¶ QVÆRITVR,
vtrũ
vtrum
liceat quotidiè sumere
eucharistiā
eucharistiam
? S. Tho. 3: p.
|
q. 80. arti. 10. respondet, quòd eucharistia duppliciter
cōsideratur
consideratur
vno modo secundùm se, secundùm quód confert gratiam ex opere operato sumenti ipsam. Et quantum ad hoc non
solũ
solum
quotidiè, verum sæpè in die quolibet
esset sumenda, vt gratia augeretur. Secundo modo potest
cōsiderari
considerari
ex parte nostra, ex qua requiritur reuerentia, & deuotio: & secundùm hoc non
est conueniens, quòd homo accedat
quotiescun
quotiescunque
potuerit, sed expectet
commodum tempus quo sit deuotus.
Qui igitur se inuenerit cum deuotione, &
nō
non
distractum, laudabilitèr quotidiè
cōmunicabit
communicabit
, vt patet ex consuetudine primitiuæ ecclesiæ. Et
ꝗa
quia
nũc
nunc
etiā
etiam
laudātur
laudantur
ꝗ
qui
quotidiê
celebrāt
celebrant
. Patet
etiā
etiam
Augusti. auctoritate de verbis
dñi
domini
, panis (
inꝗt
inquit
) iste quotidianus est, accipe quotidiè, vt quotidiè tibi
ꝓssit
prosit
: sic
tñ
tamen
viue, vt quotidiè merearis accipere
.
|
Sed quia sunt multa
impedimẽta
impedimenta
, laudabile est
aliqñ
aliquando
abstinere, vt Augusti. dicit libro de ecclesiasticis dogmatibus. Et habetur in ca. quotidie de
cō
secratione
consecratione
distinctio. 2. quotidie communicare, nec laudo, nec vitupero.
Gerson super magistrum tractatu. 9.
dicit
ꝙ
quod
illi qui proptereá
cuod
quod
frigidi
sunt (alioquin sine peccato) recedunt
ab eucharistia, sunt similes illis qui frigent, & nolunt accedere ad ignem. Effectus enim eucharistiæ est ipsa deuotio, nun quid prius vis effectum eucharistiæ quàm ipsam eucharistiam? Presbyteris igitur laudabilius est communicare quotidie. Vnde Gregorius. 4.
li.
dialogorũ
dialogorum
, ca. 56. refert
Cassiũ
Cassium
Narniensiũ
Narniensium
episcopum quotidie
celebrā
tem
celebrantem
, & in celebratione flentem. Et
dicit, mandatum
dñi
domini
accepisse per
reuelationẽ
reuelationem
cuidam alteri factam operare quod operaris,
nō
non
cesset manus tua,
|
nō
non
cesset pes tuus &c. Et Ambrosius
.
Graue est quòd ad mensam tuam
mũ
do
mundo
corde, &
innocẽtibus
innocentibus
manibus
nō
non
venimus: sed grauius est, si quia peccata metuimus sacrificium non reddamus. De secularibus
autẽ
autem
dicimus in
primitiua ecclesia eos
frequentissmè
frequentissimè
,
& forsan quotidie
cōmunicasse
communicasse
. Posteá cessante numero fidelium, tempore Augustini fiebat hoc rarius, quibusdam quotidie, alijs
dñicis
dominicis
diebus
hoc facientibus, vt ait Augustinus in
epistola ad Ianuarium. Et habetur. 12.
d. ca. illa autem. Posteà Fabianus papa præcepit, vt saltem ter in anno omnes
cōmunicarent
communicarent
, scilicet in pascha,
penthecoste, & in natiuitate
dni
domini
.
Tā
dem
Tandem
papa Innocentius tertius vel propter multitudinem fidelium, vel propter eorum indeuotionem, traxit
cō
munionem
communionem
ad hoc, vt satisfacerent sumendo semel in anno, vt patet in cap.
|
omnis vtriusque sæxus de
poenitẽtijs
poenitentijs
,
& remissionibus. Laudabile
tamẽ
tamen
est
vt
sępe
saepe
fideles communicent.