Tertia concluſsio. Nõ Non ſsatis eſst ad æternam ſsalutem conſsequendam peccatoribus baptizatis, votum implicitum huius ſacramẽti sacramenti ſsed explicitum, & formale requiritur. Quòd ad eundem modum pœnitentiæ ſsacramentum eſst neceſ ſariũ necessarium peccatoribus baptizatis: ad quẽ quem baptiſsmus non baptizatis, eo quòd per vtrũ que vtrumque virtus paſssionis & ſsanguinis Chriſsti in peccatorũ peccatorum remiſssionem applicatur, ſsine qua quidem applicatione ne vnum quidem mortale peccatum remitti poteſst. At ſsine voto explicito baptiſsmi nullꝰ nullus ſsaluatur Marci vltimo, Prædicate Euangelium omni creaturæ, qui crediderit, & baptizatus fuerit ſsaluus erit: qui verò non crediderit, condemnabitur. Vnde primum colligitur, baptiſsmum in voto ſsatis eſs ſse, cũ cum re ipſsa ſsuſscipi non poteſst. Idcirco enim non dixit. Qui non fuerit baptizatus condẽ nabitur condemnabitur : ſsed. Qui nõ non crediderit. Colligitur de inde, fidem huius ſsacramenti, hoc eſst, baptiſs mi, eſs ſse ad ſsalutem neceſs ſsariam, id eſst, quòd per baptiſmũ baptismum in nomine christi præ ſstatur remiſssio peccatorum omnibus gentibus. Id enim eſst euangelium, quòd, qui non crediderit, condemnabitur, vt Lucæ vltimo declaratur. Nec hanc huius loci nos intelligentiam | comminiſscimur: ſsed etiam nobis ſsancti patres tradidere. Vualden. in lib. De ſsacramentis, cap. 130. Hugo de ſsancto Victore lib. 2. de ſsacramentis, parte. 6. capit. 7. Bernardus epi ſstola. 77. ad Hugonem. Auguſst. lib. 1. de Baptiſsm. contra Donatiſst. cap. 8. & lib. 4. capit. 21. &. 2. libro. contra Creſscon. capit. 13. Si igitur citra baptiſsmi votum explicitum nullus omnino ſsaluari poteſst, cùm non adeſst facultas baptiſsmum re ipſsa ſsuſscipiendi: nec ſsine voto quidem pœnitentiæ explicio ſsaluabitur, qui peccatum mortale poſst baptiſsmum perpetrauit. Noluit enim Deus ſsine Chriſsto, & eccleſsia ſsua cuiquàm patere ſsalutem, ac remiſssionem peccatorum, Cùm igitur peccatores poſs ſsunt Chriſsto & eccleſsiæ ſsuæ vniri, & reconciliari, exteriùs etiam, ſsuſsceptis ſsacramentis, id Deus requiſsiuit. At, cùm non adeſst facultas exterioris vnionis & conciliationis, voluntas pro facto cedit: ſsuppleturq́ue per interiorem exterior vnio. Confirmat etiam hanc concluſsionem id quod vſsu venire videmus: vt quantuncunque mors ſsubito occurrat, pœnitentiæ remedia fideles offlagitent, nec ſsanè ſsentiunt de ſsalute eius, qui moriens, nec re, nec voto hoc ſacramẽtum sacramentum accepit.