Ad
ſsecundum argumentum certè po
ſs
ſsemus re
ſspondere, negando maiorem,
ſentiũt
sentiunt
enim plures viri docti, licitum e
ſs
ſse, ab hæretico recipere pœnitentiam in articulo mortis:
vt Petrus Paluden
ſs. 4. di
ſst. 25. q. 1. Sylue
ſster in
verbo Confe
ſs
ſsor, primo. §. & Maioris. d. 17.
& glo
ſs
ſsa extra. De
ſspon
ſsalibus, capite. Non
e
ſst vobis. Quia licet recipere bapti
ſsmum ab
eiu
ſsmodi præci
ſsis, cùm extrema nece
ſssitas cogit: vt Augu
ſstinus tradit, capit. Si quem forte. 24. di
ſstinctione. 1. Ergo & pœnitentiæ
ſsacramentum licet ab exci
ſso
ſsu
ſscipere. Huic
verò loco
ſsolent occurrere,
negãdo
negando
cõ
ſequẽ
| fol. [92]v
tiã
conseq
uentiam
. Quia mini
ſster bapti
ſsmi e
ſst in
ſstitutus quilibet de iure diuino: quam ob rem eccle
ſsia id
tollere non pote
ſst. At pœnitentiæ mini
ſster,
non e
ſst quilibet
ſsacerdos diuino iure:
ſsed cui
eccle
ſsia
demãdauerit
demandauerit
. Quocirca
ſsicut pote
ſst
committere, cui voluerit: ita & pote
ſst auferre. Sed hæc re
ſspon
ſsio non facit
ſsatis
argumẽ
argumen
.
Primum, quia probabili
ſssimum e
ſst, quemlibet
ſacerdotẽ
sacerdotem
in mortis articulo habère autoritatem ab
ſsoluendi iure diuino.
Idq́;
Idque
a
ſs
ſseruit
Palu. di
ſst. 20. q. 1. art. 2. Dur. di
ſstin. 19. q. 2. Capreolus eadem di
ſstin. arti. 3. ad quartum.
Idquoq;
Idquoque
D. Thomas
ſsentire videtur. di
ſst. 19. q.
1. art. 3. q. 1. & di
ſst. 20. art. 1. q. 2. Atque e
ſst prę
terea, rationi con
ſsentaneum: quia Deus non
deficit in nece
ſs
ſsariis, nullus enim prouidus
gubernator in nece
ſs
ſsariis deficit ergo
quẽadmodum
quemadmodum
prouîdit, vt in articulo mortis,
quicũq;
quicumque
po
ſs
ſset licite baptizare,
nõ
non
ob
ſstante
quacunq;
quacunque
eccle
ſsia
ſstica cen
ſsura & prohibitione,
ita etiam cauit, vt in eodem articulo quilibet
ſsacerdos licitè ab
ſsolueret. Cùm
vtrunq;
vtrunque
ſsit
ſsacramentum nece
ſssitatis:
vtrunq;
vtrunque
iure diuino
præceptum. E
ſst in
ſsuper alia ratio, qua id confirmari po
ſssit. Quòd, autore Augu
ſstino quarto libro De bapti
ſsmo contra Donati
ſst. ca. 24
quod vniuer
ſsa tenet eccle
ſsia,
ſemperq́;
semperque
retentum e
ſst: nec à Pontificibus, aut Conciliis tempore aliquo po
ſst apo
ſstolos diffinitum: tradi|
tione Chri
ſsti & apo
ſstolorum recti
ſssimè creditur con
ſstitutum. At, quòd, quilibet
ſsacerdos in mortis articulo
quẽlibet
quemlibet
po
ſssit ab
ſsoluere,
ſsemper in eccle
ſsia ob
ſseruatum e
ſst: nec
noua aliqua hominum con
ſstitutione
ſsancitum, à Chri
ſsto igitur, & apo
ſstolis e
ſst in
ſstitutum. Præterea eccle
ſsia non po
ſs
ſset hoc re
ſs
cindere & abrogare, ferendo,
ſscilicet, contrariam legem: ergo e
ſst de iure diuino. Antecedens
ſsuadetur. Quia,
ſseclu
ſsa
quacunq;
quacunque
eccle
ſsiæ lege, talis abrogatio e
ſs
ſset
cõtra
contra
rectam rationem
: ſsi (vt verùm e
ſst) pœnitentia e
ſst
ſsacramentum ad
ſsalutem nece
ſs
ſsarium. Sic igitur
rationi maximè con
ſsentaneum e
ſst,
quẽcunque
quemcunque
ſsacerdotem in articulo mortis pœnitentiæ mini
ſstrum diuino iure e
ſs
ſse con
ſstitutum.
Quo fieri, per eccle
ſsiæ cen
ſsuram talem autoritatem abrogari non po
ſs
ſse.