¶ VISA Sacramenti diffinitione,
quia de sacramentis nouæ legis est noster hic
tractatꝰ
tractatus
, videre oportet in quibus differant nostra
sacramẽta
sacramenta
à sacra
mentis veteris legis, maximè à circun
cisione, quæ
secundũ
secundum
Augusti. &
oẽs
omnes
doctores, conferebat
gratiā
gratiam
ex opere
operato.
Notandũ
Notandum
ergo, primo
certũ
certum
est, quòd sacramenta veteris legis non
aperiebāt
aperiebant
cęlum
coelum
, vt patet ex multis sacræ scripturæ locis.
Om̃es
Omnes
em̃
enim
antiqui
patres, etiam sanctissimi fatebantur se
in infernum
descẽsuros
descensuros
, vt Iacob. Gene. 37. Descendam ad filium
meũ
meum
lugens in infernum. Iob. 14. Quis mihi
tribuat vt in inferno protegas me. &
17. Et infernus
domꝰ
domus
mea est. & psal.
|
Quis est homo qui viuet, & non videbit
mortẽ
mortem
: eruet
animā
animam
suā
suam
de manu inferi? Et
certũ
certum
est quòd sacramenta no
uæ legis aperiant
ianuā
ianuam
cęli
coeli
. Christus
in sua passione aperuit eam in
cōmuni
communi
toti generi humano, in particulari
verò
aperiũt
aperiunt
sacramenta. Matth. 3.
prę
dicabat
praedicabat
Ioānes
Ioannes
,
poenitẽtiā
poenitentiam
agite, appropinquauit
regnũ
regnum
cęlorũ
caelorum
. Ephe. 2. cuius
gratia estis saluati, &
cōsedere
consedere
nos fecit in
cęlestibus
caelestibus
. Rom. 8. Si filij, ergo
& hæredes. Matth. 25. Venite benedicti patris mei, percipite
regnũ
regnum
. Et Matthæi. 3.
IESV baptizato,
aꝑti
aperti
sunt
cęli
coeli
. Ex hoc sequitur quód
sacramẽta
sacramenta
veteris legis, no ponebant homines in
statu sufficienti perueniendi ad vitam
æternā
aeternam
, & per consequens non
dabāt
dabant
salutẽ
salutem
, quia vltima salus est beatitudo,
ac proindè tunc gratia non erat perfecta. Vnde tunc
quāto
quanto
tempore hæres
paruulus est, nihil differt à seruo, quia
|
si non habebat ius adeundi
vitā
vitam
ęternam
aeternam
ab extrinseco, quia nondum aperuerat Christus
ianuā
ianuam
cęli
coeli
. Per
peccatũ
peccatum
enim Adæ, &
quodcun
quodcunque
actuale
peccatũ
peccatum
, non
solũ
solum
Adam
inccurrit
incurrit
indignationem, sed
etiā
etiam
omnes posteri
eius, & tota natura humana, & sic duplex olim erat indignatio scilicet contra personam, & contra
naturā
naturam
. In veteri
autẽ
autem
lege, per sacramenta tollebatur indignatio prima particularis contra singulos homines, sed
tñ
tamen
manebat
adhuc indignata Deo tota natura humana,
quę
quae
indignatio
nunquā
nunquam
vs
usque
ad
Christũ
Christum
á toto genere humano fuit
ablata, & sic non
erāt
erant
Deo
ꝑfectè
perfecte
grati in illa lege veteri, sicut nunc in noua, quandò omnis indignatio particularis &
cōmuni
communis
s ablata est. Et ista sufficiant de sacramentis veteris legis.