Quæda Quædam inſsuper teſstimonia ex illis, de pœ nitentia virtuali exponere, impudentiæ manifeſstiſssimæ fuerit: vt illud Ioelis. 2. Conuertimini ad me in toto corde veſstro, in ieiunio & fletu, & planctu, & ſscindite corda veſstra. Illud item pœnitentiam agite, & baptizetur vnuſquiſq; vnusquisque veſstrum in remiſs ſsionem peccatorum. Quod quidem teſstimonium, ſsi de pœ nitentia, vel formali, vel virtuali volumus exponere, in eũ eum errorem incidimus, quẽ quem paulo | ante reprobauimus: hoc eſst, baptiſsmum ſsine pœnitentia formali peccata remittere. Verũ Verum , hæc miſs ſsa facio, (quæ tamen decernere controuerſiã controuersiam poſs ſsunt) illud quæro, ſsi cui peccatori diuina bonitas occurrat, eo etiam tẽpore tempore , quo nec diligere deũ deum , nec pœnitentiam agere tenetur, non occurrant autem peccata, videlicet ocupatiſssimo in diuinæ bonitatis contẽ platione contemplatione . Quæro tum (inquam) an iſsti habenti actum dilectionis, peccata ſsine pœnitentia condonentur? Nam ſsi cõdonantur condonantur , ergo etiã etiam quando non tenebatur ille, aut deum dilegere, aut in dei contemplatione verſsari, remiſs ſsionem peccatorum conſsequetur ſsine pœnitentia. Quod, vel iſsti cõcedere concedere verentur: ſsin autẽ autem non condonantur, nec ille peccator poteſst in actum dilectionis ſsine pœnitentię actu prodire: ergo pœnitentia formalis (quod modò contendimus) eſst ad remiſssionem peccatorum neceſs ſsaria. Atq; Atque (vt ſs ępe iam diximus) ad diuinam procurationẽ procurationem ſspectat, vt nullus peccator in actum dilectionis prodeat, cùm primum ad deum conuertitur, quin ſsimul, quemadmodum bonum per amorem amplectitur, ita etiam odio malum proſsequatur. Pœnitemini (inquit) & conuertimini, vt deleantur peccata veſstra.