¶ QVÆritur, quæ sit forma huius sacramenti?
Respon.
Respondeo
secundùm omnes
et est determinatio ecclesiæ in cap.
cũ
cum
|
Marthe de celebratione
missarũ
missarum
, et in
concilio Florentino, forma consecrationis panis est hæc. Hoc est enim corpus meum. Et forma consecrationis
vini
hęc
haec
. Hic est enim calix sanguinis
mei, noui & æterni testamenti mysterium fidei, qui pro vobis, & pro multis effundetur in remissionem peccatorum. Et oppositum dicere est pessimus error. Et malè de hoc dubitat Erasmus in annotationi. 1. Chorint. 11.
vbi ait. Vtinam Paulus nobis traderet
quibus verbis sacer ille panis
cōsecrari
consecrari
deberet. Verè miror, non de erroribus horum
grāmatistarum
grammatistarum
, sed de eorum superbia maxima, qui non
habẽ
tes
habentes
auctoritatem pro se, reuocant hoc
in dubium. Sed illis dimissis, dicimus
hanc esse
formā
formam
consecrationis eucharistiæ, qua vsus est
Xp̃us
Christus
in vltima
cę
na
coena
. Hoc est
em̃
enim
corpus
meũ
meum
. Et ita
etiā
etiam
apertè dicit. S. Cypria. de
cęna
coena
dñi
domini
in
|
principio, & Ambro. li. de
sacramẽtis
sacramentis
,
& habetur de conse. d. 2. ca. conse. &c.
Illa
aũt
autem
verba quæ præcedunt
formā
formam
consecrationis, scilicet, qui pridiè
quā
quam
pateret̃
pateretur
. &c. Licet Sco. dicat esse ita necessaria, vt sine ipsis esset dubia consecratio: melius
tñ
tamen
. S. Tho. 3. p. q. 78. a. 1.
4. &
Durā
Duran
. d. 8. dicunt non esse necessaria, necessitate
sacramẽti
sacramenti
,
cũ
cum
nō
non
sint
forma, propter
ordinationẽ
ordinationem
tñ
tamen
ecclesiæ
nō
non
liceret ea prætermittere. In
cō
secratione
consecratione
verò sanguinis, calicis forma est. Hic est
em̃
enim
calix sanguinis mei
.
Hæc sola verba
secundũ
secundum
cōmunẽ
communem
opinionẽ
opinionem
sunt
sufficiẽtia
sufficientia
ad
cōsecrationẽ
consecrationem
sanguinis. Reliqua verò quæ
sequunt̃
sequuntur
scilicet noui, & æterni
testamẽti
testamenti
, &c.
sunt de
ꝑfectione
perfectione
formæ, &
nō
non
de essentia
sacramẽti
sacramenti
: sicut ly ego in forma
baptismi. Hoc patet,
ꝗa
quia
Gręci
Graeci
ita
cōsecrāt
consecrant
sāguinẽ
sanguinem
, nec ob hoc
sũt
sunt
dānati
damnati
ab
ecclesia, & in missali b. Basilij illa sola
|
verba
tanquā
tanquam
forma erant rubeis literis scripta. Scotus tamen admonet
ꝙ
quod
sacerdos non debet intendere consecrare per ista, vel illa verba: sed debet
absolutè consecrare, dicens omnia illa verba quæ sunt in forma qua nunc
ecclesia
nr̃a
nostra
vtitur. Ly enim, in
vtra
utraque
forma, non est de essentia sacramenti.
Nullus enim euangelista ponit illud,
male tamen faceret qui omitteret illud. Potest etiam forma dici
quacũ
quacumque
lingua, sed
tamẽ
tamen
variare illam, & alia
lingua dicere, peccatum esset, licet sacramentum teneret.