Falluntur tamen qui hoc ſsentiunt. Primó quia inter Deũ Deum & homines non eſst iuſtũ iustum ſsimpliciter, ſsed ſecundũ secundum quid, vt D. Tho. art. 3. iã iam citato ex Ariſst. 8. Ethi. manifeſstat: ergo, cùm pœnitentia ſsit virtus inter hominem, & deũ deum non reddit iuſstum niſsi ſecundũ secundum quid. Nõ Non eſst igitur virtꝰ virtus iuſstitiæ, quæ videlicet æquale reddit. Deinde, religio debitum Deo reddit & tamen nõ non eſst iuſstitia. Non ergo, quæcunq; quæcunque virtus debitum Deo reddit, virtus iuſstitiæ eſst.