Præterea, & id accipiamus, quod exploratum quoq; quoque eſst, dolere de peccato, vt languenti animo medeamur, non in digere alia virtute præter charitatem. Nam ſsicut ex amore na| turali, medicinam oppono morbis corporis ita ex charitate, qua meipſsum diligo propter Deum, medicinam adfero ægritudinibus animi. Atq; Atque ab eadem omnino charitate eſst, triſstari de culpa: vt mihi conſiliem conciliem Deũ Deum . Etenim, quæcunq; quæcunque humana actio, ob id parata, vt comparem amicitiam hominis, nullã nullam exigit ſspecialem virtutem humanam, ſsed ex quodã quodam deſsiderio amicitiæ conſsequendæ proficiſscitur, quod inchoatio quædã quædam eſst, & veluti amicitię veluti futuræ ſemẽ semen . Triſstari ergo de peccato vt in gratiã gratiam Dei redeamus, inchoatio quæ dam eſst diuinæ amicitiæ: nec ad aliam virtutem pertinere poteſst. Imò adeò virtutis nomen non meretur, cùm in genere amicitiæ actus ille im perfectiſssimus ſsit, virtus autẽ autem ſsit diſspoſsitio perfecti ad optimum, vt ex Ariſst. 7. phyſs. lib. colligitur.