Primum itaq; itaque genus imperfectæ diſsplicentię eſst, cùm quis dolet de peccato propter humana naturaliaq́; naturaliaque motiua: vt, quia turpe eſst | & contra rationem: vel quia in duxit imſamiã infamiam , vel etiam quia contrarium Deo eſst, quatenus finis eſst & principium naturæ. Hoc autem diſsplicentiæ genus, quod videlicet ſsola ratione naturali nititur, an theologi appellauerint attritionë me profecto latet. Sed quũ quum ſsit quidã quidam imperfectus dolor, qui interim frangere & atterere animum poteſst, licet nõ non perfectè, nos attritionem eam nuncupemus. Vide Auguſst. de vera & falſsa pœnitentia. capit. 2. &. 9.