¶ QVÆRITVR, vtrum Christus
possit videri in hostia?
Resp.
Respondeo
ex sanct.
Tho. 3. p. q. 76. art. 7. quòd naturaliter
loquendo nullus oculus corporeus,
præter oculum Christi potest videre
Christum in eucharistia, nec oculus
corporis glorificati. Idem dicit Scotus
4. d. 10. quæst. 9. & Marsilius. q. 7, ar. 3.
|
& Durand. di. 10. q. 4. Secundò dico
quòd oculus Christi in eucharistia videt se existentem in eucharistia. Hoc
sanct. Tho. 3. p. q. 76. ar. 7. ad
secundũ
secundum
.
Et quia litera est ibi mendosa, debet
sic legi. Ad. 2. dicendum
ꝙ
quod
oculus corporalis Christi videt se in
sacramẽto
sacramento
,
non tamen potest videre ipsum modum existendi quo est sub sacramento quod pertinet ad intellectum. Tertiò dico quód oculus corporalis,
tā
tam
viatoris, quàm beati, per miraculum potest Christum videre in eucharistia.
Hoc sanct. Tho. & conuenit
etiā
etiam
Scotus. Et hæc de oculo corporali.
Vtrũ
Vtrum
verò per intellectum possit Christus
videri, & eius modus
existẽdi
existendi
in hoc
sacramento? Dico cum sanct. Thom.
loco citato nunc quód naturaliter loquendo nullus intellectus humanus,
aut angelicus coniunctus, aut separatus potest cognoscere
Christũ
Christum
in hoc
|
sacramento
secundũ
secundum
quòd est sub speciebus. Patet quia iste modus existendi est supernaturalis excedens
totā
totam
naturæ facultatem. Secundò dico
ꝙ
quod
beati vident hoc mysterium, sed in verbo
nā
nam
cùm hoc
sacramẽtum
sacramentum
sit
vnũ
unum
præ
cipuum de substantia fidei, & vissio
correspōdeat
correspondeat
fidei, & spei, beati
vidẽt
vident
illud: sicut audiuimus
em̃
enim
sic vidimus
in ciuitate
dñi
domini
Dei nostri
spalm
Psalm
. 47.