Præterea. Concilium Tridentinum ſeſsione. 6. cap. 14. poſteaquàm difiniuit, ſacramẽ tum penitẽtiæ ad lapſi reparationẽ , velut ſecundã poſt naufragiũ tabulam, neceſ ſarium eſ ſe: decernit protinus, hoc ſacramẽto contineri, non modo ceſ ſationem peccatorum, & eorundem ſacramentalem confeſsionem, & ſacerdotalem abſolutionem: verumetiam ſatisfactionem: per ieiunia, eleemoſynas, orationes, & alia pia ſpiritualis vitæ exercitia, non quidem pro pœna æterna, ſed pro pœ na temporali, & de hac (inquit) pœnitentia ſcriptum eſt. Memor eſto, vnde excideris, & age pœnitentiã , & prima opera fac, & iterũ . Quæ ſecundum triſtitia eſt, pœnitentiam in ſalutem ſtabilem operatur, & rurſus, pœnitentiam agite, & facite fructus dignos pœnitentiæ. Quæ omnia loca de pœnitentia exteriori eſ ſe intelligenda, per quam ſcilicet exterior ſatisfactio pro peccatis fit, ſuperius certis argumentis commoſtrauimus.