Secundum genus im perfectæ diſsplicentiæ eſst, quæ oritur à timore pœnarum. Pœnas verò intelligo ſspirituales vel æternas, quæ lumine fidei cognoſscuntur: & hãc hanc doctores ſscholaſstici omnes, attritionem vocant: atq; atque de ea Auguſst. de vera & falſsa pœnitentia. capi. 17. loquitur, tractans illa verba Ezech. quacunque hora peccator ingemuerit & conuerſsus fuerit, vita viuet. Conuerſsum ait non tantum verſsum vita viuere: vertitur à peccato, qui iam vult dimittere peccatum: Conuertitur qui iam totus & omnino vertitur. Qui iam non ſsolum pœnas timet, ſsed ad bonum domini contendere feſstinat. Dixerat autem pœnitentiã pœnitentiam quæ impetrat vitam, nõ non a ſsolo timore, ſsed à charitate proficiſsci. Hanc etiam attritionem tanquà tanquam inſufficiẽtem insufficientem reiicit Ambroſs. lib. 2. de pœnitentia, cap. 9.