Nec aliud intelligendũ eſt (quod alias ſ æpe cõmemorauimus ) in lege noua factũ eſ ſe, niſi vt quã pœnitentiã tenebatur peccator in delicti cõpenſationẽ Deo præ ſtare, eã præ ſtet ſacerdoti Dei vices habenti. Quò fieri, vt, ſi in naturæ lege, vel ſcripta, homines exteriorem ſatisfactionẽ exhibere pro peccatis tenebantur, teneantur etiam in lege euangelica eandem exhibere ad ſacerdotum arbitrium, qui bus Deus huiuſmodi iudicium delegauit.