Secũda propoſitio. Non tenetur hõ pœni tentiam agere quoties peccata memoriæ occurrerint, ſiue ſpeculatiuè, ſeu practicè occurrant. Et enim nullũ aliud nos præceptũ obligat ex eo quòd in mentem veniat. Nec peccat mortaliter, qui non diligit deum, quamtuncunq; diuina bonitas proponatur, omni dilectione digniſsima: niſi neceſsitatis articulus intercedat. Idẽ de præcepto fidei, & ſpei, videre licet.