Quintũ Quintum fundamentũ fundamentum , Pœnitentiæ ſacramentũ sacramentum tres partes habere, contritionem cordis, confeſssionem oris, ſsatisfactionem operis. Quæ videlicet quaſsi materia ſsunt huius ſsacramenti. Nam verba abſsolutionis ſsacerdotalis, forma ſsunt, qua hoc ſsacramentum perficitur. Nec me clàm eſst, Scotum in. 4. d. 14. q 4. &. d. 16. q. 1. id negare, quod nos tanquàm fundamentũ fundamentum iacimus, credit enim ſsolam ab ſsolutionem ſsacerdotis, eſs ſse integrũ integrum pœnitentiæ ſacramentũ sacramentum , quia ſsola (inquit) ea ſsignificat gratiã gratiam : ſolaq́; solaque proinde gratiã gratiam præ ſstat, Durand. etiam in ea dem erroris naui verſsatur. Qua
4. d. 16. q. 1.
tuor de cauſsis dixit, contritionem & ſsatisfactionem non eſs ſse huius ſacramẽti sacramenti partes. Primã Primam poſsuit, quòd forma, id eſst, abſsolutio, non applicatur niſsi confeſssioni: ergo ſsola cònfeſs ſsio eſst materia, cui, ſscilicet, ſsoli forma tota adiungitur, nam & rei artificialis materia ea eſst integra, cui forma integra artis admouetur. Alteram, quod contritio non eſst ſsignum ſsen ſsibile, res autem ſsenſsibiles ſacramentotũ sacramentorum materiæ ſsunt. Tertiã Tertiam , quòd attritione ſsola verũ verum , atq; atque integtũ integrum conficitur ſsacramentum, quòd ſsi cõtritio contritio eſs ſset huius ſsacramenti pars, non poſs ſset alia loco illius ſsubrogari. Quartã Quartam cauſsam eſs ſse, eamq́ue vel maximã maximam : quòd ſsatisfactio ſsit | poſsterior tempore, quàm abſsolutio ſacramẽ talis sacramentalis : ergo non eſst de integritate ſsacramenti, nec enim eſst totum ſsucceſssiuum, ſsed permanens: quod ſsuas omnes partes ſsimul habere neceſs ſse eſst: cuique iam exiſstenti, ſsi poſsterius tempore quicquàm contingat, non eſst pars: ſsed accidens rei, & confirmatur, quia tãta tanta poteſst eſs ſse contritio, vt tota pœna remittatur, erit ergo tunc ſsatisfactio ſsuperflua, quare non eſst pars, nunquam enim pars ſsuo toti ſsuperuacanea eſst. At vero omnia hæc commentitia ſsunt, nec poſs ſsunt fundamẽtum fundamentum quod iecimus infirmare, habetur enim ex Concilio Florentino, cuius autoritatem. Theologi ſsanè tenere debemus: in Concilio ſiquidẽ siquidem Florentino definitur: omne ſsacramentum materia formaq́; formaque conſstare: & poſstea. Quartum (inquit) ſsacramentum eſst pœnitentia, cuius qua ſsi materia ſsunt actus pœnitẽtis pœnitentis : qui in tres di ſstinguntur partes, cordis contritionem, oris confeſssionem, operis ſsatisfactionem, forma autem, ſsunt verba abſsolutionis: hactenus Cõ cilium Concilium Flor. Et Concilium Thrident. ſseſssione. 6. cap. 14. docendum eſst (inquit) Chriſstiani hominis pœnitentiam, (quam ſsecundam tabulam poſst naufragium ſsancti patres aptè nuncupauerunt,) non ſsolùm continere ceſs ſsationem à peccatis, & eorum deteſstationem, verumetiam eorundem ſsacramentalem con| feſssionem: itemq́; itemque ſsatisfactionem. Hæc Synodus Tridentina. Ratio quoque in promptu eſst. Quia cum pœnitẽtiæ pœnitentiæ ſacramentũ sacramentum , quoddam iudicium ſsit: eius integritas ex his omnibus conſstat, ſsine quibus integrum iudicium non eſst. Sicut & proceſs ſsus iudicialis multis actionibus continetur, videlicet, accuſsatione, teſstimoniis, confeſssione ipſsius rei, ſsententia iudicis &c. Omnia hæc enim ad integrum iudicium requiſsita ſsunt.
Loading...