Primum, dupliciter aliquã virtutẽ eſ ſe infuſam: aut, ex genere & natura ſua, quia videlicet per actus noſtros acquiri & generari nõ poteſt. Vnde neceſ ſe eſt, à deo nobis ſupernaturaliter infundatur, quales à Theologis aſ ſeruntur virtutes theologicæ, fides, ſpes, charitas. Aut virtus dicitur infuſa per accidẽs : quia licet per actus noſtros naturales acquiri poſ ſit, miraculoſe tamẽ alicui infunditur, vt ſciẽ tia rerum naturaliũ Adæ collata: & vſus linguarum collatus apoſtolis. Hic igitur de virtute infuſa loquimur, iuxta priorem modũ .