Ad primum
argumentũ
argumentum
. Iam o
ſstendimus
locum in euangelio Ioannis, vnde confe
ſssionis præceptum ducitur.
Nã
Nam
quod Caietanus
in
cõmentariis
commentariis
ſsuper hunc locum a
ſs
ſserit: in
ſstitutionem
ſsacramenti pœnitentiæ inde haberi, non
præceptũ
præceptum
: certi
ſssimè
ſsaluabitur. Habetur enim nece
ſssitas comparendi
corã
coram
iudicibus à Chri
ſsto con
ſstitutis,
atq;
atque
ex
conſequẽ
ti
consequenti
præceptum confe
ſssionis:
ſsine qua peccata
no
ſstra à
ſsacerdotibus iu
ſstè ac prudenter di
ſs
cerni, iudicariq́ue non po
ſs
ſsunt. Iam, quod hę
retici tradunt, Innocentium
tertiũ
tertium
fui
ſs
ſse confe
ſssionis auricularis autorem, imprudenter
errant. Leo
ſsiquidem Papa multis annis ante
Innocentium præcepit confe
ſssionem, non
publicè fieri,
ſsed occultè. Quinetiam a
ſs
ſseruit
contra apo
ſstolicam regulam publicam confe
ſssionem po
ſstulari: vt patet epi
ſstola. 57. ad
epi
ſscopos Campanię: &. 69. ad Theodorum
epi
ſscopum. Huius etiam iudicii
ſsacramentalis apud
ſsacerdotes meminit
Innocẽtius
Innocentius
primus in epi
ſstola ad Decentium capi. 7. Sed &
Clemens in. 1. epi
ſstola ad Iacobum fratrem
domini, Petrum apo
ſstolum tradidi
ſs
ſse refert,
|
cogitationes etiam malas oportere Chri
ſstianos mox ad Chri
ſstum illidere, &
ſsacerdotibus domini manife
ſstare. Eius etiam e
ſst mentio apud Hieronymum in illud Ecccle
ſsia
ſst.
10. Sim ordeat
ſserpens in
ſsilentio &c. Nam
quod
ſsuper P
ſsal. 84. referri
ſsolet,
forſitã
forsitan
reiicietur, quòd
cõmentaria
commentaria
illa, an D. Hieronymi
ſsint, incertum e
ſst
: quemadmodum lib. 2.
De vi
ſsitatione
infirmorũ
infirmorum
: & libellus Ad comitem, & liber De vera & fal
ſsa pœnitentia,
D. Augu
ſstini e
ſs
ſse negantur. Sed e
ſst tamen in
Augu
ſstino locus,
quẽ
quem
euertere ne Era
ſsmus
quidem po
ſssit: in lib. 3. De bapti
ſsmo contra
Donati
ſst. cap. 17. &. 18. vbi nititur iudicium
hoc
ſsacerdotale eodem hoc ip
ſso Ioannis a
ſs
ſserere te
ſstimonio: vide
etiã
etiam
, tractatu. 2. in P
ſsal.
101.
ſsuper illud, Vt audiret gemitus compeditorum. Cyprianus
quoq;
quoque
ſsermone. 5. De lap
ſsis, etiam eos, qui corde
tantũ
tantum
lap
ſsi
ſsunt, docet, hoc ip
ſsum, apud
ſsacerdotes Dei
dolẽter
dolenter
debere confiteri. Pœnitentiæ huius in
ſsuper,
quæ apud
ſsacerdotes fit,
mentionẽ
mentionem
fecit Tertulianus in libro. De pœnitentia. Ambro
ſsius
autẽ
autem
lib. 1. De pœnitentia cap. 2. hanc
ſsententiam eodem, quo & nos Ioannis te
ſstimonio
confirmat. Nam alia, quæ
ſsolent afferri, vt e
ſst
illud Iaco. 5.
Cõfitemini
Confitemini
alterutrũ
alterutrum
etc. Et illud
Lucæ. 17. Ite
oſtẽdite
ostendite
vos
ſsacerdotibus &c.
nõ
non
adeò firma
vident̃
videntur
aduer
ſsus hęreticos te
ſstimo|
nia, tamet
ſsi dici etiam facilè poterat, quòd licet ex
ſsacra
ſscriptura huiu
ſsmodi præceptum
non haberetur: habetur tamen ex traditione
Chri
ſsti & apo
ſstolorum: quem admodum &
alia pleraq́ue naturę fidei documenta. Quòd
ſsi rara apud antiquos
ſsecrætæ
cõfeſsionis
confessionis
mẽ
tio
mentio
e
ſst,
frequẽs
frequens
verò publicæ, vt in
Cõcilio
Concilio
Niceno ca. 9. & aliis
itẽ
item
plurimis, ad
ſsanè nihil
no
ſstræ huic definitioni aduer
ſsatur.
Oſtõ
ſum
Ostensum
e
ſst
ſsi quidem, non
ſsolum ex traditione maiorum, verumetiam ex euangelico te
ſstimonio:
confe
ſssionem peccatorum
ſsacerdoti fieri debere: quod quidem e
ſst de nece
ſssitate
ſsacramenti. Secreram verò, aut publicam confe
ſs
ſsionem fieri, prudentiæ e
ſst naturali relictum
quæ dictat, vt occulta peccata occultè, publica, publicè iudicentur.