Et præteræa
cũ
cum
agens naturale non ſse
extẽ
dat
extendat
vltra finem naturæ, non poterit producere habitum pœnitentiæ, quæ videlicet perficit hominem in ordine ad finem excedentem naturæ facultatem. Eſst ergo pœnitencia
habitus infuſsus à Deo, per quem pœnas eligimus ad diuinas iniurias, in nobis ipſsis vindicandas.