¶ QVÆritur, an liceat audire
missā
missam
& suscipere
cōmunionem
communionem
à clericis
hæreticis, scismaticis, &
excōmunicatis
excommunicatis
. S. Tho. 3. p. q. 82. ar. 8. dicit, quòd à
publicè suspensis ab ecclesia non licet quia ecclesia prohibet, vt à concubinarijs publicis, & à simoniacis: ab alijs autem licitum est. Sed nota quod
hęc
hæc
determinatio. S. Tho. vera est secundùm ius antiquum. 23. d. c. nullus,
vbi dicitur. Nullus audiat missam sacerdotis quem indubitantèr nouit habere concubinam. Et in cap. sequenti
hoc idem mandatur sub
excōmunicatione
excommunicatione
. Et Gregorius. 4. dialogorum,
& habetur. 24. q. 2. ca. coepit, dicit de
puero Hermigildo filio regis Hispaniæ, quòd cum
egrotaret
ægrotaret
, mandauit ei
pater, vt sumeret eucharistiam ab episcopo Arriano, qui noluit, propter
ꝙ
quod
à patre interfectus est: & â Gregorio
martyr reputatur. Sed nunc non vide|
tur
stādum
standum
in illo iure antiquo, quia
in concilio Constantiensi determinatum est, quòd non tenemur vitare
excōmunicatos
excommunicatos
, nisi sint nominatim
excōmunicati
excommunicati
, vel manifesti percusores
clericorum. Idem habetur in concilio
Basilien.
Basiliensi
si aliquam habent auctoritatem, & in cap. cùm non ab homine de
sententia excommunicationis, dicitur
quód occultè excommunicatus
nō
non
debet publicè vitari. Admonet tamen
Palu. quòd quando ego scio sacerdotem esse peccatorem, licet sciam occultè benè facerem, sine
scādalo
scandalo
aliorum me separans ab auditione missæ
eius, & à receptione sacramentorum:
vt illi incutiam ruborem, & moueam
illum ad poenitentiam. Et sic intelliguntur cap. nostra, & cap. nisi de clerico excommunicato.