¶ QVÆRITVR, an liceat
aliqñ
aliquando
sumere eucharistiam ante confessionem?
Respō.
Respondeo
secundũ
secundum
oẽs
omnes
,
ꝙ
quod
sic, primo
quādo
quando
quis tempore necessitatis, quo
tenetur sumere eucharistiam non habet copiam confessoris. Cùm
em̃
enim
præ
cepta
dñi
domini
suauia sint, nec
pręcepta
praecepta
possitiua
positiva
militent conra ius naturale,
nō
non
tenemur ea implere cum infamia nostra: ac proinde si parrochus ruranus,
non habet confessorem, & si non celebrat se diffamat, celebrare potest sine præuia confessione. Et eodem modo si ego habeam casus reseruatos, &
non est episcopus præsens, & si
nō
non
celebro infamor, possum celebrare sine
confessione peccati reseruati. Item
ꝓpter
propter
reuerentiam sacramenti, putâ si
coepi celebrare, & in ipsa celebratione meminero alicuius peccati mortalis, non oportet vt relinquam missam
quia facerem irreuerentiam eucharistiae:
|
& hoc etiam si sim in ipso principio
missę
missae
: licet solum introitum dixerim.
Ita tenet Ricard. Palu. & alij, quod
credo verum quanuis archiepiscopus
florentinus dicat, quòd si ante
cōsecrationem
consecrationem
recordetur, & possit sine scandalo quærere confessorem: debet
illũ
illum
quærere. Sed non credo hoc esse
verũ
verum
.
Idem dicendum est de his qui sunt ibi
parati ad recipiendam eucharistiam,
qui si ibi recordati fuerint
alicuiꝰ
alicuius
mortalis, secure possunt
cōmunicare
communicare
,
etiā
etiam
ante confessionem propter
reuerẽtiā
reuerentiam
sacramenti. Nec de hoc dubito.