Primum, dupliciter
aliquã
aliquam
virtutẽ
virtutem
eſs
ſse infuſsam: aut, ex genere & natura ſsua, quia videlicet per actus noſstros acquiri & generari
nõ
non
poteſst. Vnde neceſs
ſse eſst, à deo nobis ſsupernaturaliter infundatur, quales à Theologis aſs
ſseruntur virtutes theologicæ, fides, ſspes, charitas. Aut virtus dicitur infuſsa per
accidẽs
accidens
: quia
licet per actus noſstros naturales acquiri poſs
ſsit, miraculoſse
tamẽ
tamen
alicui infunditur, vt
ſciẽ
tia
scientia
rerum
naturaliũ
naturalium
Adæ collata: & vſsus linguarum collatus apoſstolis. Hic igitur de virtute infuſsa loquimur, iuxta priorem
modũ
modum
.