Nec aliud intelligendum est (quod alias s aepe commemorauimus ) in lege noua factum es se, nisi vt quam poenitentiam tenebatur peccator in delicti compensationem Deo prae stare, eam prae stet sacerdoti Dei vices habenti. Quo fieri, vt, si in naturae lege, vel scripta, homines exteriorem satisfactionem exhibere pro peccatis tenebantur, teneantur etiam in lege euangelica eandem exhibere ad sacerdotum arbitrium, qui bus Deus huiusmodi iudicium delegauit.