At verò, licet dominus ibi de
ſspirituali
mã
ducatione
manducatione
ſsermonem faciat
: non tamen excluditur
ſsacramentalis: vt patet ex D. Augu
ſs.
in Ioannem, tractatu. 26. atque ex. Thoma. 3.
p. q. 80. art. 11. Vnde & eiu
ſsdem partis. q. 65.
art. 4. ad
ſsecundum, ait, Illud verbum domini
itelligendum
intelligendum
e
ſs
ſse de
ſspirituali
mãducatione
manducatione
, & non de
ſsola
ſsacramentali. Non dixit.
Et non de
ſsacramentali. Quòd autem de
ſsumptione etiam
ſsacramentali verba fiant, mihi
facile per
ſsuadeo. Primùm, quia de futuro loquitur dominus dicens: Panis quem ego dabo, caro mea e
ſst, nondum enim in
ſstituerat
euchari
ſstiæ
ſacramentũ
sacramentum
. Deinde, quia di
ſscernit manducationem &
potationẽ
potationem
, inquiens.
Ni
ſsi manducaueritis
carnẽ
carnem
, & biberitis &c.
vbi integrum
ſsacramentum carnis &
ſsanguinis, quod in cibum & potum daturus erat, apertè di
ſstinxit. Accedit ad hoc, quòd Ioannes Euangeli
ſsta,
ſsi eo capite de euchari
ſstiæ
|
ſsacramento non feci
ſs
ſset mentionem, omnino
nullã
nullam
alti
ſssimi
ſsacramenti
rationẽ
rationem
habui
ſs
ſset: cùm in reliquis
ſsui
Euãgelii
Euangelii
partibus, ne
verbũ
verbum
quidem
vllũ
vllum
de euchari
ſstia fecerit. Adde, quod
pleriq́;
plerique
ſsancti de euchari
ſstiæ
ſacrmẽ
to
sacramento
illum
locũ
locum
interpretantur: vt Chry
ſso
ſstomus in
Ioannẽ
Ioannem
homil. 45. & lib. 3. De dignitate
ſsacerdotali cap. 4. & Augu
ſsti lib. 1. de Bapti
ſs. paruu. capi. 20. Ambro
ſs. lib. 4. De
ſsacramentis. Bernardus in
ſsermone De re
ſsurrectione, cuius initium. Vicit Leo. Cyrillus quoque, ac Theophylactus in
cõmentariis
commentariis
ſsuper
Ioannẽ
Ioannem
: atque alii, quos refert Gratianus De
con
ſsecratione. d. 2. Certè eccle
ſsia, cùm aduer
ſsus hæreticos de euchari
ſstiæ
ſacramẽto
sacramento
di
ſsputat, ex eo capite, vel maximè te
ſstimonia
ſsumit. In Concilio præterea Con
ſstantien
ſsi
ſse
ſs
ſsione. 13. cùm hæreticorum argumento obiter re
ſsponderetur, qui ex hoc te
ſstimonio
ſsumebant, Laicis
ſsub
vtraq;
vtraque
ſspecie hoc
ſacramẽ
tum
sacramentum
e
ſs
ſse conferendum: non confugerunt patres ad
ſspiritualem manducationem,
ſsed crediderunt, id quod dominus dicit, Ni
ſsi manducaueritis &c.
etiã
etiam
à Laicis
ſsub
ſspecie panis
seruari: cùm firmi
ſssimè (
inquiũt
inquiunt
) credendum
ſsit,
ſsub
vtraq;
vtraque
ſspecie integrum Chri
ſsti corpus
&
ſsanguinem contineri. Et (ne longum faciam) Concilium Ephe
ſsinum in epi
ſstola ad
Ne
ſstorium, hunc ip
ſsum locum, de quo di
ſs
ſse|
rimus, de
ſsumptione
ſsacramenti corporis &
ſsanguinis domini interpretatur.
Atq;
Atque
id nos
latè per
ſsecuti
ſsumus: vt vim argumenti con
ſseruaremus:
ſscilicet, quod difficilius e
ſst,
quam vt per illam priorem intelligentiam
eludi po
ſssit.