Triſstari ergo de culpa, eo fine vt compen ſsetur offenſsa, quæ aduerſsum Deum cõmiſ ſa commissa eſst, id nos aſs ſserimus exigere propriam ſpecialemq; specialemque virtutẽ virtutem . Nam, vt dare Petro pecunias ſsi in ſse quidem abſsolutè conſsideretur, nullã nullam habet laudem: ſsed ſsi do, vt releuem, miſeriã miseriam eius, actus eſst miſseriæ: ſsi vt bene illi faciam, ſscilicet quia bonum ipſsius eſst, ad beneuolentiam & amicitiam pertinet. Sin verò, tanquã tanquam donum gratuitum pecunias confero, nempè vt ſsuo loco & tempore, quibus decet diſtri| fol. [21]v tur diſtri buatur ad virtutẽ virtutem liberalitatis ſspectat. Ita triſtitiã tristitiam aſs ſsumere, quia iniurię deo factæ compẽ ſatio compensatio fiat, à virtute ſspeciali oriatur neceſs ſse eſst, cùm finis ille tam ſspecialis ſsit, vt pertinere ad duas virtutes nequeat, nedum ad plures. Diuerſsa quippe formalia motiua voluntatis, diuerſs æ ſsunt formales rationes obiecti: atq; atque cõ ſequẽ ter consequenter , diuerſsos habitus & virtutes efficiunt.
Loading...