit
baptizatꝰ
baptizatus
, licet
nō
non
intinguat̃
intingatur
|
aqua nisi pes, vel manus. Sed
tamẽ
tamen
nō
non
est ita certum, vt ipse putat. Panormi.
et Innocentius in cap. debitum de baptismo, videntur sentire quód
quęlibet
quaelibet
pars sufficiat ad baptismum et verè est in hoc magna apparentia.