Quòd ſsi Chriſstus dominus non cõ ſuluiſ ſet consuluisset in mortis articulo periclitantibus, mini ſstrum abſsolutionis neceſs ſsarium exhibendo: eccleſsia tamen, cuius prudentiæ dicitur eſs ſse commiſs ſsum, cum pia mater ſsit, non eſst credẽ da credenda filiis ſsuis in articulo mortis deeſs ſse voluiſs ſse: idq́; idque eò magis, quò exemplo Chriſsti ſspon ſsi ſsui facere, & potuit & debuit: quem cõ ſtat constat in ſsacramento baptiſsmi (quod neceſs ſsarium eſs ſse ad ſsalutem voluit) nulli in articulo mortis defuiſs ſse. Præterea. Neceſssitas non habet | legem, vt habes in capit. quod non eſst, de regulis iuris, non ergo exiſstimanda eſst eccle ſsia, legem, qua præciſsum amouet à ſsacramentorum miniſsterio, ad extremum neceſssitatis articulum extendere voluiſs ſse. Præterea, odio reſstringi, fauores conuenit ampliari: vt etiam iuris regula tradit. Quòd autem quilibet ſsacerdos in articulo mortis quemlibet poſssit abſsoluere, gr̃a gratia eſst & fauor populi Chri ſstiani. Quocirca, ampliare potiùs, quàm ſstringere debemus.