Ridiculum verò e
ſst quod fingunt i
ſsti, martyrium homini
oblatũ
oblatum
memoriã
memoriam
peccatorũ
peccatorum
abolere.
Cũ
Cum
è
ex
diuer
ſso, pœnæ, inopinato
etiã
etiam
incidẽtes
incidentes
,
ſoleãt
soleant
culparũ
culparum
memoriam vel
dormientẽ
dormientem
excitare. In cuius rei
exẽplum
exemplum
adducit Chri
ſso
ſstomus homi. 4. de diuite & Lazaro, fratres Io
ſseph, quibus
cũ
cum
peccati
iã
iam
penè
obliterati veni
ſs
ſset in
mentẽ
mentem
, merito (
inquiũt
inquiunt
)
|
hæc patimur quia peccauimus in fratrem
no
ſtrũ
nostrum
. Tres item pueri in camino ignis ardentis, in veritate & in iudicio, aiunt, induxi
ſsti
hæc omnia propter peccata no
ſstra, peccauimus enim &c. Et propheta in die (inquit) tribulationis deum exqui
ſsiui manibus meis. Et
paulo po
ſst. Et meditatus
ſsum nocte
cũ
cum
corde meo, & exercitabar, &
ſcopebã
scopebam
ſspiritum
meũ
meum
&c. Martyrium
itaq;
itaque
occurrẽs
occurrens
, non
memoriã
memoriam
peccatorum aut tollit aut impedit,
ſsed
potius excitat. Quare nihil cau
ſs
æ video, cur
pœnitentia ad
ſsalutem nece
ſs
ſsaria martyri de
ſsit: quin in ip
ſso
ſsanguine culpas maximè abluet, quas ante
cõmiſit
commisit
. Equidem ita
ſsentio,
& (vt reor ip
ſse)
ſsentiet
vnuſquiſq;
vnusquisque
veſtrũ
vestrum
ſsi
rẽ
rem
non ex authoritate
aduerſatiorũ
aduersatiorum
,
ſsed ex ratione
pẽ
ſetis
pensentis
: nec enim minorem vim habet bapti
ſsmus in remittendis culpis, quàm martyrium: quod veluti bapti
ſsmi vicarium e
ſst, (vt
Augu
ſst. tradidit libr. 4. de bapti
ſsmo contra
Donati
ſst. cap. 22. &
ſsequentibus)
referturq́;
referturque
de con
ſsecrati. di
ſst. 4 cap. bapti
ſsmi vicem:
ſsed
bapti
ſsmus, alias efficaci
ſssimum
cõtra
contra
omnia
peccata
remediũ
remedium
,
ſsine
pœnitẽtia
pœnitentia
tamẽ
tamen
aliqua
præuia:
peccatorũ
peccatorum
mortaliũ
mortalium
nõ
non
efficit
remiſ
ſionẽ
remissionem
, ergo nec martyrium: ni
ſsi nouis oraculis iuniores à mediis ad
ſsalutem nece
ſs
ſsariis,
martyres adultos velint excipere, quod qua
ratione faciant, haud
ſsatis intelligo.