Secunda propositio. Non tenetur homo poeni tentiam agere quoties peccata memoriae occurrerint, siue speculatiue, seu practice occurrant. Et enim nullum aliud nos praeceptum obligat ex eo quod in mentem veniat. Nec peccat mortaliter, qui non diligit deum, quamtuncunque diuina bonitas proponatur, omni dilectione dignissima: nisi necessitatis articulus intercedat. Idem de praecepto fidei, & spei, videre licet.